Μάθημα ζωής και για μεγάλες επιχειρήσεις. Μάθημα ζωής για όλους μας.

 Στο νησί μου, στην Χίο για δύο μέρες. Χρειαστήκαμε ένα μακαρόνι κολύμβησης για τη μητέρα μου. Το αναζητώ στην Απλωταριά. (τον κεντρικό εμπορικό δρόμο της Χώρας) Μπαίνω μέσα σε ένα μαγαζάκι που έχει εποχικά είδη και παιχνίδια. 

Η κυρία εξυπηρετεί ένα ζευγάρι. Διακρίνω ένα τελευταίο μακαρόνι στο βάθος. Το παίρνω και περιμένω τη σειρά μου μετά το ζευγάρι. Η ιδιοκτήτρια με έχει δει με την άκρη του ματιού της. Διακόπτει για λίγο.

«Πάρε το είναι το τελευταίο και μη με πληρώσεις, είναι ελαττωματικό».

Ξαφνιάζομαι. Εξετάζω για λίγο το μακαρόνι. Στο τελείωμα είναι λίγο φαγωμένο αλλά με τίποτα ελαττωματικό. Περιμένω μέχρι να εξυπηρετηθεί το ζευγάρι για να το πληρώσω.

Το ζευγάρι φεύγει και μένω μόνος με την κυρία.

«Δεν είναι ελαττωματικό το μακαρόνι σας».

«Είναι, δεν είναι, στο κάνω δώρο. Άντε καλές βουτιές».

(ευγένεια, χαμόγελο) με διώχνει ευγενικά. Πάω να προβάλω λίγο ακόμη αντίσταση αλλά δεν με παίρνει. Από αυτά που αναγκάζεσαι να τα δεχτείς, για να μην προσβάλλεις τον άλλο. Την ευχαριστώ και φεύγω.

Δεν είναι πρώτη φορά που σε μικρά μαγαζάκια και δη της επαρχίας με εξυπηρετούν υποδειγματικά. Δεν είναι τα 5 ευρώ που κάνει το μακαρόνι. Είναι η χειρονομία που σε κάνει να νιώσεις ότι ο μαγαζάτορας πραγματικά νοιάζεται για σένα και στο δείχνει μέσα από την καρδιά του.

Στο marketing το λένε Customer Experience. (πελατειακή εμπειρία)

Εγώ θα το έλεγα ανθρωπιά, νιάξιμο, φιλοξενία και αγάπη, δοσμένη μέσα από μικρές φαινομενικά ασήμαντες χειρονομίες και πράξεις.

Θα ξεχάσεις τι σου πούλησαν. Δεν θα ξεχάσεις όμως τον τρόπο που σε έκαναν να νιώσεις.

Μάθημα ζωής και για μεγάλες επιχειρήσεις.

Μάθημα ζωής για όλους μας.

via Stefanos Xenakis