Αγία Ευδοκία η Αθηναία.
Η Αυγούστα Ευδοκία αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά πρότυπα, για όσες επιθυμούν αυτήν την εποχή, να γίνουν Ελληνίδες-Χριστιανές, και να εγκαταλείψουν τον εθνοκτόνο Διονυσιακό πολιτισμό, που μας οδήγησε στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, στην κατάκτηση της χώρας, και στον υβριδικό πόλεμο όπου χάνονται ανθρώπινες ζωές από τα παράνομα μνημόνια, από τα θανατηφόρα εμβόλια, και τους οργανωμένους εμπρησμούς από την ΜΙΤ και την νέα τάξη πραγμάτων.
Η πανάρχαια σύγκρουση των δύο παγκόσμιων πολιτισμών.
Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ.
Η Αγία Ευδοκία έζησε την εποχή που οι τρείς ιεράρχες άλλαξαν την παγκόσμια και την Ελληνική ιστορία. Η Αθηναία βασίλισσα προώθησε τον πολιτισμό και την Ορθοδοξία.
Οι κορυφαίοι ιεράρχες του Ελληνισμού-Ορθοδοξίας ως νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι και ιερωμένοι αποτελούν πολύ μεγάλες προσωπικότητες, οι οποίες διαδραμάτισαν, σημαντικότατο ρόλο, στην διαμόρφωση του παγκόσμιου πολιτισμού. Είναι οι εκπρόσωποι των Αγίων-πατέρων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι διέσωσαν ότι πολύτιμο είχε προσφέρει, ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός. Συνδύασαν το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, με τις διδαχές του Χριστού. Συγκρότησαν τον λεγόμενο Ελληνορθόδοξο πολιτισμό.
Οι Τρεις Ιεράρχες είναι οι προστάτες της Παιδείας. Οι τρεις Άγιοι πάντοτε υπογραμμίζουν την σπουδαιότητα της πραγματικής Ελληνικής παιδείας. Η παιδεία γράφει ο Χρυσόστομος είναι μέγιστο αγαθό για τον άνθρωπο, είναι μετάληψη αγιότητας. Αυτή ξεριζώνει από τον άνθρωπο την ραθυμία, τις πονηρές επιθυμίες, το πάθος για τα υλικά αγαθά, αυτή αναμορφώνει την ψυχή, αυτή καθιστά την ψυχή, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Οι τρεις Ιεράρχες, και το σύνολο των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας μας, υπήρξαν μέτοχοι, και φορείς της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας.
Ο Χριστιανισμός και η αρχαία Ελλάδα ήταν και είναι έννοιες ταυτόσημες. Τον έναν θεό-δημιουργό δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, με προεξέχον τον Ύπατο των Φιλοσόφων, τον Αριστοκλή-Πλάτωνα. Ο Άγιος Ιουστίνος, που μαρτύρησε για τον Χριστό το 165 μ.Χ, ήταν ο πρώτος Χριστιανός που χρησιμοποίησε την Πλατωνική φιλοσοφία, στην Ορθοδοξία. Οι μεγάλοι, νεοπλατωνικοί, θεολόγοι της Καππαδοκίας, ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος, ο επίσκοπος Νύσσης, όπως και ο Άγιος Ιωάννης- Χρυσόστομος ήταν μεγάλοι θαυμαστές, της αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, την οποία ενσωμάτωσαν, στην Χριστιανική διδασκαλία,
Η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία διδάσκουν τις διαχρονικές αξίες, την γενναιότητα, την καλοσύνη, την δικαιοσύνη, την ηθική ζωή, την παιδεία, με σκοπό την εξέλιξη του πνεύματος και της ψυχής. Τα Ελληνικά Φιλοσοφικά αξιώματα, και οι Χριστιανικές, διδαχές των Τριών Ιεραρχών, περάσαν στις ψυχές, των Ελλήνων, με αποτέλεσμα να φτάσει, ο Ελληνισμός, στην κορυφή του κόσμου. Οι Έλληνες σοφοί, από την αρχή, έδειξαν την αντίθεση τους, στην παγανιστική θρησκεία και δίδαξαν, ότι το δωδεκάθεο, ήταν ανάξιο, του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, και ότι μόνον η πίστη, στον θεό-Δημιουργό, είναι αντάξια, των Ελλήνων. Η αρχαία Ελληνική σκέψη ήταν βασισμένη στον φυσικό κόσμο.
Όλοι οι μεγάλοι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφιστές δίδαξαν ότι το δωδεκάθεο είναι δαιμονικό, αλλά και ότι ταυτόχρονα ήταν φαιδρό και ανάξιο του αρχαίου αρχαίου πολιτισμού. Για όσους δεν γνωρίζουν ο πιο αγαπημένος φιλόσοφος των τριών Ιεραρχών ήταν ο Πλάτωνας-Αριστοκλής.
Από την εποχή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου εως την εποχή του αυτοκράτορα Θεοδόσιου του Β, έζησαν οι έξι μεγαλύτεροι Έλληνες νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι του μεσαίωνα. Αυτοί ήταν ο Μέγας Βασίλειος, οι Άγιοι Ιωάννης (Χρυσόστομος), ο Άγιος Γρηγόριος-Θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, η φιλοχριστιανή Υπατία και η Αυγούστα Ευδοκία.
Οι μεγαλύτεροι Χριστιανοί πλατωνικοί θεολόγοι της Καππαδοκίας, ο Βασίλειος της Καισαρείας, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός και ο Γρηγόριος Νύσσης, ήταν φορείς, της αρχαίας Ελληνικής σκέψης, την οποία συνδύασαν άριστα, με την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία, η οποία αναφέρεται στις αιώνιες αλήθειες, τις αξίες, τις αρετές, την καλλιέργεια της ψυχής και την ανάταση του πνεύματος. μέσα από την Ορθοδοξία και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό.
Ο Eλληνικός φιλοσοφικός στοχασμός, μέσα από την ένωση του, με τα χριστιανικά αξιώματα, βρήκε την θέση του, στους λόγους των Αγίων Πατέρων, για να περάσει στις ψυχές των ανθρώπων, ώστε να δώσει τους καρπούς της αλήθειας, της αγάπης, της Ορθοδοξίας, και της εθνικής επιβίωσης. Πολλοί από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, ήδη είχαν ασκήσει σκληρή κριτική στην παγανιστική θρησκεία, και δίδαξαν τον φιλοσοφικό μονοθεϊσμό. Ο παγκόσμιος χαρακτήρας της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας εδραιώνεται σταθερά μέσα από την οικουμενική χριστιανική ιδέα. Ο σκοπός των Τριών Ιεραρχών, ήταν η ενοποίηση του Ρωμαϊκού κράτους μέσω της χριστιανικής πίστεως.
Η Ορθοδοξία ήταν το βασικό στοιχείο συνοχής, για να αντιμετωπίσει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό έθνος, τον μόνιμο κίνδυνο λόγω των διαφορετικών λαών. Οι Άγιοι πατέρες, θεμελίωσαν την πολιτική ιδεολογία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επάνω στο αξίωμα της χριστιανικής οικουμενικότητας και των Ρωμαϊκών πολιτικών αξιωμάτων. Η βασική αρχή της πολιτικής Ρωμαϊκής θεωρίας ήταν η Pax Romana, η παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των λαών, κατάργησε τα σύνορα των εθνών και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε ο Χριστός. Το Ρωμαϊκό κράτος συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας του Χριστού ,του Αγίου Κωνσταντίνου και των τριών Ιεραρχών. Την εποχή εκείνη και οι πέντε νεοπλατωνικοί διδάσκουν τον Αριστοκλή, έχοντας πάντοτε την αμέριστη υποστήριξη των αυτοκρατόρων.
Οι αυτοκράτορες γνωρίζουν προσωπικά τους μεγάλους φιλοσόφους – ρήτορες, τους Αγίους Ιεράρχες και τους στηρίζουν στο επιστημονικό τους έργο. Αυτό ήταν η ενσωμάτωση της Πλατωνικής διδασκαλίας στον Χριστιανισμό. Με την ολοκλήρωση αυτού του μοναδικού στο είδος του φιλοσοφικού-πνευματικού έργου οι Ιεράρχες, μετέτρεψαν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό σε καθαρά Ελληνικό και τότε αμέσως ο Μέγας Θεοδόσιος τον Μάιο του 381 μ.Χ. θα ανακηρύξει τον Χριστιανισμό σε επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Εάν οι αυτοκράτορες ήταν ενάντια στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, δεν θα επέτρεπαν πότε την ενσωμάτωση αυτούσιας της διδασκαλίας του Αριστοκλή-Πλάτωνα, στην Χριστιανική θρησκεία. Ακόμη άμεσα οι αυτοκράτορες θα τιμωρούσαν τους Αγίους Ιεράρχες και θα τους αφαιρούσαν όλα τα εκκλησιαστικά τους αξιώματα.
Επίσης θα απαγόρευαν την διδασκαλία του Πλάτωνα στους Ιεράρχες, στην Υπατία καθώς και σε όλους τους υπόλοιπους φιλοσόφους. Μεταξύ άλλων οι αυτοκράτορες θα έκλειναν και όλες τις φιλοσοφικές σχολές, με αποτέλεσμα να μην ήταν σε θέση να σπουδάσουν, οι Άγιοι, η Υπατία, και όλοι οι υπόλοιποι σοφοί της εποχής εκείνης.
Αυτό όμως ήταν κάτι το οποίο δεν το έκανε ποτέ κανένας αυτοκράτορας, διότι όλοι οι φιλόσοφοι δίδασκαν ελεύθερα τον τον ύπατο των φιλοσόφων και όσοι το επιθυμούσαν, σπούδαζαν την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου.
Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν, ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει.
Οι πατέρες της Ορθοδοξίας, κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, όπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή και του Αριστοτέλη, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος.
Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία, ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη.
Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή από τους Αγίους Ιεράρχες είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθεϊστές και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με το Φοινικικό δωδεκάθεο. Μέσα από τα Πλατωνικά διδάγματα και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους.
Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση της νέας και ανερχόμενης θρησκείας στην αυτοκρατορία. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας.
Η σχέση χριστιανισμού και Πλάτωνα, ως ιστορικών φαινομένων, αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές πτυχές της παγκόσμιας ιστορίας, καθώς ο Αριστοκλής είχε ταυτιστεί με την Ελληνική φιλοσοφία και τις Χριστιανικές διδαχές.
Η σκέψη των Χριστιανών στοχαστών του 4ου αιώνα με βασικούς εκφραστές τον Μ. Βασίλειο, τον Άγιο Γρηγόριο, (Ναζιανζηνό-Θεολόγο), τον Άγιο Ιωάννη-Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο, (Επίσκοπος Νύσσης), αποτελεί κομβικό σημείο για την ανάπτυξη της Ορθοδόξου πίστεως. Στις διδαχές και στα έργα τους είναι εμφανής η ιδεολογία του Αριστοκλή-Πλάτωνα.
Οι Καππαδόκες νεοπλατωνικοί-φιλόσοφοι έρχονται στο πιο καθοριστικό χρονικό σημείο, καθώς συμβάλλουν στην διαμόρφωση και την διατύπωση του Ορθοδόξου δόγματος. Με εκπαίδευση θεολογική, φιλοσοφική και ρητορική, επιχειρούν να αποσαφηνίσουν την φύση και της σχέσης των τριών υποστάσεων της θεότητας και την σχέσης ανάμεσα στην θεότητα των υποστάσεων, και των ενεργειών της με τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Ο Ιουστίνος ήταν ο πρώτος Άγιος Φιλόσοφος και Χριστιανός. Ήταν ο πρόδρομος των τριών Ιεραρχών, καθώς αποτέλεσε λαμπρό παράδειγμα, για τους τρεις Μεγίστους φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος.
Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό, στον Ελληνικό πολιτισμό, με την εισαγωγή των Πλατωνικών αξιωμάτων, επέφερε την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της αυτοκρατορίας.
Ο Χριστιανισμός μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν, ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας.
Έξω από την Ελληνική Ορθοδοξία άφησαν οι άγιοι Ιεράρχες, μόνο το δωδεκάθεο, τον Φοινικικό παγανισμό ως ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Πρόσθεσαν στον Χριστιανισμό μόνον ότι καλό είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός μέσα από τα φιλοσοφικά αξιώματα του Αριστοκλή. Οι Τρεις Ιεράρχες διέσωσαν ότι πολύτιμο είχε δημιουργήσει η ανθρώπινη διάνοια των Ελλήνων σοφών, συνδυάζοντας το πνεύμα του αρχαίου φωτός, με την διδασκαλία του Χριστού.
Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ-ΡΗΤΟΡΑΣ.
Ο Άγιος και Μέγας Θεοδόσιος Α, ο αυτοκράτορας έδωσε Ελληνοχριστιανική παιδεία στα τέκνα του και αυτά με την σειρά τους στα δικά τους παιδιά.
Το αποτέλεσμα ήταν να ανοίξει ο δρόμος στην Αγία-Αυγούστα Ευδοκία την Αθηναία, να εξελίξει και να επανιδρύσει την ανωτάτη φιλοσοφική-πανεπιστημιακή σχολή της Βασιλεύουσας.
Η Αγία Ευδοκία ήταν η πρώτη Ελληνίδα Χριστιανή φιλόσοφος-ρήτορας και αποτελεί πρόδρομο της μεγάλης Άννας Κομνηνής.
Η Αγία επιδόθηκε στην συγγραφή πολύ σημαντικών έργων.
Δυστυχώς τα περισσότερα έργα της δεν έχουν διασωθεί.
Ελάχιστα είναι αυτά τα οποία σώθηκαν, μεταξύ αυτών οι στίχοι για την νίκη των Ελλήνων επί των Περσών και οι εργασίες της για τους προφήτες Δανιήλ και Ζαχαρία.
Ακόμη η Ευδοκία έγραψε την ιστορία του ευαγγελίου σε Ομηρικούς στίχους, ενώ δεν παρέλειψε να γράψει ενάντια στον μάγο του δωδεκαθέου τον Κυπριανό από την Αντιόχεια.
Η Αθηναΐς που αργότερα ονομάστηκε Ευδοκία, όταν έγινε αυτοκράτειρα ήταν κόρη του ρήτορα Λεόντιου.
Ο Λεόντιος δίδαξε στην κόρη του την αρχαία Ελληνική γραμματεία. Σπούδασε μουσική, γεωμετρία, αστρονομία, φιλοσοφία και ρητορική.
Σε περίπτωση που ήταν τα πράγματα όπως τα αναφέρουν οι μεγαλύτεροι εχθροί του Χριστού-Ελληνισμού, οι Σημίτες-δωδεκαθειστές δεν θα άνοιγε το 425 μ.Χ., με επιθυμία της Ευδοκίας η ανωτάτη φιλοσοφική σχολή στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης δεν θα είχε ούτε η ίδια καμία ενασχόληση με την αρχαία Ελληνική γραμματεία.
Την ίδια εποχή με την μεγάλη νεοπλατωνική και Χριστιανή Υπατία στην Αλεξάνδρεια έζησε και η Ευδοκία-Αθηναΐς στην Κωνσταντινούπολη.
Η Υπατία είχε πολλούς Χριστιανούς μαθητές στην σχολή της.
Εάν ο Χριστιανισμός ήταν ενάντια στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, τότε η φιλόσοφος Υπατία, δεν θα δεχόταν απολύτως κανέναν Χριστιανό ως μαθητή στην σχολή της.
Η Αγία Ευδοκία-Αθηναΐς με πρότυπο την Αλεξανδρινή Υπατία, συνδύασε άριστα το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα με την Χριστιανική πίστη.
Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Στην σχολή διδασκόταν το μάθημα της φιλοσοφίας, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που διαδασκόταν στην αρχαία Ελλάδα.
Οι σπουδαστές του πανεπιστημίου διδασκοταν μουσική, γεωμετρία, αστρονομία, φιλοσοφία, φιλολογία.
Η Ευδοκία- Αθηναΐς έβαλε τα θεμέλια μετά από τους τρείς Ιεράρχες για την ανοδική πορεία του Ελληνισμού και της αυτοκρατορίας.
Ταυτόχρονα με την Ελληνική φιλοσοφική σχολή την οποία ίδρυσε η αυτοκράτειρα Ευδοκια, θωράκιζε τον Ελληνισμό σε ηθικό-πνευματικό και σε πολιτικό-στρατιωτικό επίπεδο.
Πολλές φορές σας έχω αναφέρει ότι οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αγάπησαν πολύ τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό.
Είναι πολύ ενδεικτικό ότι οι Έλληνες- Χριστιανοί της αυτοκρατορίας θαύμασαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, με αποτέλεσμα να παραμείνουν πεισματικά προσκολλημένοι σε αυτόν. Δυστυχώς αυτή η αφοσίωση συνέβαλε στο να μην εξελιχθούν πολιτιστικά όσο θα έπρεπε με βάση τις ικανότητες τους και την παιδεία τους.
Είναι εντελώς αδύνατον διανοούμενοι όπως οι τρείς Ιεράρχες, η Αγία Αυγούστα Ευδοκία, η Άννα Κομνηνή και αρκετοί άλλοι, να μην ήτανσε θέση να επιδείξουν παρόμοιο επιστημονικό έργο, ανάλογο με εκείνο των αρχαίων σοφών.
Οι Έλληνες-Ρωμαίοι άφησαν αξιόλογα επιστημονικά έργα. Υπήρξαν σπουδαίοι επιστήμονες, φιλόσοφοι, ρήτορες, ιστορικοί. Δυστυχώς όμως δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε η προσφορά τους, στον πολιτισμό και την παιδεία από τους Έλληνες τους μεσαίωνα, οι οποίοι προτιμούσαν να διαβάζουν τους αρχαίους κλασσικούς σοφούς, ιστορικούς, ρήτορες, όπως ο Αριστοκλής, ο Αριστοτέλης, ο Ισοκράτης, ο Ηρόδοτος, ο Ξενοφώντας, ο Πλούταρχος και να θαυμάζουν- επαινούν, σε δημόσιες συζητήσεις, με πολύ μεγάλη προγονική υπερηφάνεια τους αρχαίους Έλληνες, των οποίων οι Ρωμαίοι-Έλληνες του μεσαίωνα, αποτελούσαν τους φυσικούς και πνευματικούς κληρονόμους. Δικαίως αισθάνονταν υπερήφανοι για το ένδοξο παρελθόν και για τα επιστημονικά επιτεύγματα της αρχαίας κλασικής περιόδου.
Ενδεικτικά ήταν αυτά τα οποία έγραψε ο στυλοβάτης της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Άγιος Γρηγόριος-Θεολόγος σε μία επιστολή του, προς τον σοφιστή Αβλάβιον: “Πυνθάνομαί σε σοφιστικής εράν, και το χρήμα είναι θαυμάσιον, οίον σοβαρόν φθέγγεσθαι, μέγα βλέπειν, βαδίζειν υψηλόν και μετέωρον, το λήμμα σοι φέρειν εκείσε εις Μαραθώνα και Σαλαμίνα, ταύτα δη τα ημέτερα καλλωπίσματα, και μηδέν εννοείν, ότι μη Μιλτιάδας και Κυναιγέρους και Καλλιμάχους τε και Τηλεμάχους, και πάντα εσκεύασθαι σοφιστικώς”.
Πολύ σημαντικό ήταν ότι μέσα από την μελέτη των αρχαίων ιστορικών, οι Έλληνες-Ρωμαίοι βρήκαν παραδείγματα γενναίων και ηθικών Ελλήνων ανδρών, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν ως πρότυπα, για τους νέους εκείνων των αιώνων.
Στον επίλογο της σημερινής μου εργασίας, να αναφέρω ότι η μεγάλη Αγία Ευδοκία υπέπεσε στην πλάνη της αιρέσεως.
Η Ευδοκία εξαπατήθηκε από τον Θεοδόσιο και ακολούθησε τις δοξασίες του.
Για αυτό και αποχωρίσθηκε από την εκκλησιαστική κοινωνία της καθολικής ορθοδόξου Εκκλησίας. Κατέβαλε και κάθε προσπάθεια για να επικρατήσουν και οργανωθούν οι αιρετικοί και αγωνιζόταν κατά των Ορθοδόξων.
Για αυτό και όλοι οι μοναχοί της αγίας πόλεως και της ερήμου των Ιεροσολύμων ακολούθησαν την αποστασία, μολονότι ο Θεοδόσιος είχε διωχθεί και στο θρόνο βρισκόταν ο Μαρκιανός.
Η Αγiα έλαβε πολλές επιστολές και από τον αδελφό της Ουαλέριο και από τον άνδρα της θυγατέρας της, ώστε να απομακρυνθεί από την αίρεση μονοφυσιτισμού και να συνταχθεί με την πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Εκείνη όμως στεναχωριόταν, δίσταζε και δεν ήθελε να παραβιάσει την συνείδηση της ένεκα των συγγενών της και να προδώσει την ορθή όπως νόμιζε πίστη της.
Τότε σκέφθηκε να επικοινωνήσει και να μάθει καλά την ορθή πίστη. Προς τον σκοπό αυτό στέλνει τον πολύ ενάρετο χωρεπίσκοπο Αναστάσιο μαζί με μερικούς άλλους στην Αντιόχεια στον άγιο Συμεών το στυλίτη, που ήταν ονομαστός σε όλη την οικουμένη και έλαμπε με τις αρετές του.
Του έγραψε τις δικές της σκέψεις γύρω από το θέμα της ορθής πίστεως, τον παρακαλούσε να λάβει την θεάρεστη γνώμη του. Ο άγιος Συμεών της απάντησε τα εξής:
Γνώριζε ότι ο διάβολος βλέποντας τον πλούτο των αρετών σου, ζήτησε να σε κοσκινίσει σαν το σιτάρι.
Και εκείνος ο Θεοδόσιος, που παρερμηνεύει την ορθή πίστεως πίστη, έγινε δοχείο και όργανο του πονηρού, σου θόλωσε το νου και διατάραξε την ψυχή σου, που αγαπά και αγαπάται από τον Θεό.
Αλλά έχε θάρρος, γιατί η πίστη σου δεν χάθηκε. Εγώ όμως απόρησα για τούτο: Ενώ έχεις κοντά σου την πηγή, την αγνοείς. Και έτρεξες τόσο μακριά για να αναζητήσεις πνευματικό νερό. Κοντά σου λοιπόν έχεις τον θεοφόρο Ευθύμιο. Ακολούθησε τις δικές του διδασκαλίες και νουθεσίες και θα σωθείς.
Καθώς άκουσε αυτά η μακαριστή Ευδοκία, δεν έδειξε καμμιά αμέλεια. Πρώτα από όλα έμαθε ότι ο μέγας Ευθύμιος δεν δέχεται να πάει σε καμία πόλη.
Έπειτα πήγε στο ψηλότερο μέρος της ανατολικής ερήμου, τριάντα περίπου στάδια νοτιότερα από την Λαύρα του αγίου και εκεί οικοδόμησε έναν πύργο, επειδή επιθυμούσε να απολαμβάνει από εκεί πιο συχνά τις διδαχές του αγίου. Έστειλε δε τον σταυροφύλακα Κοσμά και τον χωρεπίσκοπο Αναστάσιο να τον αναζητήσουν.
Εκεiνοι ήλθαν στην Λαύρα, αλλά δεν τον βρήκαν.
Kαθως έμαθαν ότι βρισκόταν στον Ρουβά, πήραν μαζί τους τον μακαριστό Θεόκτιστο και πήγαν να τον συναντήσουν εκεί. Και αφού τον παρακάλεσαν πολύ και με πολλά λόγια, τον έπεισαν και τον έφεραν προς την Ευδοκία, στον πύργο που εκείνη έκτισε και σήμερα έχει ιδρυθεί εκεί η μονή του Σχολαρίου.
Όταν είδε τον άγιο Ευθύμιο, η Ευδοκία γέμισε από χαρά. Έτρεξε τον προσκύνησε και του είπε.
Τώρα γνωρίζω ότι με επισκέφθηκε την ανάξια ο Θεός με την δική σου παρουσία. Ο άγιος γέροντας την ευλόγησε και της είπε: “Πρόσεχε, παιδί μου τον εαυτό σου, από δω και πέρα.”
Για να παρασυρθείς και να ακολουθήσεις την πονηρή δοξασία του Θεοδοσίου, σου συνέβησαν τα κακά και ολέθρια γεγονότα της Ιταλίας.
Απομακρύνσου από την κακοδοξία. Και όπως δέχεσαι την πίστη των τριών οικουμενικών συνόδων, της Νίκαιας που συνήλθε κατά του Αρείου, της Κωνσταντινουπόλεως κατά του Μακεδόνιου και της Εφέσου κατά του Νεστορίου, το ίδιο να κάνεις και εσύ. Να δεχθείς τον όρο που διακήρυξε η σύνοδος που συνήλθε στην Χαλκηδόνα. Να απομακρυνθείς από την επικοινωνία του Διοσκούρου, να συνταχθείς με το μέρος του Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου και να έχεις μαζί του εκκλησιαστική επικοινωνία.
Μετά από αυτά και προσευχήθηκε για αυτήν και της έδωσε διάφορες συμβουλές, και εν συνεχεία αναχώρησε.
Εκείνη θαύμασε πολύ την αρετή του Αγίου. Και όσα της είπε, αμέσως και έμπρακτα τα εφάρμοσε, με τη συναίσθηση ότι τα άκουσε από το στόμα του Θεού. Αμέσως πήγε στα Ιεροσόλυμα και διά μέσου των πρεσβυτέρων Κοσμά και Αναστασίου επικοινώνησε με τον Αρχιεπίσκοπο και συντάχθηκε με την πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας και απέκτησε την εκκλησιαστική κοινωνία. Το παράδειγμά της ακολούθησαν και πολλοί άλλοι, ένα πλήθος από λαϊκούς και μοναχούς, που είχαν πλανηθεί από τον Θεοδόσιο.
Η Ελληνίδα Αυγούστα Ευδοκία έχτισε πολλές εκκλησίες, μονές, φιλανθρωπικά ιδρύματα και είχε πάρα πολύ σημαντικό φιλανθρωπικό έργο.
Το σπουδαιότερο όλων ήταν ότι παρέμεινε ηθική και μονογαμική σε όλο τον βίο της, όπως έκαναν όλες οι γυναίκες, εκείνων των αιώνων.
Γεωστρατηγική και ιστορία. Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ; Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ; Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμπόδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.
* Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Η ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ ΕΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΙΣ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
