Η Φάρσα της Δημοκρατίας
Τόσα χρόνια τώρα, παρακολουθώ τα καμώματα της τόσο διαφημισμένης “Δημοκρατίας” και αναρωτιέμαι τι ακριβώς έχει επιτύχει μέσα στους αιώνες, μέχρι και σήμερα.
Περίμενα να βιώσω, στην σύντομη ζωή μου, τα αγαθά που μου υποσχέθηκαν οι προπάτορές μου, αυτοί οι ίδιοι που “ανακάλυψαν” την φάμπρικα αυτή.
Από ότι διαπίστωσα όμως, η θεωρία αυτή δεν ήταν, και δεν είναι, τίποτε άλλο παρά μία μέθοδος να εξυπηρετεί τούς “ολίγους” και τίποτε άλλο! Με άλλα λόγια η μέθοδος αυτή έριξε “στάχτη στα μάτια” του όχλου, που νόμισαν πως η ποιότητα της ζωής τους θα “ανέβει” στο ίδιο επίπεδο με αυτήν των “εκλεκτών”! Πως τα ανθρώπινα δικαιώματά τους θα εσέβοντο από όλους και οι νόμοι θα εφαρμόζοντο για όλους, το ίδιο!
Δεν πήρε όμως πολύ καιρό να καταλάβουν οι “Πληβείοι”, οι “πολίτες” ή όπως θέλεις να ονομάσεις τον όχλο, ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα παρουσίασαν οι “κατασκευαστές” της τόσο μελετημένης Δημοκρατίας.
Τα κρούσματα άρχισαν όταν οι “ολίγοι” κατάλαβαν πως το δημιούργημά τους κάπου “σκόνταφτε”! Κάπου είχε “διαρροές” Με άλλα λόγια δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλα τα επίπεδα των κοινωνικών τάξεων της τότε, και όπως θα δούμε, και της σημερινής κοινωνίας!
Τα συμπτώματα άρχισαν όταν εκλεκτά μέλη της πολιτείας όπως φιλόσοφοι, στρατηγοί, ποιητές, αντιδημοκράτες, αντιδρούσαν με τις μεθόδους εφαρμογής των νόμων και την εκτέλεση ποινών. Πάρα κάτω παραθέτω ορισμένα παραδείγματα επιφανών ανδρών και γυναικών που ύψωσαν την φωνή τους και θεωρήθηκαν αντιδραστικοί και γιαυτό θα έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικώς!
1- Αλκιβιάδης 540-404………(Πολιτικός, Στρατηγός) Τιμωρία: Θάνατος!
2- Αριστοφάνης 452-385………(Ποιητής) Τιμωρία: Αυτοεξορία
3- Δημοσθένης 384-322……….(Ρήτορας) Τιμωρία: Φυλακή-Θάνατος
4- Θεμιστοκλής 526-461………(Πολιτικός-Στρατηγός) Τιμωρία: Εξορία-Αυτοκτονία
5- Μιλτιάδης 544-489……..(Στρατηγός) Τιμωρία: Θάνατος στην φυλακή
6- Σαπφώ 612- (Ποιήτρια) Τιμωρία: Εξορία
Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα από τα εκατοντάδες ονόματα σπουδαίων ανδρών και γυναικών που έπεσαν θύματα της πολυδιαφημισμένης Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία καθοριζόταν από το οικονομικό επίπεδο που βρισκόταν ο κάθε ένας από τους “εκλεκτούς”.
Οι οικονομικά εύποροι σε όλες τις κοινωνίες πάντα γράφουν, διορθώνουν, ξαναγράφουν τα άρθρα του δημοκρατικού καταστατικού για να ταιριάζουν με τις προσωπικές τους ανάγκες και την οικονομική τους κατάσταση. Δημιούργησαν τα “κοινοβούλια” που σχεδόν πάντα οι εκλεκτοί φρόντιζαν να έχουν με το μέρος τους τους περισσότερο εξελεγμένους, δήθεν, απο τον λαό αντιπροσώπους της κάθε βουλής.
Δημιούργησαν “κομματικές παρατάξεις” για να μπορεί ο λαός να διαλέγει τους δικούς του αντιπροσώπους! Αυτό και αν δεν ήταν μία καλοστημένη “ματσαράγκα”, αφού πάντα φρόντιζαν να κατευθύνουν τις επιλογές των φτωχών και υστερόβουλων πολιτών, με διάφορους τρόπους, όπως δωροδοκίες, εκβιασμούς, υποσχέσεις και διάφορες άλλες ίντριγκες! Έτσι πάντα εκλέγονταν οι “κατάλληλοι”, για αυτούς, αντιπρόσωποι του δήθεν ελευθέρως σκεπτόμενου κοινοβουλίου!,
Έτσι όταν κάποιος ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης με γνώσεις και την πνευματική διαύγεια να ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος, είχε αντιρρήσεις σχετικά με την εφαρμογή των νόμων, έπεφτε αυτομάτως στην δισμένεια των “εκλεκτών” που φρόντιζαν με αριστοτεχνικό τρόπο να τον κατηγορήσουν και τελικά να τον καταδικάσουν! Δεν είχε καμία σημασία άν το άτομο αυτό είχε προσφέρει τα πάντα για την πατρίδα του! Ας ήταν Στρατηγός, Φιλόσοφος, Λόγιος ή ακόμα και Πολιτικός. Έπεφτες στην δισμένια τους; Ήσουν καταδικασμένος, ήσουν, όπως λέει και ο λαός μας, χαμένος από χέρι!
Τι να πούμε για τον Φιλόσοφο δάσκαλο Σωκράτη, που τα φιλοσοφικά του εγχειρίδια διδάσκονται στα σημερινά πανεπιστήμια του πλανήτη; Πως να χαρακτηρίσουμε τον Θεμιστοκλή που ακόμα και σήμερα όλες οι στρατιωτικές σχολές του κοσμου, διδάσκουν τις στρατηγικές του τεχνικές! Και όμως κατάφεραν να τους “εκτοπίσουν” με συκοφαντίες και άλλες βρώμικες κατηγορίες. Έπρεπε να βγούν από την μέση! Ήταν επικίνδυνοι για τα τότε καθεστώτα!
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Το μόνο που άλλαξε είναι ο τρόπος “εξολόθρευσης”! Αρκεί να παραμερισθεί ο “αντιρρησίας”, να πάψει να φέρνει εμπόδια στο καθεστώς.
Ο φιλόσοφος και απλός πολίτης Διογένης είχε καταλάβει τις συντεχνίες των Δημοκρατικών, τους κατέκρινε και έμεινε αντιδημοκρατικός μέχρι το τέλος της ζωής του!
Ο Ιστορικός Θουκυδίδης, εξορίστηκε και θανατώθηκε! Το έγκλημά του; Η αντίθεσή του στις βουλές των εκλεκτών δημοκρατικών!
Ο ορισμός Δημοκρατία: Δεν παίζεις μαζί μας; Πέθανες! Θυμίζει λιγάκι, Χίτλερ, Στάλιν, Μάο; Δεκάδες τα στρατόπεδα συγκεντρώσεων με αντιφρονούντες! Δεν ταιριάζουνε τα “χνώτα μας”; Χάθηκες κακομοίρη μου! Επάνω, πάντως, απ’ όλα η… “Ισότητα!!” Όλοι οι πολίτες με τα ίδια δικαιώματα! Ακόμα και το δικαίωμα του αντιλέγειν, αλλά μόνο μετά τον…θάνατό σου, για να καταλαβαινόμαστε!
Το “τροπάριο” της Δημοκρατίας συνεχίστηκε και συνεχίζεται στις ημέρες μας. Τίποτε δεν άλλαξε! Οι ίδιες οικογένειες βαφτίζονται δημοκράτες και συνεχίζουν το έργο των παλαιών! Ισότης και ανθρωπιά, είναι το σλόγκαν! Είναι η σημαία τους! Μόνο μην τους πας “κόντρα” κακομοίρη μου γιατί θα στείλουν τις ειδικές δυνάμεις να σου “ισιώσουν” τα παϊδια!
Είσαι όμως πάντα ελεύθερος να εκφράσεις την γνώμη σου μόνο μέσα στο σπίτι του και ψιθυριστά! Άν έχεις υπόγειο, τόσο το καλύτερο! Γιατί ο “μεγάλος αδερφός” έχει μεγάλα αυτιά!
Η ιστορία μας έχει διδάξει πως κανένα πολιτικό σύστημα δεν έχει πετύχει πλήρως στο σημείο που ο πολίτης να αντιμετωπίζει τον συνάνθρωπό του ως ισάξιο και να σέβεται τα προσωπικά του δικαιώματα, τον χώρο του, την οικογένειά του, την φιλοσοφία του και γενικά τα πιστεύω του!
Ο άνθρωπος είναι ακόμα ανώριμος, ανέτοιμος και ίσως χρειαστεί ακόμα μια χιλιετηρίδα για να φτάσει στο πνευματικό επίπεδο που θα του επιτρέπει να βλέπει τον συνάνθρωπό του ίσιο με τον εαυτό του και την ίδια ώρα να σέβεται τον φυσικό κόσμο και γενικά το περιβάλλον του!
