Δεν έχεις Όλυμπε Θεούς (Η εξαθλιωμένη πλεμπάγια του διαδικτύου).






Γράφει η Μarkesina-Αριστονίκη Δημητριάδη (Ιστορικός και πρώην μέλος της tantric yoga team).  

Η κατάπτωση των πνευματικά και σωματικά, εξαθλιωμένων ραγιάδων, δεν έχει όρια. 

Αυτό το βλέπουμε, και από τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, όπου εκατομμύρια σεξουαλικά πεινασμένοι, με τα μικροσκοπικά τους μόρια, γράφουν και κάνουν κάθε είδους, χυδαιότητα. 

Ενδεικτικό γεγονός, για το πόσο μεγάλο, είναι το κατάντημα, και η απελπισία τους, είναι ότι παρενοχλούν ερωτικά ακόμη και τις ηλικιωμένες !!! 

Ο κάθε ένας εξ αυτών, των ανώνυμων, εξαθλιωμένων του διαδικτύου, έχει δεχτεί χιλιάδες απορρίψεις, από γυναίκες κάθε ηλικίας, και εμφανίσεως. Καθημερινά βρίσκονται στο Face και στο twitter, όπου κυριολεκτικά σέρνονται, πίσω από όλα τα θηλυκά. Δυστυχώς ως άνανδροι-θηλυπρεπείς, μετά από κάθε απόρριψη, κάνουν μπούλινγκ, καθώς χυδαιολογούν, πολύ άσχημα, εις βάρος όλων των γυναικών, ως ανίκανοι, και μισογύνηδες, που είναι. 

Επίσης γράφουν σχόλια, ότι οι πραγματικές φωτογραφίες, των γυναικών είναι “ψεύτικες”, για να τις εκδικηθούν, για τους εξευτελισμούς, που έχουν υποστεί, από τις χιλιάδες αρνήσεις, για σεξ, η δεσμό. 

Διότι όλα αυτά είναι ποινικά αδικήματα, πρέπει όλες οι γυναίκες, να κινούνται αρμοδίως, για να υποστούν, όλοι αυτοί οι αποτυχημένοι- θηλυπρεπείς, με τα μικροσκοπικά προσόντα, τις νόμιμες συνέπειες. Όλη αυτή η εξαθλιωμένη μάζα (Πλεμπάγια), είναι αγράμματη, ανάγωγη, και καθυστερημένη. Μιλάνε στον ενικό, και πολύ προσβλητικά, ακόμη και σε επώνυμες και αξιόλογες κυρίες. 

Για αυτό σύμφωνα με τις διδαχές, του πιο πλούσιου, άνδρα, της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Μάρκου-Λικίνιου Κράσσου, θα πρέπει σε όλους αυτούς, τους ανίκανους-κατώτερους, ασε σχέση με εμάς, να τους μιλάμε στην γλώσσα τους, να τους δίνουμε τα ανάλογα μαθήματα, γιατί διαφορετικά δεν σταματάνε, να ενοχλούν, και να μιλάνε χυδαία.  

Έχουν το άνανδρο θράσος, ενώ η ελευθερία, πίστεως, είναι δοσμένη, από τον Θεό-Δημιουργό των αρχαίων Σοφών, εξαντλημένοι,  ηθικά-σωματικά, εξαθλιωμένοι, από τους καθημερινούς αυνανισμούς, να μην βλέπουν, σε ποιες απευθύνονται,  και να προσβάλουν, ακόμη και σε θρησκευτικό επίπεδο, σοβαρές γυναίκες. 

Σε προσωπικό επίπεδο, έχω δεχτεί χιλιάδες παρενοχλήσεις, από εντελώς ανίκανους και αποτυχημένους, ως πρώην Θεουργός της Διονυσιακής λατρείας.

Στο σημείο αυτό να περάσουμε, να δούμε μερικά πράγματα, σχετικά με την Βακχική λατρεία. 

Μια ομολογουμένως απαράδεκτη θρησκεία, η οποία απαιτεί την ακραία γυναικεία υποταγή, σε σεξουαλικό και συναισθηματικό επίπεδο, είναι η λατρεία του Φρυγικού θεού Σαβάζιου, ο οποίος όταν ήλθε στην Ελλάδα, ονομάστηκε Διόνυσος.

Η Διονυσιακή λατρεία, και τα Βακχικά μυστήρια, μετατρέπουν εδώ και αιώνες, τις γυναίκες κατά την διάρκεια των τελετών, σε σεξουαλικές σκλάβες, προς τιμήν του θεού.

Στις θρησκευτικές τελετές, ανέκαθεν γίνονται άγριοι σοδομισμοί, καταπόσεις, και τρομερά όργια. Κάθε επιθυμία, των ανδρών- θρησκευτών, πρέπει να ικανοποιηθεί στο ακέραιο. Οι γυναίκες δεν έχουν καμία απολύτως επιλογή, κατά την διάρκεια των οργίων. 

Ενδεικτικά αναφέρω ότι για να τιμήσουν τους μεγάλους αυτούς δαίμονες, πίεζαν την φλέβα του μορίου, μείωναν την ροή, για να εξέρχονται, περισσότερα χοντρά κομμάτια, έρωτα από το πέος. Οι μεγάλες μάγισσες τα αρχαία χρόνια, ασκούσαν την σεξουαλική μαύρη μαγεία και συμμετείχαν  με πάθος, σε όλα τα σεξουαλικά όργια, με μοναδικό σκοπό να αποκτήσουν μεγάλη δύναμη και εξουσία, από τους Αιγύπτιους και τους Φρυγικούς δαίμονες. 

Δυστυχώς είναι γνωστό ότι εξαναγκάζονταν ακόμη και οι γυναίκες που ήταν παντρεμένες, να βγαίνουν τις ημέρες των εορτών στους δρόμους και να παίρνουν μέρος στις τελετές, υποκύπτοντας στις βρωμερές ορέξεις του κάθε ανώμαλου και αισχρού άνδρα θρησκευτή, ως υποταγή στο θέλημα του Θεού Διόνυσου. Η σεξουαλική κακοποίηση τους θεωρούνταν, θρησκευτική πράξη λατρείας προς τον θεό.

Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ.

Ο Διόνυσος, έχει έρθει από την Μ.Ασία για να εδραιώσει στην Ελληνική επικράτεια  την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής σκέψης και των ηθών.

Με τον ερχομό της Διονυσιακής λατρείας στην Ελληνική επικράτεια, οι πρώτοι πιστοί που τον λατρεύουν είναι οι γυναίκες της Θήβας. Ο βασιλιάς Πενθέας συνέλαβε όσες γυναίκες, ήταν πιστές στον Διόνυσο.

Ο βασιλιάς Πενθέας είναι αποφασισμένος να καταστρέψει ότι και όποιον σχετίζεται με τον θεό Διόνυσο, ο οποίος παρασύρει τις γυναίκες στην ερωτική ακολασία και ανατρέπει την τάξη του Φοίβου. Ανάμεσα στις Βάκχες που εντόπισαν,, οι Θηβαίοι στο βουνό, ήταν και η Αγαύη, η μητέρα του Πενθέα και οι αδελφές του. Αυτός όμως, ούτε τώρα αλλάζει γνώμη, σχετικά με την λατρεία του θεού. Για αυτό ο Διόνυσος θα οδηγήσει τον Πενθέα στην παράνοια. Θα τον ντύσει με ρούχα γυναικεία και θα τον κατευθύνει στον Κιθαιρώνα. Εκεί υπό την επήρεια της ιερής βακχικής μανίας, η Αγαύη με τις αδερφές της θα τον διαμελίσουν. Η κατάληξη είναι δραματική τόσο για τον Πενθέα όσο και για την οικογένειά του, που εξορίζεται από την Θήβα.

Στο δωδεκάθεο η αμαρτία ήταν συνυφασμένη, με την αρχαία Αιγυπτιακή-θρησκευτική πίστη.

Σε όλα τα παγανιστικά θρησκεύματα, οι θεοί ήταν οι προστάτες των ανθρώπινων παθών. Βασικό στοιχείο της λατρείας του Θεού Διόνυσου, ήταν τα ακατονόμαστα σεξουαλικά όργια, οι πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές. 

Το πνεύμα του θεού Διόνυσου, εκτόπισε το Απολλώνιο πνεύμα, το μέτρο και την νηφαλιότητα, το μέτρον άριστον, και το μηδέν άγαν, του Φοίβου Απόλλωνα, εκτόπισε οριστικά, ο Θεός Διόνυσος.

Την αρχαία εποχή, οι απαίδευτες μάζες συμμετείχαν με μεγάλο πάθος σε αυτές τα αχαλίνωτα όργια, διότι οι ηγεμόνες, προσέδωσαν σε αυτά πλήρη ελευθερία, ακόμη και στα πιο ταπεινά ένστικτα των πιστών. Μοιχοί, πόρνοι, έκφυλοι και κάθε λογίς ανώμαλοι, κρυμμένοι πίσω από τα αποκρουστικά προσωπεία, είχαν το δικαίωμα, να ικανοποιήσουν τα αισχρά-σαρκικά τους πάθη, εκτελώντας τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, με ομαδικό σεξ-όργια κλπ. Κλείνοντας μεγάλη μύστης και Θεουργός, των Καβειρίων και των Βακχικών, ήταν και η Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μ. Αλέξανδρου. 

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ( ΓΥΡΙΖΕ).

“Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,

ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,

η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.

Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει

το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·

κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,

στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους

κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.

Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!

Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,

ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,

των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,

Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·

Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι

Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”

(1908)

loading...