ΟΙ ΑΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΠΙΣΤΟΙ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Πολλοί ιεράρχες, αλλά και απλοί ιερείς, αρνούνται να φορέσουν τη μάσκα που τους προστατεύει από τον covid-19, και προτρέπουν τους πιστούς στη διδασκαλία του Χριστού, να μην φορούν τη μάσκα, και να μεταλαμβάνουν τη θεία κοινωνία, χωρίς το φόβο μετάδοσης του κορωνοϊού. Νομίζουν φαίνεται, πως ό, τι τους έρθει στο μυαλό, είναι βούληση του Θεού, επειδή φορούν το ράσο. Δεν χρειάζεται να το σκεφτούν δυο και τρεις φορές, για να συνειδητοποιήσουν τις επιπτώσεις του λόγου τους, στη μικρή, ή τη μεγάλη κοινωνία που απευθύνεται. Αν ήταν έτσι, ο θεός θα έδινε σε όλους τους ιερείς, την ίδια στιγμή, την ίδια παρότρυνση στη σκέψη και το λόγο τους. Θεωρούν φαίνεται, πως όσοι το έχουν σκεφτεί πολλές φορές, όπως συμβαίνει με τους ειδικούς επιστήμονες που ερευνούν το θέμα, είναι πράκτορες του Διαβόλου. Προσπαθούν να καταργήσουν με τη βία, τη δυνατότητα της λογικής σκέψης, δηλαδή ό, τι πιο Θεϊκό κουβαλάει ο άνθρωπος. Σημαδεύουν επομένως, χωρίς να το συνειδητοποιούν, τον πυρήνα του μεγαλείου του ανθρώπου, τον πυρήνα της ανθρώπινης υπόστασης.
Πολλές φορές έχω σκεφτεί, για το πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας, αν αυτοί που έχουν ταχθεί να υπηρετούν το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού, το είχαν κατανοήσει. Αν δηλαδή, ήταν πραγματικοί Χριστιανοί. Όπου συμβαίνει αυτό, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
Νομίζω ότι η φράση: «Ομιλείτε την αλήθεια, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς», έχει ειπωθεί από το Χριστό. Όμως, η αναζήτηση της αλήθειας, ελάχιστα απασχολεί τους φανατικούς πιστούς, διότι τους κουράζει. Βαριούνται να αναζητούν την αλήθεια. Ο Θεός που πιστεύουν, δεν έχει ούτε βάθος, ούτε πλάτος. Είναι μια επίπλαστη οντότητα, που έχει δημιουργηθεί από τη φαντασία τους, για να προστατεύει την πνευματική τους οκνηρία. Προτιμούν να αναγορεύσουν σε απόλυτη αλήθεια, αυτό που έχουν στο κεφάλι τους από την πρώτη ανάγνωση των πραγμάτων, και να ησυχάζουν.
Αυτό σημαίνει, ότι οι μη σκεπτόμενοι πιστοί, δηλαδή οι φανατικοί, είναι άπιστοι στο πραγματικό θαύμα της ζωής, και τον πραγματικό Θεό. Αλίμονο, αν η έννοια του απείρου, δηλαδή του Θεού, κατανοείται καλλίτερα από τους ελάχιστα σκεπτόμενους, παρά από τους περισσότερο σκεπτόμενους.
Με δυο λόγια, οι φανατικοί, με τη φτωχή τους σκέψη, ευτελίζουν και το θαύμα της ζωής, και το μεγαλείο της έννοιας του Θεού, καθώς τα κατανοούν ελάχιστα. Έχουν μάλιστα το θράσος, να αποκαλούν άθεους, αυτούς που προσπαθούν περισσότερο απ’ αυτούς, να κατανοήσουν αυτές τις δυο έννοιες, που η κάθε μια, είναι ένα άπειρο σύμπαν.
Στην περίπτωση του κορωνοϊού, φαίνεται ότι οι μη σκεπτόμενοι φανατικοί πιστεύουν, πως οι οργανισμοί των πιστών δεν υπακούν στους φυσικούς και βιολογικούς κανόνες, και δεν προσβάλλονται από τον ιό, επειδή είναι πιστοί μέχρι θανάτου, και ποτέ δεν θα καταλάβουν τι τους συμβαίνει. Αν ήταν έτσι τα πράγματα, σημαίνει ότι η τυφλή πίστη, που γίνεται απιστία και έλλειψη σεβασμού στο θαύμα της ζωής και τις λειτουργίες της, είναι ικανή και να σκοτώνει τον Ιό. Έπρεπε επομένως να εγγυηθούν, ότι μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, πηγαίνοντας στα νοσοκομεία, και αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του νοσηλευτικού προσωπικού.
Αν ήταν στο δικό μου χέρι, θα τους ζητούσα να πάνε στα νοσοκομεία, να λύσουν το πρόβλημα αυτοί. Ίσως τότε, να αντιλαμβάνονταν την ανοησία τους, και να έπαιρνε το μυαλό τους κάποια μικρή στροφή.
Είναι προφανώς άπιστοι, έναντι του Χριστού, και ανεύθυνοι απέναντι στην κοινωνία, αν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, και δεν το λύνουν.
Η διαχείριση του θαύματος της ζωής μας, και πολύ περισσότερο η διαχείριση της ζωής ενός ολόκληρου λαού, ή ακόμη περισσότερο, η διαχείριση της ζωής του παγκόσμιου πληθυσμού, χρειάζεται σοβαρότητα και σεβασμό. Ο σεβασμός και η σοβαρότητα θα προκύπτει, στο βαθμό που θα μελετάμε τη λειτουργία της Φύσης, και ειδικά τη Βιολογία, και θα μετράμε πολλές φορές τα λόγια μας.
Στον πλανήτη, υπάρχουν πολλές θρησκείες. Όπως βλέπουμε, ο ιός έχει προκαλέσει πανδημία. Αυτό σημαίνει, ότι η Φύση και ο Θεός, δεν έχουν εξουσιοδοτήσει καμιά θρησκεία να θεραπεύει το πρόβλημα, παρά μόνο τους φυσικούς-βιολογικούς προστατευτικούς μηχανισμούς, της ίδιας της ζωής. Μόνο τα αντισώματα κατά του ιού, και άλλες ουσίες που αντιδρούν μαζί του και τον καταστρέφουν.
Ας σεβαστούμε λοιπόν τη ζωή και τη λογική, και ας σοβαρευτούμε. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, δεν υπάρχει καμιά σωτηρία, από καμιά θρησκεία, όσο φανατικοί κι’ αν είναι οι ιερείς της και οι οπαδοί της. Αντίθετα μάλιστα. Τόσο το χειρότερο για τους φανατικούς, διότι αυτοί θα πεθάνουν πρώτοι.
Οι φανατικοί, ανίκανοι να κατανοήσουν τα προβλήματα, είναι για να δημιουργούν προβλήματα, όχι για να τα λύνουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του πλανήτη, είναι τα στενά πνευματικά σύνορα των φανατικών. Αυτοί συντηρούν τις ανθρωποθυσίες, όπου συμβαίνουν. Γι’ αυτούς, προτεραιότητα έχουν οι ιδεοληψίες που έχουν στο κεφάλι τους, και όχι τα κοινά γονίδια που έχουν στα κύτταρά τους, με τους συνανθρώπους τους. Αυτούς που σκοτώνουν.
Οι θρησκείες έγιναν από τους ιδρυτές τους, για να βοηθήσουν τις κοινωνίες να λειτουργούν χωρίς τις τριβές και το έγκλημα, όχι για να συντηρούν την ηλιθιότητα που κάνει το έγκλημα του αλλόθρησκου ανάγκη. Δυστυχώς, αυτή η αχρείαστη ανάγκη, γίνεται σκοπός της ζωής των απίστων στη ζωή φανατικών, θεωρούμενων πιστών κατά δήλωσή τους, της όποιας θρησκείας.
Κάθε θρησκεία, που στρέφεται κατά του πραγματικού θαύματος της ζωής, αν υπάρχει, είναι εκτός των νόμων της ζωής, δηλαδή είναι παράνομη. Είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας, να εμποδίσουμε τους δημαγωγούς, να φανατίζουν τους πιστούς της κάθε θρησκείας, δηλαδή τους ανόητους, και να τους μετατρέπουν σε βλήματα θανάτου, κατά των μη πιστών της θρησκεία τους. Πρώτοι αυτοί οι επικίνδυνοι δημαγωγοί των ανοήτων, πρέπει να κηρύσσονται εκτός νόμου, από κάποιο παγκόσμιο φορέα, από κάποιο παγκόσμιο δικαστήριο.
Καταλήγουμε, ότι οι φανατικοί μιας θρησκείας, που έχουν την τάση να σκοτώνουν τους απίστους σ’ αυτή τη θρησκεία, μέχρι να τους υποτάξουν ή να τους εξαφανίσουν, είναι άπιστοι έναντι του θαύματος της ζωής, ενώ οι «άπιστοι», που αποτελούν τα θύματα των «πιστών», είναι οι πραγματικά πιστοί στο θαύμα της ζωής, και υπερασπιστές της αξιοπρέπειας της ζωής.
Δείτε τι έγινε στη Γαλλία. Ο Δάσκαλος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, αποκεφαλίστηκε από ένα φανατικό μιας θρησκείας. Ό, τι πιο αποκρουστικό.
Το θαύμα της ανθρώπινης ζωής, και η έννοια του Θεού, δεν θα χωρέσουν ποτέ, στο μικρό μυαλό ενός φανατικού. Γι’ αυτό δεν θα μπορέσει ποτέ να τα σεβαστεί. Δεν μπορείς να σέβεσαι, κάτι, που δεν κατανοείς.
Οι φανατικοί, θα είναι πάντα επικίνδυνοι για τις κοινωνίες, και είναι διαρκές ερώτημα, το πώς αντιμετωπίζονται, καθώς αποφεύγουν συστηματικά και τη συζήτηση, που είναι ο τρόπος να τους βοηθήσεις.
