ΚΛΕΊΣΤΕ ΤΑ ΟΔΟΦΡΆΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΉΣ.

Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος tamystikatoubaltou.blogspot.

Θα επιθυμούσα εν τάχει να σας ενημερώσω εν πολλοίς, ότι το [απαγορευμένο] τρόπος του λέγειν ασφαλώς, ημέτερο τοπικό blog tamystikatoubaltoublogspot. Εν προκειμένω δημιουργήθηκε ανήμερα του Μακεδονικού Αγώνος του 2012, για ευνόητους λόγους ασφαλώς, και ο νοών νοείτω, ώστε να προβάλει προωθώντας και ενθυμίζοντας προς τον έξω κόσμο, τις Εθνικές τους απαράγραπτες υποχρεώσεις, των Πατροπαράδοτων Εθνικών του επιταγών. Εν τω μεταξύ απευθυνόμενος προς τον εντελώς ανενημέρωτο, και συνάμα απληροφόρητο ως γνωστόν εις το έπακρον, εντελώς συμβιβασμένο και ανιστόρητο ως είθισται, σύγχρονο σαπισμένο καθεστωτικό νεοέλληνα τοις πάσι. Ως εκ τούτου, δια της εκάστοτε υποτέλειας της υποδουλώσεως καθώς τον διέπει ποικιλοτρόπως, της μη υπερβατικής φύσεως, υπενθυμίζοντας τον συνειδησιακά, εν μέρει την αξιοπρεπέστατη Εθνική του Παρουσία, εις το διαχρονικό ιστορικό γίγνεσθαι. Εν συνεχεία, εν αντιθέσει όμως, πλήρως ακαθοδήγητο, τονίζοντας και προωθώντας προβάλλοντας, τα άκρως περιθωριοποιημένα και απομονωμένα, εντελώς ξεχασμένα εν πολλοίς, Εθνικά και προπάντων Ορθόδοξα Χριστιανικά, άλλωστε αυτά τα δύο αμφότερα θεωρούνται αλληλένδετα, Πρότυπα Αξιών, δια της διαχρονικής Φιλοπατρίας τους, αλλά και της Πατερικής Νηπτικής Φιλοκαλίας τους. Παράλληλα, ώστε να ενισχύσει ως είθισται κατά κόρον, εμφανώς καλλιεργώντας και την Εθνική μας ανόθευτη καθάρια μνήμη, των παραδόσεων, δια του ανάλογου αξιοπρεπέστατου Φρονήματος που τους συνοδεύει αλλά και αναλογεί. Εν γένει, διότι στους τόσο χαλεπούς καιρούς που ζούμε, εν ολίγοις τους ακραιφνώς Εθνομηδενιστικούς, δια της νέας τάξης πραγμάτων, της οικουμενιστικής παγκοσμιοποιήσεως, των εντελώς αδιάφορων Εθνικών αξιών και νοοτροπιών εν πολλοίς. Εν προκειμένω, της αντιλήψεως, προπάντων στην μονομερή προσκύνηση της ορθολογιστικής, δια της αιρετικής τους δυτικής εσπερίας ύλης, της πρόσκαιρης σαρκικής γαστέρας, εις στον μανιωδώς μονομερώς επιλεκτικώς, προσκυνήσεως στο θεό του καταναλωτικού χρήματος τοις πάσι. Εν τέλει χρειάζεται άνθρωποι που θα προβάλουν κατά κόρον, και το Εθνικό μας διαχρονικό αδιαπραγμάτευτο μείζον Πιστεύω, της Πεμπτουσίας της Κρυστάλλινης Ταυτότητας μας, ώστε να καταφέρουν να ξυπνήσουν αφυπνίζοντας, τις εμφανώς μπουκωμένες, δια των εφήμερων και αλλοπρόσαλλων αλλοιωμένων δημαγωγικών συνειδήσεων μας. Και σας ερωτώ ευθαρσώς, μα είναι ποτέ δυνατόν, φτάνοντας στο έσχατο σημείο του ναδίρ του παραλόγου, να επιχειρήσω να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω, για τα αμιγώς αυτονόητα που λέμε;

Εν τούτοις, και όμως τα απεμπολήσαμε ευκόλως, έναντι ενός πενιχρού πινακίου φακής, προσποιητά ξεχνώντας τα, τα Εθνικά μας διαχρονικά δικαιώματα, των Πατροπαράδοτων δικαίων μας, των Ελευθεριών, που τα αποκτήσαμε με ποταμούς αιμάτων, δια των αναρίθμητων πολυποίκιλων πολέμων. Ως εκ τούτου, και θα πρέπει να τα υπενθυμίσουμε θέλοντας και μη, δυστυχώς περαιτέρω, ως άνθρωποι αφενός μεν, όχι μισαλλόδοξοι και οπισθοδρομικοί, αλλά αφετέρου δε, ως άνθρωποι που θέλουμε να υπηρετούμε την διαχρονική αλήθεια του Ευαγγελίου. Εν τω μεταξύ, καθώς θέλουμε να ευελπιστούμε, ότι σεβόμαστε την Εθνική μας διαδρομή, της ιστορικής μας μνήμης, ενώ δεν την ποδοπατούμε προσκαίρως εν τάχει προσωρινώς, δια ιδίων ιδιοτελέστατο όφελος, και εν γένει προδίδοντας το γάλα των προγόνων μας εν πολλοίς. Εν ολίγοις, ξεχνάμε επιλεκτικώς μονομερώς αμετροεπώς, το για ποιον λόγο, θα πρέπει επειγόντως να κλείσουν τα οδοφράγματα της ντροπής και τους αίσχους άμεσα, ως Φωτοδότης Φάρος πυξίδας, Εθνικής Παρακαταθήκης κληρονομιάς, εις τους μεθεπόμενους, στην μπαρουτοκαπνισμένη διαχρονικώς εμπόλεμη, Ελληνική νήσο μας της Κύπρου, του καταπράσινου φύλλου ριγμένου στο έδαφος. Επιπροσθέτως καθώς άνοιξαν διάπλατα τις πύλες του αδύτου το 2003 αλγεινώς, φανερώνοντας εμφυσώντας, τους ενδοτικούς και μειοδοτικούς ασκούς του εώλου, υπονομεύοντας την Εθνική μας κυριαρχία, δια του σύγχρονου υπονομευτικά δολίως Δουρείου Ίππου. Ως εκ τούτου, καταπτύστως προδοτικά ως είθισται, με το επιχείρημα της δήθεν, ένθεν εκείθεν και εκατέρωθεν, απαραίτητης Κυπριακής προσεγγίσεως και ενδοεπικοινωνίας. Εκ νέου, και αναμένοντας εν δυνάμει, να τα προσκυνήσουν επισκεπτόμενοι, με ότι αυτό αλγεινώς συνεπάγεται, μόνο που ότι λάμπει δεν σημαίνει πως πρόκειται και περί καθάριου χρυσού, δια των εμφανέστατων ευνουχισμένων και εντελώς αγνώμων ανιστόρητων Κυπρίων, στην ιστορική τους επιλεκτική συνείδηση της διαδρομής, σαφώς της αφοριστικής μνήμης. Εν τω μεταξύ, ενώ καθημερινώς καταφθάνουν και συρρέουν, κατά χιλιάδες προσκυνημένοι σύγχρονοι Νενέκοι τοις πάσι, εμφανώς όχι εν μέρει μόνο, περιορισμένων Εθνικών ικανοτήτων, δυνατοτήτων και προτύπων, αλλά πλήρως σάπιων συμβιβασμένων, κατοχικών σκλαβωμένων ανθρώπων στο πνεύμα, ώστε πλην εμμέσως και σαφώς, να τα αναγνωρίσουν με την εν λόγω, απαράδεκτη παρουσία τους εκεί. Επειδή όταν επισκέπτονται θέλοντας και μη, το ψευδοκράτος βιαστή και δολοφόνο των πατεράδων και μανάδων τους, των κατεχόμενων του Ντενκτάς, δια του βάρβαρου τυραννικού δυνάστη, Τούρκου Αττίλα εισβολέα κατακτητή, καθώς διεξήχθη το θέρος του ημέτερα προδομένου πολέμου του 1974. Προσωπικώς δεν καπηλεύομαι διόλου, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις διαθέσεις μου, ως υποτίθεται πατριδοκάπηλος, απευθυνόμενος εκ του απόμακρου ασφαλούς βεβαίως, κανέναν επιλεκτικώς μονομερώς, πουλώντας έναν ανέξοδο Πατριωτισμό για το λεγόμενο ανούσιο θεαθήναι, των κατεξοχήν στείρων λαϊκίστικων εντυπώσεων τοις πάσι, ούτε και προσπαθώ να συνετίσω κανέναν.

Εν γένει, απλώς μέμφομαι αυτούς που δεν σέβονται το παρελθόν των προγόνων τους, και προφανώς βρίσκονται στον δικό τους κόσμο, της αδιάφορης νιρβάνας, πλάθοντας ευφάνταστες ιδέες, δια των ουτοπιών τους, στην σύγχρονη γκρίζα ζοφερή πραγματικότητα της παραζάλης τους, καθώς προήλθαμε από το εμπόλεμο και ακανθώδες 1974, μέχρι την σήμερον, το αδιάφορο ενδοτικό 2020 ως επί το πλείστο. Παράλληλα ενώ εμφανώς ουρανοβατούνε ως κατεξοχήν αιθεροβάμων, προσπαθώντας δια των ευφάνταστων ψευδαισθήσεων τους, να καλλιεργήσουνε ένα κλίμα υποτιθέμενης φιλίας, που όμως στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται της φιλίας του λύκου με το άκακο πρόβατο. Εν αντιθέσει όμως, ποτέ των ποτών, εις τα σοβαρά και υπάρχοντα δεδομένα της πολιτικής, δεν υπήρξε στην πραγματικότητα, αυτή η ευλογημένη χρονική στιγμή, της καλοπροαίρετης διάθεσης διακριτικής ισορροπημένης επαναπροσεγγίσεως. Εν προκειμένω, εκτός όταν ο ραγιάς σκλάβος, ανέκαθεν φοβικά υποτονικά κινούμενος, δεν διεκδικούσε απολύτως τίποτε, δεχόμενος παθητικώς, το δίκιο του ισχυρού να τον εξουσιάζει περαιτέρω, πάντοτε πολύ κατώτερος των περιστάσεων και του αναμενόμενου, δια της μη απαγορευμένης υπερβάσεως του ως είθισται, έσκυβε φοβικά, κατάφορα δουλικά το κεφάλι της υποτέλειας τους, και της προφανής του υποδουλώσεως, μέχρι κάτω στη γη, ώστε να προσκυνήσει τον αφέντη Τούρκο δυνάστη κατακτητή. Εν τω μεταξύ, συμβιβαζόμενος πλήρως με την σκλαβιά του, φτύνοντας τον διαχρονικώς κατάμουτρα, ως γραικύλος και προσκυνημένος ενδοτικώς κινούμενα καθώς υπήρξε, ενώ αυτός εν αντιθέσει, θεωρούσε πως έβρεχε επαίσχυντα, λόγω φοβικών του συνδρόμων. Παρακολούθησα εν τάχει βλέποντας κάποια videakia στο διαδικτυακό κανάλι του youtbe προσφάτως, από το κεντρικό Οδόφραγμα του Λύδρα Πάλλας, στην Λευκωσία της Κύπρου. Εν προκειμένω, όταν η Κυβέρνηση του ΔΗΣΙ του Προέδρου Αναστασιάδη, έκλεισε μόλις προσωρινώς, το Οδόφραγμα για μόλις λίγες ημέρες, λόγω και εξαιτίας, της φονικής πανδημίας του Κορωνοϊού. Επιπροσθέτως κάποια θλιβερά ανθρωπάκια, εμφανώς απομεινάρια του μειοδότη Νενέκου και Πήλιου Γούση ως γνωστόν, ξεδιάντροποι για εμένα, δεν θα τους χαρακτήριζα ως, πολύ κατώτερους των ιστορικών πεπραγμένων και περιστάσεων ως είθισται, αλλά κατεξοχήν προδότες, με όλη την σημασία της λέξεως, διαμαρτύρονταν γιατί έκλεισαν έστω και προσωρινώς, τα οδοφράγματα της ντροπής. Επειδή στερούνται την παρουσίας τους, έστω και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ώστε να περάσουν απέναντι, φορώντας το καπελάκι του σκλάβου, στα κατεχόμενα του ψευδοκράτους του Αττίλα Ντενκτάς, για να βρούνε τα υποτιθέμενα αδέρφια τους, τους Τουρκοκύπριους που τα στερήθηκαν προσωρινώς, εν ολίγοις αίσχος και κατάπτυστη καταισχύνη, μόνο τους ανήκει θλιβερώς εξολοκλήρου αποκαρδιωτικά. Φαίνεται το ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ δεν του αφορά διόλου.

Λυπάμαι πραγματικά για αυτούς τους ανθρώπους, και εν γένει για όποιους προσπαθούνε εν μέρει, να απεμπολήσουν την Εθνική τους μνήμη, της Ελληνικής τους συνειδήσεως, ενώ ντρέπονται κατάφορα να την εκφράσουν, προβάλλοντας την περαιτέρω προς τα έξω, δια του υποτιθέμενους δείγματος προόδου και εκσυγχρονισμού. Εν συνεχεία, ποδοπατώντας στους τάφους εν πολλοίς, των Ηρώων προγόνων τους, δηλώνοντας ανερυθρίαστα κυνικώς ξεδιάντροπα, ότι δεν τους ενδιαφέρει εάν η Κύπρος Τουρκέψει διόλου, άλλωστε την έχουν τοποθετήσει, στην εντελώς τελευταία σειρά των προτεραιοτήτων τους, αρκεί να μην χάσουνε την περιουσία τους, και να πάρουν πίσω με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα, το Ξενοδοχείο τους, ή το εργοστάσιο τους, το ακίνητο τους εν πολλοίς. Επομένως για πολλοστή φορά αποδεικνύεται περίτρανα, ότι το εκάστοτε πλουσιοπάροχο κεφάλαιο, δεν έχει επ΄ουδενί πατρίδα δυστυχώς. Εν τέλει θα επιθυμούσα διακαώς, λόγω άλλωστε ευλόγως, των ημερών που διανύουμε, καθώς μας παραπέμπουν θέλοντας και μη, στην αποκρουστική κατάπτυστη εισβολή της κατοχής, των Τούρκων του Αττίλα εισβολέα, εν έτη τραγικού και θλιβερού πολέμου του 1974. Εν προκειμένω, να προσκαλέσω εκ βάθος καρδίας, στο εν λόγω ημέτερο τοπικό blog tamystikatoubaltou, τον μέντορα μου, δάσκαλο μου εν πολλοίς στο Κυπριακό ασφαλώς, τον Διακεκριμένο ως είθισται ευρέως πασίγνωστο,, συγγραφέα Ιστορικό Ερευνητή, τον ευπατρίδη Κύριο Κώστα Δημητριάδη. Εν κατακλείδι, να μας αρθρογραφήσει πολλαπλώς ενίοτε, οικοδομώντας και ανορθώνοντας Εθνικό φρόνημα εν πολλοίς, αφυπνίζοντας τις μπουκωμένες υλιστικές συνειδήσεις μας, δια τις ποικιλοτρόπως προσκυνήσεως, μονομερώς, στον θεό του καταναλωτικού χρήματος τοις πάσι. Εν γένει, όποτε αυτός επιθυμεί ενίοτε, τον καλωσορίζω προτρέποντας τον να προσέλθει, γράφοντας κάποια Εθνικά λόγια αξιοπρεπέστατα, Εθνικής υποδομής και υποστηρίξεως, έστω και αδρά μεμονωμένα, για τους σύγχρονους θλιβερούς αγνώμονες και αχάριστους, εμφανώς προδότες με μειωμένη Εθνική συνείδηση Κύπριους Νενέκους, καθώς συνωστίζονται αναξιοπρεπώς δολίως αχαρακτήριστα, ώστε να εισέλθουν στα Οδοφράγματα της Ντροπής και του αίσχους. Εν προκειμένω, προσκυνημένους ως γνωστόν στο μέγιστο βαθμό του έπακρου παραλόγου, και πλήρως συμβιβασμένους στην σαπίλα της υποτέλειας και της υποδουλώσεως, δια της νοοτροπίας της σκλαβιάς καθώς του διακατέχει αλγεινώς. Εν γένει, ξεδιάντροπα αποποιούνται την Εθνική τους Ορθόδοξη Χριστιανική Ελληνική καταγωγή και ταυτότητας τους, δια του νοθευμένου προσωπείου τους, και περιφέρονται ασκόπως υπονομευτικά δολερώς, με το υποκριτικό εν τάχει πρόσχημα του μανδύα, του πολίτη όλου του κόσμου, υποτονικά κινούμενοι φοβικά ερωτοτροπώντας, με τον εκάστοτε ισχυρό και δυνατό δια μέσω των όπλων, στα κατεχόμενα βόρεια σκλαβωμένα κομμάτια της Ελληνικής Κύπρου, κινούμενοι όχι ως αξιοπρεπείς απελευθερωτές, αλλά ως φοβικοί δουλοπάροικοι και σκλάβοι, και στο εκάστοτε σώμα αλλά και στην ψυχή.

Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου, και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.

Ο λάτρης της Ελληνικής ιστορίας ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων.