ΕΝΑ ΑΓΙΟ…ΡΟΥΣΦΕΤΙ. ΠΟΙΟ; «ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΣΩΤΕΡ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
ΜΟΝΟ Η ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΙΑ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Βλέποντας και ακούγοντας, στην Αγιά Σοφιά, αυτόν τον αχρείο ισλαμιστή, με το λευκό “σεμεδάκι” στην παλαβή κεφάλα του, τον Ερντογάν, να είναι γονατιστός, να διαβάζει προσευχές και να
συμμετέχει με την γνωστή, μωαμεθανική ψευτοκατάνυξη, στο ανόμημά του, σκέφτηκα το πώς αντιμετωπίζουν οι ημέτεροι πολιτικοί την μόνη αληθινή Πίστη μας.
(Και πόση διαφορά παρατηρείς στα πρόσωπα των οπαδών του Μωάμεθ και των πιστών του Χριστού! Από την μια, στην “προσευχή” της Παρασκευής, κατάρες, βλοσυρό, γεμάτο μίσος βλέμμα και τρίξιμο δοντιών και από την άλλη “αγαπάτε τους εχθρούς ημών”, πρόσωπα, μετά την Θεία Λειτουργία, χαρούμενα, με ξεχείλισμα αγάπης. Στο τζαμί ο ιμάμης, να αφιονίζει τους οπαδούς, ανεμίζοντας το ξίφος του Ισλάμ. Στο ναό ο ιερέας, να ευλογεί τους πιστούς, με τον σταυρό του Χριστού).
Δεν θυμάμαι ποτέ να άκουσα Έλληνα πρωθυπουργό, να ομολογήσει ότι είναι Χριστιανός Ορθόδοξος. Να εκστομίσει στο βήμα της Βουλής μια φράση που ακούς από απλούς ανθρώπους, όταν τους κυκλώνουν, “ώσπερ μέλισσαι κηρίον”, οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες της ζωής. “Έχει ο Θεός”. “Η Παναγία να βάλει το χέρι της”. “Με την βοήθεια του Θεού θα τα καταφέρουμε”. Ποτέ!!
Δεν είδα ποτέ Έλληνα πρωθυπουργό ή υπουργό, να προσέρχεται στην Θεία Λειτουργία, τις επετειακές ημέρες του Ευαγγελισμού ή του εορτασμού του “ΟΧΙ”, από νωρίς, όρθρου βαθέως, να εκκλησιαστεί σαν χριστιανός. Καταφθάνουν στην δοξολογία, με τις καραμούζες και τα τύμπανα – εν χορδαίς και οργάνοις – να ωρύονται, αναγγέλλοντας την άφιξή τους, και με την ασθμαίνουσα κουστωδία τους να συμπεριφέρεται λες και βρίσκεται σε κέντρο διασκεδάσεως. Ποτέ!!
Δεν είδα ποτέ Έλληνα πρωθυπουργό ή και υπουργό να κάνει μετάνοιες σε μια εικόνα της Παναγίας ή σε μια λειψανοθήκη αγίου. Ποτέ!!
Ντρέπονται, δεν πιστεύουν σ’ αυτό που είναι καύχημα και απαντοχή μας: η Εκκλησία του Χριστού. Είναι άθεοι, μασόνοι ή αδιάφοροι λόγω διαφθοράς και ηθικής κατάπτωσης.
Βλέπουν την πίστη του λαού σαν ένα μουσειακό κατάλοιπο, μια αξιοπερίεργη, γραφική εμμονή στο παρελθόν. Η Ορθοδοξία γι’ αυτούς είναι θρησκοληψία και σκοταδισμός, όταν κυβερνά η αριστερόμυαλη ασημαντότητα ή κρατική επιχείρηση που φέρνει έσοδα, όταν προϊσταται ο νεοφιλελεύθερος κοτζαμπασιδισμός.
