ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΚΥΠΡΟΥ

(Ανοικτή Επιστολή Φοιτητού προς Πολιτικούς και Ακαδημαϊκούς θεσμούς για απαράδεκτο διωγμό περί θρησκευτικών/θεολογικών ιστορικών και ιδεολογικών ακαδημαϊκών θέσεων και αντιλήψεων)

Του Παναγιώτη ΝΟΥΝΗ

Αξιότιμοι κύριοι/ες (συν)Φοιτητές/τριες, ακαδημαϊκές και πρυτανικές Αρχές καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

Αξιότιμοι κύριοι/ες πολιτικοί και ακαδημαϊκοί φορείς και θεσμοί υγιαίνεται!

Ονομάζομαι Παναγιώτης Νούνης, κατάγομαι εκ της νήσου Θάσου και διαβιώ μόνιμα σχεδόν 40 χρόνια στην Κύπρο, είμαι άνεργος επιστήμων και αδιόριστος καθηγητής Θρησκευτικών, έγγαμος σχεδόν είκοσι χρόνια με μίαν ενήλικη κόρη, ενώ τα τελευταία χρόνια (από το 2016/2017) έχω εισαχθεί για δεύτερο (2ο) πτυχίο ως Προπτυχιακός Φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας, με ειδίκευση (MINOR) στην περίλαμπρη επιστήμη της Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας. Το πρώτο μου πτυχίο είναι πτυχίο Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας από το Τμήμα της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Σημειώστε παρακαλώ πολύ, ότι η παρούσα επιστολή μου γράφεται κυρίως από σφοδρατάτη αγανάκτηση αλλά κυρίως με διάθεση εξομολογητική διότι ενδεχομένως, ο υποφαινόμενος ίσως να είναι ο μοναδικός Φοιτητής του Πανεπιστημίου Κύπρου που ταξιδεύει 6 ώρες με το αστικό και υπεραστικό λεωφορείο (Επισκοπή-Λεμεσός μία ώρα, Λεμεσός-Λευκωσία δύο ώρες και το αντίστροφο για επιστροφή) για να είναι το πρωί στα μαθήματά του. Αυτήν μου την Οδύσσεια για προσωπικούς λόγους την κράτησα σχεδόν μυστική εδώ και τέσσερα χρόνια από τις πανεπιστημιακές αρχές διότι αντιμετώπισα σωρηδόν άλλα εμπόδια συναντίληψης.

Πρώτον: Έχω κάνει δυό με τρείς φορές γραπτή αίτηση για Εσωτερική Μεταγραφή είτε για το Τμήμα Ψυχολογίας είτε για το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, και οι αιτήσεις μου για ανεξήγητο λόγο έχουν απορριφθεί άρδην χωρίς σοβαρή και επαρκή αιτιολόγηση. Ας το πάρει όμως το ποτάμι αφού όλοι ξέρουμε σε τι όμορφο αγγελικά πλασμένο κόσμο ζούμε, άνευ ρουσφετολογίας και κουμπαροκρατίας, πολλώ δε μάλλον είναι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι συγκατοικούμε άπαντες εις την νήσο των αγίων. Ή μήπως όχι, και άραγε συγκατοικούμε εις την νήσο των αθλίων, ηλιθίων και αχρείων;

Δεύτερον: Βρίσκομαι ήδη στο όγδοο εξάμηνο της Φιλοσοφικής Σχολής και έχω περάσει εκών άκων εν σιωπή, με υπομονή και αφάνεια ουκ ολίγα μαρτύρια και σωρηδόν περίεργα βάσανα στην Φιλοσοφική Σχολή καθώς και στο Τμήμα Ψυχολογίας με περίεργες και αλλόκοτες συμπεριφορές τινών ακαδημαϊκών όσον αφορά τις ενδιάμεσες και τελικές εξετάσεις αλλά και για το ζήτημα των απουσιών. Ούτε καν μία επίσημη γραπτή καταγγελία δεν προέβη ο γράφων, καθότι όποτε έκανα παράπονο στην Φοιτητική Μέριμνα ή στους ακαδημαϊκούς δυστυχώς δεν έβρισκα σοβαρή και αποτελεσματική ανταπόκριση. Η χαλκέντερη ίσως υπομονή μου έχει πλέον εξαντληθεί, όχι τόσον για ίδιον όφελος, αλλά διότι γνωρίζω ότι παρόμοια προβλήματα ακαδημαϊκής υφής βιώνουν αρκετοί αγαπητοί και αξιότιμοι συνάδελφοι/ισσες Φοιτητές/τριες.

Ποιό είναι τώρα το ειδικό και ιδικόν μου παράπονο-παρατήρηση, ούτως ώστε κυρίως να αναχθεί εις γενικό παράδειγμα-συμπέρασμα και προς άμεσο παραδειγματισμό, ιδιαζόντως για σοβαρό προβληματισμό, από τις ακαδημαϊκές Πρυτανικές Αρχές;

Στο Χειμερινό Εξάμηνο (2020) που μόλις μας πέρασε –εν μέσω της πανδημίας του ιού της Κορώνας- είχαν την ευχάριστη απόφαση να επιλέξω εξ ανάγκης βέβαια το περισπούδαστο και συνάμα πολύ ενδιαφέρον μάθημα Εισαγωγής της Βυζαντινής Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, εις το οποίον διδάσκουσα είναι η Ειδική Επιστήμονας κ. Σίμα Μεζιρίδου.

Η συνεργασία μου με την διδάσκουσα Ειδική Επιστήμονα -προ κορωναϊού εποχή- εν μέσω των πολύ καλών διαλέξεων της θεωρώ ότι ήτο πολύ καλή μέχρι άριστη, καθότι μάρτυρες είναι οι μερικές δεκάδες (σχεδόν 100) συμφοιτητές μου όπου συμμαρτυρούν εικάζω, ότι η διδάσκουσα σε αρκετές των περιπτώσεων σχεδόν σε κάθε διάλεξη της ζητούσε την παρέμβαση και την βοήθεια του υποφαινόμενου επιστήμονα Θεολόγου/Θρησκειολόγου, για να αναλύσει, να εξηγήσει, και να περιγράψει δημόσια στους συμφοιτητές/τριες του τα σημαίνοντα εκκλησιαστικά-θρησκευτικά και θεολογικά ζητήματα που συνέβησαν εις την Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία για σχεδόν έντεκα αιώνες.

Κατά τον ομοθυμαδόν, παγκύπριον, υποχρεωτικό και βάναυσο εγκλεισμό μας εις την κορωναϊού εποχή, καταπιεστήκαμε νομίζω ισότιμα σχεδόν άπαντες οι πολίτες με διάφορα αντι-δημοκρατικά και φασιστικά διατάγματα. Ιδιαίτερα φαίνεται να καταπιέστηκαν οι καλοβολεμένοι καθηγητές μας, όπου αρκετοί εξ αυτών συνέχισαν στο ίδιο άκαμπτο και απαιτητικό αλαζωνικό ύφος τους να έχουν παρόμοιες ή ακόμη και τρισχειρότερες ακαδημαϊκές απαιτήσεις από τους (συν)Φοιτητές/τριες μας.

Η διδάσκουσα του μαθήματος Εισαγωγής της Βυζαντινής Ιστορίας μας ζήτησε πολύ εύλογα και σοφά να διενεργήσουμε άπαντες δοκίμια, εργασίες και μελέτες εφόσον προεπιλέξουμε από μερικά θέματα που η ίδια μας έχει προτείνει. Η έρευνα και η συγγραφή δοκιμίων είναι η πλέον δημιουργική διακονία των φοιτητών.

Τρίτον: Χωρίς να μπω σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες, να καταγράψω ότι ως έγαμμος Φοιτητής (40 ετών) αισθάνομαι πικραμένος και φοβερά ενοχλημένος καθότι στην Ενδιάμεση Εξέταση –εν μέσω κορωναϊού- αξιολόγησε γραπτώς, αυθαίρετα, άδικα, αντι-επιστημονικά, άτοπα, κακόγνωμα, κακόδοξα και ανορθόδοξα το προσωπικό μου δοκίμιο, ενώ στα σημεία το χαρακτηρίζει ενυπόγραφα ως ανιστόρητο ενώ μου ζήτησε επιτακτικά να το ξαναγράψω –πράγμα που δεν έπραξα- και προφανώς με μηδένισε.

Τέταρτον: Εικάζω, καθόλου αυθαίρετα ότι η παράδοξη στάση της αξιότιμης Βυζαντινολόγου Δρ κ. Σίμας Μ. έχει να κάνει ουσιωδώς με τις επιστημονικές θεολογικο-ιστορικές και εκκλησιαστικές θέσεις που κατέγραψα και ανέπτυξα ως κριτική τόσο στην ενδιάμεση όσο και στην τελική εξέταση με αμφότερα τα δύο δοκίμιά μου.

Πέμπτον: Αμφότερα τα δοκίμια μου συνδέονται κυρίως με ιστορικά θέματα και γεγονότα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντίου) που η ίδια μας έδωσε για να επιλέξουμε. Τα θέματα που πραγματεύτηκα είχαν να κάνουν με θεολογικά-θρησκευτικά-εκκλησιαστικά μείζονα ιστορικά ζητήματα του Βυζαντινού Πολιτισμού.

Έκτον: Από πότε οι Φοιτητές του Πανεπιστημίου Κύπρου κόβονται αυθαίρετα και παντελώς άδικα στις ενδιάμεσες και τελικές εξετάσεις εξ αιτίας είτε των θρησκευτικών πεποιθήσεων τους είτε υπό τινάς ακαδημαϊκής φασίζουσας και υστερόβουλης λογοκρισίας;

Έβδομον: Δηλαδή, θεωρώ, (α΄) ότι διώκομαι ύπουλα και δόλια για την πρώτη επιστημονική μου ιδιότητα ως Θεολόγος/Θρησκειολόγος και εκκλησιαστικός Ιστορικός της Εκκλησίας της Κύπρου, (β΄) διώκομαι με την δεύτερη ιδιότητα μου ως Φοιτητής, (γ΄) διώκεται πρωτοφανώς και αδικαιολόγητα η ακαδημαϊκή ελευθερία της προσωπικής ακαδημαϊκής έκφρασης των γραπτών στοχασμών μου. (δ΄) Εν τέλει χωρίς να κατασταλάξω με απόλυτη βεβαιότητα σ΄ αυτό, φαίνεται σύμφωνα με τα προειρρημένα να διώκεται με κουτοπόνηρο και άκομψο τρόπο μια ακόμη ιδιότητα μου εκείνην του εν δυνάμει και εν εξελίξει ορθοδόξου Χριστιανού.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία του γράφοντι μαζί της για το εν λόγω θέμα, της επεσήμανα με αληθεύουσα αγάπη, δηλ. με πάσα ελευθεροστομία και ευθύτητα ότι ως Φοιτητήν της με αδίκησε και με αξιολόγησε παντελώς άτοπα – παράλογα – ανυπόστατα – αντιεπιστημονικά – άστοχα –επιπόλαια – προσβλητικά – ιταμά – αδικαιολόγητα για την νοημοσύνη τινός απλού φοιτητού και ακαδημαϊκού.

Ένα σώφρον κουνούπι με απειροελάχιστη ρέουσα νοημοσύνη και ελάχιστο ημερολογιακώς και βιολογικώς βίον ζωής δύναται να εξάγει τα ταυτόσημα τραγελαφικά συμπεράσματα, αν τυχόν και μελετήσει τις γραπτές και ενυπόγραφες παρατηρήσεις της.

Ο υποφαινόμενος Φοιτητής, έβαλε όμως καλό λογισμό και ερώτησε αμέσως σε ηλεκτρονική αλληλογραφία του με την διδάσκουσα αν τυχόν είχε την όποια πρόθεση να τον κόψει και να τον μηδενίσει, και αν η ίδια το επιθυμεί να αποχωρήσει αμέσως ο Φοιτητής από το μάθημά της, για να μην τη φέρνει άλλο σε δύσκολη θέση. Η ίδια όμως ανταπάντησε ότι η εν λόγω επιλογή εναπόκειται μόνο στον Φοιτητή. Ο Φοιτητής τότε, αμέσως μετά, ζήτησε από την ίδια ακαδημαϊκό υλικό για την προετοιμασία του στην Τελική Εξέταση που ήταν και πάλι η συγγραφή ενός ακόμη Δοκιμίου.

Ο Φοιτητής (όπως όλοι οι φοιτητές του Πανεπιστήμιου της Κύπρου) μελετούσε και έγραφε σχεδόν ένα μήνα έγκλειστος το εν λόγω τελικό δοκίμιο, ενώ μελετούσε παράλληλα και τα υπόλοιπα του μαθήματα.

Η προθεσμία της αποστολής του εν λόγω τελικού Δοκιμίου ήταν 31 Μαΐου 2020 η ώρα 23:59. Ο ίδιος Φοιτητής απέστειλε την εργασία του που κοπίασε ολόκληρα ημερόνυχτα να την συγγράψει –εν μέσω καραντίνας- είκοσι ένα ακριβώς λεπτά μετά την ωρολόγια λήξη, δηλαδή η ώρα 12:21 μετά τα μεσάνυκτα.

Η απάντηση της στην αποστολή του τελικού Δοκιμίου μας αυτούσια ήταν η εξής:

«Αγαπητέ κε Νούνη,
Σας ευχαριστώ για την εργασία. Δυστυχώς την έχετε παραδώσει ληξιπρόθεσμα και δεν θα βαθμολογηθεί. Δεν είναι τίποτα προσωπικό όπως ίσως πιστεύετε. Είχατε ενημερωθεί γραπτώς και προφορικά στο μάθημα πως οποιαδήποτε εργασία παραδοθεί μετά τις 23:59 της 31ης Μαΐου, δεν θα βαθμολογηθεί.
Καλό υπόλοιπο.

Με εκτίμηση,
Σίμα Μεζιρίδου»

Η αξιότιμη κυρία Διδάσκουσα στο δεύτερο Δοκίμιο, ενώ μας ευχαριστεί για την αποστολή της εργασίας μας, ταυτόχρονα την απαξιώνει και την μηδενίζει στην πραγματικότητα, καθότι δεν μπαίνει στο κόπο καν να αξιολογήσει σοβαρά τον Φοιτητή της και τον κόβει έτσι απλά γιατί μπορεί να το πράξει με ένα ηλίθιο ιμέιλ της, ή διότι μάλλον του το χρωστούσε (;!) ή επειδή πράγματι ο φοιτητής της καθυστέρησε ολόκληρα 21 λεπτά για να αποστείλει την εργασία του.

Από πότε άραγε επιβάλλεται η «θανατική ποινή» στον Φοιτητή/τρια σύμφωνα με τις σύγχρονες και επίκαιρες παράδοξες καταστάσεις που βιώσαμε άπαντες με την επέλαση του θανατηφόρου ιού της Κορώνας;

Χαίρομαι πολύ –εκτός του ότι αγανακτώ και θυμώνω για τις αδικίες κατά των συμφοιτητών μου- για την εν λόγω προσωπικήν αδικία μου και μάλιστα ευχαρίστησα τηλεφωνικά και γραπτά δύο με τρείς φορές την αγαπητή διδάσκουσα. Δεν επιθυμώ ποσώς να αποκατασταθεί η αδικία που διενήργησε η διδάσκουσα εις βάρος μου. Δεν επιθυμώ να βλαφθεί η διακονία και η δουλειά της στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αναγκάζομαι όμως εξ αιτίας των γεγονότων να περιαυτολογήσω, να αντιδράσω, να εκφράσω έντονα, αντιρρητικά και πολεμικά τις προσωπικές διαμαρτυρίες μου και να καταθέσω ως παράδειγμα και δημόσια την ιστορία μου ίνα και οι λοιποί ακαδημαϊκοί φόβον έχουσι ώστε να είναι άκρως προσεκτικότεροι και εν δυνάμει δίκαιοι και συνετοί με τις αξιολογήσεις των (συν)Φοιτητών/τριων μου.

Υπάρχει κανένας σοβαρός ακαδημαϊκός που σέβεται τον εαυτό του και την επιστήμη του που κόβει τους φοιτητές του επειδή καθυστέρησαν 20 λεπτά να του αποστείλουν την εργασία τους; Είναι άραγε αυτό ήθος ακαδημαϊκού επιστήμονα; Αυτό είναι άραγε το ήθος των Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου; Τα σχόλια και τα συμπεράσματα κυρίες και κύριοι εξάπαντος επιθυμώ να είναι δικά σας.

Από πότε φτάσαμε στο τραγικό κατάντημα, αξιόλογοι ακαδημαϊκοί δασκάλοι, σοβαροί καθηγητές και φερέλπιδες ειδικοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κύπρου, να διώκουν ιδιοτελώς τους Φοιτητές τους, να τους τιμωρούν με ψευδο-δικαιολογίες, να τους κόβουν στις εξετάσεις, να τους βασανίζουν με ύπουλα «ακαδημαϊκά» μαρτύρια, να τους διενεργούν ψυχολογικό πόλεμο, κυρίως για τις θρησκευτικές απόψεις τους, για τα θεολογικά πιστεύω τους, για την Πίστη τους, ακόμη για τις ιδεολογικές ή και τις πολιτικές πεποιθήσεις τους; Θέλω να πιστεύω ότι είναι οι εξαιρέσεις αυτά τα θλιβερά περιστατικά, και όχι ο κανόνας.

Ας υπάρχει επί τέλους δηλαδή μια «ακαδημαϊκή οικονομία» (και όχι να εφαρμόζεται η «ακαδημαϊκή ακρίβεια» στους πανεπιστημιακούς κανονισμούς που κατά κόρον λ.χ. στο ζήτημα των απουσιών ή εξετάσεων υφίσταται η παράδοξη τακτική «δύο μέτρα και δύο σταθμά» ανάλογα με τον ακαδημαϊκό) των Φοιτητών/τριών σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς που ζούμεν. Η ακαδημαϊκή επιείκεια υπέρ των φοιτητών και χαμηλόβαθμων ακαδημαϊκών κάποτε πρέπει να εφαρμωστεί στο Πανεπιστήμιον Κύπρου. Αλλά για να υπάρξει αυτό, χρειάζεται ο ακαδημαϊκός να διαθέτει απροσωπόληπτο και ανθρωπιστικό ήθος, μα κυρίως παιδαγωγική διάκριση.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και αποδεικτικά τεκμήρεια για την εν λόγω υπόθεση του υποφαινόμενου Φοιτητού κοπιάστε προσωπικά. Για όποιον ακαδημαϊκό επιθυμεί –για χάριν αντικειμενικότερης αξιολόγησης ώστε να διαπιστωθεί η πάσα αλήθεια των προηγούμενων- να μελετήσει τις ενυπόγραφες διορθώσεις και παρατηρήσεις της διδάσκουσας μαζί και τα δοκίμια του φοιτητού, ο Φοιτητής είναι στην διάθεση κάθε καλοπροαίρετου θεσμού, φορέα και ακαδημαϊκού δασκάλου.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΡΙΣΕΩΣ:
Ας υποθέσουμε ότι, επειδή ο προηγούμενος Φοιτητής γέρασε στα πανεπιστήμια, και ότι αδιαφορεί για την όποια προσωπική του αυτοδικαίωση, τι γίνεται, όμως, άραγε με τους μικρούς αγαπητούς και ξεχωριστούς συμφοιτητές/τριες του;
Συμβαίνουν, εικάζω, τα ίδια και τρισχειρότερα;
Με ποιόν τρόπο ακριβώς διαφυλάττεται η δικαία, η αντικειμενική, η σοφή, η συνετή, η ολιστική και αξιοκρατική αξιολόγηση των φοιτητών/τριών από τυχόν αδαείς, αήθεις, ημιμαθείς, αχάπαρους, εκδικητικούς και μικρόψυχους ακαδημαϊκούς;
Ο Φοιτητής/τρια έχουν ή δεν έχουν Ατομικά ακαδημαϊκά Δικαιώματα;
Ο Φοιτητής/τρια έχουν ή δεν έχουν ελευθερία εις τους προφορικούς ή και γραπτούς ακαδημαϊκούς στοχασμούς τους;
Ποιός ακαδημαϊκός ή άλλος φοιτητικός ή πολιτικός θεσμός δύναται να προστατέψει έναν Φοιτητή/τρια από την εμπάθεια, ανοησία, προσωποληψία και μικροψυχία του καθηγητού/τριας του;
Ποιος ακαδημαϊκός ή άλλος πολιτικός ή νομικός θεσμός, άραγε, δύναται να προστατέψει τους Φοιτητές/τριες του Πανεπιστημίου Κύπρου από την κατάχρηση ακαδημαϊκής εξουσίας;
Οι παντοειδούς Πολιτικές φοιτητικές Παράταξεις με ποιόν ακριβώς τρόπο μας προστατεύουν;

Του Παναγιώτη Νούνη
Φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής και του Τμήματος Ψυχολογίας
Πανεπιστήμιον Κύπρου
8ο Εξάμηνο
Ιούνιος 2020

Email: [email protected]
FB: https://web.facebook.com/panagiotisnouni
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 00357-96897711