ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠ΄ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΝΑΙ Ή ΟΥ;
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ, ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΕΣ, ΙΕΡΕΙΣ, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΡΜΟΔΙΟ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Εσείς στον Οίμο, είστε αυτοί που κάθε βράδυ δημοσιεύετε πολλά ενδιαφέροντα άρθρα επιστημονικά, πνευματικά, εθνικά, ενημερωτικά.
Ακόμα και τα δικά μου που φροντίζω να είναι εντός κλίματος, αλλά εκτός τυποποίησης ύφους και γλώσσας που είναι όμως
απλά, λαϊκά, βιωματικά, άδολα και χωρίς σκοπιμότητα, αποτελέσματα εμπειριών και σκέψεων .
Μου δώσατε την δυνατότητα να εκφραστώ, ως ένας απλός σκεπτόμενος πολίτης από την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και σας επέλεξα για τους δικούς μου λόγους, ανάμεσα στο χάος του διαδικτύου.
Την πλειοψηφία αυτή, που είναι ο στόχος και ο αποδέκτης των πολιτικών μεθοδεύσεων και πεδίο εφαρμογής πρακτικών.
Αποδέκτης προπαγάνδας, πλύσεως εγκεφάλου, κηρυγμάτων,καθοδηγήσεων, χειραγώγησης και επιβολής αποφάσεων, χωρίς καμία δυνατότητα αντίδρασης και αλλαγής, πέραν της ανά τετραετία εκλογής προσώπων δια της αποδεδειγμένα ζούφιας και άχρηστης ψήφου στο στημένο σικέ παιχνίδι…
Είναι καλό το έργο σας και αποδεκτό, κρίνοντας από τις αναδημοσιεύσεις των άρθρων σας.
Είναι όμως παραγωγικό;
Πώς μετράτε την επίδραση,την αντίληψη, την αποδοχή, σε τι ποσοστά;
Αν κρίνουμε από τα γεγονότα στην πράξη, καταλήγουμε στην απογοήτευση.
Το συμπεραίνω και από την εκκλησία, την ιεραρχία και το ποίμνιο.
Το ποίμνιο, το μεγάλο ζητούμενο, η πλειοψηφία.
Κηρύγματα αυθεντίας, χωρίς διάλογο και συζήτηση με τον λαό αποδέκτη, καταλήγουν σε άλογη υπακοή και εφαρμογή της κάθε δεσποτικής ντιρεκτίβας, από διορισμένους έμμισθους μισιονάριους προτεσταντικού προτύπου και όχι από μέλος της εκκλησίας ορθόδοξο κληρικό «κληρωτό» ιερέα λειτουργό του Κυρίου .
Πραγματικό πνευματικό ποιμένα και καθοδηγητή των λογικών προβάτων της ενορίας.
Οι εξαιρέσεις δεν ανατρέπουν τον κανόνα.
«Υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων», λέγει ο ιερεύς και αυτόματα μου γεννιέται το ερώτημα, τι αμαρτίες αστοχίες και λάθη, κάνουν και δεν μας τα λένε ευθέως και στα ίσια;
Παραδέχονται τα αγνοήματα του λαού, τα δικά μας δηλαδή που αγνοούμε την αλήθεια, άρα κάτι μας κρύβουν.
Όποιος κατάλαβε ή δεν κατάλαβε, καλός και πιστός, παραμένει στο ποίμνιο και στο μαντρί, υπάκουος, πλήρης, σώος και ασφαλής από την δεδομένη αγάπη του Κυρίου.
Τι γίνεται όμως με το απολωλός ένα που ενδιαφέρθηκε ο Καλός Ποιμήν;
Τα σημερινά απολωλότα πιθανόν να αποτελούν την πλειοψηφία αν κρίνουμε από τα δρώμενα στους ναούς.
