Μερική επιστράτευση του δεξιού παρακράτους μπας και σωθεί το πανικόβλητο Μητσοτακικό καθεστώς
Δεν θυμόμαστε ανάλογο προηγούμενο, ούτε στην Ελλάδα, ούτε παγκοσμίως. Μια κυβέρνηση ισχυρή και αυτοδύναμη, πριν καλά-καλά κλείσει χρόνο, να συμπεριφέρεται σαν να μη κυβερνάει και να επιτίθεται με τέτοια λύσσα σε αξιωματική αντιπολίτευση. Πρόκειται για άλλη μια ισχυρή ένδειξη για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα κέντρα εξουσίας πίσω από αυτή, ακόμα φοβούνται τον ΣΥΡΙΖΑ και επιθυμούν διακαώς τη στρατηγική του ήττα. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης προσομοιώνει φοβικά καθεστώτα που τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να καταρρεύσουν απότομα.
Έτσι, η φοβική συμπεριφορά του Μητσοτακικού καθεστώτος (η οποία θυμίζει άλλες εποχές), με έντονα σημάδια πανικού, οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι δεν κατάφερε να ελέγξει απόλυτα την πληροφόρηση που φτάνει στο μέσο πολίτη. Κάποτε, στην εποχή του κλασικού δεξιού παρακράτους, κάτι τέτοιο ήταν απόλυτα εφικτό. Αλλά στην εποχή του διαδικτύου, των εναλλακτικών πηγών πληροφόρησης και των σόσιαλ μίντια, δεν είναι καθόλου δεδομένο.
Η πρώτη μεγάλη ήττα που υπέστη η μιντιακή μηχανή προπαγάνδας του καθεστώτος σημειώθηκε κατά τη διάρκεια του lockdown, λόγω της πρόσφατης πανδημίας και αφορούσε το μέγα φιάσκο των προγραμμάτων κατάρτισης. Μια υπόθεση που βγήκε στην επιφάνεια χάρη στην εναλλακτική πληροφόρηση και στα σόσιαλ μίντια.
Ο πανικός του καθεστώτος μεγάλωσε, όταν το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη λίστα Πέτσα και την αδιαφάνεια γύρω από την καμπάνια για την πανδημία και τα ποσά που μοιράστηκαν, έτυχε ευρείας αποδοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιες άκρως φιλοκυβερνητικές ιστοσελίδες έβαλαν μεγαλειώδες αυτογκόλ, αφού στα διάφορα άτυπα γκάλοπ, το κοινό φάνηκε να επικροτεί το σποτ και το μήνυμα που ήθελε να περάσει και μάλιστα με μεγάλη διαφορά.
Η μιντιακή μηχανή προπαγάνδας προσπάθησε να υποβαθμίσει έως και να διαστρεβλώσει το βαθύτερο νόημα του σποτ, με τα διάφορα μιντιακά παπαγαλάκια να ισχυρίζονται ότι δήθεν τσουβαλιάζει όλο το δημοσιογραφικό κόσμο. Κάτι που δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.
Άλλα η υπόθεση αυτή δεν κατέδειξε απλά την προχειρότητα και την αδιαφάνεια με την οποία χειρίζεται το δημόσιο χρήμα το καθεστώς. Έδειξε ότι κάποιοι “αυλικοί” που ανήκουν ενδεχομένως στον “δημοσιοσχετίστικο” στρατό του Μητσοτάκη, χαρακτηρίζονται από έναν ερασιτεχνισμό και μια απειρία. Διότι όταν εξαιρείς από την καμπάνια κάποιο ή κάποια αντίπαλα μέσα που στέκονται απέναντί σου και σου ασκούν την πιο σκληρή κριτική, είναι σαν να παραδέχεσαι αυτόματα ότι μεροληπτείς. Και έτσι, πυροβολείς ουσιαστικά τα πόδια σου. Όπως και να’χει όμως, με μια τέτοια κραυγαλέα μεροληπτική συμπεριφορά, ουσιαστικά “καρφώνεσαι”, δείχνοντας, αν μη τι άλλο, επιπλέον σημάδια πανικού.
Μετά απ’όλα αυτά, ήρθε και το ηχηρό χαστούκι από Αμερική όσον αφορά το μέγα σκάνδαλο Novartis. Ο συμβιβασμός της Novartis με τις διωκτικές αρχές των ΗΠΑ για τις παράνομες πρακτικές της φαρμακευτικής εταιρίας στην Ελλάδα, καταρρίπτει οριστικά και αμετάκλητα το αφήγημα περί δήθεν σκευωρίας.
Στη δικαστική ανακοίνωση για το ποινικό σκέλος, γίνεται αναφορά σε μεθόδους διαφθοράς και δωροδοκίες «αλλοδαπών αξιωματούχων» καθώς και όλων των άλλων τρόπων επιρροής. Επιπρόσθετα, η ανακοίνωση του εξέδωσε το δικηγορικό γραφείο του Παύλου Σαράκη, που εκπροσώπησε τους Έλληνες προστατευόμενους μάρτυρες, και σύμφωνα με τη διαδικασία, έχει τύχει της έγκρισης των αμερικανικών αρχών πριν την έκδοσή της, αναφέρεται με σαφήνεια σε «ενόχους να κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι και προκαλούν την λογική και την Δικαιοσύνη». Η αποστροφή αυτή «φωτογραφίζει» τόσο τα πολιτικά πρόσωπα όσο και τη στάση τους.
Επιπλέον, το γεγονός ότι, σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, οι Αμερικανοί πρότειναν στους τρεις Έλληνες προστατευόμενους μάρτυρες, την παροχή πολιτικού ασύλου(!) στις ΗΠΑ, αφήνει απόλυτα εκτεθειμένους κάποιους που τους αποκαλούσαν “κουκουλοφόρους” και τους απειλούσαν ότι θα τους βγάλουν τις κουκούλες.
Όλα αυτά εξηγούν και το λόγο που τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία φέρεται ότι εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis, δεν έσπευσαν από την αρχή να ζητήσουν την άρση της πολιτικής τους ασυλίας. Αν ήταν πράγματι σκευωρία θα το έκαναν από την πρώτη στιγμή, ώστε και να καθαρίσουν το όνομά τους μια και καλή αλλά και να “τελειώσουν” πολιτικά τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε ότι δεν υπάρχουν ποινικές ευθύνες για τα πολιτικά αυτά πρόσωπα, οι πολιτικές τους ευθύνες είναι αδιαμφισβήτητες. Άρα, το προφίλ των “ικανών” και των “αρίστων” που τους έχτισε η μιντιακή χούντα, πάει περίπατο.
Ο πανικόβλητος μηχανισμός της μιντιακής προπαγάνδας προσπάθησε γελοιωδώς να παρουσιάσει την απόφαση του συμβιβασμού ως απόδειξη της δήθεν σκευωρίας. Αλλά όταν ο καταιγισμός πληροφοριών ξέφυγε από τον έλεγχό του (για άλλη μια φορά), άλλαξε “τροπάρι” και άρχισε να “παίρνει γραμμή” προκειμένου να ρίξει τις ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι δεν επωφελήθηκε και το Ελληνικό κράτος με κάποιου είδους αποζημίωση.
Το “επιχείρημα” στην περίπτωση αυτή ήταν ότι ναι μεν υπήρχε σκάνδαλο, αλλά αφορούσε αποκλειστικά κάποιο παρα-ιατρικό κύκλωμα και άρα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επικεντρώνονταν σε πολιτικά πρόσωπα, θα μπορούσε το Ελληνικό κράτος να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τη Novartis. Πρόκειται βέβαια για άλλη μια εντελώς γελοία απόπειρα, αφού και μόνο το γεγονός ότι το καθεστώς μετέτρεψε ένα μεγάλο σκάνδαλο σε δήθεν σκευωρία, ήταν υπερ-αρκετό για να ξεφύγει η Novartis χωρίς να δώσει φράγκο, αφού δεν θα υπήρχε κάτι για το οποίο θα ήταν αναγκασμένη να κάνει κάποιο συμβιβασμό και να πληρώσει.
Παράλληλα με όλα αυτά, το καθεστώς αποφάσισε να επιστρατεύσει μερικώς το παρακράτος μέσα από τις παράνομες ηχογραφήσεις Παππά-Μιωνή σε μια απέλπιδα κίνηση αντιπερισπασμού. Οι ηχογραφήσεις αυτές αποδεικνύουν πανηγυρικά ότι όχι μόνο δεν υπήρχε παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ όπως ισχυρίζονται τα κυβερνητικά φερέφωνα, αλλά αντίθετα, υπήρξε και υπάρχει δεξιό παρακράτος, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Και βέβαια, είναι εντελώς γελοίο να αποδίδει κανείς “παρακράτος” σε κυβέρνηση της Αριστεράς, τη στιγμή μάλιστα που ολόκληρος ο μιντιακός μηχανισμός προπαγάνδας δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να την πολεμάει. Την “τεχνογνωσία” του παρακράτους την έχει διαχρονικά η δεξιά και το παρακράτος είναι όλο δικό της.
Αλλά οι απέλπιδες αυτές κινήσεις αντιπερισπασμού από το Μητσοτακικό καθεστώς, δεν έγιναν μόνο επειδή δεν μπορεί να καλύψει τη μεγάλη διαφθορά και τα σκάνδαλα, αφού έχει χάσει τον έλεγχο της πληροφόρησης. Έγιναν κυρίως γιατί άρχισε να φαίνεται στον ορίζοντα το οικονομικό τσουνάμι, με όλο και πιο πιθανό το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Υπενθυμίζουμε τις πρόσφατες δηλώσεις Σταικούρα που μίλησε για ύφεση 16% για το β’ τρίμηνο του 2020.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι όταν ο Βαρουφάκης μιλούσε για ύφεση 10% ήδη στην αρχή του ξεσπάσματος της πανδημίας, κάποιοι επιχείρησαν και πάλι να τον απαξιώσουν. Ενώ, με βάση τις αρχικές εκτιμήσεις κυβερνητικών στελεχών η ύφεση θα κυμαίνονταν στο 3%. Όσο περνούσε ο καιρός αναθεωρούσαν τις εκτιμήσεις προς τα πάνω.
Οι εντελώς αναξιόπιστοι μαθητευόμενοι μάγοι του Μητσοτάκη, βασίζονται σε μια νεοφιλελεύθερη θεωρία που ποτέ δεν έχει αποδειχθεί στην πράξη, με βάση την οποία, μετά από μια μεγάλη ύφεση έρχεται απότομη ανάπτυξη. Έτσι, ελπίζουν ότι το 2021 θα μετριαστεί κάπως η “χασούρα” από την απότομη ανάπτυξη που υποτίθεται ότι θα έρθει.
Αλλά ακόμα και με μια τέτοια εντελώς αυθαίρετη παραδοχή, βγαλμένη κατευθείαν από το νεοφιλελεύθερο βιβλίο συνταγών της κακιά ώρας, η όποια ανάπτυξη δεν θα μπορεί να καλύψει την τεράστια ύφεση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Βαρουφάκης αποκάλυψε πρόσφατα ότι οι Μητσοτακικοί “yes men” της Μέρκελ και των Βρυξελλών, συμφώνησαν για πλεόνασμα (αν είναι δυνατόν) για το 2021! Που σημαίνει, πολύ απλά, μνημόνιο, ίσως και χειρότερο από αυτό του 2010 κατά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.
Μετά απ’όλα αυτά, είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Μητσοτάκης θα πάει σε εκλογές, αλλά βλέπει τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν. Καθώς οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης έχουν αρχίσει να γίνονται αισθητές, φαίνεται ότι από εδώ και πέρα αρχίζει η πραγματική φθορά του καθεστώτος. Ίσως δεν είναι τυχαίο που η μιντιακή μηχανή προπαγάνδας έχει καιρό να βγάλει δημοσκόπηση, καθώς βλέπει ότι τα μηνύματα δεν είναι πλέον θετικά.
Από εδώ και πέρα θα πρέπει να περιμένουμε γενική επιστράτευση του δεξιού παρακράτους, προκειμένου να μπορέσει το Μητσοτακικό καθεστώς να διατηρήσει, έστω ένα προσωρινό προβάδισμα, μέχρι να πάει σε εκλογές.
Όπως είχαμε επισημάνει ήδη αμέσως μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, ίσως η κυβέρνηση Μητσοτάκη θυμηθεί το “παλιό, καλό” δεξιό παρακράτος για να οργανώσει κατάλληλες επιχειρήσεις προβοκάτσιας. Έτσι, θα τα φορτώσει όλα ως συνήθως στους “μπαχαλάκηδες” του ΣΥΡΙΖΑ για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μέτρα και να κάνει τους αγανακτισμένους νοικοκυραίους να επιζητούν απεγνωσμένα “ησυχία, τάξη και ασφάλεια” μέσω μιας σκληρής καταστολής.
Έγιναν ήδη και άλλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση με το νέο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Ενώ δεν αποκλείεται να επιχειρήσει το καθεστώς να ελέγξει με κάποιο τρόπο τα σόσιαλ μίντια για να στραγγαλίσει την εναλλακτική πληροφόρηση που διαχέεται μέσα από αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι άρχισαν ήδη κάποιοι “λαγοί” του μιντιακού μηχανισμού προπαγάνδας, να μιλάνε περί “επικινδυνότητας” των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανοίγοντας το δρόμο.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σενάριο. Αν τα πράγματα φτάσουν σε οριστικό αδιέξοδο και με την Τουρκία να κλιμακώνει τις απειλές της, ίσως ο Μητσοτάκης δραπετεύσει μέσω της απλής αναλογικής, ανοίγοντας το δρόμο για ένα είδος οικουμενικής κυβέρνησης. Θα το κάνει, προκειμένου να μη χρεωθεί αποκλειστικά μια μεγάλη οικονομική κρίση (που θα συνοδεύεται από το πλέον καταστροφικό μνημόνιο) και μια ολέθρια υποχώρηση απέναντι στις ορέξεις του Ερντογάν.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το σφάλμα και συμπράξει με μια τέτοια κυβέρνηση, ίσως επιστρέψει οριστικά στο 3%. Διότι είναι ξεκάθαρο ότι ο προοδευτικός κόσμος απαιτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ευθεία σύγκρουση και όχι σύμπραξη με το καθεστώς Μητσοτάκη.
