ΠΡΙΝ ΑΛΕΚΤΩΡ ΦΩΝΗΣΑΙ ΤΡΙΣ… ΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΙΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΥ ΤΟΥ
Ἀπόψε, θά ψαλλεῖ στίς ἐκκλησίες, ἀπόντος τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, ἡ εὐαγγελική περικοπή γιά τόν Μυστικό Δεῖπνο, πού ἒγινε τήν Μεγάλη Πέμπτη.
Καί οἱ τέσσερις Εὐαγγελιστές ἀναφέρονται στό συγκεκριμένο περιστατικό καί εἰδικώτερα στήν περικοπή <<πρίν ἀλέκτωρ φωνῆσαι…>> Ἡ εὐαγγελική φράση εἶναι σχεδόν πανομοιότυπη, τόσο ὡς πρός τήν ἐκφώνησή της ἀπό τόν Ἰησοῦ, ὡς ἐπικείμενο γεγονός, ὃσο καί ἀπό τόν Πέτρο, ἀρνηθέντα τόν Ἰησοῦ ἂν καί τόν ὑπεραγαποῦσε. Καί ἰδοῦ διά τοῦ λόγου τό ἀληθές:
Στό κατά Ματθαῖον: <<Καί ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥήματος τοῦ Ἰησοῦ εἰρηκότος αὐτῷ, ὃτι πρίν ἀλέκτωρ φωνῆσαι τρίς ἀπαρνήση με·>> Κεφ. κς´76-77.
Στό κατά Μάρκον: <<πρίν ἀλέκτορα φωνῆσαι δίς, ἀπαρνήσῃ με τρίς>> Κεφ. ιδ´-72. Καί πάλι στό κατά Μάρκον, ὃταν ὁμιλεῖ ὁ Ἰησούς: <<ἀμήν, ἀμήν λέγω σοι ὃτι σύ σήμερον ἐν τῇ νυκτί ταύτῃ πρίν ἢ δίς ἀλέκτορα φωνῆσαι τρίς ἀπαρνήση με>> Κεφ. ιδ´31-33.
Κατά Λουκάν: <<πρίν ἀλέκτορα φωνῆσαι ἀπαρνήσῃ με>> Κεφ.κβ´-63.
Κατά Ἰωάννην. Ὁμιλεῖ ὁ Ἰησούς: <<ἀμήν ἀμήν λέγω σοι, οὐ μή ἀλέκτωρ φωνήσει ἓως οὗ ἀπαρνήσῃ με τρίς>> Κεφ. ιγ´39-40. Καί πάλι κατά ‘Ιωάννην:
<<καί ἀμέσως ἀλέκτωρ ἐφώνησεν>>. Κεφ. κς´76-77.
Τώρα, γιατί τά λέμε ὃλ᾽αὐτά;
Τά λέμε γιά νά ὑπενθυμίσουμε τίς ἃγιες αὐτές ἡμέρες, ἒγκλειστοι στά σπίτια μας Μεγάλη Ἑβδομάδα, ὃτι ὁ Ἑλληνικός λαός, βαθειά θρησκευόμενος καί ἀγαπῶν τήν Ὀρθοδοξία, μέ τήν ὁποία συμβαδίζει ἐπί 1.696 χρόνια, (ἀφ᾽ὃτου ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος μέ ναύαρχο τόν γιό τοῦ Κρίσπο, ἐπί κεφαλῆς στόλου ἑλληνικοῦ πού ἐπανδρώθηκε στόν Πειραιᾶ ἀπό Ἓλληνες, κατετρόπωσε τόν εἰδωλολάτρη Λικίνιο στόν Ἑλλήσποντο), κατόρθωσε νά μιμηθεῖ τόν Πέτρο ἀπαρνούμενος τήν Ὀρθοδοξία, ὃπως ὁ Πέτρος τόν Ἰησοῦ παρ᾽ὃλο πού τόν ἀγαποῦσε, ὃπως οἱ Ἓλληνες ἀγαποῦν τήν Ὀρθοδοξία.
Ἂφησαν τόν Κων. Σημίτη, τόν ὁποῖο ἐψήφισαν μέ τά ἲδια τους τά χέρια, καί τόν ἐξουσιοδότησαν νά τούς κυβερνᾶ ἐπί μία σχεδόν ὀκταετία, νά καταργήσει αὐθαιρέτως ἀπό τίς ταυτότητες τό θρήσκευμα τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά κάνει δημοψήφισμα.
Αὐτή ἦταν ἡ πρώτη ἂρνηση πρός τήν Ὀρθοδοξία.
Ἂφησε ὁ Ἑλληνισμός ἓνα καθ᾽ὁμολογίαν ἂθεο, τόν Ἀλέξη Τσίπρα, νά πρωθυπουργεύσει ἓνα λαό μέ ὀρθόδοξο θρήσκευμα, γιά νά πράξει ὃσα ἒπραξε εἰς βάρος του. Καί πάλι μέ τήν ψῆφο του τοῦ τά ἐπέτρεψε, ὀρκισθέντα μάλιστα μέ πολιτικό ὃρκο.
Αὐτή ἦταν ἡ δεύτερη ἂρνηση.
Ἂφησε τόν <<κορωναϊό>>, αὐτό τό ἀόρατο τέρας τοῦ θανάτου, νά ὠθήσει τόν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καί τὀν Ἀρχιεπίσκοπο Ἰερώνυμο νά κλείσουν τίς ἐκκλησίες πασχαλιάτικα (ἐνῶ ἂλλα ὀρθόδοξα κράτη ἐπέτρεψαν λειτουργία καί θεία κοινωνία).
Αὐτή ἦταν ἡ κατ᾽ἀνάγκην τρίτη ἂρνηση τῆς Ὀρθοδοξίας.
Τί ἂλλο τοῦ μένει πιά τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ νά κάνει;
Μά ὃ,τι ἒκανε καί ὁ Πέτρος.
Νά κλαύσει πικρά!
Θά μοῦ πῆτε: Μά τί νά κάνουμε; Νά κολλήσουμε τήν ἀρώστεια καί νά πεθάνουμε; Τόν ἲδιο φόβο δοκίμασε καί ὁ Πέτρος. Νά ὁμολογοῦσε πώς ἦταν μαθητής τοῦ Κυρίου; Φοβόταν γιά τήν ζωή του.
Ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία ἒχει κανόνες. Πρέπει νά ὑπακοῦμε στούς ταγούς τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πολιτείας. Ἡ ὑπακοή στούς νόμους διδάχθηκε στήν Ἑλλάδα. Γι᾽αὐτό ἢπιε τό κώνειο ὁ Σωκράτης καί ἀρνήθηκε νά δραπετεύσει γιά νά σωθεῖ. Καί ἡ ὑπακοή εἶναι ὁ βασικός κανόνας τοῦ μοναχισμοῦ στό Αγιον Ὂρος.
Ὡστόσο δέν παύει ἡ στάση τοῦ ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ νά ἰσοδυναμεῖ μέ τήν ἂρνηση τοῦ Πέτρου, πού ἂρχισε ἀπό τόν Μυστικόν Δεῖπνον, αὐτόν πού ψάλλεται σήμερα καί ἒγινε σάν αὒριο, Μεγάλη Πέμπτη.
Μπορεῖ οἱ καιροί νά ἂλλαξαν ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ. Νέα ἢθη, νέα ἒθιμα, καινά δαιμόνια, νέα πολιτική νοοτροπία, νέες ἀντιλήψεις, ὑπερπληθυσμός στήν Γῆ, πρόοδος τῆς ἐπιστήμης, καταναλωτισμός στό ἒπακρον, θεός τό κέρδος μέ τό ἀερόχρημα, πρόοδος τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας, πυρηνικά, μοριακή βιολογία, πειραματισμοί μέ τούς ἰούς κλπ. Καί ἰδοῦ λοιπόν, ἓνας ἀόρατος ἰός ἂλλαξε τά πάντα στόν πλανήτη καί ἀπειλεῖ νά ἐξαρθρώσει ὁλόκληρο τό πολιτικοοικονομικό οἰκοδόμημα.
Παράπλευρη ἀπώλεια καί ἡ Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἲσως καί ὁ Καθολικισμός, καί ὁ Προτεσταντισμός, καί ὁ Ταοϊσμός, καί ὁ Βουδισμός καί τό Ἰσλάμ.
Ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι κάτι ἂλλο. Κι αὐτό δέν πρέπει νά τό ξεχνοῦμε ποτέ. Καί θά πρέπει νά μάθουμε κάποτε, σάν λαός, νά φέρνουμε στήν ἐξουσία τούς ἀρίστους. Ἲσως ἒτσι γίνουμε φωτεινό παράδειγμα γιά ὃλους τούς λαούς τοῦ κόσμου. Γιατί τό ΦΩΣ ξεπήδησε κάποτε καί διαδόθηκε σάν ἀστραπή στά τετραπέρατα τοῦ κόσμου, γιά νά ἰδιοποιηθοῦν ὃλοι οἱ λαοί τήν λέξη <Δημοκρατία>, τήν ὁποία κακοποιοῦν κατά τό κατά τό δοκοῦν καί τά συμφέροντά του.
Καί γιά ὃσους ἐνδιαφέρονται, ἂς <<διαδικτυωθοῦν>> στίς ἒγκυρες πηγές γιά νά πληροφορηθοῦν τίς ἀπόψεις μέ προσωπική ἐπιστολή τοῦ γέροντος ἱερομονάχου Εὐθυμίου Καψαλιώτου Ἁγιορείτου ὡς πρός τό κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν (πού δέν ἒκλεισαν στήν Βουλγαρία καί τήν Σερβία), τόν κορωναϊό καί τήν χρησιμοποίησή του σάν τέστ χειραγώγησης τῶν λαῶν γιά ἐπιβολή παγκόσμιας δικτατορίας, ἐπικαλούμενος μάλιστα καί δηλώσεις Ἓλλήνων πολιτικῶν γιά τήν ἀνάγκη ἐφύτευσης περιβόητο μικροτσίπ πού θά περιέχει βιομετρικά δεδομένα, γιά τήν ἐπικινδυνότητα τῶν ἐμβολίων, ἀλλά ταυτόχρονα ὁμιλεῖ συνετά γιά τήν ἀποβολή τοῦ πανικοῦ, πού εἶναι χειρότερος ἀπό τόν ἲδιο τόν κορωναϊό, τήν πειθαρχία στίς συστάσεις τῆς Πολιτείας καί τῆς Ἐκκλησίας καί τήν καρτερικότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
Καλή Ἀνάσταση
