Η ΣΑΘΡΗ ΔΩΣΙΛΟΓΗ ΗΓΕΣΙΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΣ
Διὰ τὴν ἀγάπη τῆς πατρίδος μου, ὅπου κατουράγει, νὰ μοῦ δίνει νὰ πίνω ἐγὼ τὸ κάτρο…
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
«Σύρε πές του, ὅποιος εἶναι αὐτὸς ὁπού θὰ βάλη τὰ χρήματα, ὄχι ἀρχηγὸν τὸν κάνω καμπούλι (=δέχομαι), διὰ τὴν ἀγάπη τῆς πατρίδος μου,
ἀλλὰ ὅπου κατουράγει νὰ μοῦ δίνει νὰ πίνω ἐγὼ τὸ κάτρο· τὸ κάνω αὐτὸ καὶ τοῦ τὸ δίνω ἐνγράφως».
Στρατηγός Μακρυγιάννης
Οι Γερμανοί, που σπεύδει κάθε Έλληνας πρωθυπουργός, όταν εκλεγεί, να υποβάλλει υποκλίσεις και χειροφιλήματα, και ο Αλέξης ο αριστερός επίσης, κάνουν τις βρομοδουλειές τους, κάτω από το τραπέζι.
Έξι υπερσύγχρονα υποβρύχια, όπως διέρρευσε, πουλούν στην Τουρκία, τα οποία θα χτυπήσουν την Ελλάδα, χώρα που ανήκει στην ΕΕ. Σύμμαχοι… με τον διάβολο.
Κι εμείς παραμένουμε στο ξεφτιλισμένο αυτό γερμανικό εφεύρημα, την ΕΕ. Κι εμείς, όσοι Έλληνες, ανεχόμαστε τους προσκυνημένους. Κι εμείς, όσοι Ορθόδοξοι, επιτρέπουμε την Ελλάδα μας να γίνει εμιράτο και χώρα Σοδόμων.
Δεν πρέπει να συνεχιστεί η ανομία. Τα συλλαλητήρια έδειξαν ότι υπάρχει μαγιά. Η κατάρα της φυλής είναι η αρχομανία. Τώρα δεν υπάρχει πολυτέλεια για τέτοιες, άνομες επιδιώξεις. Εκάς και οι φιλάργυροι. «Ρίζα πάντων των κακών εστίν η φιλαργυρία» (Α’ Τιμόθ., στ’, 10). Επιτέλους να φτάσουμε στο «ΕΜΕΙΣ» του Μακρυγιάννη.
Τώρα που οι Γερμανοί πουλούν τα υποβρύχιά τους -όταν έχεις δίπλα σου ειρηνόφιλες Βελγίδες και Ολλανδέζες , βεβαίως θα ευημερείς,- οι Γερμανοί, που ξέρουν ότι οι Τούρκοι τα προορίζουν για το μακέλλεμα του λαού μας -το εθνικό τους άθλημα-καλό είναι να θυμηθούμε τις «προκοπές» τους (και των Τούρκων παλαιότερα), πριν από 60 χρόνια. (Οι μόνοι λαοί που διαπράτουν αντίποινα κατά αμάχων είναι ο Γερμανοί και οι Τούρκοι). Δημοσιεύω κάποιες παλαιές γραφές.
«Στὶς ἀρχὲς τῆς Κατοχῆς, καὶ στὴν πλατεία τοῦ Κλαυθμῶνος, ποὺ τὴν εἴχανε μεταβάλει οἱ Γερμανοὶ σὲ χῶρο στάθμευσης, ἕνας Γερμανὸς σωφέρ, ἔτρωγε ἀπ’ τὴν καραβάνα τοῦ τὸ φαΐ του, καθισμένος στὸ σκαλοπάτι τοῦαὐτοκινήτου του.
Ἔτρωγε μ’ ἀχορταγιά, ἐνῶ γύρω του, οἱ ἄλλοι πείναγαν. Τότε ἕνα παιδάκι, ἴσια μὲ ἑφτὰ–ὀχτὼ χρονῶν, ἅπλωσε τὸ χεράκι του, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι κάτι θὰ τοῦ ἔδινε γιὰ νὰ ρίξη στὸ πεινασμένο στομάχι του, ὁ Γερμανὸς στρατιώτης.
Ἀντὶς ὅμως ὁ στρατιώτης νὰ κάνη τότε μία ἀνθρώπινη χειρονομία, ἔκανε αὐτὴ τὴν ἐλεεινὴ καὶ βάρβαρη πράξη. Ἄφησε στὸ σιδερένιο σκαλὶ τὴ γιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε ἀπάνου, ἅρπαξε τὸ μὲ πνεῦμα ἱκεσίας τεντωμένο χέρι τοῦ παιδιοῦ, τὸ στήριξε πάνω στὸ γόνατό του, καὶ μπροστὰ στὰμάτια τοῦ κόσμου, τὸ ἔσπασε στὰ δύο σὰν ξερὸ κλαδί».
Κι ἐνῶ τὰ μάτια τοῦ Ἀρμένη δακρύζουν στὴ θύμηση τῆς σκληρῆς αὐτῆς εἰκόνας, μοῦ προσθέτει:
–Ἤμουνα αὐτόπτης μάρτυς. Κι ἔφυγα ἀπὸ κεῖ φτύνοντας αὐτὸν καὶ τὴ φυλή του ὁλόκληρη».
Τὸ γεγονὸς περιέχεται στὸ βραβευμένο ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, βιβλίο «Οἱσφαγὲς τοῦ Καλαβρύτων», τοῦ Κώστα Καλαντζῆ . (Ἀθήνα 1962, σελ. 26).
Τὸ δεύτερο ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Χρ. Ἀγγελομάτη «Τὸ χρονικόν τῆς Μεγάλης Τραγωδίας».(356 σελ.).
«Οἱ παλαιότεροι θὰ ἐνθυμοῦνται τὴν δημοσιευθεῖσαν εἴδησιν εἰς τὰς ἀθηναϊκᾶς ἐφημερίδας, μίαν ἡμέραν τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 1924.
Τὸ προσεγγίσαν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ἀγγλικὸν πλοῖον «Ζάν», μετέφερε 400 τόννους ὀστῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀπὸ τὰ Μουδανιὰ εἰς τὴν Μασσαλίαν, πρὸς βιομηχανοποίησιν.
Οἱ ἐργᾶται τοῦ λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες τὸγεγονός, ἐμπόδισαν τὸ πλοῖον νὰ ἀποπλεύση, ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἄγγλος πρόξενος καὶ ἐπετράπη ὁ ἀπόπλους».
Τὰ πήγαιναν τὰ κόκκαλα τὰ ἱερὰ τῶν σφαγιασθέντων Ἑλλήνων γιὰ «σαπούνι Μασσαλίας». Οἱ Τοῦρκοι τὰ πούλησαν, οἱ Γάλλοι τὰ ἀγόρασαν, οἱ Ἄγγλοι διευκόλυναν καὶ οἱ Γερμανοὶ ἀργότερα μιμήθηκαν. Ὅλη ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, δηλαδή.
loading...
