Εκλογές: Πρώτα θα πάρουμε τις πόλεις μας μετά την Αθήνα και τέλος το Βερολίνο!
Είμαστε εμπρός σε τρεις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις οι οποίες θα κρίνουν αν πήγε στράφι η δεκαετία που διανύσαμε και ο αγώνας που δώσαμε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ή θέμα συζήτησης και προβληματισμού στην κοινωνία σήμερα σήμερα δεν ειναι ο καπιταλισμός ούτε ο ιμπεριαλισμός. Ούτε ο ανταγωνισμός Ρωσίας-Αμερικής, ούτε ο αφοπλισμός, ουτε η οικολογία, ούτε ο διάλογος ή η αντιπαράθεση για τις τάξεις ή η πάλη τους. Ούτε τα δικαιώματα όπως ίσως ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες. Ούτε απασχολεί κάποιον ιδιαιτέρως πως θα διεκπεραιωθούν καποια κομματικά στελέχη στην επόμενη μέρα των εκλογών.
Το βασικό πρόβλημα σήμερα ειναι η λιτότητα και η ύφεση, η ανεργία η μη ύπαρξη ευκαιριών, η μετανάστευση, η απώλεια παραγωγικής βάσης, οι πλειστηριασμοί, ο ρόλος των τραπεζών και των ΜΜΕ, τα λουκέτα, το χρεος άλλα κυρίως η απώλεια της εξουσιας και της λαϊκής κυριαρχίας, το έλλειμμα δημοκρατίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΕ.
Όμως όλα δειχνουν ότι οι επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις θα επιχειρηθεί να κυλησουν μακριά από αυτή την ατζέντα.
Με την βοήθεια των ΜΜΕ πιθανότατα θα τεθεί το πλαίσιο και θα πολωθεί το κλίμα μεταξύ των δυο μεγάλων «μονομάχων «του πολιτικού σκηνικού και άλλων light ακίνδυνων προσωπικοτήτων. Το κέντρο θα δώσει το τέμπο και θα προσπαθήσει να το επιβάλει στις πόλεις μας. Ήδη κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Τους επόμενους μήνες θα κορυφωθεί η προσπάθεια να εγκλωβιστούν οι ψηφοφόροι ανάμεσα στον Τσίπρα και στον Μητσοτάκη και να οδηγηθούν να ψηφίσουν τελικά όποιο μνημονιακο ευρωπαϊστή επιλέξουν.
Σε ένα τέτοιο κλίμα οι δυνατότητες παρέμβασής στην κεντρική πολιτική σκηνή των αντιμνημονιακών αντιευρωπαϊκών κομμάτων θα είναι μηδενικές. Χωρίς ουσιαστική πρόσβασή στα ΜΜΕ ο λόγος τους και η δύναμη τους θα χαθεί. Όπως ήδη συμβαίνει λίγα γνωστά πρόσωπα θα «παίζουν» κεντρικά και περιστασιακά, χωρίς όμως ο λόγος τους να φτάνει ουσιαστικά σε όλη την επικράτεια.
Σε αυτό βοηθά η πολυδιάσπαση αλλά και το γεγονός ότι το πλαίσιο διεξαγωγής και το δίλημμα των εκλογών θα έχει τεθεί από άλλους και θα επικεντρώνεται στα πρόσωπα.
Έτσι οι εκλογές θα γίνουν ενός υγιεινός περίπατος για τους ευρωπαϊστές. Ακόμη και αν κάποιο αντιμνημονιακο κόμμα περάσει το όριο το 3%, το αποτέλεσμα αυτό δεν θα έχει καταγράψει την μεγάλη δυναμική όσων αρνούνται συνολικά ή τμήματα του ευρωπαϊκού σχεδίου και φτάνουν σύμφωνα και με ευρωπαϊκές μετρήσεις ως το 55%.
Εναλλακτικά
Θα μπορούσαμε όμως να καταρτιστούμε τοπικά και περιφερειακά συνδυασμούς και να επιχειρήσουμε κατά κύριο λόγο να συσπειρώσουμε το μέγιστο των δυνάμεων αυτών ώστε -επιτέλους- να καταγράφουν.
Μια τέτοια κίνηση θα κλόνιζε το σκηνικό μονομαχίας μεταξύ Τσιπρα- Μητσοτακη. Άμεσα θα συγκροτούνταν δυο «στρατόπεδα» και οι δυο τους θα ήταν φυσικοί σύμμαχοι:
Στην μια πλευρά όλες οι δυναμεις της ευρωπαϊκής συντήρησης, της συνδιαλλαγής, της υποταγής και της κατάφασης.
και στην άλλη πλευρά όλες οι δυνάμεις της παραγωγής και της εργασίας. Οι Νέοι, οι αγροτες οι δανειολήπτες, οι άνεργοι και οι δυναμεις του ΟΧΙ. Όσοι θελουν να συγκρουστούν και να αλλάξουν τον τόπο μας, την Ελλάδα μας και την Ευρώπη προοδευτικά και δημοκρατικά προς όφελος των κοινωνιών μας.
Όλοι οι μνημονιακοι ευρωπαϊστές, όλοι οι εκλεγμένοι και το κατεστημένο στην μια πλευρά με τα στελέχη τους, και όλος ο λαός στην άλλη.
Έτσι απλά με μια κίνηση
υπερβαίνοντας τις οποίες διάφορες σε αυτό το πλαίσιο -και με τοπικό κάθε φορά χρώμα-
να επιχειρήσουμε ένα διαχωρισμό σε ευρωπαϊστές και αντι-ευρωπαιστές στο εσωτερικό κάθε περιφέρειας και κάθε πόλης.
Να επιβάλουμε έτσι αυτή την κομβική διαίρεση ως πλαίσιο διεξαγωγής και ως δίλημμα και των τριών επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων που είναι εμπρός μας.
Κατεβάζοντας μετωπικούς συνδυασμούς παντού είναι βεβαιο ότι θα σπάσουμε την κεντρική γραμμή των ΜΜΕ για θάψιμο των απόψεων μας.
Πολύ εύκολα ο λόγος μας θα βρεί πρόσβαση σε κάθε τοπικό ΜΜΕ κλασικό ή ηλεκτρονικό. Θα ήμαστε σε κάθε ραδιόφωνο ή έντυπο και σε κάθε debate.
Θα φαίνονταν καθαρά η δύναμη μας ως μόνη δύναμη αλλαγής και μόνη απάντηση απέναντι στο εγκατεστημένο σύστημα των ευρωπαϊστών στην Αθήνα και στις περιφέρειες στους δήμους.
Ο στόχος θα είναι να τους αλλάξουμε όλους!
Οι πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία και άλλου έδειξαν ποια είναι η μεγάλη μάχη της γενιάς μας πανευρωπαϊκά.
Έδειξαν ότι σε αυτή την μεγάλη μάχη των Λαών κατά του ευρωπαϊκού σχεδίου, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να έχουμε στο μυαλό μας όλοι ότι πρώτα θα πάρουμε το Δήμο μας, μετά την περιφέρεια, μετά την Αθήνα και στο τέλος το Βερολίνο!
