GEWKWN: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΑΦΡΙΖΕΤΕ  

GEWKWN: Ο κόσμος όλος διαλύεται κι εσείς αφρίζετε και κατηγορείτε τους συνανθρώπους σας, αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και φαρισαίοι, υποκριτές, επειδή μοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, που απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από νεκρά κόκαλα, και από κάθε ακαθαρσία.

“Ο Χειρότερος Εχθρός της Ορθοδοξίας είναι οι “ευσεβείς” που δεν βιώνουν την πίστη…….”   Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου.

 Ο Θεός μας καλεί να ζούμε την πίστη, να την βιώνουμε και να την κάνουμε πράξη στην καθημερινότητά μας. Αντίθετα, υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την Ορθόδοξη πίστη, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν καταλάβει το βάθος της. Η έλλειψη αυτής της βιωματικής εμπειρίας δημιουργεί μια στρεβλή εικόνα για την Ορθοδοξία, η οποία προκαλεί μεγάλη ζημιά.

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, “Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να κρίνουμε τους άλλους, αλλά τίποτα πιο επικίνδυνο από το να κρίνουμε”.  Το πρόβλημα των “ευσεβών” ανθρώπων που κατακρίνουν τους άλλους προκύπτει όταν τα άτομα αυτά δεν κατανοούν ότι η αληθινή πίστη δεν έχει καμία σχέση με την καταδίκη του πλησίον, αλλά με την άνευ όρων αγάπη προς αυτόν. Θεωρούν εαυτούς υπερασπιστές της πίστης, αλλά στην πραγματικότητα την απομακρύνουν από την αληθινή της φύση. Η Ορθοδοξία δεν είναι μια ιδεολογία ή μια συλλογή από δόγματα που πρέπει να προστατευθούν, αλλά μια ζωή μέσα στην αγάπη του Θεού.

“Όποιος αγαπά τον Θεό, αγαπά και τον πλησίον του”, λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, θυμίζοντάς μας ότι η αληθινή αγάπη προς τον Θεό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να εκδηλωθεί προς τον άλλον άνθρωπο. Η αγάπη του Θεού δεν περιορίζεται μόνο στην προσωπική σχέση με τον Χριστό, αλλά διαχέεται και προς τον κάθε αδελφό μας. Έτσι, ο άνθρωπος που πράγματι αγαπά τον Θεό, είναι αδύνατο να απορρίψει, να κρίνει και να καταδικάσει τον πλησίον του. Αντίθετα, η αγάπη προς τον πλησίον του είναι η απόδειξη της αληθινής αγάπης προς τον Θεό.

Ο Άγιος Παΐσιος, αναφερόμενος στους ανθρώπους που κρίνουν, έλεγε: “Όποιος κρίνει τους άλλους, τον πρώτο καιρό νομίζει ότι κάνει καλό, αλλά έπειτα βλέπει ότι φθείρεται και ο ίδιος”. Όταν δεν βιώνουμε την πίστη και δεν αφήνουμε την αγάπη του Θεού να μας μεταμορφώσει, καταλήγουμε να αποτυγχάνουμε και να απομακρυνόμαστε από το θέλημα του Θεού. Η κριτική, ο καταλογισμός και η απομόνωση του άλλου δεν είναι τίποτα περισσότερο από εκφράσεις της προσωπικής μας αδυναμίας και των εσωτερικών μας ανικανοποίητων επιθυμιών.

Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έλεγε: “Αν έχεις αγάπη στον Θεό, πρέπει να έχεις και αγάπη στον πλησίον σου, γιατί ο Θεός είναι Αγάπη”. 

Ο “πλησίον”  περιλαμβάνει όχι μόνο τους φίλους μας, αλλά και εκείνους με τους οποίους δεν συμφωνούμε, ακόμη και αυτούς που τους αντιπαθούμε. Ο Χριστός δεν έκανε διακρίσεις στην αγάπη Του, όπως μας διδάσκει, η αγάπη δεν έχει όρια, δεν εξαρτάται από το αν κάποιος είναι φίλος ή εχθρός, αλλά από την αγάπη του Θεού που ενοικεί στις καρδιές μας.

ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας λέει: “ Ακούσατε ότι ερρέθη, να αγαπάς τον πλησίον σου και να μισείς τον εχθρό σου. “  

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ GEWKWN: ποιος σας είπε να αγαπάτε μόνο τον πλησίον σας  και να μισείτε τον εχθρό σας;;;;; 

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ:  Εγώ όμως σας λέγω, αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεσθε για τους διωκόντας σας» (Ματθ. 5:43-44). Εδώ ο Χριστός καθιστά σαφές ότι η αγάπη δεν έχει περιορισμούς, ούτε μπορεί να προσδιοριστεί από τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Η εντολή αυτή είναι άμεση και προχωρά πέρα από τη λογική του κόσμου, καλώντας μας να αγαπάμε ακόμη και εκείνους που μας αδικούν και εκείνους με τους οποίους δεν συμφωνούμε.   Ο ίδιος ο Χριστός, με την Σταυρική Του Θυσία, έδωσε το πιο ζωντανό παράδειγμα αυτής της αγάπης. Ενώ υπέφερε την πιο φρικτή τιμωρία και το πιο ακραίο μίσος από την ανθρωπότητα, εκείνος προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας: “Πατέρα, συγχώρησε τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν” (Λουκ. 23:34). Αυτός ο λόγος δείχνει την υπέρτατη αγάπη του Χριστού προς τους εχθρούς Του και την προτροπή να πράττουμε το ίδιο.

Η Ορθόδοξη πίστη δεν είναι ένας απλός τρόπος ζωής ή μια θρησκεία που μας δίνει μια σειρά από κανόνες. Είναι μια διαρκής κίνηση προς τον Θεό, μέσα από την οποία αναγνωρίζουμε την αδυναμία μας και γινόμαστε μάρτυρες της άπειρης αγάπης Του. Αν δεν κατανοήσουμε αυτή την αλήθεια και προσπαθούμε να υπερασπιστούμε μια πίστη που δεν έχουμε βιώσει, τότε θα βυθιστούμε σε μια ψευδή ευσέβεια που θα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.

Σημείωση GEWKWN, το κείμενο του Μ. Λεμεσού το αφιερώνω σε αυτούς που θεωρούν τον εαυτόν τους ‘’υπερασπιστές’’ της ορθοδοξίας

Δεν υπάρχει χειρότερο είδος ανθρώπων από τους “ευσεβείς” :  Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μητροπολίτη Λεμεσού, Αθανάσιου

“Δεν υπάρχει χειρότερο είδος ανθρώπων από τους «ευσεβείς» που θεωρούν τους εαυτούς τους υπερασπιστές και συνεχιστές της Ορθόδοξης πίστης χωρίς καν να έχουν καταλάβει τι είναι Ορθόδοξη Πίστη διότι ποτέ δεν την βίωσαν.

Αν αγαπάς τον πλησίον σου δεν τον κατακρίνεις, εάν αγαπάς τον Θεό δεν είναι δυνατό να μην αγαπάς τον πλησίον σου. Ο άνθρωπος που αγαπά τον Θεό ως φυσικό αποτέλεσμα της αγάπης του Θεού έχει την αγάπη εις τον αδελφό του.

Πάμε στα προσκυνήματα, νηστεύομε, προσευχόμαστε, εξομολογούμαστε, ανάβουμε κεριά, διαβάζουμε τους βίους των αγίων, για αυτό κάμνομε τα πάντα. Για να αγαπήσουμε τον Χριστό.

Τώρα που είναι το λάθος. Το λάθος είναι ότι δυστυχώς λέμε ότι κάμνομε όλα αυτά τα πράγματα για να γίνομε καλοί άνθρωποι, και καλύτεροι άνθρωποι, και εδώ είναι η μεγάλη απάτη. Είναι το σκαλί που σκοντάφτουμε όλοι. Γιατί εάν η εκκλησία είχε σκοπό να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους τότε δεν θα υπήρχε λόγος να έχουμε προσωπική σχέση με τον Χριστό ούτε και λόγος υπήρχε να έρθει ο Χριστός στον κόσμο………..

Μέσα στην εκκλησία αναπτύσσεται μία σχέση. Προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Χριστόν, όχι με την διδασκαλία του Χριστού, όχι με τον Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο είναι κάτι που μας βοηθά να φτάσουμε στην αγάπη του Χριστού.  Όταν φτάσουμε στην αγάπη του Χριστού δεν χρειάζεται το Ευαγγέλιο.

Δεν χρειάζονται, τίποτα δεν χρειάζονται. Αυτά σταματούν όλα. Μένει μόνο η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Αυτή είναι η διαφορά της εκκλησίας από την θρησκεία.

Η θρησκεία σε μαθαίνει να κάνεις τα καθήκοντα σου, έτσι, όπως ήταν οι ειδωλολάτρες. παράδειγμα: επήγαμε στα προσκυνήματα, προσκυνήσαμε, βάλαμε τα λεφτά μας στο κουτί, αφήσαμε τις λαμπάδες μας, τα λάδια μας, ξέρω ΄γω τις παρακλήσεις μας, τα ονόματά μας, τα πρόσφορά μας, τα πάντα. Αυτά είναι θρησκευτικά καθήκοντα. Αλλά η καρδιά μας δεν άλλαξε καθόλου. Τέλειωσε η ώρα του καθήκοντος είμαστε το ίδιο όπως προηγουμένως.

Έτοιμοι να επιτεθούμε στον άλλο, έτοιμοι να διαμαρτυρηθούμε εναντίον του άλλου, έτοιμοι να ΄μαστε ξινισμένοι πάλι όπως προηγουμένως.

Δεν αλλάζει η καρδιά μας. Δεν αποκτούμε την σχέση με τον Χριστό. Γιατί απλώς αρκούμαστε στα καθήκοντα, στα θρησκευτικά καθήκοντα.

Και αυτοί οι άνθρωποι να ξέρετε, αυτοί οι άνθρωποι, οι θρήσκοι άνθρωποι είναι το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην εκκλησία. Αυτοί οι θρήσκοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Ο Θεός να μας φυλάει απ’αυτούς. Έλεγε ένας αγιορείτης όταν έκαμνα μια φορά λειτουργία και λέγαμε «Κύριε σώσον τους ευσεβείς» λέει αστειευόμενος «Κύριε σώσον ημάς από τους ευσεβείς» δηλαδή ο Θεός να σε φυλάει από τους θρήσκους ανθρώπους, διότι θρήσκος άνθρωπος σημαίνει μια προσωπικότης διεστραμμένη η οποία ουδέποτε είχε προσωπική σχέση με τον Θεό. Απλώς μόνον κάμνει τα καθήκοντα της απέναντί Του, αλλά καμιά σοβαρή σχέση δεν είχε για αυτό και ο Θεός δεν λέει αυτόν τον άνθρωπο τίποτε. Και σας ομολογώ και εγώ από την πείρα μου ότι δεν είδα χειρότερους εχθρούς της εκκλησίας από τους θρήσκους ανθρώπους.

 GEWKWN 10/03/2025