ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΩΣ «ΟΠΛΑ» ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

«ΟΛΟΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΜΙΛΑΜΕ ΚΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ…»(ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ.«ΝΕΟΔΜΗΤΟ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ»ΕΚΔ. ΠΛΕΘΡΟΝ 1984)
Γράφει η Σωτηρία Ορφανίδου
Ποιες είναι οι νέες τάσεις που μας επιφυλάσσει –ή μάλλον κατασκευάζει για εμάς– το σημερινό σύστημα;
Πώς μπορούν οι λέξεις και η χρήση τους να γίνουν «όπλα» μιας ήπιας, τεχνητής πολιτισμικής αλλαγής;
Πού τοποθετείται ο άνθρωπος σε σχέση με τα ζώα, τα φυτά, τις μηχανές, τους υπολογιστές;
Είναι αλήθεια ότι διανύουμε μια εποχή όπου προάγεται η υποκατάσταση του (συν)ανθρώπου από ψηφιακές οντότητες;
Ένας κατασκευασμένος πολιτισμός είναι μέσο επιβολής;
ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ
Μέσα στο γενικότερο κλίμα των έντονων πολιτισμικών αλλαγών που χαρακτηρίζει την τελευταία πενταετία, πρόσφατα στη νομική ορολογία έκανε την εμφάνισή της η λέξη «τεκνοθεσία» σε αντικατάσταση της λέξης «υιοθεσία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ