ΜΕΤΑΝΟΙΑ Ή Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ;

ΚΗΔΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ

Του Μανώλη Κοττάκη

«Αι χείρες σου εποίησάν με και έπλασάν με, συνέτισόν με και μαθήσομαι τας εντολάς σου. Ελέησόν με, Κύριε» (Στάσις Β΄, Ήχος πλ. α΄)

«Επλανήθην ως πρόβατον απολωλός, ζήτησον τον δούλον σου ότι τας εντολάς σου ουκ επελαθόμην» (Στάσις Γ’, Ήχος πλ. δ΄)

«Των Αγίων ο χορός εύρε πηγήν της ζωής και θύραν παραδείσου εύρω καγώ, την οδό διά της μετανοίας, το απολωλός πρόβατον εγώ είμι, ανακάλεσέ με, Σωτήρ, και σώσεν με» (Νεκρώσιμα Ευλογητάρια, Ήχος πλ. α΄)

Τα ανωτέρω αποσπάσματα της εξοδίου ακολουθίας εψάλησαν χθες στη Μητρόπολη Αθηνών, κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής κηδείας που επέλεξε για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπό της η οικογένεια του Κώστα Σημίτη.

Γνωρίζοντας τη μεθοδικότητα του ανδρός, έχουμε τη βεβαιότητα ότι τίποτε δεν συνέβη χωρίς την έγκρισή του. Προφανώς και εκείνος επέλεξε τη θρησκευτική κηδεία, προφανώς επέλεξε να μην εκτεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα (γιατί θα το θεωρούσε… λαϊκισμό ), προφανώς δεν ήθελε κιλλίβαντα και πυροβολισμούς – ήταν ξένο προς την ιδιοσυγκρασία του.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός είναι εντυπωσιακό και αξιοσημείωτο. Ο άνθρωπος που δίχασε τον ελληνικό λαό για να διαγράψει το θρήσκευμα από τις αστυνομικές ταυτότητες και συγκρούστηκε σφοδρά με την Εκκλησία της Ελλάδος, έχοντας ως συνέπεια τη δραματική μείωση της δημοτικότητάς του, επέλεξε ως ύστατο «χαίρε» να κηδευτεί με την ταυτότητα του χριστιανού ορθοδόξου.

Ούτε πολιτική κηδεία ούτε, πολύ περισσότερο, καύση της σορού του ήταν η επιλογή του, αν και με το φιλελεύθερο προφίλ που καλλιεργούσε σε κανέναν δεν θα προκαλούσε εντύπωση μια τέτοια απόφαση.

Στα μάτια μας αυτό ομοιάζει με έμπρακτη αυτοκριτική για όλα όσα συνέβησαν το 2001. Και, σε μεγάλο βαθμό, η επιλογή αυτή στέλνει στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι η Ορθοδοξία, η Εκκλησία, η παράδοσή μας στο τέλος επικρατούν, και ας έχουν προηγουμένως κατασυκοφαντηθεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

,