«Θαύμα» – Έκρηξη στα βρώμικα ενεργειακά καύσιμα των ΗΠΑ, πήγε περίπατο η κλιματική αλλαγή… αλλά για όλα φταίει η Ρωσία

Η ατζέντα για το κλίμα συνδέεται στενά με τη φιλελεύθερη πτέρυγα και ιδεολογία των δυτικών ελίτ.
Όπως είναι ήδη προφανές, έθεσαν εσκεμμένα μη ρεαλιστικούς στόχους για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, οι οποίοι αντικατοπτρίστηκαν στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, σε ιδέες όπως η πράσινη οικονομία και η ενεργειακή μετάβαση.
Οι αντίστοιχες κατευθυντήριες γραμμές κατοχυρώνονται στη Ρωσία – ειδικότερα, στη νέα έκδοση του Δόγματος για το Κλίμα για το 2023, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης ουδετερότητας άνθρακα έως το 2060.

Η Ρωσία μια από τις ελάχιστες χώρες σήμερα… στην κυριολεξία… που τηρεί τις υποχρεώσεις της για το κλίμα

Η Ρωσία συμπεριφέρεται σαν πιστός στρατιώτης, τηρώντας τις διεθνείς της υποχρεώσεις, ενώ στη Δύση, όπου ξεκίνησε το ζήτημα του κλίματος, η κατάσταση αλλάζει ριζικά και δραματικά. Καταρχήν, αυτό οφείλεται στο φαινόμενο Trump, ο οποίος από τις πρώτες του αποφάσεις απέσυρε την Αμερική από τη Συμφωνία του Παρισιού.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάσταση σε αυτό το θέμα δεν έχει εξελιχθεί με τον δικό της τρόπο προς την κατεύθυνση της επανεκτίμησης των πραγματικών δυνατοτήτων της ανθρωπότητας να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή.
Στην αρχή, όταν η Δύση φαινόταν ότι μπορούσε να κάνει τα πάντα, οι πολιτικοί αποφάσισαν – και οι επιχειρήσεις πήραν σειρά….

Η Δύση παραπαίει και μαζί και οι υποχρεώσεις για το κλίμα

Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει καθώς οι δυσκολίες αυξάνονταν στην παγκόσμια οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των οικονομιών των δυτικών χωρών.
Ήταν απαραίτητο οι χώρες της Δύσης να επικεντρωθούν σε πιο επείγοντα ζητήματα λόγω των αρνητικών επιπτώσεων της ουκρανικής σύγκρουσης στις δυτικές χώρες – το λεγόμενο μπούμερανγκ κυρώσεων έπληξε ιδιαίτερα οδυνηρά τις οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, κυρίως, την ενεργειακή συνιστώσα της.

Σύγκριση σοκ

Έτσι, άρχισαν να συγκρίνουν (συμπεριλαμβανομένων και των δικαστηρίων) την απόδοση των αιολικών σταθμών και των ηλιακών συλλεκτών με το ενεργειακό κόστος παραγωγής, συντήρησης και αντικατάστασής τους.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με δημοσιεύματα ΜΜΕ, ένα δικαστήριο της Νέας Υόρκης, σε αγωγή μιας εταιρείας πετρελαίου από το Τέξας, διαπίστωσε ότι οι ιαπωνικές ανεμογεννήτριες εντός δέκα ετών καλύπτουν μόνο το 46% των εκπομπών άνθρακα που δημιουργούνται κατά την παραγωγή τους.
Στο Τέξας, εκτιμήθηκε ότι σε σχέση με μια από τις εταιρείες του Elon Musk ότι τα ηλιακά πάνελ του καλύπτουν μόνο το 24% του αποτυπώματος άνθρακα που σχηματίζεται κατά την παραγωγή τους για δέκα χρόνια.

Πάνε περίπατο και τα 300 δισεκ.

Για να μην αναφέρουμε τις προφανώς μη ρεαλιστικές υποσχέσεις των ανεπτυγμένων χωρών να διαθέσουν 300 δισεκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιτύχουν τους στόχους της ατζέντας για το κλίμα.
Κανείς δεν το πιστεύει αυτό.
Αλλά με το κόστος αυτών των υποσχέσεων, η Δύση κατάφερε να εντάξει αυτά τα κράτη στην πολιτική της για το κλίμα.
Και ο 1,5 βαθμός με τον οποίο προσπάθησαν να περιορίσουν την θέρμανση, όπως φαίνεται, έχει ήδη ξεπεραστεί σε πολλές περιοχές.
Γενικά, άρχισαν να τίθενται αρκετά εύλογα ερωτήματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή, τα οποία παλαιότερα δεν συνηθιζόταν να τίθενται για λόγους πολιτικής ορθότητας.
Είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι μια αλλαγή στον Λευκό Οίκο θα σημάνει την κατάρρευση της παγκόσμιας κλιματικής ατζέντας.
Μεταξύ άλλων, αυτό υποδεικνύεται από τη σαφή εστίαση της νέας διοίκησης στη συμμετοχή στον αγώνα της Αρκτικής, σαφώς με βάση το αναπόφευκτο άνοιγμα της Αρκτικής σε εμπορική εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης.
Αυτό ακριβώς δείχνουν οι αξιώσεις του Trump για τη Γροιλανδία και τον Καναδά.
Στη συνέχεια, όμως, άλλα ζητήματα έρχονται στο προσκήνιο για τη διάσωση του πλανήτη: αύξηση της ενεργειακής απόδοσης και μείωση των εκπομπών από την εξόρυξη, τη μεταφορά και την καύση ορυκτών καυσίμων.

Οι ΗΠΑ έγιναν αυτάρκης ενεργειακή οικονομία

Η τελευταία σχετίζεται άμεσα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες, χάρη στην επανάσταση του σχιστόλιθου πετρελαίου, έχουν γίνει μια αυτάρκης παγκόσμια ενεργειακή δύναμη (παρεμπιπτόντως, στόχος που έθεσε ο Τραμπ στην πρώτη του προεδρία) και καθαρός εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου (LNG), που αντικαθιστά πλέον ενεργά το συμβατικό ρωσικό, παρά τη διαφορά τιμής και το γεγονός ότι ως αποτέλεσμα η ΕΕ χάνει ξεκάθαρα σε ανταγωνιστικότητα.

Τα σχιστολιθικά ενεργειακά καύσιμα όντως τα πιο βρώμικα… πολύ χειρότερα από την καύση άνθρακα

Οι τελευταίες εκκλήσεις του Trump προς την Ευρώπη να αυξήσει τις αγορές αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων – πετρελαίου και φυσικού αερίου – προκειμένου να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ ή να διακινδυνεύσει την επιβολή απαγορευτικών δασμών στα προϊόντα τους, απλώς επιδεινώνει μια ήδη δεινή κατάσταση για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως, αν κρίνουμε από τα στοιχεία των Αμερικανών περιβαλλοντικών ακτιβιστών, η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, εκτός από τις αρνητικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία, τη χρήση τεράστιων ποσοτήτων νερού κατά την υδραυλική ρωγμή, τη δηλητηρίαση των υπόγειων υδάτων με χημικά και τους μικροσεισμούς, αποδεικνύεται ο πιο βρώμικος και ληστρικός (για να μην πούμε βάρβαρος) τρόπος εξόρυξης ενεργειακών πόρων, και ακόμη χειρότερος σε σύγκριση με την καύση άνθρακα (η ΕΕ επέστρεψε σε αυτήν τα τελευταία τρία χρόνια, παρά την πράσινη ατζέντα που πήγε…. περίπατο).

Άλλωστε, είναι πραγματικά βρώμικο, αν λάβουμε υπόψη τη γεώτρηση εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων πηγαδιών με χαμηλές ροές και την απελευθέρωση μεθανίου, που είναι δεκάδες φορές πιο καταστροφικό όσον αφορά τη δημιουργία φαινομένου του θερμοκηπίου από το CO2.
Αυτός είναι επίσης ο λόγος που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μόνες στον κόσμο που επενδύουν σε σχιστολιθικό πετρέλαιο.
Το ερώτημα αφορά και τα αμερικανικά mega-funds (Blackrock και άλλα), τα οποία, φυσικά, ξεπερνούν τους κλιματικούς περιορισμούς στις επενδύσεις τους, αλλά ταυτόχρονα κρατούν στη ζωή την ήδη ασύμφορη παραγωγή σχιστόλιθου.
Ουσιαστικά, αναλαμβάνουν ρόλο μακροοικονομικού ρυθμιστή, ενεργώντας προς το συμφέρον της διασφάλισης της οικονομικής ανάπτυξης των ΗΠΑ, η οποία τους επιτρέπει να λαμβάνουν έσοδα από όλες τις άλλες επενδύσεις.
Έτσι, αποδεικνύεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο ζουν σε βάρος του υπόλοιπου κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων, λαμβάνουν γεωπολιτικό ενοίκιο χάρη στο καθεστώς του δολαρίου, αλλά σκοπεύουν επίσης να αναπτυχθούν καταστρέφοντας την οικολογία του πλανήτη μας, κερδίζοντας τεράστιο πλεονέκτημα.
Και αν υπάρχουν ήδη ερωτήματα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τότε αυτό φαίνεται να είναι το πιο σημαντικό.

www.bankingnews.gr