8η Δεκεμβρίου: Η διαχρονική ημερομηνία των Εσχάτων, η Συρία και ο δρόμος προς τη Πόλη!

CNN : “Το πρώτο κρούσμα κορωναϊού, 8 Δεκεμβρίου του 2019”!
Εθνικός Κήρυξ (Νέας Υόρκης): “8 Δεκεμβρίου 2019, ο Όσιος Εφραίμ δεν είναι πλέον ανάμεσα μας”
CNN: “8 Δεκεμβρίου 2024, η Συρία “απελευθερώνεται” από το καθεστώς Άσσαντ!

Τι είπε ο Γέροντας Εφραίμ για την Κοίμηση του σε ένα πνευματικοπαίδι του τέσσερα χρόνια πρίν:

– Παιδί μου δεν θα προλάβω την ΠΟΛΗ…γιατί παιδί μου θα κοιμηθώ στην ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ για την ΠΟΛΗ!»

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Οι Άγιοι δεν χρειάζονται να επιβεβαιωθούν, γιατί τα ίδια τα γεγονότα μιλούν για αυτούς!

Και πρέπει να παραδεχθούμε πως τα περίφημα «Γεγονότα» ξεκίνησαν πράγματι από εκείνη τη σημαδιακή ημερομηνία.

8η Δεκεμβρίου, 2019.

Πράγματι, ο Όσιος με τη χάρη του Θεού, προέβλεψε τόσο την κοίμηση του, όσο και την αρχή των γεγονότων που – κατά την ρήση του – θα οδηγούσαν στο Ποθούμενο! Πρωτύτερα, προηγήθηκε η εμφάνιση του Αγίου Παϊσίου στο Άγιο Όρος και σε έναν πιστό επισκέπτη, ο οποίος είχε πάει για να επισκεφθεί και να προσκυνήσει το σπίτι του Αγίου, λέγοντας του “Έρχεται μεγάλο κακό στον κόσμο, η Ελλάδα θα σωθεί αν μετανοήσει”. Και προτού ο επισκέπτης καταλάβει καλά – καλά τι του είπε ο “γέροντας” που εμφανίστηκε από το…πουθένα, ο “γέροντας” είχε εξαφανιστεί. Αργότερα κατάλαβε πως επρόκειτο για τον Άγιο Παΐσιο, βλέποντας σε ένα μικρό καλογερικό κατάστημα στις Καρυές τη μορφή του σε μια εικόνα.

8η Δεκεμβρίου 2019, την ίδια μέρα που έφυγε από τη ζωή ο Όσιος Εφραίμ, καταγράφεται το πρώτο κρούσμα του Covid 19.

Aπό εκείνη την ημέρα, ο κόσμος πέφτει στο “Μεγάλο Κακό” που προφήτευσε ο Άγιος Παΐσιος και που σήμερα οδηγεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος ουσιαστικά ξεκίνησε από τη Συρία, όπως είχε προειπεί με τη σειρά του ο Γέροντας Γαβριήλ Αγιοβαρναβίτης. Ο Όσιος Γέροντας Γαβριηλ λοιπόν, λίγο πρίν φύγει από τη ζωή, είπε στα πνευματικοπαίδια του ότι να προσεύχονται και να κοινωνούν τακτικά, διότι…”Όλα θα ξεκινήσουν από τη Συρία”!

Και πράγματι, ένα μήνα αργότερα και συγκεκριμένα στις 20 Μαρτίου του 2011, ξεκινάει ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία στα πλαίσια της νεοταξικής “Αραβικής Άνοιξης”, που ξεκίνησε έπειτα απο σχεδιασμό της Χίλαρυ Κλίντον και του Μπαράκ Ομπάμα.

8η Δεκεμβρίου 2024: Η Συρία πέφτει στα χέρια των Τζιχαντιστών και των Τούρκων, ουσιαστικά εγκαταλειμμένη από τη Ρωσία, που αυτή η ίδια νίκησε τον ISIS του Ομπάμα και της Χίλαρυ και κράτησε ζωντανή την ελληνορθόδοξη κοινότητα των Ρωμιών αράβων και την κυβέρνηση Άσσαντ.

Οι κραυγές και οι αλλαλαγμοί των αντίχριστων τζιχαντιστών απλώνονται σε όλη τη Μέση Ανατολή ενώ ο Ντόναλντ Τράμπ, βρίσκει την ευκαιρία να “πικάρει” τον μεγάλο ανταγωνιστή του, τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν, κάνοντας μια ανάρτηση στο Χ Twitter που έλεγε “«Ο Assad δεν είναι πια εδώ. Διέφυγε από τη χώρα του. Η προστάτιδά του, η Ρωσία, η Ρωσία υπό την ηγεσία του Vladimir Putin, δεν επιθυμούσε πλέον να τον προστατεύει», υπονοώντας ότι η Ρωσία δεν είναι η υπερδύναμη που θα μπορεί να επιβάλλει τα συμφέροντα της και ούτε θα γίνει ποτέ.

Όμως, ο συμπαθής κατά τα άλλα Ντόναλντ, “ξεχνάει” πως επί της δικής του Προεδρίας ο στρατός των ΗΠΑ αποσύρθηκε από εκεί, με τη στάμπα του ηττημένου, ανοίγοντας τη πόρτα στην Τουρκία και στον Ερντογάν για να καταλάβει ένα κομμάτι 20 χιλιομέτρων μέσα στο συριακό έδαφος, εγκαταλείποντας από την άλλη τους συμμάχους των ΗΠΑ Κούρδους. Αν αυτό ο Ντόναλντ το θεωρεί ως…επιβολή συμφερόντων των ΗΠΑ, τότε προεδρεύει σε …άλλη χώρα!

Κατά πόσο όμως αυτή η νίκη, είναι πράγματι …νίκη του Ερντογάν;

Μήπως τα πράγματα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ακριβώς έτσι;

Μήπως κρύβεται κάτι πολύ μεγαλύτερο, από όσο θέλει να πιστεύει ο …πανούργος υπερφίαλος Ταγίπ;

Ο μεγάλος φόβος του Ερντογάν

Ο Άγιος Παΐσιος, σε μια από τις πολλές του προρρήσεις για την επικείμενη διάλυση της Τουρκίας, είχε πει πως «…οι Κούρδοι θα πάρουν τα δικά τους εδάφη, οι Αρμένιοι τα δικά τους κι εμείς τα δικά μας. Μάλιστα, το κουρδικό ζήτημα έχει ήδη δρομολογηθεί».

Η πρόρρηση αυτή ειπώθηκε το 1991, σε μια μάζωξη πιστών στην οποία συμμετείχε και ο ένθερμος πιστός (πρωτύτερα δηλωμένος άθεος) Αθανάσιος Ροβοκαλής, καθηγητής Φυσικής και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Άγιος Παΐσιος μου είπε…», ο οποίος και την αναφέρει στο βιβλίο του.

Και πράγματι το κουρδικό είχε ήδη…δρομολογηθεί! Οι Αμερικανοί, οι οποίοι είχαν ήδη αρχίσει τις διαπραγματεύσεις με τους Κούρδους, μετά την άρνηση της Τουρκίας να δώσει άδεια χρήσης της βάσης των Αμερικανών στο Ιντσιρλίκ το 1992 με την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», έδωσαν τη συγκατάθεση τους στο να δημιουργηθεί το πρώτο αυτόνομο κουρδικό κρατίδιο, το οποίο και αναγνωρίστηκε από τη Βαγδάτη μετά και τον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, μέσα από τον σχεδιασμό του σχεδίου Τσένεϊ – Ράις που προέβλεπε διάλυση της Τουρκίας και δημιουργία κανονικού κουρδικού κράτους. Το σχέδιο αυτό υπάρχει ακόμη στα συρτάρια του Στέητ Ντιπάρντμεντ και κληροδοτείται από υπουργό σε υπουργό.

Πώς το ήξερε ο Εθνικός μας Άγιος αυτό; Μα φυσικά με τη Χάρη του Θεού και ειδικότερα του Αγίου Πνεύματος! Όπως και όλα όσα αποκαλυπτικά έχει προειπεί και τα οποία σήμερα…είναι απλώς γεγονότα!

Σημειώνω, ότι ο Ερντογάν, άρχισε να μελετάει τις προφητείες του Αγίου Παϊσίου, όταν αναγνωρίστηκε τελικά το κρατίδιο των Κούρδων και πληροφορήθηκε πως το σχέδιο Τσένεϊ – Ράις έχει ως σκοπό τη διάλυση της χωράς του. Από τότε και μετά, κάνει τα αδύνατα – δυνατά για να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη.

Το 2011, όταν ξεκίνησε η λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» καί στη Συρία (προηγήθηκαν η Λιβυη και η Αίγυπτος), ο Ερντογάν αμέσως κινητοποιήθηκε και μπήκε συνεταίρος μαζί με τους τζιχαντιστές του ISIS στην επιχείρηση ανατροπής του Άσαντ, με σκοπό να καταλάβει αργότερα όταν ο Ασαντ έπεφτε, όλα τα κουρδικά εδάφη που βρίσκονταν μέσα στη Συρία και συγκεκριμένα στο βορειοανατολικό κομμάτι της, το οποίο συνόρευε με την Νοτιοανατολική Τουρκία.

Ο σχεδιασμός του Ερντογάν δεν ήταν μόνο η αποτροπή της ολοκλήρωσης του κουρδικού κράτους, αλλά ο πλήρης έλεγχος της Συριάς! Η συμφωνία με τους τζιχαντιστές του Αλ Μπαγκντάτι, ήταν αυτή. «Σας σαπορτάρω, αλλά εγώ θα κάνω κουμάντο στο κράτος αυτό». Μ’ άλλα λόγια και με βάση το δόγμα του «στρατηγικού βάθους», όπως το είχε διατυπώσει και ο αλήστου μνήμης Μελβούτ Τσαβούσογλου στο βιβλίο του, η Συρία στα χέρια του Ερντογάν, θα μετατρέπονταν σε…βιλαέτι της νέας Οθωμανικής Τουρκίας.

Η ευκαιρία για τον Τούρκο μεγαλοϊδεάτη ήταν μοναδική.

Μόνο που ο…Θεός (δηλαδή οι εξελίξεις, για τους…λιγότερο πιστούς) του έπαιξε άλλο παιχνίδι, πιο έξυπνο απ το δικό του. Αντί λοιπόν, με βάση την εξέλιξη των πραγμάτων, να ανατραπεί ο Ασαντ, ο Ερντογάν με τα καμώματα του «βοήθησε» επί του πρακτέου στο να δημιουργηθεί…δεύτερο(!) αυτόνομο κουρδικό κράτος, αυτό της Ρατζάβα με τις ευλογίες φυσικά του Ασαντ, το οποίο άρχισε να λειτουργεί από το 2014(!), χρονολογία κατά την οποία ξεκίνησε και η συνεργασία των Κούρδων του PYD-YPG με την Αμερική του Ομπάμα!

Αυτό ήταν ο δεύτερος κεραυνός στο κεφάλι του Ερντογάν, που τον έκανε να χτυπά μανιασμένα ό,τι εύρισκε στο γραφείο του πρόχειρο, ακόμη και τους τόιχους.

Και όταν ανακατεύτηκαν για τα καλά οι Μοσχοβίτες στον πόλεμο του Ασαντ με τους τζιχαντιστές του ISIS, η οργή του Ερντογάν ξέσπασε πάνω στην – επιτασσόμενη από τον ίδιο – κατάρριψη του ρωσικού σουκχόϊ τον Νοέμβρη του 2015 από τουρκικό F-16, κατά τη διάρκεια ρωσικής επίθεσης κατά των Σύριων Τουρκμένων ανταρτών που είχαν ενωθεί με τον ISIS, στα πλαίσια της συμφωνίας της Άγκυρας με τον Αλ Μπαγκντάτι.

Στο μεταξύ, πριν συμβεί αυτό το γεγονός, είχε υπάρξει διπλωματικός μαραθώνιος μεταξύ Τουρκίας, Ρωσίας, Γαλλίας και ΗΠΑ στη σύνοδο των G20, επειδή οι ηγέτες των τριών τελευταίων χωρών, διαμαρτύρονταν εντόνως για το διπλό παιχνίδι των Τούρκων και την υπονόμευση του αγώνα κατά του ISIS. Μάλιστα, στη Γαλλία τον ίδιο μήνα και δέκα μέρες πριν την κατάρριψη του ρωσικού σουκχόϊ, είχε λάβει χώρα η γνωστή πολλαπλή τρομοκρατική επίθεση από τουρκμένους τζιχαντιστές του ISIS στο Παρίσι και συγκεκριμένα στις 13 του Νοέμβρη, με αποκορύφωμα την τραγωδία στο θέατρο Μπατακλάν, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο 130 Γάλλοι πολίτες και ο τότε γάλλος πρόεδρος Ολάντ, είχε κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση πολιορκίας και είχε μάλιστα ζητήσει την επέμβαση του ΝΑΤΟ μέσω της ενεργοποίησης του άρθρου 5 της συνθήκης!

Τόσο τα είχε χοντρύνει τα πράγματα ο υπερφίαλος Ερντογάν, ο οποίος κοκορεύεται στο διάγγελμα του μετά τα επινίκεια στη Συρία ότι…δύο είναι οι μεγάλοι ηγέτες του πλανήτη, αυτός κι ο…Πούτιν!

Το τι επακολούθησε μετά την κατάρριψη του σουκχόϊ, φαντάζομαι το ξέρετε. Η απόλυτη κυβίστηση του… «μεγάλου» αυτού ηγέτη προς τον Πούτιν, ζητώντας ΤΑΠΕΙΝΑ συγγνώμη, η οποία βεβαίως συγγνώμη προήλθε κατ’ ανάγκη μέσα από τον φόβο του να υλοποιηθούν οι …προφητείες του Αγίου Παϊσίου!

Για ένα σχεδόν εξάμηνο μετά τη «συγγνώμη» και το προσκύνημα, ο Πούτιν τον έπαιζε όπως η γάτα το ποντίκι. Τον είχε στον προθάλαμο του παλατιού του Κρεμλίνου να περιμένει με τις ώρες να τον δεχθεί στο γραφείο του ο Ρώσος ηγέτης και γενικά τον εξευτέλιζε με το γάντι κι αυτός τα δεχόταν…όλα!

Μη τα ξεχνάμε αυτά, έτσι;

Τελικά επετεύχθη αυτή η …λυκοφιλία πράγματι, μιας και ο Πούτιν, άδραξε την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε ανέλπιστα, στο να εξευτελίσει το ίδιο το ΝΑΤΟ, εκμεταλλευόμενος τη δουλοπρέπεια του Ερντογάν και να τον κάνει όργανο του. Και πραγματι αυτό έγινε, με αποκορύφωμα την πώληση των s-400 στην Τουρκία, πράξη που δεν μπόρεσε ποτέ να χωνέψει η Αμερική της πρώτης θητείας Τράμπ.

Ο αιώνιος φόβος λοιπόν που διακατέχει τον Ερντογάν, ακόμη και σήμερα που…πανηγυρίζει ως… ο «νικητής» στη Συρία μέσω της μπαμπεσιάς του να πιάσει στον ύπνο τους…πάντες, είναι αυτός της ιδρύσεως του κουρδικού κράτους και …η εκπλήρωση των προφητειών! Χτες μάλιστα, κατά την ώρα που έκανε το θριαμβευτικό του διάγγελμα, μπορεί και να έλεγε από μέσα του «ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ ΕΓΩ ΝΑΖΩΡΑΙΕ!»

Ο φουκαράς, ούτε καν υποπτεύεται ότι…αυτή η νίκη που πέτυχε, είναι απολύτως ΠΛΑΣΤΗ και ότι έχει πέσει σε παγίδα!

Τη μεγαλύτερη παγίδα που έχει στηθεί ποτέ για ηγέτη κράτους!

Γιατί νίκησαν οι Τζιχαντιστές, από ποιούς χρηματοδοτήθηκαν και τι σκοπό είχε η πράξη αυτή

Η νίκη των τζιχαντιστών, θα ήταν σχεδόν αδύνατη εάν δεν έπαιζε στο παιχνίδι η Τουρκία του Ερντογάν αφ΄ενός και αν’ ετέρου, αν δεν…το επίτρεπαν και …ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ.

Πρώτα απ’ όλα, τις ενέργειες του Τζολανί, πρώην ηγέτη της Αλ Κάϊντα και αρχηγού του τζιχαντιστικού συρφετού, τις γνώριζαν ήδη τόσο οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, οι οποίες ΗΠΑ τον αποφυλάκισαν σχεδόν πρόσφατα και έκτοτε τον παρακολουθούσαν αδιαλείπτως και ασφαλώς η πανταχού παρούσα πανίσχυρη ρωσική FSB καθώς και ασφαλώς και η ΜΟΣΣΑΝΤ.

Ιδίως οι Εβραίοι, που από την πρώτη κι όλως μέρα της ενάρξεως του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, υπογείως σαπόρταραν τον ISIS κανονικότατα. Αυτοί άλλως τε τον είχαν δημιουργήσει επί της ουσίας, μέσω των ανδρείκελων τους Χιλαρυ και Ομπάμα.

Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία περί αυτού.

Ουσιαστικά, η διάλυση της Τουρκίας, είναι ένας από τους διακαείς πόθους των Εβραίων. Όταν είχαν αυτή τη λυκοφιλία με την Τουρκία από τα μέσα του 20ού αιώνα και μέχρι σχεδόν την πρώτη δεκαετία του 2000, η σχέση τους με την Άγκυρα είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Γιατί όμως οι Εβραίοι τους ανεχόταν;

Η απάντηση είναι μια: ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ για τις βρώμικες δουλειές τους!

Το αποκορύφωμα δε της χρησιμοποίησης αυτής, ήταν η πρόκληση πραξικοπήματος στην Κύπρο με σκοπό την ανατροπή του φιλοσοβιετικού Μακαρίου και η εν συνεχεία τουρκική εισβολή στη Κύπρο με σκοπό τη διχοτόμηση του νησιού, ώστε να μη περιέλθει ποτέ αυτό σε ελληνικά χέρια. Ήταν άλλωστε οφθαλμοφανής η ανάμειξη τους, μέσω του Χενρυ Κισσιγκερ, καραμπινάτου Ασκεναζί Εβραίου, ο οποίος για λογαριασμό του σιωνιστικού Ισραήλ είχε εκπονήσει το πλήρες σχέδιο και μάλιστα με ακρίβεια. Τα σύνορα που χάραξε ο ίδιος στο χάρτη της Κύπρου που θα είχαν οι δύο κοινότητες, είναι ακριβώς αυτά που ισχύουν μέχρι σήμερα. Μέχρι κεραίας υπολογισμός.

Για να τους έχουν δε πάντα του χεριού τους, η παράδοση του εθνικιστή και ανεξάρτητου και δηλωμένου εχθρού του σιωνισμού Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αρχηγού του ΡΚΚ το 1998, ήταν δουλειά στην ουσία της ΜΟΣΣΑΝΤ.

Γιατί προέβησαν σε αυτή την κίνηση;

Μα ασφαλώς για να βγάλουν απ τη μέση αυτόν τον «ενοχλητικό τύπο», που δεν συμφωνούσε με τα αμερικανικά σχέδια για το επικείμενο Κουρδιστάν και επέλεγε πάντα τον δρόμο της ανεξαρτησίας.

Κι επειδή το σοσιαλιστικό ΡΚΚ ήταν τότε η μεγάλη δύναμη στο Κουρδιστάν, βγήκε από τη μέση με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν βγήκε νωρίτερα, διότι οι αμερικανοεβραίοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τον χειραγωγήσουν, αφού είχαν κατορθώσει να πάρουν με το μέρος τους τους άλλους φυλάρχους, κυρίως τη φαμίλια του Μπαρτζανί. Όταν είδαν και απόειδαν, τότε τον παρέδωσαν στους Τούρκους του Ετσεβίτ.

Σήμερα όμως, παρα τις συνεργασίες που έχουν με τους νέο-Οθωμανούς του Ερντογάν (περίπτωση πολέμου Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, συναλλαγές μέσω πώλησης παράνομου πετρελαίου κλπ), τον θεωρούν πράγματι απειλή για τα συμφέροντα τους. Κι αυτό το βλέπουμε μέσα από τις σχέσεις που είχε ο Ερντογάν με τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ, δηλαδή με τους σιωνιστές Διεθνιστές του Σβάμπ και του WEF.

Ο έτερος διακαής πόθος των Ισραηλιτών, ήταν ανέκαθεν η δημιουργία Κουρδικού Κράτους. Και πάνω σε αυτό, υπάρχουν υπόνοιες (μη εξακριβωμένες) ότι η εξέγερση των Κούρδων το 1937, γνωστή ως «εξέγερση του Ντιρσίμ», έγινε με τη βοήθεια και χρηματοδότηση από τον οίκο των Ροθτσάιλντ, με σκοπό να δημιουργήσουν ανεξέλεγκτη κατάσταση στην περιοχή των πετρελαϊκών πηγών προς όφελος του επικείμενου σχεδίου για τη δημιουργία του Ισραήλ.

Επισημαίνω πως ο οίκος των Ροθτσαιλντ, είχε αναλάβει σχεδόν εργολαβικά τη δημιουργιά σιωνιστικού Ισραηλινού κράτους σχεδόν από τις αρχές του 20ου αιώνα.

Ένα κουρδικό κράτος λοιπόν, με σαφείς αμερικανοεβραϊκές καταβολές, θα ήταν ο…σωματοφύλακας του Ισραήλ στη περιοχή και ο άμεσα επεμβάσιμος εάν το ισραηλινό κράτος αντιμετώπιζε προβλήματα με τους Άραβες. Μέχρι και χθές, δεν τα έχουν καταφέρει, για πολλούς λόγους που έχουν σχέση με την Γεωπολιτική.

Μέχρι χτές.

Σήμερα όμως; Που τα πράγματα…είναι αλλιώς;

Εν ολίγοις, οι ενδείξεις δείχνουν πως το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από την…εύκολη νίκη του Ερντογάν και η κυβέρνηση Μπάιντεν. Αυτοί μόνο είχαν την απόλυτη δύναμη στο να εξοπλίσουν με τελευταίας τεχνολογίας όπλα την οργάνωση του Τζαλαουντί και αυτοί ήθελαν επίσης να δημιουργήσουν έναν καθαρό αντιπερισπασμό στη Ρωσία, για να μπορέσουν να την εκδιώξουν από τη Συρία, να ρίξουν τον Άσαντ και να τεμαχίσουν τη χώρα προς όφελος των συμφερόντων τους. Αυτόν τον σκοπό είχε εξ αρχής άλλωστε και η συριακή «Αραβική Άνοιξη». Την εκδίωξη του …μη συνεργάσιμου Άσαντ και την…δημιουργία…τι; Κουρδικού Κράτους!

Φτάσαμε λοιπόν στο …ζουμί.

Όπως επισήμανε πολύ σωστά στο άρθρο του ο Χρήστος Κωνστανινίδης «Η Συρία στα νύχια της Τουρκίας ή διάσπαση; Τα πέντε σενάρια που παίζουν» και που αναρτήσαμε εχθές, σε ένα από τα σενάρια που παίζει είναι μια «ενωμένη Συρία» η οποία για να σταθεί θα πρέπει να έχει την υποστήριξη της Ρωσίας, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανιάς και βέβαια της Τουρκίας. Σε αυτό το σχέδιο, λείπει ο κύριος παράγων της περιοχής, δηλαδή το Ισραήλ. Το οποίο φυσικά μέσω παρασκηνιακών κινήσεων, θα το υπονομεύσει προτού καν μπει σε εφαρμογή.

Στο δεύτερο σενάριο, το οποίο περιλαμβάνει τη δημιουργία της «Ισλαμικής Δημοκρατίας της Συρίας», όπου εκπρόσωποι της επαναστατικής οργάνωσης Hayat Tahrir al-Sham θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της νέας κυβέρνησης, δηλαδή θα κυβερνάται από τους Σαλαφιστές επί της ουσίας, που δεν έχουν εχθρότητα με το Ισραήλ και τους Αμερικανούς, πάλι δεν συμφέρει το Ισραήλ, διότι δεν αρκεί μόνο η μη εχθρότητα από μεριάς συριακής κυβέρνησης.

Είπαμε, το Ισραήλ θέλει ΣΥΜΜΑΧΟ ελεγχόμενο από τους Εβραίους και όχι απλά…μη εχθρικά προσκύμενους σε αυτό.

Διότι δεν είναι μόνο ο λόγος της διαλύσεως της Τουρκίας.

Είναι και η δημιουργία μιας πραγματικά μεγάλης απειλής προς το Ιράν, μέσω της ιδρύσεως Κουρδικού Κράτους. Υπάρχουν κουρδικά εδάφη που βρίσκονται σε ιρανικό έδαφος και που θα διεκδικηθούν αργότερα από του Κούρδους οπωσδήποτε. Συν το γεγονός της δημιουργίας ένος…τοίχους ασφαλείας που θα εμποδίζει τους σιίτες Ιρανούς να πειράξουν το Ισραήλ.

Στο τρίτο σενάριο, επισημαίνεται η δημιουργία ενός αντι-σιιτικού κράτους στη Συρία υπό τον έλεγχο του Ισραήλ. Το δόγμα της θα βασίζεται στον αντιιρανικό προσανατολισμό, τον αποκλεισμό του λιβανέζικου σιιτικού κινήματος Χεζμπολάχ και τη στέρηση της υλικοτεχνικής και στρατιωτικής του υποστήριξης από την Τεχεράνη.

Αλλά ούτε αυτό το σενάριο εξυπηρετεί τους σιωνιστικούς σκοπούς των Εβραίων, οι οποίοι πίσω από τη Συρία, ο πόθος τους είναι το Κουρδιστάν! Και αν νομιμοποιήσουν με τη συναίνεση τους αυτή τη μορφή της Συρίας, το Κουρδιστάν…πάει παραπίσω. Άσε που οι Κούρδοι δεν πρόκειται να το εγκρίνουν.

Δεν τους εξυπηρετεί λοιπόν ούτε αυτό το σενάριο. Το Τέταρτο κατά σειρά σενάριο, είναι σχεδόν πανομοιότυπο με το τρίτο, οπότε το προσπερνούμε κι αυτό.

Τι μένει λοιπόν το οποίο θα μπορούσε να τους εξυπηρετήσει;

Μα φυσικά το ΠΕΜΠΤΟ σενάριο, που προβλέπει την ΔΙΑΣΠΑΣΗ και τον ΤΕΜΑΧΙΣΜΟ της Συρίας!

Εάν δηλαδή, η αντιπολίτευση και οι χώρες που την υποστηρίζουν δεν καταφέρουν να καταλήξουν σε συμφωνία που είναι και το πιο πιθανό λόγω των διαφορετικών συμφερόντων των κρατών που εμπλέκονται στην υπόθεση αλλά και των ίδιων των τζιχαντιστικων ομάδων που τώρα ενώθηκαν για τον κοινό σκοπό, αλλά με διαφορετικές κατευθύνσεις η κάθε φατρία, ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία θα κλιμακωθεί ξανά. Αυτό θα οδηγούσε τελικά στην πλήρη κατάρρευσή της και ασφαλώς θα προλειάνει το έδαφος για την δημιουργία του Κουρδιστάν και φυσικά, τη διάλυση της Τουρκίας!

Εν κατακλείδι

Ο Ερντογάν, με αυτή την…νίκη του, δεν πέτυχε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Στην ουσία, εκτέλεσε τα σχέδια άλλων και έπεσε σε μια παγίδα, που θα κοστίσει ίσως και την ίδια την προεδρία του, για να μη πω και την ίδια τη ζωή του.

Από την άλλη, η Ρωσία – η οποία έχει κάθε λόγο να αισθάνεται οργή και θυμό για την τουρκική πιρουέτα, δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτή την προδοτική ενέργεια του…υφισταμένου του.

Η περίπτωση αυτή ειδικά, ταιριάζει απόλυτα με την ρωμαίϊκη λαϊκή παροιμία που λέει «Άμα πιάσεις Τούρκο φίλο, κράτα κι ένα ξύλο!». Προφανώς, αν όχι αυτή η παροιμία αλλά κάτι που να ταιριάζει σε αυτήν, θα πρέπει να υπάρχει στο μυαλό του – άλλη μια φορά προδομένου – Βλαδίμηρου, ο οποίος ουδέποτε θα ξεχάσει το χτύπημα αυτό που υπέστη από τον ευεργετημένο από τη Ρωσία Ερντογάν. Και θα το δούμε αυτό το χτύπημα πολύ σύντομα.

Ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της εξέλιξης, είναι ασφαλώς και ο – κύριος – υποκινητής της, δηλαδή το Ισραήλ! Ο Ερντογάν, ήταν απλά το …εργαλείο καθώς και το τυρί στη φάκα. Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλώς ερμηνείες της επιφάνειας, δηλαδή «επίπεδες»…

Αυτή λοιπόν η 8η Δεκεμβρίου του 2024, σημαίνει πως – αν το δούμε φυσικά με πνευματικό μάτι – σήμανε η ώρα που το Γένος μας μπαίνει στη φάση της μεγάλης δίνης, που θα φέρει το ξημέρωμα, τη λύτρωση και την Ανάσταση.

Οι θυσίες των Ορθοδόξων αδελφών μας Αράβων Ρωμιών, δεν θα πάνε χαμένες. Αυτοί θα προστεθούν μαζί με τους νέους Μάρτυρες της Ορθοδοξίας, διότι η πορεία του Χριστιανισμού ανά τους αιώνες και οι νίκες τις οποίες έχει πετύχει, τις πέτυχε μόνο μέσω θυσιών! Από καταβολής της υπάρξεως του ενσαρκωμένου Θείου Λόγου ως τα σήμερα, η Ορθοδοξία μετράει χιλιάδες χιλιάδων θυσίες Ελλήνων πιστών, που έχυσαν το αίμα τους προς δόξαν Θεού. Και σε αυτούς που θυσιάστηκαν κρατώντας Θερμοπύλες στη Συρία, αλλά και σε αυτούς που κράτησαν τις ίδιες Θερμοπύλες ανά τους αιώνες, οφείλει το Γένος μας την μέχρι σήμερα ύπαρξη του.

Ο Μέγας Όσιος της σύγχρονης Ορθοδοξίας, ο Εφραίμ της Αριζόνα, έδρασε στην Αμερική μέσω της Θείας Χάριτος. Στις ΗΠΑ όταν έφτασε, είχε μόνο πάνω του 100 δολλάρια που του χορηγήθηκαν για να …φροντίσει τον εαυτό του. Κι όμως, με αυτή τη Χάρη, όχι μόνο μεγαλούργησε, όχι μόνο βρήκε χρήματα από ομοεθνείς μας εκεί , όχι μόνο ίδρυσε 19 ολόκληρα μοναστήρια σχεδόν σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, αλλά και δημιούργησε τις απαραίτητες συνθήκες στο να έρχονται μαζικά αμερικανοί προτεστάντες, αγγλικανοί και «καθολικοί» και να βαπτίζονται Ορθόδοξοι, ιδίως στις μέρες μας!

Αν αυτό δε λέγεται άλλη μια νίκη του ίδιου του Θεού, τότε πώς ονομάζεται αλλιώς;

Το ίδιο λοιπόν θα συμβεί και στα επόμενα χρόνια που ΄’ερχονται, αρχής γενομένης της προχτεσινής ημέρας.

8η Δεκεμβρίου, 2024

Αυτή την ημερομηνία να τη θυμάστε όλοι. Να θυμάστε πως το …λάθος των Τούρκων που περίμενε ο μακαριστός Γέροντας Γαβριήλ , ίσως να έχει ήδη γίνει με την υπόθεση της Συρίας. Αυτό θα το δείξει η πορεία των εξελίξεων.

Και μη ξεχνάτε ποτέ μιαν άλλη ρήση του Αγίου Παϊσίου, που είχε να κάνει με τη συμπεριφορά της Τουρκίας στις έσχατες μέρες.

«Η Τουρκία, είναι σαν την αλεπού. Πονηρή. Όταν κινδυνεύει, προσπαθεί να ξεφύγει πηδώντας μια από δω, μια από κεί με τα τέσσερα. Και θα πιαστεί και με τα τέσσερα!»

Αυτή της λοιπόν η ενέργεια, δεν ήταν τίποτε περισσότερο η λιγότερο από…πήδους στα τέσσερα, όπως χιουμοριστικά το περιέγραψε ο Άγιος. Και πιστέψτε με, είναι λίγος ο καιρος όπου θα πιαστεί και με τα τέσσερα!

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα εύχομαι σε όλους σας, αγαπημένοι μου συμπατριώτες και αδελφοί, αν δεν τα ξαναπούμε μέχρι τότε. Η ώρα της λύτρωσης, πλησιάζει. Τόσο, που μπορούμε ακόμη και να την αγγίξουμε.

Πύρινος Λόγιος

Υ.Γ. Το άρθρο αυτό, εμπνεύστηκε από ένα άλλο άρθρο που υπογράφει ο ευλαβής αδελφός και συνέλληνας γιατρός Κών/νος Βαρδάκας

pirinoslogios.com/