Χριστός Ετέχθη! Αληθώς Ετέχθη!

ληξουριώτισσα  *

Ιδού κάποια περιστατικά από τη ζωή της Υπεραγίας Θεοτόκου: 

Ο Ιησούς ο Κύριος συνελήφθη στην κοιλιά της Παναγίας την Παρασκευή και επίσης την Παρασκευή υπέφερε στον Σταυρό. 

Η Άσπιλη Παρθένα Τον γέννησε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, και η πρώτη μέρα της εβδομάδας είναι που ο Θεός είπε: «γενηθήτω φῶς» (Γένεση 1:3). Και πάλι την πρώτη ημέρα της εβδομάδας το χέρι κατέβηκε από τον ουρανό και την αυτή ημέρα γεννήθηκε ο Κύριος και Σωτήρας, όπως και την ίδια ημέρα ο Κύριος βαφτίστηκε στον Ιορδάνη. 

Την εποχή της Γέννησης του Χριστού, η γριά Σαλομέα, συγγενής του Ιωσήφ και της Μαρίας, ζούσε στη Βηθλεέμ. Αυτή δεν μπόρεσε να δεχθεί τους συγγενείς της στο σπίτι της, αλλά ήρθε να τους δει στη σπηλιά των ποιμένων. Όταν η Παναγία γέννησε άσπιλα τον Κύριο και Σωτήρα, η Σαλομέα ήρθε να τη δει. Εκείνη θαύμασε πώς ένα τόσο νεαρό κορίτσι μπορούσε να γεννήσει χωρίς τη βοήθεια μιας μαίας, πώς μπορούσε να τυλίξει το Μωρό μόνο του και πώς μπορούσε επίσης να σταθεί στα πόδια του. Ακούγοντας ότι αυτή η γέννηση δεν ήταν ανθρώπινη, αλλά θεϊκή, ότι ήταν άφθαρτη και ανώδυνη και ότι η Παναγία παρέμεινε και μετά τη γέννηση, όπως πριν, η Σαλομέα δεν πίστεψε, αλλά άπλωσε το χέρι της προς το σώμα της Υπεραγίας Θεοτόκου για να την εξετάσει, κατά το συνήθειο των μαιών, ώστε να επιβεβαιωθεί. Αλλά για τη δυσπιστία και το θράσος της, έλαβε αμέσως την τιμωρία: το χέρι της κοκάλωσε και ξεράθηκε. Η γριά τρόμαξε πάρα πολύ με αυτό το θαύμα και άρχισε να θρηνεί για το ξεραμένο της χέρι. Αλλά αφού άγγιξε το θείο Βρέφος, το χέρι της αποκαταστάθηκε και έγινε όπως πρώτα. Και έτσι πίστεψε η Σαλώμη στην παρθενία της Πανάμωμης Μητέρας και στη θεότητα του Χριστού. 

Μετά από σαράντα ημέρες, όταν η Παναγία ήρθε με το Νέο Βρέφος στο Ναό των Ιεροσολύμων, όπως ήταν το έθιμο των Ιουδαίων, ο Αρχιεπίσκοπος Ζαχαρίας την οδήγησε στο μέρος που είχε οριστεί για τις παρθένες. Οι Φαρισαίοι και οι ιερείς ταράχθηκαν βλέποντας αυτό και ήθελαν να τη στείλουν στο μέρος που ήταν  ορισμένος για τις γυναίκες, συνοδευόμενες από άνδρα, αλλά ο Ζαχαρίας, ο διορατικός, δεν τους το επέτρεψε, αλλά ανακοίνωσε σε όλους ότι εκείνη παρέμεινε παρθένα και μετά τη γέννα. Για τούτο οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων άρχισαν να φθονούν τον Ζαχαρία και ζήτησαν από τον Ηρώδη να τον σκοτώσει. Μόλις βγήκαν από το Ναό, η Θεοτόκος και ο Δίκαιος Ιωσήφ φύγανε από την Ιερουσαλήμ στη Ναζαρέτ και από εκεί στην Αίγυπτο.

«Ο Πρόλογος της Οχρίδας» – 29 Δεκεμβρίου, Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πηγή: https://saccsiv.wordpress.com/2024/12/24/hristos-se-naste-craciun-fericit-fratii-mei-dragi-6/ 

Μετάφραση: ληξουριώτισσα  

.