Κρατικές αστοχίες και αδικίες
Κώστα Δημ Χρονόπουλου*
Δυσεξήγητα και δυσπερίγραπτα συμβαίνουν σε ετούτο το φ ε ρ ό μ ε ν ο ω ς Κ ρ ά τ ο ς μ α ς.
- Σε περιόδους έντονης ανέχειας, σημαντική μερίδα του πληθυσμού , με ανθρώπους –μισθωτούς και συνταξιούχους –που οι αποδοχές τους δεν επαρκούν για κάλυψη των 2/3 του μήνα,- κάποιοι συμπολίτες τους θησαυρίζουν !. Αυτό –εκτός των άλλων – είναι άδικο και προκλητικό. Ευαγή Ιδρύματα και επιχειρήσεις , όπως πχ supermarkets, πετρελαιοειδή, Τράπεζες, ενέργεια κλπ, αλλά και μεσάζοντες, εμφανίζουν υπερκέρδη εν μέσω φτωχοποίησης των συνανθρώπων τους !!!.
Προδήλως –και προκλητικώς- δημιουργούνται συναισθήματα αγανάκτησης /οργής των μη εχόντων /αναξιοπαθούντων, για τους έχοντες /πλουτίζοντες. Τίθεται θέμα απαράδεκτων ανισοτήτων, κοινωνικών χαοτικών αποστάσεων, αδικιών, αλλά κυρίως ηθικό. Όταν κάποιοι πένονται δεν νοείται άλλοι να έχουν υπερκέρδη. Η πολιτεία (σε μόνιμη σύγχυση και αδυναμία ελέγχων των τιμών, πάταξη της φοροδιαφυγής/φοροκλοπής, εξόντωσης των αισχροκερδιζόντων και των παρασιτούντων μεσαζόντων) αρκείται –για κατευνασμό των δικαίως διαμαρτυρομένων – να …. φορολογήσει τα υπερκέρδη και μετέπειτα μέρος (όχι το όλον βέβαια) από αυτά να το μοιράσει, ως ψιχία ανακούφισης /επιδόματα στους μη έχοντες!. Ελεημοσύνη δηλαδή, από εκείνους που θα έπρεπε ο Θεός να … ελεήσει για την ανεπάρκειά τους!. Γιατί άραγε η «πολιτεία» επιτρέπει ή αδυνατεί να παρέμβει, με αποτέλεσμα να πλουτίζουν ορισμένοι και μετά να αντιμετωπίζει με φαιδρούς τρόπους = φορολόγηση υπερκερδών και αντίδωρα ελεημοσύνης στους αναξιοπαθούντες;. Γιατί τους αφήνει να εκμεταλλεύονται ασύστολα/ασύδοτα τις συγκυρίες αισχροκερδίζοντες;. Κάθε συγκροτημένο , αξιοσέβαστο Κράτος θα επιδίωκε την παρεμβατική πρόληψη και όχι την εκ των υστέρων «θεραπεία».
- Ένα από τα πάγια αιτήματα των εργαζομένων και συνταξιούχων , είναι η ΑΤΑ και δικαίως. Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή. Ποια ΑΤΑ και επί ποιών αποδοχών;. Των σημερινών;. Όχι βέβαια. Θα πρέπει πρώτα να επανέλθουν οι αποδοχές στα προηγούμενα ή σε βιώσιμα επίπεδα και τότε – επ’ αυτών – να ισχύσει μελλοντικά η ΑΤΑ. Εξυπακούεται ότι πρέπει να (υπερ)καλύπτει τον πληθωρισμό και όχι μέρος του.
- Θρυλείται η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, εδώ και χρόνια. Υποθέτω ότι –έστω λιγοστοί επιζώντες (τότε που θα καταργηθεί) να το χαρούν. Οι υπόλοιποι , στο μεταξύ, θα αρκεστούν να διαφωνούν στο ποιος φταίει περισσότερο: ο ΣΥΡΙΖΑ που έφερε τον νόμο ή η ΝΔ , η οποία (όπως είχε υποσχεθεί) δεν τον κατάργησε (παρά το ότι κατάργησε κάπου 12 άλλα άρθρα του).
Πάντως (υποψιάζομαι όχι για εισπρακτικούς λόγους) την προσωπική διαφορά την διατήρησε (;) ίσως για να μπορεί, ευχερέστερα , να … καταριέται τον θλιβερό νόμο συνολικά !. Προφανώς για τους πολιτικούς μας –διαχρονικά – δεν υφίστανται καλοί ή κακοί νόμοι. Μόνον εισπρακτικά αποδοτικοί και μη!. Κρατική υγιής και έντιμη λογική.
- Συχνά –και βασικά όπου συμφέρει την πολιτεία –γίνονται αναφορές στις χώρες της Ε.Ε και σε ό, τι ισχύει εκεί, προς ….- συγκριτική –ανακούφιση μας. Παραθεωρούν όμως ότι οι συγκρίσεις πρέπει να γίνονται για ομοειδή και όχι ετεροειδή. Αν στις χώρες της Ε.Ε υπάρχουν παρόμοιοι: μισθοί, συντάξεις, κοινωνική μέριμνα, βιοτικό επίπεδο, τότε ΝΑΙ! Τώρα;. ΌΧΙ!. Ακόμα και οι μέσοι όροι που ευρύτατα –πλην ατυχέστατα –χρησιμοποιούνται , δεν θα πρέπει να ισχύουν ως μέτρο σύγκρισης ή και –θεωρητικής – σύγκλισης, ιδίως για ευαίσθητους ανθρώπινους τομείς. Ο κύριος παράγοντας , που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι εκείνος της αξιοπρεπούς διαβίωσης και μόνον!. Αν , σύμφωνα με την EUROSTAT, ένας στους τέσσερεις (1/4) Έλληνες ζει γύρω ή κάτω από το όριο της φτώχειας, τι νόημα έχει (για τους ίδιους, αλλά και γενικότερα) αν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μ. ο είναι λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω;. Αριθμούς συγκρίνουν ή τρόπο ζωής /επιβίωση ανθρώπων οι στατιστικολόγοι και οι πολιτικοί;. Ακόμη, μπορεί να διαφέρει το είδος, δηλ σε ποιους παράγοντες οφείλεται ο πληθωρισμός , σε τι αφορά, ανάμεσα στις χώρες. Οι δε αποδοχές υπόκεινται /συμπιέζονται ή και εκτοπίζονται /ακυρώνονται από τις παράλογες (όπως συμβαίνει σε εμάς) εκτινάξεις τιμών και ιδίως σε είδη πρώτης ανάγκης !…..
ΥΓ Εκτιμώ πως η συγκράτηση των τιμών είναι υπέρτερης αξίας και προτεραιότητας, έναντι των αιτημάτων αύξησης των αποδοχών (όσο και αν αυτές είναι επιβεβλημένες). Διαφορετικά θα αντλούμε εις πίθον Δαναΐδων , αφού οι τιμές θα αυξάνονται (αν δεν χαλιναγωγηθούν), εξανεμίζοντας τις όποιες αποδοχές με συνέπεια τον περαιτέρω υποβιβασμό του επιπέδου ζωής των ήδη αναξιοπαθούντων .
Απογοήτευση !…….
Ιατρού