Ο νόμος για την ευαισθητοποίηση κατά του σημιτισμού επιφέρει φίμωση στα ΜΜΕ

« Η ελευθερία του λόγου είναι ο κύριος πυλώνας της ελεύθερης διακυβέρνησης. Όταν αποσυρθεί αυτή η υποστήριξη, διαλύεται η συγκρότηση μιας ελεύθερης κοινωνίας και η τυραννία αναδύεται στα ερείπια της ». ~ Μπεν Φράνκλιν.

Ο νόμος για την ευαισθητοποίηση κατά του σημιτισμού είναι μια καταστροφική μπάλα που έχει σχεδιαστεί για να συντρίψει την Πρώτη Τροποποίηση.  Ενώ η υποτιθέμενη πρόθεση του νομοσχεδίου είναι να κάνει τους Εβραίους φοιτητές να αισθάνονται πιο ασφαλείς στην πανεπιστημιούπολη, ο πραγματικός στόχος είναι να τερματιστούν οι διαμαρτυρίες κατά της γενοκτονίας που έχουν ξεσπάσει σε ολόκληρη τη χώρα και να αποτραπεί οποιαδήποτε κριτική στο Ισραήλ. Το νομοσχέδιο επικαλείται έναν αμφίβολο νομικό μηχανισμό για να εκτροχιάσει τις διαδηλώσεις και να φιμώσει τους επικριτές του Ισραήλ.  Χρησιμοποιώντας έναν ευρύ και διφορούμενο ορισμό του αντισημιτισμού, το νομοσχέδιο απαιτεί από τους διοικητές των πανεπιστημίων να καταστείλουν την ελευθερία του λόγου επικαλούμενοι αόριστους ισχυρισμούς για διακρίσεις. Ο πολιτικός αναλυτής Paul Craig Roberts συνόψισε την κατάσταση ως εξής: ” Εάν τα πανεπιστήμια δεν καταστείλουν τις διαδηλώσεις των φοιτητών ενάντια στις σφαγές αμάχων από το Ισραήλ στη Γάζα και τον Λίβανο, θα χάσουν τη διαπίστευση και την οικονομική τους υποστήριξη από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση” . Εν ολίγοις,  τα πανεπιστήμια ενθαρρύνονται να καταστείλουν την ελεύθερη έκφραση πολιτικών ιδεών προκειμένου να διατηρήσουν την ομοσπονδιακή τους χρηματοδότηση.  Αυτό βοηθάει στο να καταδειχθεί πώς οι σιωνιστές λομπίστες επιδίδονται τώρα σε μια πλήρη επίθεση στις πολιτικές ελευθερίες που προστατεύονται από το Σύνταγμα, δηλαδή την ελευθερία της έκφρασης.

Το νομοσχέδιο, το οποίο έχει ήδη περάσει από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με μεγάλη πλειοψηφία, δείχνει  πώς η κατηγορία του αντισημιτισμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καταναγκαστικό πολιτικό εργαλείο για να φιμώσει τους επικριτές του Ισραήλ.  Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι οργανώσεις για τις πολιτικές ελευθερίες, όπως η ACLU, η PEN America, η Συμμαχία υπεράσπιση της ελευθερίας, ακόμη και εβραϊκές ομάδες όπως οι Bend the Arc και T’ruah, αντιτίθενται σθεναρά στο νομοσχέδιο επικαλούμενοι την ελευθερία της έκφρασης. Ακόμα κι έτσι, αυτή η επίθεση στα συνταγματικά προστατευόμενα δικαιώματα έχει καλές πιθανότητες να περάσει από τη Γερουσία χάρη στην επιρροή ισχυρών ομάδων συμφερόντων που έχουν τα πλοκάμια τους τυλιγμένα γύρω από τα δύο σώματα του Κογκρέσου. Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη από τον πολιτικό αναλυτή Guy Christensen:

« Η Βουλή των Αντιπροσώπων μόλις ψήφισε τον Νόμο για την Ευαισθητοποίηση κατά του Αντισημιτισμού, ο οποίος θα τερματίσει τις πανεπιστημιακές διαμαρτυρίες κατά του Ισραήλ και θα φιμώσει κάθε μελλοντική κριτική κατά του Κράτους του Ισραήλ.  Ο νόμος επαναπροσδιορίζει κυριολεκτικά τον αντισημιτισμό ως κριτική στο κράτος του Ισραήλ και καθιστά την κριτική αυτή παραβίαση του Τίτλου VI.  Ο σκοπός αυτού του νόμου είναι να επιτρέψει στους πολιτικούς να αποσύρουν ομοσπονδιακά κονδύλια από πανεπιστήμια που δεν τερματίζουν αυτές τις διαδηλώσεις και επιτρέπουν στους φοιτητές τους να συνεχίσουν να ασκούν κριτική στο Ισραήλ.

Πρέπει να μιλήσουμε εναντίον του νόμου για την ευαισθητοποίηση κατά του αντισημιτισμού. Αυτό είναι τρέλα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πλήρεις Σιωνιστές που προσπαθούν να φιμώσουν την ελευθερία του λόγου στις Ηνωμένες Πολιτείες, να φιμώσουν την κριτική για την καταπίεση των Παλαιστινίων, την κριτική στο κράτος του Ισραήλ που δολοφόνησε 14.000 παιδιά.

Όπως είπα, ο συγγραφέας του νομοσχεδίου, ο Mike Lawler, χρηματοδοτείται από την AIPAC στο ποσό των 180.000 δολαρίων (είπε στο NBC News όταν μιλούσε για αυτό το νομοσχέδιο). Όταν ακούτε «Από το ποτάμι στη θάλασσα, η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη», ζητάτε την εξάλειψη των Εβραίων στο κράτος του Ισραήλ.  Κυριολεκτικά προσπαθούν να κάνουν παράνομη οποιαδήποτε κριτική στο Ισραήλ.

Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με τον τρόπο λειτουργίας του Τίτλου VI, όλα τα ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενα προγράμματα και ιδρύματα πρέπει να συμμορφώνονται, διαφορετικά δεν θα λαμβάνουν πλέον ομοσπονδιακή χρηματοδότηση. Αυτό περιλαμβάνει αμερικανικά πανεπιστήμια και σχολεία K-12 που είναι πολύ αυστηρά όσον αφορά τη συμμόρφωση με τον Τίτλο VI επειδή χρειάζονται αυτή τη χρηματοδότηση. Δεν μπορούν χωρίς αυτό. Επομένως,  εάν αυτός ο νόμος ψηφιστεί, τα αμερικανικά πανεπιστήμια θα αναγκαστούν να τερματίσουν αμέσως όλες αυτές τις διαμαρτυρίες.

Αυτό είναι το πιο εξωφρενικό νομοσχέδιο που επιχείρησε ποτέ να περάσει η κυβέρνηση υπέρ του Ισραήλ. Δεν θα ψηφίσω ούτε θα πω μια καλή λέξη για τους πολιτικούς που ψήφισαν αυτό το νομοσχέδιο…. Η κυβέρνηση νοιάζεται περισσότερο για το Ισραήλ παρά για την ελευθερία του λόγου σας. Αυτό που κάνουν είναι απίστευτα επικίνδυνο. Οι Σιωνιστές φοβούνται γιατί η αμερικανική κοινή γνώμη αλλάζει. Σε όλη τη χώρα, φοιτητές διαδηλώνουν κατά του Ισραήλ. Ξέρεις ότι φοβούνται γιατί είναι ένα από τα πιο τολμηρά πράγματα που έχουν προσπαθήσει να κάνουν. (…) Η AIPAC και το φιλοϊσραηλινό λόμπι βρίσκονται πίσω από όλα αυτά. Απαγόρευση του νόμου περί αντισημιτισμού της AIPAC. Πρέπει να προστατεύσουμε την ελευθερία του λόγου μας και το δικαίωμά μας να διαμαρτυρόμαστε ενάντια στο κακό ».1

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ – η εκστρατεία του οποίου έλαβε 100 εκατομμύρια δολάρια από έναν σκληροπυρηνικό σιωνιστή δωρητή – επιβεβαίωσε ότι θα  εφάρμοζε επιθετικά τον κατάφωρα αντισυνταγματικό νόμο  αναστέλλοντας τη χρηματοδότηση οποιουδήποτε πανεπιστημίου ανέχεται διαδηλώσεις κατά της γενοκτονίας. Υποστήριξε περαιτέρω ότι θα μηνύσει πανεπιστήμια για αυτό που αποκαλεί « παραβιάσεις του νόμου για τα πολιτικά δικαιώματα ». Με άλλα λόγια, δεν είναι τα θύματα οι δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι πολίτες που σκοτώθηκαν από το Ισραήλ, αλλά οι Εβραίοι φοιτητές που αισθάνονται « σε κίνδυνο ». (Σημείωση: Ο Τραμπ αποκαλεί τις απόψεις των διαδηλωτών « αντισημιτική προπαγάνδα »).

«Την πρώτη μου εβδομάδα πίσω στο Οβάλ Γραφείο, η διοίκησή μου θα ενημερώσει κάθε πρόεδρο πανεπιστημίου ότι εάν δεν τερματίσετε την αντισημιτική προπαγάνδα, θα χάσουν τη διαπίστευσή τους και την υποστήριξη των ομοσπονδιακών φορολογουμένων».
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής
: «Δεν θα επιδοτήσουμε τη δημιουργία υποστηρικτών των τρομοκρατών και σίγουρα δεν θα το κάνουμε σε αμερικανικό έδαφος.
«Στη συνέχεια, θα ενημερώσω κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα στη χώρα μας ότι εάν επιτρέψουν βία, παρενόχληση ή απειλές κατά Εβραίων μαθητών, τα σχολεία θα λογοδοτήσουν για παραβιάσεις του Νόμου για τα Πολιτικά Δικαιώματα».2

Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, το Υπουργείο Παιδείας των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να χρησιμοποιεί τον ορισμό λειτουργίας της Διεθνούς Συμμαχίας Μνήμης του Ολοκαυτώματος και τα σύγχρονα παραδείγματα αντισημιτισμού κατά την επιβολή των νόμων κατά των διακρίσεων στις πανεπιστημιουπόλεις . Όμως, όπως επισημαίνει η ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Sofia Lopez, « ο ορισμός του IHRA δεν προοριζόταν ποτέ να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς και  καλύπτει ένα ευρύ φάσμα έκφρασης που προστατεύεται από την Πρώτη Τροποποίηση.  Η απαίτηση από τα σχολεία να το χρησιμοποιούν δεν θα βοηθούσε στην καταπολέμηση των διακρίσεων στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. θα τους ωθούσε μόνο να τιμωρούν τους ανθρώπους που εκφράζουν τις δικές τους πολιτικές απόψεις ».

Για να κατανοήσετε το παράλογο αυτού του νομοσχεδίου, πρέπει να γνωρίζετε πώς το Κογκρέσο ορίζει τον αντισημιτισμό (επειδή αυτός ο ορισμός θα καθορίσει εάν υπήρξε παραβίαση του Τίτλου VI του Νόμου για τα Πολιτικά Δικαιώματα του 1964). Αυτός ο ορισμός προέρχεται από ένα άρθρο του Joe Cohn στο  fire.org . Ο ορισμός έχει ως εξής:

« Ο ορισμός στοχεύει «μια ορισμένη αντίληψη των Εβραίων, η οποία μπορεί να εκφραστεί ως μίσος προς τους Εβραίους» – μια περιγραφή τόσο ευρεία που επιτρέπει τη διερεύνηση και την τιμωρία ουσιαστικού πολιτικού λόγου, όπως η κριτική της ισραηλινής πολιτικής .3

Επαναλαμβάνω: « Μια συγκεκριμένη αντίληψη για τους Εβραίους, που μπορεί να εκφραστεί με τη μορφή μίσους προς τους Εβραίους »;

Δεν είναι αρκετά ασαφές;

Πράγματι. Και, παρεμπιπτόντως, η ρητορική μίσους δεν προστατεύεται από την Πρώτη Τροποποίηση; (Σημείωση: ΔΕΝ υπονοούμε ότι οι διαδηλωτές κατά της γενοκτονίας εκφράζουν μίσος προς τους Εβραίους. Αυτό ΔΕΝ ισχύει απολύτως).

Πράγματι, η ρητορική μίσους προστατεύεται. Δείτε τι λέει το Πανεπιστήμιο του Μιλγουόκι:

« Η ρητορική μίσους μπορεί να είναι προσβλητική και προσβλητική, αλλά γενικά προστατεύεται από την Πρώτη Τροποποίηση.  Ένας κοινός ορισμός της ρητορικής μίσους είναι «κάθε μορφή έκφρασης με την οποία οι ομιλητές σκοπεύουν να δυσφημήσουν, να ταπεινώσουν ή να υποκινήσουν μίσος εναντίον μιας ομάδας ή τάξης ανθρώπων με βάση τη φυλή, τη θρησκεία, το χρώμα του δέρματος, τη σεξουαλική ταυτότητα, την ταυτότητα φύλου, την εθνικότητα, αναπηρία ή εθνική καταγωγή.  Τα δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι οι περιορισμοί στη ρητορική μίσους θα έρχονταν σε αντίθεση με την προστασία της ελευθερίας του λόγου της Πρώτης Τροποποίησης . Επειδή τα δημόσια πανεπιστήμια δεσμεύονται από την Πρώτη Τροποποίηση, πρέπει να συμμορφώνονται με αυτές τις αποφάσεις. Ωστόσο, τα πανεπιστήμια έχουν επίσης υποχρέωση να δημιουργήσουν ένα ασφαλές και χωρίς αποκλεισμούς περιβάλλον μάθησης για όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις σκέψεις, τα δικαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών έκριναν ότι η έκφραση γενικά δεν μπορεί να τιμωρηθεί με βάση το περιεχόμενο ή την άποψή της. Έτσι,  ενώ η ρητορική μίσους από μόνη της απολαμβάνει συνταγματικής προστασίας, οποιαδήποτε έκφραση συνιστά πραγματική απειλή, υποκίνηση σε επικείμενη παράνομη ενέργεια, μεροληπτική παρενόχληση ή δυσφήμιση μπορεί να τιμωρηθεί από την UWM για αυτούς τους λόγους .4

Άρα οι εκπρόσωποί μας στο Κογκρέσο γνωρίζουν ότι η ρητορική μίσους προστατεύεται, αλλά ψήφισαν ένα νομοσχέδιο που βασίζεται στην « αντίληψη του μίσους προς τους Εβραίους »; Έχει νόημα αυτό; (Και πάλι,  οι διαδηλωτές δεν απειλούν τους Εβραίους αντιτιθέμενοι στην ισραηλινή γενοκτονία . Εκφράζουν τις πολιτικές τους απόψεις, οι οποίες προστατεύονται από το νόμο).

Και χειρότερα, έχουν υιοθετήσει τον ορισμό του αντισημιτισμού της Διεθνούς Συμμαχίας Μνήμης του Ολοκαυτώματος, ο οποίος παρέχει  μια λίστα παραδειγμάτων για να επεξηγήσει τους τύπους ομιλίας που λέει ότι « μπορεί » να συνιστά αντισημιτισμό . Αυτά περιλαμβάνουν:

« Η άρνηση στον εβραϊκό λαό του δικαιώματός του στην αυτοδιάθεση, για παράδειγμα με τον ισχυρισμό ότι η ύπαρξη ενός κράτους του Ισραήλ είναι μια ρατσιστική προσπάθεια. Εφαρμογή διπλών σταθμών απαιτώντας συμπεριφορά από το [Ισραήλ] που δεν αναμένεται ή δεν απαιτείται από άλλη δημοκρατική χώρα. Χρησιμοποιήστε σύμβολα και εικόνες που σχετίζονται με τον κλασικό αντισημιτισμό (π.χ. τον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι σκότωσαν τον Ιησού ή τη συκοφαντία αίματος) για να χαρακτηρίσετε το Ισραήλ ή τους Ισραηλινούς. Συγκρίνετε τη σύγχρονη ισραηλινή πολιτική με αυτή των Ναζί .5

Έτσι, το να λες ότι οι πολιτικές του Νετανιάχου στη Γάζα είναι παρόμοιες με αυτές της ναζιστικής Γερμανίας είναι σαν να αρνείσαι σε έναν μαύρο άνδρα μια δουλειά ή ένα σπίτι επειδή είναι μαύρος (το ένα είναι σύγκριση ενώ το άλλο είναι κατάφωρη διάκριση).

Βλέπεις πόσο γελοίο είναι αυτό;

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο  συγγραφέας του ορισμού του IHRA, Kenneth Stern, ” υποστήριξε ότι η χρήση του ορισμού ως εκτελεστής πολιτικής είναι “αντισυνταγματική και παράλογη” και “ο χειρότερος τρόπος αντιμετώπισης του “αντισημιτισμού στην πανεπιστημιούπολη “. Είπε μάλιστα ότι « η σύνταξη ενός συγκεκριμένου ορισμού για κάτι που εμπεριέχει εγγενώς πολιτικό λόγο » με αυτόν τον τρόπο είναι « μια πλήρης παρωδία ».6

Είναι παρωδία, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Τραμπ ή το Κογκρέσο μας που ελέγχεται από την AIPAC να προσπαθήσει να το επιβάλει στον αμερικανικό λαό. Όχι, είναι αποφασισμένοι να περάσουν σε νόμο αυτή την ελευθεροκτόνο αποστροφή. Ο Θεός να μας βοηθήσει.

Βίντεο  1:30 λεπτά… Η Εβραϊκή Δράση εξηγεί γιατί οι Εβραίοι πρέπει να αντιταχθούν στον Νόμο για την Ευαισθητοποίηση κατά του Αντισημιτισμού.

Και, ναι, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων που αντιτίθενται σε αυτό το νομοσχέδιο και που κατανοούν ότι η αντίδραση των Αμερικανών που πιστεύουν ότι μια ξένη κυβέρνηση θέλει να καταστρέψει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων, ώστε να μπορούν να χαράξουν ένα ειδικό καθεστώς προστασίας για τους εαυτούς τους και τους οι ομόθρησκοι θα είναι άγριοι. Ένας τέτοιος αντίπαλος είναι ο αυτοαποκαλούμενος Σιωνιστής Jerry Nadler (D-NY), ο οποίος έκανε πρόσφατα αυτήν την εντυπωσιακή δήλωση στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αυτό είπε:

« Κύριε Πρόεδρε, έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου στον αγώνα κατά του αντισημιτισμού και είμαι τόσο ευαίσθητος όσο όλοι στις απειλές και τον φανατισμό που στοχεύουν στον εβραϊκό λαό. Δεν θα πάρω μαθήματα από κανέναν σχετικά με την ανάγκη για δυναμικές προσπάθειες για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην πανεπιστημιούπολη ή αλλού.  Είμαι επίσης βαθιά αφοσιωμένος Σιωνιστής που πιστεύει ακράδαντα στο δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει ως πατρίδα του εβραϊκού λαού.

Αλλά ως μακροχρόνιος υποστηρικτής της ελευθερίας του λόγου, πρέπει να αντιταχθώ σε αυτό το άστοχο νομοσχέδιο:

Αυτός ο ορισμός, που υιοθετήθηκε από τη Διεθνή Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος (IHRA), περιλαμβάνει «σύγχρονα παραδείγματα αντισημιτισμού».  Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν προστατευμένη ομιλία, σε ορισμένα πλαίσια, ιδίως όσον αφορά την κριτική στο κράτος του Ισραήλ.

Για να είμαι σαφής, διαφωνώ εντελώς με τα συναισθήματα για το Ισραήλ που εκφράζονται σε αυτά τα παραδείγματα – και πολύ συχνά, η κριτική στο Ισραήλ λαμβάνει στην πραγματικότητα τη μορφή επιθετικού αντισημιτισμού. Πολλοί Εβραίοι φοιτητές δεν αισθάνονται πλέον ασφαλείς στην πανεπιστημιούπολη και ορισμένα πανεπιστήμια δεν έχουν κάνει αρκετά για να τους προστατεύσουν.

Όμως,  ενώ αυτός ο ορισμός και τα παραδείγματά του μπορεί να έχουν χρήσιμες εφαρμογές σε ορισμένα πλαίσια, με την ουσιαστική κωδικοποίησή τους στον Τίτλο VI, αυτό το νομοσχέδιο απειλεί να καταπνίξει συνταγματικά προστατευόμενο λόγο.  Ο λόγος που επικρίνει το Ισραήλ δεν συνιστά παράνομη διάκριση.  Συμπεριλαμβάνοντας τον καθαρά πολιτικό λόγο για το Ισραήλ στο πεδίο εφαρμογής του Τίτλου VI, το νομοσχέδιο εκτοξεύει υπερβολικά το δίχτυ του.

Όπως σημειώνει η ACLU,  εάν αυτός ο νόμος εγκριθεί, τα κολέγια και τα πανεπιστήμια που θέλουν να αποφύγουν τις έρευνες για τον Τίτλο VI ή την πιθανή απώλεια ομοσπονδιακής χρηματοδότησης θα μπορούσαν να καταλήξουν να καταστείλουν την προστατευμένη ομιλία που επικρίνει το Ισραήλ ή υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους.  Επιπλέον, μπορεί να ζητηθεί από μαθητές και καθηγητές να αυτολογοκρίνουν τον πολιτικό τους λόγο. Ακόμη και ο κύριος συγγραφέας του ορισμού του IHRA, Kenneth Stern, αντιτίθεται στην κωδικοποίηση αυτού του ορισμού για αυτόν τον λόγο.

Η αυστηρή επιβολή της ομοσπονδιακής νομοθεσίας για τα πολιτικά δικαιώματα δεν εξαρτάται από τον ορισμό όρων όπως «αντισημιτισμός» ή «ρατσισμός». Στην πραγματικότητα, η κωδικοποίηση ενός ορισμού του αντισημιτισμού, εξαιρουμένων όλων των άλλων πιθανών ορισμών, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να υπονομεύσει την ομοσπονδιακή νομοθεσία για τα πολιτικά δικαιώματα, επειδή ο αντισημιτισμός, όπως και άλλες μορφές φανατισμού, εξελίσσεται με το χρόνο και αυτή η μελλοντική συμπεριφορά που θα γίνει. ευρέως κατανοητό ως αντισημιτικό μπορεί να μην πληροί πλέον τον καταστατικό ορισμό.

Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το πλαίσιο στο οποίο εισάγεται βιαστικά αυτή η νομοθεσία σε μια κυνική προσπάθεια εκμετάλλευσης για πολιτικό όφελος των βαθιών διχασμών που επικρατούν αυτή τη στιγμή στις πανεπιστημιουπόλεις σε όλη τη χώρα. Μεγάλο μέρος αυτής της δραστηριότητας –είτε  συμφωνεί κανείς είτε όχι με τα αισθήματα που εκφράζονται σε αυτές τις διαμαρτυρίες– αποτελεί νομικά προστατευμένο λόγο και έκφραση.

Ορισμένοι συμμετέχοντες – επαίσχυντα – εμπλέκονται σε αντισημιτική συμπεριφορά και το Υπουργείο Παιδείας θα τους διερευνήσει σωστά, συμβουλευόμενοι τον ορισμό του IHRA και άλλους σχετικούς ορισμούς στη διαδικασία. Δεν χρειάζονται αυτή τη νομοθεσία για να τους βοηθήσει στις έρευνές τους…

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για φανατισμό, απειλές ή βία εναντίον οποιουδήποτε, οπουδήποτε, και είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τη μάστιγα του αντισημιτισμού. Το Κογκρέσο μπορεί να βοηθήσει. Αλλά αυτή η νομοθεσία δεν είναι η λύση. (…)

Αυτή η νομοθεσία απειλεί την ελευθερία της έκφρασης, μια από τις πιο αγαπημένες μας αξίες, ενώ δεν κάνει τίποτα για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.  Για αυτούς τους λόγους, καλώ τους βουλευτές να αντιταχθούν σε αυτό το νομοσχέδιο και επιφυλάσσομαι για το υπόλοιπο του χρόνου ομιλίας μου .»7

Δεν είμαι φανατικός του Nadler, αλλά σίγουρα το κατάλαβε σωστά σε αυτό. Αντίθετα, ο Τραμπ φαίνεται σαν ένας πλήρης τύραννος. Ίσως θα έπρεπε να αφιερώσει ένα λεπτό για να σκεφτεί τον αντίκτυπο που θα έχουν οι πράξεις του στην πιο πολύτιμη ελευθερία μας, την ελευθερία του λόγου. Θα μπορούσε ακόμη και να θυμηθεί τα προφητικά λόγια του Χάρι Τρούμαν, ο οποίος είπε:

« Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση δεσμεύεται να φιμώσει τη φωνή της αντιπολίτευσης, έχει μόνο έναν δρόμο να ακολουθήσει, αυτόν των ολοένα και πιο κατασταλτικών μέτρων, μέχρι να γίνει πηγή τρόμου για όλους τους πολίτες της και να δημιουργήσει μια χώρα όπου όλοι ζουν με φόβο ».

Βίντεο – « Το να υπαγορεύεις τις απόψεις που μπορεί να έχουν οι Αμερικανοί για μια ξένη χώρα είναι τρέλα, είναι καθαρό κακό ». Ο Matt Walsh λέει «όχι» στον αντισημιτιστικό νόμο. Βίντεο 4 λεπτών:

πηγή: The Unz Review