Οι μηχανισμοί της νοθείας

Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, Ρεπουμπλικανικό και Δημοκρατικό, επιλέγουν τον υποψήφιο για την προεδρία μέσω των προκριματικών εκλογών που πραγματοποιούνται και στις 50 πολιτείες.

Πραγματοποιούνται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με το κράτος. Σε κάποιους, οι υποψήφιοι επιλέγονται με μυστικές ψηφοφορίες, σε άλλους σε ανοιχτές συνεδριάσεις, τα κοινοτικά σώματα. Σε ορισμένες πολιτείες μπορούν να συμμετάσχουν και να ψηφίσουν μόνο όσοι είναι εγγεγραμμένοι στο κόμμα που το οργανώνει, σε άλλες ακόμη και μη εγγεγραμμένα άτομα ή όσοι είναι εγγεγραμμένοι στο αντίπαλο κόμμα.

2. Με βάση το αποτέλεσμα της κοινοβουλευτικής ομάδας, σε κάθε υποψήφιο ορίζεται ένας μεταβλητός αριθμός αντιπροσώπων, οι οποίοι εκπροσωπούν το κράτος τους στη Συνέλευση του Εθνικού Κόμματος που επιλέγει τον προεδρικό του υποψήφιο. Στη Συνέλευση συμμετέχουν όχι μόνο εκπρόσωποι των κρατών, αλλά και υπερεκπρόσωποι: σημαντικές προσωπικότητες του Κόμματος που μπορούν να ψηφίσουν για οποιονδήποτε, μερικές φορές αντιστρέφοντας την κατάσταση.

3. Όταν τα δύο κόμματα επιλέξουν τους αντίστοιχους προέδρους τους, προχωρούν οι γενικές εκλογές. Οι ψηφοφόροι δεν εκλέγουν τον πρόεδρο αλλά έναν Μεγάλο Εκλέκτορα που εκπροσωπεί τον προεπιλεγμένο υποψήφιο.

4. Αυτοί που εκλέγουν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι 538 Μεγάλοι Εκλέκτορες. Για να γίνετε πρόεδρος πρέπει να συγκεντρώσετε την ψήφο τουλάχιστον 270 από αυτούς. Κάθε Μεγάλος Εκλέκτορας εκπροσωπεί το κόμμα στο οποίο ανήκει, αλλά το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν τον απαιτεί να ψηφίσει για τον προεδρικό υποψήφιο που επέλεξε το κόμμα του.

5. Κάθε πολιτεία έχει ένα όριο εκλογέων, που υπολογίζεται για να ευνοεί τις μικρότερες πολιτείες: το αραιοκατοικημένο Wyoming έχει έναν Εκλέκτορα ανά 194.000 κατοίκους. Η Καλιφόρνια, η οποία είναι πολυπληθέστερη, έχει ένα ανά 723.000 κατοίκους.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Αυτό το σύστημα επιτρέπει πολιτικούς ελιγμούς όλων των ειδών: για παράδειγμα αυτόν της συμμετοχής και της εκλογής μελών του δικού του κόμματος στην κοινοβουλευτική ομάδα του αντιπάλου κόμματος, ώστε να μην εκλεγεί υποψήφιος που επιλέγεται ως πολιτικά επικίνδυνος. Η κατανομή ενός μεγάλου εκλογέα με βάση έναν αριθμό κατοίκων που ποικίλλει από τη μια πολιτεία στην άλλη φέρνει μερικές φορές στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών υποψηφίους που στις γενικές εκλογές είχαν τις λιγότερες ψήφους.

Ο μηχανισμός της ψηφοφορίας

1. Έλλειψη ομοσπονδιακού νόμου που να απαιτεί την ταυτοποίηση όσων προσέρχονται στις κάλπες. Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, εξέδωσε νόμο που απαγορεύει την αίτηση ταυτοποίησης όσων παρουσιάζονται στα έδρανα για να ψηφίσουν.

2. Στις εκλογές του 2020, η ψηφοφορία μέσω ταχυδρομείου αυξήθηκε κατακόρυφα, ξεπερνώντας τα 66 εκατομμύρια (έναντι 28 εκατομμυρίων το 2016).

3. Νόμος του 2002 απαιτεί την παρουσία ηλεκτρονικής μηχανής ψηφοφορίας σε όλα τα εκλογικά τμήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα πρότυπο για την κατασκευή μιας ηλεκτρονικής μηχανής που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια.

4. Περίπου το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων θα ψηφίσει με ηλεκτρονικά μηχανήματα που εκδίδουν χάρτινες κάρτες. Οι υπόλοιποι θα ψηφίσουν με ηλεκτρονικά μηχανήματα που αποθηκεύουν ψήφους και μπορεί ή όχι να παράγουν ένα έντυπο αρχείο της ψηφοφορίας. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Αυτός ο μηχανισμός επιτρέπει την απάτη όλων των ειδών. Τα ψηφοδέλτια που φτάνουν ταχυδρομικώς ανοίγονται και καταγράφονται από προσωπικό που έχει προσληφθεί από ιδιωτικές εταιρείες, στα οποία ενδέχεται να υπάρχουν υπεύθυνοι για την παραποίηση των αποτελεσμάτων. Τα ηλεκτρονικά μηχανήματα ψηφοφορίας μπορούν να παραβιαστούν, φορτώνοντας σε αυτά προγράμματα που αλλοιώνουν τα αποτελέσματα. Ο καθηγητής Χάλντερμαν, ο οποίος διδάσκει επιστήμη υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, το απέδειξε προσομοιώνοντας μια ψηφοφορία στην οποία οι ηλεκτρονικές μηχανές αντιστρέφουν το αποτέλεσμα.

Σύντομη περίληψη της διεθνής κριτικής Τύπου Grandangolo από την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024 στο ιταλικό τηλεοπτικό κανάλι Byoblu