Όταν το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε

“Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.

Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε;

Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά.

Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε… γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.”

[Μάνος Χατζηδάκης * μουσικοσυνθέτης]

Ας θυμηθούμε τα λόγια ενός μεγάλου Έλληνα μουσικοσυνθέτη, ο οποίος με πολύ ανάγλυφο τρόπο περιέγραψε πριν πολλά χρόνια (σχεδόν προφητικά) την σημερινή πραγματικότητα φίλοι μου..

Πλησιάστε τα παιδιά σας, αγκαλιάστε τα, δώστε τους με τη ζωή σας και με τις συμβουλές σας, να καταλάβουν ότι μόνο η σχέση τους με τον Χριστό μπορεί να τα βοηθήσει να ζήσουν την ομορφιά και την πραγματική Χαρά αυτού του κόσμου..

Προφυλάξτε τα από την εικονική (την ψεύτικη) πραγματικότητα, τον εθισμό του διαδικτύου και όλα εκείνα που τα μαθαίνουν να συνηθίζουν στην ασχήμια, τον τρόμο, τον φόβο και την επιθετικότητα ως κάτι φυσιολογικό!

Δεν έχουμε άλλα περιθώρια φίλοι μου.. Καμία αναβολή και κανένα “δεν πειράζει”.. Όλα αυτά, μάς οδήγησαν και συνεχίζουν να μάς οδηγούν σε έναν κόσμο απόκοσμο, χωρίς Θεό, άρα χωρίς χαρά, χωρίς ομορφιά, χωρίς χαμόγελο, χωρίς φως, χωρίς ελπίδα.. Τελικά στον θάνατο!

Η αληθινή Χαρά είναι όταν βλέπεις το πρόσωπο του Χριστού, της Παναγίας μας, τα ιλαρά πρόσωπα των Αγίων μας..
Χαρά επίσης είναι, όταν με τα φθαρτά μας μάτια μπορούμε να απολαύσουμε τη δημιουργία του Θεού, το νερό, τον αέρα, τον ουρανό, τα άστρα, τους πλανήτες..ολόκληρη τη φύση..

Και τέλος, χαρά και ομορφιά είναι να βλέπεις το πρόσωπο του συνανθρώπου σου που είναι το μεγαλείο της κορωνίδας της δημιουργίας του Θεού και να τον δοξολογείς για την σοφία Του και την Απεριόριστη αγάπη Του!

Έτσι θα διώξουμε το τέρας και την ασχήμια του από την ζωή μας!

Με πόνο ψυχής..

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ