ΕΣΤΙ ΟΥΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΙΜΗΣΙΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ

Του Γιάννη Σχίζα* 

Στα γήπεδα  οργιάζουν αυτοί που κάνουν το «τόσο» «ΤΟΣΟ», που φαντασιώνουν θριάμβους και μεγαλεία αλλά ταυτόχρονα και τραγωδίες και  αυτοκτονίες – π.χ. το να χάσει μια ομάδα   το πρωτάθλημα , από την άστοχη εκτέλεση ενός πέναλτυ…Για την μεγαλοστομία φιλάθλων και   αθλητικών κύκλων  έχουμε  μιλήσει πολλές φορές  – πολλάκις είναι κωμική, αλλά «πιο πολλάκις» (που ’λεγε  ένας παλιός λοχίας !) γίνεται επικίνδυνη , καθώς συνδέεται  με μια «εσωτερική» μεγέθυνση της αθλητικής πράξης, κάνοντάς την  ανάλογη ή και υπέρτερη της ζωής. Ο αθλητισμός λειτουργεί σαν υποκατάστατο των «ιστορικών μαχών» που δεν έδωσαν ποτέ κάποιοι, αλλά δεν μένει στο επίπεδο του υποκατάστατου, του μαζικού  video game :  Αντίθετα  προκαλεί  μάξι ή μίνι τραγωδίες, άσε που σε ορισμένες  συνθήκες   γίνεται  σπαστικός και  παράταιρος  – σκέτος Κακοφωνίξ…

Όρεξη που είχαμε να ασχολούμαστε με ορισμένους διαταραγμένους , που  πλακώθηκαν στο ξύλο , στον τελικό του κυπέλλου ή του πρωταθλήματος,   ή σε οποιονδήποτε εν πάση περιπτώσει τελικό ή ημιτελή ! Και όμως, οι θάνατοι, οι τραυματισμοί, οι ζημιές, έρχονται πρώτα. Και ακολουθεί  η απασχόληση του αστυνομικού, υγειονομικού  και δικαστικού προσωπικού  της χώρας, που συνθέτουν  ένα καλό λογαριασμό ,  πληρωτέο από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τους πολίτες…….

Ο ρυπαίνων πρέπει να πληρώνει  και οι τσαμπουκάδες πρέπει να πληρώνονται και οι ομάδες πρέπει – αντί  τράκας από την κοινωνία – να βάζουν το χέρι στη τσέπη οπαδών και φίλων , τουτέστιν να αυτοχρηματοδοτούνται  :  Αν δεν τα βγάζουν πέρα,  ας αρχίσουν να καταναλώνουν  «ελληνικά ποδοσφαιρικά  προϊόντα», αντί να προσφεύγουν σε πανάκριβους ποδοσφαιριστές  της αλλοδαπής – συμπεριλαμβανομένων των ξένων προπονητών με τους ηγεμονικούς μισθούς…   Μέγιστο   επίσης   ζητούμενο είναι να σταματήσει η  συναλλαγή πολιτικών και ποδοσφαιρικών χώρων, να σταματήσουν τα φλερτ  και οι θωπείες που αφήνουν άθικτο το καθεστώς της τράκας και τα οικονομικά  πράγματα  να μπουν στη θέση τους.

Χρειάζεται λοιπόν ένα σοβαρό ρυθμιστικό σχέδιο για τον επαγγελματικό αθλητισμό. Η  κατάργηση κάθε άμεσης ή έμμεσης χρηματοδότησης των ΠΑΕ, απαιτείται να τύχει πλήρους εφαρμογής. Τώρα, πριν θρηνήσουμε κα άλλα θύματα.