Ο στρατηγός Πετρωνάς και η δύναμη της Πίστεως στον Χριστό (Επιβίωση από τον υβριδικό πόλεμο).
Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.
Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα ήσουν άτυχη, να σε κυβερνούν άνθρωποι, μόνον ο Χριστός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος γεωστρατηγικός-γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του Mytilenepress. Contact : survivorellas@gmail-6945294197
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Το ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress θα κλείσει οριστικά μέσα στο Φθινόπωρο του 2024.
Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.
Στην αυτοκρατορική εποχή ο Ελληνισμός είχε ήδη ολοκληρωθεί στην φιλοσοφική σκέψη, και γεωπολιτικά. Όταν αρνήθηκαν οι Ιουδαίοι τον Σωτήρα-Λυτρωτή Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό. Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους.
Όταν αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες τον Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό.
Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους.
Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
Με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους από τους Έλληνες η ετοιμοθάνατη από τον Διονυσιακό πολιτισμό αυτοκρατορία έγινε το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο και περιλάμβανε τα πιο πολιτισμένα τμήματα της ανθρωπότητας.
Η πολιτιστική ανωτερότητα των Ελλήνων ήταν εμφανής σε όλους τους τομείς. Εξαιτίας της Αριστόκλειας παιδείας, των πολλών εχθρών και των καθαρά αμυντικών πολέμων σε παγκόσμιο επίπεδο η αυτοκρατορία εξελίχθηκε με τον πιο πειθαρχημένο και τεχνολογικά προηγμένο τρόπο. Για αυτό το ισχυρότερο στρατεύματα του μεσαίωνα ήταν τα Ελληνικά-Ρωμαϊκά. Η ενότητα του έθνους-κράτους βασίστηκε στους τρεις Φωστήρες της Τρισηλίου θεότητος με την εισαγωγή των διδαχών του Αριστοκλέους στην ταχέως ανερχόμενη θρησκεία και στο πολιτική ιδεολογία της παγκόσμιας αυτοκρατορίας.
Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν η μοναδική η οποία είχε διάρκεια ζωής 1204 χρόνια εξαιτίας του Αιρστόκλειου πολιτισμού-Ορθοδοξίας. Την διοίκηση του Imperium Romanum μοιράστηκαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Έλληνες του μεσαίωνα. Οι Ρωμαίοι από την εποχή του Οκταβιανού μέχρι την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου. Από το 324 εως το 610 μ.Χ. έχουμε μια μεταβατική περίοδο και συνδιοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους από τους Ρωμαίους και τους Έλληνες. Το 610 μ.Χ. ολοκληρώνεται ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και ανέρχεται στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως ο πρώτος Έλληνας-Χριστιανός αυτοκράτορας.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ.
Δύο ήταν τα ιστορικά γεγονότα, τα οποία άλλαξαν και καθόρισαν για πάντα την παγκόσμια ιστορία. Το Ελληνικό έθνος έγινε κληρονόμος μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας και μιας παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός).
Το δικαίωμα των Ελλήνων βασιλέων να θεωρούνται νόμιμοι διάδοχοι των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, δεν είχε αμφισβητηθεί σε όλη την διάρκεια ζωής της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ακόμη και σε χώρες όπως η Γερμανία είτε η Γαλλία, η Ισπανία, η Βρετανία που δεν υπήρχε περίπτωση να ανακτηθούν ως αυτοκρατορικά εδάφη, θεωρούσαν τον εκάστοτε Έλληνα μονάρχη της Κωνσταντινουπόλεως, ως τον υπέρτατο άρχοντα της γης.
Η κατάκτηση των εδαφών αυτών για τελευταία φορά από τον Ιουστινιανό, θεωρήθηκε ως νόμιμη επανάκτηση των αυτοκρατορικών δικαιωμάτων. Ο εκάστοτε πάπας χρονολογούσε τα εγραφά του, με βάση το έτος βασιλείας του Έλληνα αυτοκράτορα.Ο κάθε νεοεκλεγμένος πάπας ζητούσε την επικύρωση του αξιώματος του, από τον Έλληνα μονάρχη Κωνσταντινουπόλεως, η από τον έξαρχο της Ραβέννας. Η γεμάτη από Χριστιανική ζωή Βασιλεύουσα, γίνεται η πόλη με τα περισσότερα φιλανθρωπικά ιδρύματα στον κόσμο, την εποχή του μεσαίωνα.
Καμία άλλη πόλη του κόσμου δεν είχε τόσα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο-αξίωμα που
Οι Έλληνες Χριστιανοί γνωρίζουν καλά τι θα σημαίνει ελεημοσύνη –βοήθεια στον φτωχό, στον άστεγο, στον πεινασμένο, στον ανάπηρο. Για αυτό πάρα πολλοί Έλληνες εκείνες της εποχές έκαναν πολλές ελεημοσύνες από πραγματική Χριστιανική αγάπη. Η πόλη των πόλεων (Κωνσταντινούπολη), ήταν δίκαια ξακουστή ως η πόλη με τα περισσότερα νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, φτωχοκομεία.
Όλα αυτά τα ιδρύματα λειτουργούσαν δωρεάν για τους φτωχούς υπηκόους του κράτους που ήταν άστεγοι-πένητες. Βασικός χορηγός-δωρητής η Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία, ακολουθούσε η εκάστοτε αυτοκρατορική οικογένεια και οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις.
Το έργο της ιερής φιλανθρωπίας, αναλάμβαναν τα θηλυκά μέλη των αυτοκρατορικών οικογενειών, όσο και των ευπόρων οικονομικά τάξεων, διότι οι άνδρες απουσίαζαν, σε καθημερινή βάση, όλους εκείνους τους αιώνες στα πεδία των μαχών. Την μεσαιωνική εποχή, ο
Οι γυναίκες εκείνους τους αιώνες ήταν τα πραγματικά θεμέλια του-Έθνους. Καμία αξιοπρεπής γυναίκα δεν εμφανιζόταν στον δρόμο με το πρόσωπο της ακάλυπτο.Ακόμη και στο σπίτι δεν δειπνούσαν με ξένους, δεν συνομιλούσαν ποτέ μαζί τους. Οι ντυμένες μονογαμικές Ελληνίδες-Χριστιανές, γέννησαν τα εκατομμύρια των Ηρώων και των Αγίων. Οι Έλληνες είχαν τον σεβασμό και την αποδοχή όλων των λαών, ακόμη και των εχθρών τους.
Για τους Σλάβους η Βασιλεύουσα ήταν το Τσάριγκραντ, η πόλη των αυτοκρατόρων. Οι Σκανδιναβοί ονόμαζαν την βασιλεύουσα Μίλγκαρθ, που σημαίνει μεγάλη και η πιο σεβαστή πόλη από όλες στον κόσμο. Οι Σκανδιναβοί και πολλοί άλλοι λαοί θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο τίτλο τιμής, να υπηρετήσουν στον Ελληνικό-Αυτοκρατορικό στρατό, δίπλα στους πιο γενναίους βασιλιάδες ,στρατηγούς, αξιωματικούς, και στρατιώτες του κόσμου, τους Έλληνες.
Οι Ισλανδοί ονόμαζαν τον Βόσπορο Σγιαβινταρσούντ, που σημαίνει τα στενά των ευσεβών και την Αγία Σοφία, την θεωρούσαν ως το πιο θαυμαστό μέρος του πλανήτη. Πάρα πολλοί προσκυνητές με προορισμό τους Άγιους τόπους, είχαν ως απαραίτητη στάση την Κωνσταντινούπολη.
Η Αγία Σοφία ήταν η ωραιότερη Εκκλησία στον κόσμο και η Κωνσταντινούπολη γεμάτη με αλλοδαπούς προσκυνητές, πρεσβευτές ξένων χωρών, εμπόρους κλπ. Καμία άλλη πόλη σε ολόκληρο τον κόσμο δεν είχε τόσες Εκκλησίες-Μοναστήρια. Όλα τα υπόλοιπα έθνη, πλην του Ελληνικού-Ρωμαϊκού, ήταν σε μεγάλη ηθική-πνευματική εξαθλίωση.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Η Παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού. Οι παράγοντες της Διονυσιακής κουλτούρας προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους. Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος του Διονύσου και των Διονυσιακών αξιωμάτων, έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων.
Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια, έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη, ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν, η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη, το παγκόσμιο κέντρο του εωσφορισμού.
Όπως αναφέρουν οι Πατέρες της Εκκλησίας η Χριστιανική-Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως αντίγραφο, της Ουρανίου Βασιλείας, του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, δεν έκανε ποτέ επεκτατικούς πολέμους για την διάδοση της Ορθοδόξου πίστεως. Πάντοτε το Imperium Romanum του Βοσπόρου ήταν σε θέση άμυνας καθώς ήταν περικυκλωμένο, από πολλές δεκάδες, βαρβαρικά έθνη, που παραβίαζαν τα σύνορα και έκαναν επιδρομές. είτε κατακτούσαν μόνιμα, η προσωρινά, μέρος των Ελληνικών-Ρωμαϊκών εδαφών. Η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, μέχρι και σήμερα είναι το μοναδικό, κρατικό μόρφωμα, στον κόσμο, πού δέχτηκε επί αιώνες, τόσες πολλές επιθέσεις, από τόσους πολλούς διαφορετικούς λαούς.
Είναι ιστορικό γεγονός ότι αμέσως μετά την λήξη της πιο θανατηφόρας εμφύλιας διαμάχης όλων των εποχών ( εικονομαχία) ξεκίνησε αμέσως η ανάκαμψη σε όλα τα επίπεδα για το Imperium Romanum του Βοσπόρου. Εντούτοις οι Αγαρηνοί συνέχιζαν με πάθος της ετήσιες επιθέσεις-επιδρομές που έκαναν όλους εκείνους τους αιώνες.
Το καλοκαίρι του 863 οι Σαρακηνοί επιτίθονται για πολλοστή φορά στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Διέσχισαν ένα μεγάλο τμήμα της Μικράς Ασίας και έφτασαν μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Στο πέρασμα τους έκαναν τρομερές σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς και σκλάβωμα Ελληνίδων γυναικών για να τελούν τα θρησκευτικά-Διονυσιακά τους καθήκοντα.
Όταν έμαθε τα γεγονότα ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ, αμέσως έδωσε διαταγή στον θείο του και Δομέστικο των Σχολων-στρατηγό Πετρωνά να επιτεθεί εναντίον των ισμαηλιτών. Ο Πετρωνάς αρχικά δίστασε να επιτεθεί διότι οι Άραβες είχαν για μια ακόμη φορά ένα τεράστιο στράτευμα. Στον αντίποδα τα Ελληνικά στρατεύματα πάντοτε μειονεκτούσαν αριθμητικά.
Αυτό ειχε ως συνέπεια αρκετές φορές να υποστούν οι Έλληνες συντριπτικές απώλειες. Εκείνο το διάστημα ο στρατηγός Πετρωνάς βρισκόταν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας. Επάνω στην απόγνωση του ανέβηκε στο Όρος Λάτρος για να συναντήσει τον μοναχό-ασκητή Ιωάννη με στόχο να ζητήσει καθοδήγηση. Ο μοναχός-ασκητής Ιωάννης διαβεβαίωσε τον Δομέστικο Πετρωνά ότι ο Χριστός θα είναι δίπλα στον Ελληνικό στρατό και να μην έχει ενδοιασμούς.
Ο καλόγερος μεταξύ άλλων υπογράμμισε στον Πετρωνά ότι πρέπει να έχει πίστη στον Σωτήρα-Ιησού και τότε όλα θα είναι υπέρ των Ελλήνων Χριστιανών. Ο στρατηγός έφυγε από το Όρος γεμάτος πίστη-σιγουριά για να ετοιμάσει τον Ελληνικό-
Όπως αναφέρουν οι ιστορικές πηγές το στρατηγικό σχέδιο του Πετρωνά ήταν να κυκλώσουν από όλες τις πλευρές τους Ισμαηλίτες. Στην βόρεια πλευρά ήταν οι στρατηγοί των Θεμάτων των Αρμενιακών, των Βουκελλαρίων, της Κολωνείας και της Παφλαγονίας Στην νότια πλευρά ήταν οι στρατηγοί των Θεμάτων των Ανατολικών, του Οψικίου, της Καππαδοκίας, του Χαρσιανού και της Σελεύκειας. Στα δυτικά ήταν οι στρατηγοί των Θεμάτων της Μακεδονίας, της Θράκης μαζί με τα Ελληνικά-αυτοκρατορικά τάγματα υπό την διοίκηση του Αρχιστράτηγου Πετρωνά.
Στην Ανατολική μεριά ο Δομέστικος διέταξε να καταλάβουν οι Έλληνες στρατιώτες ένα ύψωμα το οποίο ήταν η μοναδική διέξοδος των Σαρακηνών. Κατά την διάρκεια της νύχτας οι Άραβες επιχείρησαν ανεπιτυχώς να καταλάβουν το ύψωμα ώστε να αποφύγουν τον εγκλωβισμό. Μόλις ξημέρωσε στις 3 Σεπτεμβρίου του 863 μ.Χ. οι Έλληνες-Ρωμαίοι επιτέθηκαν από όλες τις πλευρές ενάντια στους Σαρακηνούς.
Όταν διαπίστωσε το πόσο δυσμενές ήταν το καθεστώς ο Ομάρ από την Μελιτηνή, συγκέντρωσε τους Άραβες για επιτεθούν όλοι μαζί από την δυτική πτέρυγα των Ελληνικών στρατευμάτων. Κατά την απόπειρα τους οι Ισμαηλίτες να διασπάσουν το δυτικό τμήμα και να ξεφύγουν εξοντώθηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά.
Το άνθος της Αραβικής δυνάμεως είχε αφήσει την τελευταία του πνοή σε αυτήν την ιστορική μάχη. Ο Στρατός του Χριστού είχε νικήσει τον στρατό της Διονυσιακής κουλτούρας. Ένας μεγάλος Έλληνας ιστορικός μας αναφέρει ότι οι Σαρακηνοί ήταν 40000 σε εκεινή την μάχη. Όπως είδατε η Ορθοδοξία και η πίστη στον Χριστό είχαν κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις ζωής της Ελληνικής-Ρωμαϊκής κοινωνίας.
Στα θαύματα χρωστάει ή Ελλάδα την ζωή της. Πατρίδα ήσουν άτυχη, να σε κυβερνούν άνθρωποι, μόνον ο Χριστός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη. Αυτά αναφέρει ο στρατηγός Μακρυγιάννης. Αλήθεια μόνο ό θεός, μόνο ο Αριστόκλειος Πολιτισμός, η αθάνατη φλόγα.
Η σπίθα που ανάβει την στιγμή που κινδυνεύει να σβήσει η Ρωμιοσύνη, πετιέται σε μια άλλη γωνιά της Ελλάδας και γίνεται πυρκαγιά. Ένα από τα μέγιστα ηθικά διδάγματα τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο να μην δειλιάζει. Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει και παραμείνει ανυποχώρητος τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει.
Το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον δυνατό, κερδίζοντας την ζωή και την ελευθερία. Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά των αρχαίων προγόνων μας, των ΙΕΡΩΝ Ελλήνων, από τους σημερινούς ραγιάδες-προδότες. Πάντοτε οι αρχαίοι πρόγονοι μας, όταν όλα έδειχναν τελειωμένα, εκεί που φαινόταν να μην υπάρχει καμία ελπίδα, οι πραγματικοί Έλληνες αγωνιζόταν, ενάντια σε κάθε λογική. Το αποτέλεσμα σε κάθε εποχή ήταν να πετυχαίνουν το ακατόρθωτο.
Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου. Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή.
Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη. Η προσμονή “θεόσταλτων σωτήρων” από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των ραγιάδων, οι οποίοι σαπισμένοι από την Διονυσιακή Κουλτούρα αναμένουν βοήθεια από τον θεό.
Σκεφτείτε τί θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ; Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι κλπ, να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε. Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ.
Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες θα “έσπαγε” η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό στο πέρασμα πολλών αιώνων. Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό.
Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα με συνέπειες τραγικές καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες. Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών.
Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες (Διονυσιακός Πολιτισμός). Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην ερωτική διαφθορά-σεξουαλική μαγεία που δίδαξε ο Κρόουλι. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι καθήμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία, να τους δοθεί ως “δώρο”, χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά.
Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Εβραίοι οι οποίοι έκαναν σεξουαλικές ανωμαλίες, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας.
