Ήρθε η ώρα της Κοινωνίας, η ώρα της Περισυλλογής και των Αποφάσεων

 Νίκος Σίμος *  

Ζούμε επάλληλα γεγονότα ,πολλές φορές πρωτόφαντα, μιας ταραγμένης περιόδου που αποτελεί μια φυσική ιστορική εξέλιξη, σε περίοδο μεγάλων γεωπολιτικών και γεωοικονομικών ανακατατάξεων, αν κριθεί με καθαρά ιστορικούς όρους .
Αποτελούμε ιστορικά τις ανθρώπινες γενιές των θυσιών ,όπως πάντα συνέβαινε με τις γενιές των ανθρώπων που βρίσκονταν στο χρονικό κέντρο των μεταβατικών ιστορικών εξελίξεων.
Ο Δυτικός, άλλοτε, κόσμος και ο «πολιτικός πολιτισμός» του απομυθοποιείται και καταρρέει μπροστά στα μάτια εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών, σαν αποτέλεσμα μιας απόλυτα στρεβλής αντίληψης των εννοιών της κατοχής και της ισχύος που του επέβαλε η κυρίαρχη ,προτεσταντικής υφής, αντίληψη του αγγλοσαξονισμού που υπερίσχυσε στην πολιτική και οικονομική αντίληψη και πράξη της πορείας των κοινωνιών του, ιδιαίτερα μετά το «σπάσιμο» των ισορροπιών ισχύος που σηματοδότησε η κατάρρευση του «Σοβιετικού μοντέλου» διαχείρισης της εξουσίας .
Η ποδηγεσία της πολιτικής στα αδηφάγα καπιταλιστικά συμφέροντα αρχουσών τάξεων, όπως την επέβαλε η αγγλοσαξονική αντίληψη της ισχύος στον κόσμο, αποτέλεσε την κυριότερη αίτια της παρακμιακής του πορείας.
Σήμερα βιώνουμε το μέρος όπου ο μύθος της «πολιτισμένης δύσης» παραχωρεί την θέση του στην πραγματικότητα, που το επινόημα της «παγκοσμιοποίησης» – της απόλυτης ισχύος του ενός και μόνο ιμπεριουμ, με όλες τις, ορατές πια, συνέπειες που αυτό συνεπάγονταν – και η ορμή των συμφερόντων του καταλυτικού ελέγχου του πλανήτη από μια ελαχιστότατη μειοψηφία κροίσων, αποκαλύπτεται σαν μια αποκρουστική, αντικοινωνική, αυταρχική (φασιστικής νοοτροπίας) αντίληψη, όχι μόνο ως προς την πολιτική και οικονομική διαχείριση του καταρρέοντος μεταμορφισμένου χρηματοπιστωτικού καπιταλιστικού μοντέλου που επέβαλε η αυθαιρεσία της έννοιας «παγκοσμιοποίηση», αλλά και ως προς την ίδια την ύπαρξη της ζωής και των μορφών της πάνω στον πλανήτη μας .
Η πολιτική σήμερα, ιδιαίτερα στον άλλοτε δυτικό κόσμο, αποτελεί τον ουσία διεκπεραιωτή των συμφερόντων που θέλουν το πισωγύρισμα της ιστορίας στα χρόνια της φεουδαρχίας με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρξει καμία ελπίδα ιστορικής μετάβασης και εξέλιξης, αφού οι επινοητές της «νέας φεουδαρχίας» χρησιμοποιούν κάθε μέσο με το οποίο θα υποτάξουν όχι μόνο την ανθρώπινη βούληση αλλά και αυτήν την ίδια την ανθρώπινη νόηση στην οποία πολλά οφείλει η πρόοδος των ανθρώπινων κοινωνιών.
Αυτή την ζοφερή ,ιστορικά περίοδο, της διάλυσης των μύθων με τις οποίες πορεύτηκε ο «πολιτισμένος κόσμος» – όπως αυθαίρετα ο αγγλοσαξονισμός υπαγόρευσε την έννοια του πολιτισμού – είναι καθήκον των κοινωνιών αυτού του κόσμου να κάνουν έναν ρεαλιστικό απολογισμό των σκοπιμοτήτων που υπαγόρευσαν οι έννοιες «ελευθερία», «αστική δημοκρατία» , «δημοκρατικά δικαιώματα», τον τρόπο με τον οποίο αυτές κατέρρευσαν , την εκούσια ή ακούσια συνέργεια και συμμετοχή των στην αλλοίωση και στην στρέβλωση τους και εγειρόμενες να δώσουν μια καθοριστική απάντηση σε όλα εκείνα τα αθύρματα των ελεγχόμενων εξουσιών που πειθήνια ακολουθούν τις ατζέντες του θανάτου των κοινωνιών
Η πολιτική οφείλει να λειτουργείται από την κοινωνία των πολιτών και αποτελεί το πρώτιστο καθήκον όλων με κατεύθυνση την βελτίωση των συνθηκών της ζωής, την ικανοποίηση των θεμελιακών αναγκών του ανθρώπου, την δικαιότερη κατανομή των πόρων και του πλούτου αυτού του πλανήτη στον πρωταγωνιστή της ιστορικής εξέλιξης που είναι ο ίδιος ο άνθρωπος
Οι κινητοποιήσεις του αγροτοκτηνοτροφικού κόσμου στην Ευρώπη που χειμάζεται και κατά τα ψυχότροπα σχέδια των νεοφεουδαρχών πρόκειται να αφανιστεί, καθώς προωθούν το φρενοβλαβές σχέδιο της αντικατάστασης της φυσικής τροφής του ανθρώπου από χημειοσυνθέσεις, δίνει μια ελπίδα πως οι κοινωνίες της Ευρώπης και κατ’ επέκταση του άλλοτε δυτικού κόσμου βγαίνουν από την αδράνεια, μια και αντιλαμβάνονται ότι το μέλλον των «μετακοινωνιών» που απεργάζεται η «νεοφεουδαρχική παράνοια» θέλει το τέλος του έλλογου ανθρώπου.
Είναι η ώρα της περισυλλογής και των αποφάσεων
Οι «νεοφεουδάρχες» έχουν αποφασίσει για την ζωή μας… Εμείς θα μείνουμε αδρανείς μπροστά στο εγχείρημα του αφανισμού μας;