Ο ύποπτος ρόλος της Παλαιστινιακής Χαμάς.
Η Χαμάς είναι μια οργάνωση η οποία διαδραματίζει έναν ύποπτο ρόλο.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του εβδομαδιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Contact : [email protected]
ΔΙΝΩ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΗ. ΕΤΙΚΕΤΕΣ : ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ–ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ–ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ–ΥΓΕΙΑ–ΤΕΥΧΗ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ MYTILENEPRESS ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Με την έναρξη του πολέμου στην Συρία τάχθηκε ενάντια στην νόμιμη κυβέρνηση της Δαμασκού (Assad).
Η αντιστασιακή οργάνωση συμμάχησε με την νέα τάξη πραγμάτων εις βάρος της Συρίας !!! Οι Παλαιστίνιοι βρέθηκαν να είναι υποστηρικτές της Αμερικής-Ισραήλ, του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εν τούτοις μερικά χρόνια αργότερα η Χαμάς φέρεται να έκανε στροφή 180 μοιρών και υποστηρίζει τον Assad.
Πολλοί ήταν αυτοί οι οποίοι έθεσαν υπό καθεστώς αμφισβητήσεως την γεωστρατηγική χρησιμότητα της συμφιλίωσης με την Συρία, Παράλληλα αρκετοί Σύριοι εξοργίστηκαν από αυτή την συμφιλίωση τον Οκτώβριο του 2022, μετά από έντεκα χρόνια θανάσιμης ρήξης, Μεταξύ άλλων εχθρών η Μαρτυρική Συρία δέχτηκε επώδυνα χτυπήματα από την Χαμάς με συμμαχίες με το Κατάρ και την Τουρκία. Σύμφωνα με Άραβες Μωαμεθανούς η Χαμάς συντάχθηκε με το Κατάρ και την αμερικανική βάση του ‘Al-Udeid.
Η Χαμάς του Khaled Mechaal εγκατέλειψε το Al-Quds (Ιερουσαλήμ) για να ενταχθεί στην Τουρκική πολιτική του Οθωμανισμού.
Σήμερα η Χαμάς φαίνεται να έχει αλλάξει τακτική απέναντι στην Συρία. Η Αμερική ως μια νέα Σαλώμη αποπλάνησε την Χαμάς με στόχο την Παλαιστίνη, όπως ακριβώς ο Ηρώδης αποκεφάλισε τον Βαπτιστή. Η Αμερική έκανε έναν πολεμικό χορό για να την τρομοκρατήσει. Εν τούτοις η αιματοβαμμένη Συρία δεν λύγισε-εξαπατήθηκε και υπερασπίστηκε ολόψυχα την Παλαιστίνη.
Πολλά έθνη και αξιωματούχοι έχουν υπογράψει τα έγγραφα για την αναγνώριση του Ισραήλ. Όλοι αποδέχτηκαν την ειρήνη. Όλοι έχουν ομαλοποιήσει τις σχέσεις τους με τους Ισραηλινούς εκτός από την Συρία. Η Συρία του Ασάντ αντιμετώπισε με μεγαλόψυχα τον λαό της Παλαιστίνης.
Είναι προφανές ότι δεν θα υπάρξει Ισραηλινή κυριαρχία στην Συρία. Οι ήρωες της Συρίας δεν υπέκυψαν στους βομβαρδισμούς, στις απώλειες ανθρώπων και περιουσιών.
Ο μεγάλος ηγέτης και πρόεδρος της Συρίας δεν λύγισε ακόμη και όταν οι Διονυσιακές λεγεώνες του Τζορτζ Μπους έφτασαν στα ανατολικά σύνορα. Ταυτόχρονα ο Κόλιν Πάουελ απαιτούσε από τον Μπασάρ αλ Άσαντ, να υποταχτεί η Δαμασκός στο Ισραήλ και να υπογράψει η Συριακή κυβέρνηση το έγγραφο που αναγνώριζε το Ισραήλ ως αποκλειστικό κάτοχο της Παλαιστίνης. Οι ορδές του Daesh, του Jaish al-Islam και εκείνων της Al-Qaeda έχουν φτάσει στην καρδιά της Δαμασκού και οι Ισραηλινοί από το οροπέδιο του κατεχόμενου Συριακού Γκολάν ανέμεναν την κατάκτηση της Συρίας, οι ηρωικοί Σύριοι προέβαλαν αντίσταση στην τυραννία και την παγκοσμιοποίηση
Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού επιθυμούν διακαώς να γίνει ο Μπασάρ αλ Ασάντ ο νέος Ράντοβαν Κάραζιτς. Για αυτό εξέδωσαν διεθνές ένταλμα ενάντια στον πρόεδρο της Συρίας. Οι λόγοι για τους οποίους επιθυμούν κάτι τέτοιο είναι πολλοί και σημαντικοί.
Η έννοια του αμυντικού πολέμου στο διεθνές δίκαιο ορίζει την πολεμική εμπλοκή μεταξύ των εθνών. Η χρήση όπλων ανάγεται ιστορικά στην αρχαιότητα και προηγείται της εμφάνισης των εθνών-κρατών.
Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου, διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους.”
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονι
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα. Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. Η παρατήρηση του στρατηγού Μπάτλερ περιγράφει άριστα τον υποτιθέμενο πόλεμο Ρωσίας-Αμερικής Ουκρανίας την ίδια στιγμή που εδώ και αρκετά χρόνια διεξάγεται ανελέητος υβριδικός πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Ας μην ξεχνάμε ότι μεταξύ άλλων ο πόλεμος είναι η τέχνη της εξαπάτησης.
Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα. Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδομούσαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο. Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : ” Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, “Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας”, σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των “άθεων” φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα. Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου.
Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας σε πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Ο ινδουισμός καταδικάζει απερίφραστα όλες εκείνες τις πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν την απώλεια της ζωής κάθε ζώντος πλάσματος, παράλληλα όμως υπάρχει το πολεμικό έπος Μαχαμπαράτα, που μιλά για επικά επιτεύγματα επιφανών ανδρών στα πεδία των μαχών. Ο πολεμοχαρής Κρίσνα οδηγεί τον πολεμιστή Αρτζούνα στην μάχη (Kurukshetra). Ο Αρτζούνα βλέποντας στην πλευρά των αντιπάλων του φίλους, συγγενείς και δασκάλους διστάζει να πολεμήσει και σκέφτεται να καταθέσει τα όπλα για να μην τους βλάψει. Ο Κρίσνα του εξηγεί ότι πρέπει να είναι πιστός στο ρόλο του ως ευγενής- πολεμιστής και τον διατάζει να κάνει το καθήκον του προς το έθνος και τους θεούς. Στην Ιουδαϊκή θρησκεία οι πόλεμοι έχουν σημαντική θέση και στην Παλαιά διαθήκη αναφέρονται πολεμικές συγκρούσεις.
Ακόμη και η απόλυτη θρησκεία αγάπης ο χριστιανισμός απέκτησε έναν αμυντικό στρατιωτικό χαρακτήρα μετά την ανάληψη διοικήσεως του Imperium Romanum από τους Έλληνες. Κατά την μεσαιωνική εποχή οι θρησκευτικές πολεμικές αντιπαραθέσεις εναντίον των εκάστοτε απίστων λαών, αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο για επίθεση και πόλεμο από έθνη. Όμως πολέμους είχαμε και ενάντια στους ομόδοξους Το σχίσμα στην Χριστιανική εκκλησία μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης, ήταν ο πυρήνας των πολεμικών επιχειρήσεων.
Για αυτό οι σταυροφόροι στο δρόμο κατέκτησαν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία. Σλάβοι Χριστιανοί-Ορθόδοξοι, Βόσνιοι Μωαμεθανοί και Κροάτες Καθολικοί επιδόθηκαν σε ανελέητες πολεμικές αντιπαραθέσεις επί χρόνια με βάση τις αρχές των δύο παγκόσμιων πολιτισμών.
Οι σύγχρονες υπερδυνάμεις της εποχής μας θα πολεμήσουν για θρησκευτικές, πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές και εδαφικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό, πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις Ρωσία-Κίνα και Αμερική-ΝΑΤΟ.
Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη είναι οι θρησκευτικές οργανώσεις οι οποίες διέπονται από ένα ανελέητο και τυφλό θρησκευτικό φανατισμό. Με αυτές τις μεθόδους επιδιώκουν την δημιουργία μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού. Η Ανατολική Μεσόγειος φλέγεται από την τεράστια πολεμική σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο σε μικρότερη μορφή στην Συρία. Εξαιτίας της αναβίωσης, της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία του Ρ. Τ. Ερντογάν, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε προσεκτικά τις συμμαχίες που θα συγκροτηθούν, για την μοιρασιά του υπάρχοντος ορυκτού πλούτου και τις αλλαγές των συνόρων.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΗ ΣΥΡΙΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.
Η σύγκρουση των πολιτισμών ανάμεσα σε Ορθοδοξία-Ισλάμ που επιδιώκουν οι νεοταξίτες, είναι προ των πυλών. Ήδη βιώνουμε την δόμηση των αιτίων της σύγκρουσης, με την μαζική εισβολή του Ισλάμ στην Ελλάδα και τον μαζικό αφελληνισμό. Ο θρησκευτικός πόλεμος που θα ξεκινήσει, θα είναι ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών.
Η Συρία στηρίζει την Παλαιστίνη και αυτό αποτελεί μια ακόμη αιτία για την ανατροπή της νόμιμης Συριακής κυβέρνησης. Βασική επιδίωξη των νεοταξιτών παραμένει ο διαμελισμός της Συρίας, η αρπαγή του ορυκτού πλούτου, η αλλαγή των συνόρων, ο εμφύλιος μεταξύ Χριστιανών-Μουσουλμάνων και πιθανόν η δημιουργία ενός φιλοισραηλινού Κουρδικού κράτους ως προπύργιο στον Τουρκικό επεκτατισμό. Οι ναζιστικές κυβενήσεις του Ισραήλ χωρίς να δέχονται επίθεση από την Συρία, συνεχίζουν τους τακτικούς βομβαρδισμούς σε Συριακά εδάφη. Δεν σταμάτησαν ούτε κατά την διάρκεια των φονικών σεισμών !!!
Οι βομβαρδισμοί λαμβάνουν χώρα με την προκλητική αδιαφορία του ΟΗΕ και των δυτικών διεθνών οργανισμών-κρατών που μονίμως καταδιώκουν την κυβέρνηση της Δαμασκού. Το πρόβλημα των δυτικών είναι ότι ο “κακός δικτάτορας” Assad αντιστάθηκε στους στους γεωπολιτικούς-γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς του Ισραήλ και υποστηρίζει Λίβανο-Παλαιστίνη και Ιράν. Η γεωστρατηγική-γεωπολιτική συμμαχία 666 (ΗΠΑ-Ισραήλ και Ευρώπη), βρίσκεται υπό κατάρρευση μετά την ήττα στην Συρία το 2018.
Τα έθνη άρχισαν να αφυπνίζονται και να επιζητούν την συμμαχία-συνεργασία του γεωπολιτικού-γεωστρατηγικού άξονα 888 (Ρωσία-Κίνα). Ρωσία-Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και πρόσφατα η Νότια Αφρική συνασπίζονται και απορρίπτουν-υπονομεύουν την παγκόσμια ηγεμονία του Ισραήλ-Αμερικής.
Η Αφρική άρχισε να αντιστέκεται και να μην αποδέχεται την εξουσία των Δυτικών. Αυτό το γεγονός θα αποτελέσει ένα ακόμη πολύ σημαντικό πλήγμα στις δυτικές ηγεμονίες. Οι παράγοντες της νέας τάξης πραγμάτων δέχονται συνεχόμενα χτυπήματα καθώς ξεκίνησε και η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της Συρίας με τον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο. Ο Μωαμεθανικός κόσμος ενώνεται και τα σχέδια των Ισραηλινών ανατρέπονται. Οι Αραβικές πρεσβείες ανοίγουν ξανά στην Δαμασκό !!!
Ο τρόμος και η αγωνία του Ισραήλ επανήλθε. Όλα αυτά τα καλά νέα για την Συρία είναι καταστρεπτικά για το Ισραήλ και τους Ευρωπαίους δουλοπάροικους που συνεχίζουν τις κυρώσεις ενάντια στον Συριακό λαό. Δυστυχώς όμως και ο νέος πλανητάρχης Βλαντιμίρ δεν εμποδίζει το Ισραήλ από τις δολοφονικές επιθέσεις εις βάρος της Συρίας. Η μαχητικότητα του Συριακού έθνους η πίστη σε αξίες και ιδανικά που απορρίπτουν οι δυτικές κοινωνίες δίνουν το μεγάλο πλεονέκτημα στους Σύριους.
Το σχεδιασμένο ναζιστικό έγκλημα στην Συρία επιβεβαιώθηκε και από τα αρχεία Wikileaks, με την επικοινωνία των στελεχών της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Συρία και του Υπουργείου Εξωτερικών της Αμερικής. Η συνομωσία Ισραήλ-ΗΠΑ επικυρώθηκε δημόσια με δηλώσεις του Μπάιντεν στο Τελ Αβίβ το 2022. Αυτή η πλεκτάνη επιβεβαιώθηκε ξεκάθαρα μεταξύ άλλων και από τους πιο γνωστούς γεωπολιτικούς-γεωστρατηγικούς Mearsheimer και Walt όταν έγραψαν το άρθρο “Τhe pro-Israel lobby and American Foreign Policy”. Αυτή η συμπαιγνία είναι εμφανής και ότι κορυφαία στελέχη των ΗΠΑ παρουσιάζονται στην παγκόσμια λίστα με τους κορυφαίους Ισραηλινούς της Jerusalem Post (Blinken, Sherman, Janet Yellen, Zelensky)
Δυστυχώς η μαρτυρική Συρία δέχεται ακόμη πολλαπλές επιθέσεις από Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση-Ελλάδα, τα Αραβικά-δικτατορικά καθεστώτα μαζί με το δολοφονικό εμπάργκο από την “πολιτισμένη” δύση, χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Παρά τις τρομερές αντιξοότητες, οι ηρωικοί Σύριοι, παραμένουν στις επάλξεις, αδέσποτοι και υπερήφανοι, για να υπερασπιστούν τις δύο μεγαλύτερες ανθρώπινες-διαχρονικές αξίες, την ελευθερία, και την αξιοπρέπεια. Η μεγάλη πατριωτική Συρία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ, απέρριψε το νεοταξικό σχέδιο “Αραβική Άνοιξη”, το οποίο είχε ως στόχο την εγκαθίδρυση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην περιοχή. Το Ισραήλ επιθυμεί να επεκτείνει την απόλυτη κυριαρχία του στην Ανατολική Μεσόγειο, με την ευλογία και την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής. Για αυτό συμμετέχουν οι Ισραηλινοί στον πόλεμο της Συρίας, ενάντια στον φιλέλληνα Ασσάντ. Επίσης φοβούνται πολύ την συμμαχία Ελλάδας-Συρίας και επέκτασιν, την συμμαχία Ρωσία, Ελλάδα, Συρία, Ιράν.
Η επιτυχία αυτού του επικίνδυνου-νεοταξικού σχεδίου, προϋποθέτει τον διαμελισμό και την διαίρεση των κρατών της περιοχής. Αμέσως μετά θα ακολουθήσουν γενοκτονίες, εκτοπισμός-εξαθλίωση και η εκμετάλλευση προκειμένου να επιβάλουν την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, επί του πλούτου αυτών των εθνών. Οι Ισραηλινοί δεν συγχώρησαν, στην αδούλωτη Συρία του Ασσάντ, την υποστήριξή προς τον δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.
Επίσης οι Αμερικανοί και το Ισραήλ έχουν μεγάλο μίσος κατά της Συρίας λόγω της υποστήριξης προς την εθνική αντίσταση του Λιβάνου, η οποία προκάλεσε μια συντριπτική ήττα κατά της Ισραηλινής επεκτατικότητας. Με την απελευθέρωση εδαφών του Λιβάνου από την Ισραηλινή κατοχή, οι Σύριοι επέτυχαν μια σημαντική νίκη εις βάρος των Ισραηλινών δυνάμεων, κατά την διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ, στον Λίβανο το 2006. Η παγκοσμιοποίηση επιθυμεί να ανατρέψει την πατριωτική-Συριακή κυβέρνηση με τα πιστά και εξαρτημένα από αυτήν κράτη της περιοχής, με κορωνίδα την Τουρκία, καθώς και τα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, των χωρών του Κόλπου, όπως είναι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλα.
Οι Σύριοι του Ασσάντ, οι Ρώσοι με ερωτηματικό και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας και των Aξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι της Συρίας επικρατήσουν και κατακτήσει οριστικά ο Ερντογάν την Βόρεια Συρία, τότε η ανθρωπότητα και ειδικά η Ελλάδα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα, καθώς θα είμαστε για πάντα υποτελείς της νέας τάξης πραγμάτων και της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα. Εάν όμως κερδίσουν οι Ρώσοι-Σύριοι τότε η νέα τάξη και ο Ερντογάν θα έχουν δεχτεί το πιο καθοριστικό πλήγμα, σχετικά με την αναβίωση του παγκόσμιου κράτους.
Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Δυστυχώς μετά από την ενσωμάτωση της Βόρειας Συρίας έρχεται σταδιακά και η ενσωμάτωση της Ελληνικής επικράτειας. Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης ενός αθέμιτου- ανελέητου ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους. Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία. Ούτε και πώς θα διαμορφωθεί η κατάσταση σχετικά με την μεταπολεμική εποχή και τον συσχετισμό των δυνάμεων, στην Μέση Ανατολή.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΣΥΜΒΙΏΣΕΩΣ. Η μεγαλύτερη αιτία για τον πόλεμο στην Συρία, είναι η αρμονική συμβίωση, μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων. Αυτό είναι κάτι που ανατρέπει μέρος των μεγαλεπήβολων σχεδίων, των εωσφοριστών της νέας τάξης, για σύγκρουση και πόλεμο μεταξύ των δύο θρησκειών (Χριστιανισμός και Ισλάμ).
Oι Χριστιανοί της Συρίας μάχονται με τον Ασσαντ για να γλυτώσουν τον Χριστιανισμό, την Συρία, και τις οικογένειες τους, από τους Ισλαμιστές μισθοφόρους των Τούρκων, των Σαδουαράβων και των Καταριανών. Ο Ασσαντ και οι Ιρανοί μάχονται υπέρ της Ελευθερίας, και των αξιών του παγκόσμιου πολιτισμού. Εάν οι αντίπαλοι τους επικρατήσουν, τότε η ανθρωπότητα θα πληρώσει τεράστιο τίμημα. Μικρότερο κόστος θα έχουν το Ιράν η Ρωσία και η Κίνα.
Στην δημοκρατική Συρία του Ασσάντ έχουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο συμβιώσεως μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι Σύριοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, είναι πεπεισμένοι, ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι τα δύο πόδια-στηρίγματα του έθνους, και ότι κανένα κράτος, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τα στηρίγματα-πόδια του. Σήμερα στην Συρία, κρίνεται το μέλλον της ανθρωπότητας, του Ελληνισμού κ
Η αντινεοταξική Συρία με την δυναμική παρουσία του Ασσάντ, αποδυναμώνει, τον ρόλο άλλων ανταγωνιστικών κρατών.Το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης, δημιούργησε ισχυρό ανταγωνισμό, μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων Ρωσία, Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, με σκοπό τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής και ειδικά της Συρίας, η οποία αποτελεί το κέντρο όλων των γεωστρατηγικών εξελίξεων. Η πτώση της νόμιμης Συριακής κυβερνήσεως, θα προκαλουσε τρομερές αλλαγές, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ρωσία θα περιοριζόταν σε περιεφερειακή δύναμη. Το Ιράν θα έχανε τον κυρίαρχο ρόλο που έχει στην Συρία, ενώ θα περιοριζότταν η φιλοϊρανική οργάνωση Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Το Ισραήλ δεν έχει καλές σχέσεις με την Συρία λόγω του φιλέλληνα Ασσάντ, και της κατοχής των υψωμάτων του Γκολάν. Η συνύπαρξη Χριστιανών και Μουσουλμάνων και η απώλεια της παγκόσμιας ηγεμονίας από την Αμερική, κατόπιν της γενναίας αντιστάσεως στον μικρότερης εμβέλειας παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία, είναι οι δύο πιο βασικές αιτίες που επιθυμούν οι παράγοντες της Διονυσιακής Κουλτούρας τον αφανισμό του Ασάντ.
Ο Σύριος ηγέτης υιοθέτησε τον μοντέλο συνύπαρξης των πολιτισμών του Imperium Romanum του Βσσπόρου.
Στην εποχή του Αγίου αυτοκράτορα Νικηφόρου, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και οι Ισμαηλίτες συνυπάρχουν εδώ και αιώνες. Στην Βασιλεύουσα-Κωνσταντινούπολη, επί Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπήρχε τζαμί για την μειονότητα Ισμαηλιτών. Όμως εκείνους τους αιώνες, οι πρόγονοι ήταν κοσμοκράτορες, καθώς διοικούσαν, την κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου. Οι ένδοξοι-Ήρωες πρόγονοι μας, οι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί αρκετούς αιώνες, πολεμούσαν καθημερινά, και πάρα πολύ γενναία στα πεδία των μαχών. Οι Μωαμεθανοί που ζούσαν μαζί ως μειονότητα, δεν παρουσίασαν παραβατική συμπεριφορά, παρά το γεγονός, ότι τα δύο έθνη, βρισκόταν συνέχεια, σε πόλεμο, από την εποχή, του αυτοκράτορα Ηράκλειου.
Οι πρόγονοι μας είχαν τον απόλυτο σεβασμό, από την Μουσουλμανική μειονότητα, διότι είχαμε κράτος πολύ σοβαρό, με οργάνωση, διοίκηση, στρατό, δομές, παιδεία, ηθική και αυστηρούς νόμους, που εφαρμοζόταν στην πράξη. Εν τούτοις η βασικότερη αιτία, που υπήρχε σεβασμός, ανάμεσα σε Χριστιανούς και Σαρακηνούς, ήταν η γενναιότητα, των προγόνων μας στις μάχες και τους πολέμους. Οι Ήρωες αυτοκράτορες, Στρατηγοί, Αξιωματικοί, και Στρατιώτες, προκαλούσαν δέος, στην Μωαμεθανική μειονότητα. Δυστυχώς την σημερινή εποχή, οι ρόλοι και οι ισορροπίες, έχουν αντιστραφεί.
