ΠΟΣΟ ΠΙΘΑΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΟΛΙΣΘΗΣΗ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ;

Ο ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ. ΘΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΣΕ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ;

Παγκόσμια σύγκρουση: Όπου και να κοιτάξει κανείς, δεν μπορεί να βρει έστω μια μικρή χαραμάδα φωτός, μια χαραμάδα ελπίδας. Το μίσος έχει κυριαρχήσει παντού.

Η λέξη αυτή, όμως, παρόλο που καθόρισε τις διεθνείς σχέσεις ανά τους αιώνες, στο επίπεδο της ανάλυσης των ζητημάτων διεθνούς ασφάλειας, απλώς περιγράφει μια εγγενή παράμετρο προς χειραγώγηση για την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων.

Κι αυτό είναι που μας οδηγεί σε πολύ μεγάλες περιπέτειες. Στην σύγκρουση του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους, τα δεδομένα έχουν καθοριστεί μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν ιδρύθηκε το 1948 το κράτος του Ισραήλ.

Στην υπόθεση αυτής της σύγκρουσης, αρκετοί αναφέρουν ότι η όποια πραγματική λύση δεν μπορεί να ξεφύγει από την ίδρυση και παλαιστινιακού κράτους, μετά από την ίδρυση εβραϊκού.

Όσο, όμως, η εξτρεμιστική-ένοπλη πτέρυγα των Παλαιστινίων εξακολουθεί να θέτει ως στόχο την αντικατάσταση του εβραϊκού κράτους από παλαιστινιακό και την “επένδυση” των δισεκατομμυρίων που ρέουν επί δεκαετίες στους Παλαιστίνιους στην ανάπτυξη στρατιωτικών δυνατοτήτων που οδηγούν σε αιματοχυσίες, λύση δεν μπορεί να βρεθεί.

Όμως, ακόμα κι αν αυτή η προϋπόθεση υπήρχε, τα πράγματα δεν θα ήταν ρόδινα. Η έλλειψη εδαφικής συνέχειας των δυο παλαιστινιακών θυλάκων (Δυτική Όχθη και Γάζα) και οι εποικισμοί που έχουν δημιουργηθεί στις παλαιστινιακές περιοχές – αυξάνοντας διαρκώς το πολιτικό κόστος υπαναχώρησης του Ισραήλ– καθιστούν ολοένα και πιο δυσεπίλυτο το πρόβλημα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ