Γιατί ετοιμάζουν μοντέλο διακυβέρνησης όπως στο Λουξεμβούργο ; (Γεωστρατηγική-Ιστορία και Ορθοδοξία)

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του εβδομαδιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Contact : [email protected]6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. Οfficial website The Times of Voulgaroktonos.

ΔΙΝΩ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΗ. ΕΤΙΚΕΤΕΣ : ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ–ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ–ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ–ΥΓΕΙΑ–ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ–ΤΕΥΧΗ

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ MYTILENEPRESS ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Ένα από τα σχέδια των νοσηρών νεοταξιτών είναι ο νοητικός, ο ηθικός, ο ψυχικός και ο βιολογικός εκφυλισμός-ξεπεσμός των εθνών, ώστε οι άνθρωποι να είναι παθητικά ανδράποδα. Να μην έχουν κρίση-βούληση και δύναμη αντιστάσεως. Οι έμποροι της “Βενετίας” και των Εθνών επιθυμούν μία άρρωστη και απολύτως διεφθαρμένη Ελληνική κοινωνία, που θα την αποτελούν αδύναμα και υποταγμένοι θηλυπρεπείς. Άτομα δίχως συνείδηση, αξίες-αρετές, ικανότητες, στόχους για εξέλιξη-δημιουργικότητα και ψυχικά αποθέματα. Οι παράγοντες της Διονυσαικής Κουλτούρας έφτιαξαν μια αγέλη ώστε να είναι εύκολα χειραγωγήσιμη και απολύτως υπάκουη. Δημιούργησαν πειθήνιους σκλάβους.

Στο πλαίσιο αυτό οι παγκοσμιοποιητές θηλυκοποιούν-ευνουχίζουν και διαστρέφουν την κοινωνία. Διαμορφώνουν μία νέα σεξουαλική “αγωγή” στην Ελληνική επικράτεια, που εκπροσωπεί οτιδήποτε το παρά φύσιν.

Εδώ και αιώνες επιχειρούν να παρουσιάσουν την κάθε ανωμαλία, ως  δήθεν φυσιολογική. Δημιουργούν ένα “Ελληνικό” έθνος μεταλλαγμένο. Ένα πολυφυλετικό-πολυπολιτισμικό κράμα δίχως ίχνος παιδείας και αρχών. Ο Εφιάλτης του νεοταξικού-Σιωνισμού, της παγκοσμιοποιήσεως, της παρακμής, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ισοπεδώσεως, έχει επιφέρει ανομία-αταξία, πνευματική σύγχυση, διχασμό και τον απόλυτο έλεγχο των αδύναμων με στόχο την πλήρη υποταγή, των εθνών.

Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή της αρχαίας Ρώμης, των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας. Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική, ηθική παρακμή-απαξίωση και απομόνωση.

Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη,σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική-στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική-πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.

Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί.

Οι φίλοι της Διονυσιακής Κουλτούρας κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα.

Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ως βασικό δόγμα την σεξουαλική λατρεία-μαγεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένας ηθικός δισταγμός.

Η εχθρική προς το ανθρώπινο γένος νέα τάξη πραγμάτων έχει αφαιρέσει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε ίχνος ανθρωπισμού, λογικής, παιδείας, και πολιτισμού. Επέτυχαν να ζούνε οι περισσότεροι, χωρίς ηθικές αρχές, γνώσεις, και να είναι εχθρικοί-ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Ζούμε σε μια εποχή καθαρά σαρκική, όπου κυριαρχούν τα πιο κτηνώδη και αισχρά ένστικτα.

Η σεξουαλική διαφθορά και η πορνεία αποτελούν τα πρότυπα, και τις ύψιστες αρχές, της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας. Η αγνότητα, η παρθενία, η συζυγική αγάπη, η φυσική σχέση του ανδρογύνου, μέσα από το μυστήριο του γάμου, οπού λαμβάνει την ευλογία και την χάρη του Χριστού, και μας οδηγεί στην εξέλιξη, και στην εθνική επιβίωση, καταργήθηκαν. Στην εποχή μας κυριάρχησαν ολοκληρωτικά τα Διονυσιακά αξιώματα.

Μια από τις πιο ακραίες μορφές της Διονυσιακής Κουλτούρας είναι οι  Κίναιδοι. Η πιο “πρόσφατη” μόδα της νέας τάξης είναι αυτή της ομοφυλοφιλίας. Οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού ισχυρίζονται ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι άρρωστη για αυτό πρέπει να γίνει τρόπος και αξίωμα ζωής στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων Στα πλαίσια όλων αυτών των νοσηρών σκοπών έχουν χιλιάδες ιστοσελίδες στο δαιδαλώδες διαδίκτυο και προωθούν κάθε είδους ανωμαλία-συκοφαντία εις βάρος της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι ισχυρίζονται οι κίναιδοι :

ΤΙ ΙΣΧΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΙΝΑΙΔΟΙ ;

Η ομοφυλοφιλια στην αρχαιοτητα – σωκρατη κοιμασαι

http://anapodaris.blogspot.com/2012/06/blog-post.html

“Σωκράτη κοιμάσαι; Ρώτησε ο Αλκιβιάδης τον φιλόσοφο. Καθόλου, του απάντησε ο γέροντας. Μετά από πολλές προσπάθειες ο Αλκιβιάδης είχε καταφέρει να κοιμηθεί κοντά στον φίλο του. Αρχικά τον κάλεσε για φαγητό, αλλά ο Σωκράτης μετά το πέρας του δείπνου αποχώρησε. Ο Αλκιβιάδης τον ξανακάλεσε κι επίτηδες καθυστέρησε ώστε ο Σωκράτης να αναγκαστεί να μείνει μαζί του. Όμως έμεινε ξαπλωμένος στο διπλανό κρεβάτι, ακίνητος και αμίλητος.

Ο λύχνος είχε σβήσει, οι δούλοι ήταν έξω, ο Αλκιβιάδης δεν άντεξε άλλο και αποφάσισε να του το πει ξεκάθαρα. – Ξέρεις τι έχω σκεφθεί; Νομίζω ότι είσαι ο μόνος εραστής που αποδείχθηκες άξιος για μένα. Αλλά μου δημιουργείς την εντύπωση ότι δειλιάζεις να μου μιλήσεις γι αυτό. Εγώ όμως βρίσκω ανόητο να μη σου κάνω το χατήρι και ότι άλλο χρειάζεσαι από την περιουσία την δική μου ή και από των φίλων μου. Γιατί θέλω να γίνω όσο γίνεται καλύτερος, κι εσύ είσαι ο ιδανικός για να με βοηθήσεις σε αυτό.

Ο Σωκράτης τον άκουσε και του απάντησε με πολλή ειρωνεία, μ’ εκείνο το ιδιαιτέρως χαρακτηριστικό και συνηθισμένο ύφος του. “Αγαπητέ μου Αλκιβιάδη, φαίνεσαι, μα την αλήθεια, να μην είσαι κακός υπολογιστής, αν βέβαια είναι αληθινά όσα λες, για μένα… με λίγα λόγια εδώ ο Σωκράτης αρνήθηκε τον Αλκιβιάδη .. και του είπε σκέψου μόνος σου και κάνε ότι νομίζεις καλό για μας !!!

Ο Σωκράτης λοιπόν σύμφωνα με τον Αλκιβιάδη, ή καλύτερα σύμφωνα με τον Πλάτωνα, καθώς όλα αυτά αναφέρονται στο συμπόσιο του Πλάτωνα, δεν ήταν ενεργητικός, δεν ήθελε να γίνει εραστής. Απέφευγε την ερωτική επαφή μέχρι που ανάγκαζε τους νεαρούς φίλους του να του κάνουν έρωτα. Το ίδιο έκανε με τον Χαρμίδη του Γλαύκωνος και τον Ευθύδημο του Διοκλέους και ένα μεγάλο αριθμό άλλων. Τους εξαπατά, πως είν’ εραστής τους, και στο τέλος καταντά να γίνεται ο ίδιος ερωμένος αντί για εραστής.

Ο Συκουτρής στην εισαγωγή του στο Συμπόσιο του Πλάτωνος, γράφει για τον φιλόσοφο. «Ο ασκητισμός ήταν κάτι ξένο της πλατωνικής, της αττικής γενικώς σκέψεως, και ο Σωκράτης ο Αθηναίος δεν είναι ο εν σώματι άγγελος των συναξαρίων, είναι ένας άνθρωπος με οστά, σάρκα και αίμα, αλλά και με ψυχήν, νουν και θέληση. Είς την εμφάνιση του Χαρμίδη, μας λέγει ο Πλάτων (Χαρμίδης 154d) ο Σωκράτης καταλαμβάνεται από αληθινή έκσταση δια το ωραίο του πρόσωπο. Ο Άνυτος, ένας από αυτούς που κατηγόρησε τον Σωκράτη, ήταν κι αυτός ερωτευμένος με τον Αλκιβιάδη. Άλλος ένα κατήγορος του Σωκράτη ήταν ο Λύκων, κι αυτός ανήκε στον κύκλο του Σωκράτη και ο φιλόσοφος είχε παρευρεθεί σε συμπόσιο μαζί του, όπου είχε εκθειάσει την σχέση του γιού του Λύκων, του Αυτόλυκου με τον Καλία.

Ο μαθητής του Σωκράτη ο Κρίτων, έγινε άρχοντας της πόλεως και απαγόρευσε στον Σωκράτη να συναντά νέους. Η κατηγορία εναντίον του Σωκράτη για την διαφθορά των νέων, είναι προφανές ότι είχε λίγο να κάνει με τους θεούς και την θρησκεία. Ο ιστορικός Θουκυδίδης αναφέρει ότι οι ήρωες της Δημοκρατίας, οι τυραννοκτόνοι Αριστογείτων και Αρμόδιος ήταν ένα ζευγάρι, εραστή και ερωμένου. Ο Ίππαρχος, αδερφός του τυράννου Ιππία, προσπάθησε να αποπλανήσει τον Αρμόδιο και να τον πάρει από τον Αριστογείτονα.

Για αυτό το λόγο ο Αριστογείτων ξεκίνησε την συνωμοσία, όπως γράφει ο Θουκυδίδης εξαιτίας ερωτικής λύπης. Παράδειγμα εραστή υπήρξε και ο Επαμεινώνδας, ο στρατηγός των Θηβών αλλά και άλλοι Έλληνες οι οποίοι, όπως πολύ σωστά αναφέρει ο Συκουτρής, καλλιέργησαν ακόμα και την διαστροφή και την εξύψωσαν σε υπόδειγμα ηθικής και της έδωσαν μεγάλη συναισθηματική αξία.

Τα παιδικά όπως αναφέρονται από τους αρχαίους αφορούσαν την σχέση που δημιουργούσε ένας εραστής με ένα έφηβο, του οποίου αναλάμβανε την διαπαιδαγώγηση. Ο Συκουτρής γράφει για τον θεσμό των παιδικών συγκεκριμένα πως «δι’ εκείνους ο ερως ο παιδικός δεν θεωρείτο και δεν ήτο μία ηθική απλώς διαστροφή, την οποίαν προσπαθούμεν διά λόγους ηθικούς και αισθητικούς να συγκαλύψομεν με ένα πέπλο σιγής αισχυντηλής. Ηταν ένας θεσμός κοινωνικώς ανεγνωρισμένος με τας συνηθειας του και τους κανόνες του, με την παράδοσιν του και την τεχνικήν του όπως ο ιπποτικός έρως εις τον Μεσαίωνα. Ο θεσμός αυτός είναι των Δωριέων.»

Οι ομοφυλόφιλοι προσπάθησαν να θεσμοθετήσουν  την άποψη τους και να αποδώσουν αυτή την συμπεριφορά και στους αρχαίους ήρωες, όπως στον Ηρακλή με τον φίλο του τον Ιόλαο και τον Αχιλλέα με τον φίλο του τον Πάτροκλο. Ούτε όμως ο Όμηρος στηρίζει αυτή την άποψη, ούτε και οι άλλοι ποιητές.

Ο Πλούταρχος στον Ερωτικό γράφει πως ο Παμένης άνδρας ερωτικός άλλαξε την τάξη των οπλιτών επικρίνοντας τον Όμηρο ως ανέραστο, επειδή κατέτασσε τους Αχαιούς σε φυλές και δεν τοποθετούσε των ερωμένο δίπλα στον εραστή, έτσι ώστε η ασπίδα να υποστηρίζει την ασπίδα και το κράνος να υποστηρίζει το κράνος. Φαίνεται ότι αργότερα οι Έλληνες ομοφυλόφιλοι προσπάθησαν να ισχυροποιήσουν τον θεσμό της ομοφυλοφιλίας και της παιδεραστίας. «Και μέχρι σήμερα όλοι οι εραστές τιμούν και σέβονται τον Ιόλαο, ανταλλάσοντας όρκους, υποσχόμενοι πίστη μπροστά στον τάφο του, πιστεύοντας ότι τον αγαπούσε ιδιαιτέρως ο Ηρακλής» συνεχίζει ο Πλούταρχος. Ο Απόλλων θεωρείτο εραστής του Άδμητου.

Είναι γνωστός ο μύθος του Γανυμήδη, τον οποίο έκλεψε ο Δίας και τον χρησιμοποίησε ως οινοχόο. Πρώτοι οι Δωριείς, όπως υποστηρίζει ο Πλάτων (Νόμοι 636c) έδωσαν στο μύθο αυτό παιδεραστικό νόημα.Μια τέτοια όμως συμπεριφορά με δούλους ευνούχους, έχουμε στα παλάτια της ανατολής και όχι στην Ελλάδα. Όλοι γνωρίζουμε και αυτή η παιδεραστία, όπως και το λεγόμενο μέχρι σήμερα Οθωμανικό σεξ, δεν αφορά τον ελληνικό πολιτισμό αλλά κυρίως τους αγαπημένους των χριστιανούς βαρβάρους.

Γιατί άλλο πράγμα είναι  ο θεσμός των παιδικών μια σχέση μεταξύ ανδρών και άλλο οι ευνούχοι και οι κίναιδοι  που προσφέρονται για σεξουαλική ικανοποίηση, δούλοι ηδονής και εκδιδόμενοι κίναιδοι. Εφόσον αποδεχτούμε ότι η ομοφυλοφιλία υπήρχε με αυτή την μορφή, στην Αθήνα και σε μερικές άλλες πολιτείες, την κλασσική εποχή, μετά μπορούμε να ερευνήσουμε το φαινόμενο. Οι άνδρες αυτοί δεν ήταν ομοφυλόφιλοι, αλλά αμφιφυλόφιλοι, εφόσον οι περισσότεροι είχαν οικογένειες. Η σχέση τους δεν ήταν μονάχα σεξουαλική αλλά ο εραστής ήταν σαν πατέρας και δάσκαλος για τον ερωμένο. Και πάνω από όλα οι άνδρες αυτοί ποτέ δεν έκρυψαν την δραστηριότητα τους αλλά ήταν μάλιστα υπερήφανοι για τις σχέσεις τους και το ήθος τους. Δεν θα τους ονόμαζε κανείς κίναιδους, όπως θα ονόμαζε σήμερα κάποιους θηλυπρεπείς, οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι εν κρυπτώ.

Μέχρι πρόσφατα η χριστιανική εκκλησία απέκρυπτε την ομοφυλοφιλία των αρχαίων, προφανώς αισθανόμενη ντροπή για την ομοφυλοφιλία των καλογέρων και των μητροπολιτών. Φυσικά δεν το έκανε επειδή συμπαθούσε τον ελληνικό πολιτισμό. Ο καθηγητής Συκουτρής, ο πρώτος που μίλησε στην Ελλάδα γι αυτήν την αλήθεια καταδιώχθηκε από την εκκλησία και το πανεπιστημιακό κατεστημένο, σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτοκτόνησε. Σήμερα όμως οι χριστιανοί νιώθοντας την ανάσα του ελληνισμού, άρχισαν να χρησιμοποιούν όλα τους τα όπλα, τα οποία δεν είναι άλλα από την συκοφαντία και την παραχάραξη της ιστορίας. Μέχρι τώρα η εκκλησία έκρυβε την ομοφυλοφιλία και τώρα θα αρχίσει να την αποκαλύπτει, όχι για να την εξετάσει και να την κατανοήσει ως κοινωνικό φαινόμενο αλλά για να την κατηγορήσει αδιαφορώντας για την δική της ομοφυλοφιλία που αποκρύπτει στο παρόν μέσα στις τάξεις των μοναχών και των ιεραρχών.

Με βάση την φιλοσοφία του ο Πλούταρχος αυτοδιαψεύδεται, και αδίκως συκοφαντεί τον Ηρόδοτο και τον Παυσανία. Ο ίδιος παρουσιάζει στα έργα του την Ολύμπια θρησκεία ως “Ελληνική”, όμως στην συνέχεια παραδέχεται στα Συμποσιακά ότι είναι ξένης προελεύσεως οι δήθεν Έλληνες Θεοί. Έλληνες και Φοίνικες-Ιουδαίοι, ανέκαθεν ήταν εντελώς αντίθετοι σε θρησκευτικό, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο. Κλείνοντας να αναφέρω ότι Προσωπικά πιστεύω ότι οι Θουκιδίδης και Παπαρηγόπουλος έπεσαν στις παγίδες των επιβούλων.

Ακόμη και η φιλικά προσκείμενη προς την νέα τάξη πραγμάτων Βικιπαίδεια, εκφράζει αμφιβολίες σχετικά με τα γεγονότα. Δείτε ενδεικτικά :

«Σεξουαλικώς η Σπάρτη ήταν στην πραγματικότητα πορνοστάσιο, κιναιδαριό, και ερμητικώς κλειστό φρενοκομείο ανωμάλων», δηλώνει ευθαρσώς ο θεολόγος του Σαββαώθ Β. Σιαμάκης. Ο κύριος Σιαμάκης, νομίζει ότι η Σπάρτη ή οι Έλληνες ομοιάζουν στα μοναστήρια των χριστιανών, τα οποία πραγματικά είναι ερμητικά κλειστά φρενοκομεία ανωμάλων και πορνοστάσια. Είναι σε όλη την Ελλάδα γνωστό ότι καλόγεροι και μητροπολίτες είναι ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι φέρουν γυναικεία ονόματα, κι εκτός από τον ανθελληνισμό έχουν και τον μισογυνισμό ως χαρακτηριστικό. Οι χριστιανοί απέρριψαν όλη την ελληνική γνώση και σοφία, κρατώντας μονάχα την μαγεία τις κατάρες και την ομοφυλοφιλία ως κρυφή διαστροφή.

Η λέξη κίναιδος είναι βέβαια από μόνη της ένα επιχείρημα για εκείνους που θεωρούν ότι οι Έλληνες δεν έβλεπαν την ομοφυλοφιλία με τον ενθουσιασμό των χριστιανών. Ο κίναιδος είναι αυτός που κινεί την ντροπή, την αιδώ κι έτσι το έβλεπαν οι αρχαίοι Έλληνες όπως και σήμερα οι νεοέλληνες. Για τους αρχαίους Έλληνες η ομοφυλοφιλία δεν ήταν απλά ένα κουσούρι, όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.

Οι εραστές και οι ερωμένοι των αρχαίων ελληνικών πόλεων δεν ντρεπόταν και δεν ήταν κίναιδοι. Κίναιδοι υπήρχαν και τότε, όμως πλεονάζουν σήμερα.Ο φιλόσοφος Πλάτωνας. Ο Πλατωνικός έρωτας αφορά κυρίως τους ομοφυλόφιλους, τον εραστή και τον ερωμένο. Στο συμπόσιο του Ξενοφώντα αλλά και στο συμπόσιο του Πλάτωνα γίνεται η αναφορά στις δύο Αφροδίτες, την Ουρανία και την Πάνδημο. Οι σχέσεις που είχαν σκοπό μόνο την σωματική ηδονή ανήκουν στην γήινη Αφροδίτη την Πάνδημο, αλλά ο έρωτας της ψυχής που είναι και ο θεϊκός έρωτας αφορά την Ουρανία Αφροδίτη.

Ο Σωκράτης αναφέρει πως η συναναστροφή με εκείνον που αγαπά πιο πολύ το σώμα από την ψυχή είναι ανάξια ανθρώπου ελεύθερου. Στο συμπόσιο του Ξενοφώντα ο Σωκράτης παρομοίασε με τρέλα τον έρωτα του Κριτόβουλου, γιού του Κριτία, για τον γιο του Αλκιβιάδη. Του συνέστησε μάλιστα να φύγει ταξίδι για ένα χρόνο γιατί τόσο θα χρειαζόταν να του περάσει η ασθένεια. Τα ίδια όμως έλεγε και για τον Κριτία που ήταν τότε ερωτευμένος με τον Ευθύδημο. «Επειδή ο Κριτίας δεν απετρέπετο, ο Σωκράτης επί παρουσία πολλών και του Ευθύδημου είπε, ότι του εφαίνετο ότι ο Κριτίας έπασχε από κάτι άξιον των χοίρων, επειδή επεθύμει να τριφθεί επάνω εις τον Ευθύδημον καθώς τα χοιρίδια επάνω εις τας πέτρας.

Εκ τούτων ακριβώς των αφορμών εμίσει τον Σωκράτην ο Κριτίας.» Ο πλατωνικός έρωτας αναφέρεται κυρίως σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις και όχι σε σχέσεις άνδρα με γυναίκα. Αυτή όμως η φιλοσοφική θέση ήρθε ως αποτέλεσμα μιας ηθικής που προσπάθησε να επιβληθεί πάνω στον θεσμό των παιδικών και να εντάξει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις σε ένα αποδεκτό για την πολιτεία παράγοντα εξουσίας. Ωστόσο αυτό ήταν μια προσδοκία των φιλοσόφων του κύκλου του Σωκράτη, που δεν έγινε, και ούτε μπορούσε να γίνει, πραγματικότητα στον ελληνικό κόσμο. Έγινε όμως πραγματικότητα μέσα στον χριστιανισμό, όπου οι ομοφυλόφιλοι είναι η πηγή εξουσίας.

Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες φημίζονται για τις ομοφυλόφιλες σχέσεις τους και μάλιστα διακωμωδούνται από τον ρωμαϊκό λαό. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι ο λαός ποτέ δεν δέχτηκε την ομοφυλοφιλία ως μια φυσιολογική σεξουαλική δραστηριότητα και πάντα κορόιδευε αυτές τις σχέσεις μεταξύ ανδρών. Όμως ο λαός κοροϊδεύει και τις πολυγαμικές σχέσεις των γυναικών ή και άλλες σχέσεις ανδρών με γυναίκες που δεν τις θεωρεί ταιριαστές. Η γνώμη του λαού βέβαια δεν μπορεί να είναι το μοναδικό αντικειμενικό κριτήριο. Ανάγλυφο από Ινδουιστικό ναό. Τα παιδιά δεν ντρέπονται καθόλου. Ούτε φύλο συκής, ούτε τίποτα. Λες να μην έφαγαν τον καρπό; Πως μας έπιασαν όλους κορόιδα αυτοί οι χριστιανοί και μας έκαναν έτσι υποκριτές.

Σε αυτό το σημείο θέλω να παρατηρήσω ότι εδώ ακριβώς υπάρχει η μεγαλύτερη διαφορά της αρχαίας κοινωνίας με την σημερινή, στην ανεκτικότητα της σεξουαλικής ζωής. Όλοι μας έχουμε δει αγάλματα ελληνικά, γυμνά με ορατά τα γεννητικά όργανα, πέος και όρχεις. Τα αγάλματα αυτά δεν ήταν κρυμμένα αλλά υπήρχαν παντού, σε πλατείες και σπίτια και ναούς.

Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στις Ινδίες όπου οι ναοί είναι διακοσμημένοι με ανθρώπους που συνευρίσκονται σεξουαλικά. Όταν οι καλοί χριστιανοί ανακάλυψαν την Πομπηία και είδαν τις ζωγραφιές που υπήρχαν μέσα στα σπίτια, έφριξαν σαν κακοί δαίμονες και τις έκλεισαν μέσα σε αποθήκες όπου μονάχα με ειδική άδεια μπορούσε κάποιος να τις δει.

Όμως ακόμα και στα νομίσματα τους οι Έλληνες εικόνιζαν τον Σάτυρο, τον ακόλουθο του θεού Διονύσου να αρπάζει την νύφη, με το πέος ορθό. Η σημερινοί Έλληνες έχουν ορθή την δόξα όπως ισχυρίζονται, πράγμα που δεν αποδεικνύεται ιδιαίτερα ωφέλιμο.”

ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΡΟΡΙΑ) ΠΕΡΙ ΚΙΝΑΙΔΩΝ.

Ο βίος των κίναιδων είναι βδελυρός, αίσχρός και άθλιος (Πλάτων-Γοργίας).

Οι νεοταξίτες στα πλαίσια, των ανθελληνικών τους σχεδίων, συκοφαντούν τον Αριστοκλή-Πλάτωνα, ως δήθεν υποστηρικτή της ομοφυλοφιλίας. Οι αρχαίοι Έλληνες καταδίκαζαν την ομοφυλοφιλία. Αριστοκλής-Νόμοι 636c : “Εννοητέον ότι τη θηλεία και τη των αρρένων φύσει εις κοινωνίαν ιούση της γεννήσεως ή περί ταύτα ηδονή κατά φύσιν αποδεδόσθαι δοκεί, αρρένων δε προς άρρενας ή θηλέων προς θηλείας παρά φύσιν.

Είναι κατανοητό ότι η φύσις ωθεί τα θηλυκά να είναι σε επαφή με τα αρσενικά από την γέννησή τους,ενώ η επαφή των αρσενικών με τα αρσενικά και των θηλυκών με τα θηλυκά εiναι ενάντια στην φύση.” Ο Αριστοκλής προτείνει πολύ αυστηρές ποινές για όσους σκοπεύουν να παρεκλίνουν από τους νόμους της Φύσεως. Ή μηδένα τολμάν μηδενός άπτεσθαι των γενναίων άμα και ελευθέρων πλην γαμέτης εαυτού γυναικός, άθυτα δε παλλακών σπέρματα και νόθα μη σπείρειν, μηδέ άγονα αρρένων παρά φύσιν ή το μέν των αρρένων πάμπαν αφελοίμθ’ άν.”

“Ή κανένας να μην τολμά να έρχεται σε επαφή με τους γενναίους και ελευθέρους εκτός από την ίδια τους την γυναίκα, ούτε να επιτρέπεται να σπείρουν νόθα σπέρματα στις παλλακίδες, είτε σε άνδρες άγονα παρά φύσιν ή μάλλον καλύτερα την μεταξύ ανδρών επαφή να την απαγορεύσουμε εντελώς”. Ενδεικτiko είναι και το απόσπασμα,από τον Πλουτάρχου στο “Περί Αλεξάνδρου Τύχης ή Αρετής Λόγος Α’12”. Εκεi εχουμε την εξής αναφορά: : “Αλέξανδρος δε, Φιλοξένου του της παραλίας υπάρχου γράψαντος, ότι παίς εν Ιωνία γέγονεν οίος ουκ άλλος ώραν και είδος, και πυνθανομένου δια των γραμμάτων ει αναπέμψη, πικρώς αντέγραψεν ω κάκιστ’ ανθρώπων, τι μοι πώποτε τοιούτο συνέγνως, ίνα τοιαύταις με κολακεύσης ηδοναίς ;”

Και ο Αλέξανδρος, όταν του έγραψε ο Φιλόξενος, ο κυβερνήτης της παραλίας ότι υπάρχει στην Ιωνία ένα παιδί που, όμοιο στην ομορφιά του δεν ξανάγινε ποτέ, και ζητούσε να πληροφορηθή με γράμμα, αν ήθελε να του το στείλει, ο Αλέξανδρος του έγραψε απαντώντας αυστηρά: “Ω πιο κακέ απ’ όλους τους ανθρώπους, με ξέρεις ανακατεμένο, ποτέ, με τέτοιες βρωμοδουλειές, για να με κολακεύσης με τέτοιου είδους απολαύσεις.”

Η NOMOΘΕΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ. Οι νόμοι στην αρχαία Ελλάδα εiναι χαρακτηριστικοί. Νόμοι Σόλωνος, κεφάλαιο 5, άρ. 332 : Αν τις Αθηναίος εταιρήση, με έξεστω αυτω των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδέ ιερωσύνην ιερώσασθαι, μηδέ συνδικήσαι τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδεμιάν, μήτε ενδημον, μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ επικυρήκειαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εις τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδέ εν ταις κοιναίς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ εντός των της αγοράς περιρραντηριων πορευέσθω.  Εάν δε ταύτα τις ποιή, καταγνωσθέντως αυτού εταιρείν, θανάτω ζημιούσθω”. Ακόμη ο Αιλιανός μας αναφέρει σχετικα : “O Σπαρτιατικός έρωτας δεν είχε καμία σχέση με αισχρότητες.

Eάν ποτέ κάποιος έφηβος τολμούσε να ανεχθεί ασέλγεια εις βάρος του ή εάν κάποιος άλλος έφηβος επιχειρούσε να ασελγήσει εις βάρος κάποιου άλλου, δεν συνέφερε κανέναν απ’ τους δύο να καταντροπιάσουν την Σπάρτη, αφού σε τέτοια περίπτωση ή εξοριζόντουσαν εφ’ όρου ζωής από την Σπάρτη ή έχαναν την ζωή τους” (Αιλιανού στο έργο του «Ποικίλη Ιστορία ΙΙΙΙ, 12). Με σκοπό τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους διαδίδουν διάφορα αισχρά ψεύδη για τους αρχαίους Έλληνες.

Σύμφωνα με τους νεοταξίτες όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κίναιδοι. Όμως δεν ήταν μόνον οι Έλληνες της αρχαιότητος “κίναιδοι”, αλλά ήταν και οι Έλληνες Χριστιανοί του Imperium Romanum του Βοσπόρου. Εντούτοις οι νόμοι που είχαν οι προγονοί μας κατά την αρχαία και την μεσαιωνική εποχή ενάντια στους αισχρούς κίναιδους τους διαψεύδουν. Εάν ήταν υπέρ των κίναιδων και ήταν και οι ίδιοι, δεν θα είχαν τέτοιους νόμους τους οποίους μάλιστα εφάρμοζαν με αυστηρότητα όλους εκείνους τους αιώνες, ενάντια στις παρά φύσιν πράξεις.

Ο Μ. Κωνσταντίνος διέταξε το γκρέμισμα ενός παγανιστικού-Εβραϊκού ναού της Αφροδίτης στα Ιεροσόλυμα. Εκεί δεν εκδίδονταν μόνο κορίτσια-γυναίκες όπως στους υπόλοιπους εωσφορικούς ναούς της Αφροδίτης, αλλά εκδιδόταν και αγόρια ως παθητικοί ομοφυλόφιλοι. Ο Μέγας Θεοδόσιος το 390 μ.Χ, με ένα διάταγμα του, προέβλεπε την θανατική ποινή, για τον πειθαναγκασμό, η το εμπόριο ανδρών για πορνεία. Το 533 μ.Χ. ο Ιουστινιανός έθεσε όλες τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις κάτω από την ίδια κατηγορία με την μοιχεία. Επέβαλε και για τα δύο αδικήματα την θανατική ποινή. Όλα αυτά σε συνέχεια των αξιωμάτων των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων-σοφών και αξιωματούχων της αρχαιότητος, οι οποίοι στερούσαν στους κίναιδους όλα τους τα πολιτικά δικαιώματα.

Είχαμε μέχρι και την θανατική ποινή ανάλογα με την βαρύτητα του ομοφυλοφιλικού παραπτώματος. Κατά την αρχαία κλασική περίοδο οι κίναιδοι, δεν είχαν δικαίωμα να γίνουν ιερείς, κήρυκες, να καταλάβουν μια θέση στην εκκλησία του δήμου. Επίσης δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν μηνύσεις και να είναι μάρτυρες κατηγορίας κλπ. Γενικότερα δεν είχαν καμία θέση στην δημόσια ζωή στην αρχαία Ελλάδα. Πολύ ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Αισχύνη στον οποίο έκανε μήνυση ένας κίναιδος. Ο Αισχύνης απέδειξε ότι ο Τίμαρχος ήταν κίναιδος, και ότι με βάση τους νόμους της Αθηναϊκής πολιτείας δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα να κάνει μήνυση. Η κατηγορία ενάντια στον ρήτορα Αισχύνη, έπαψε να υφίσταται, και ο Τίμαρχος όπως αναφέρεται σε κάποιες πηγές αυτοκτόνησε λίγο αργότερα.

Ο τρόπος ζωής των αρχαίων Ελλήνων και η περί ηθικής αντιλήψεις τους είχαν πάντοτε ως αρχή τα χρηστά ήθη και την εγκράτεια. Για αυτό καυτηριαζόταν με πολύ σκληρό τρόπο η άρρωστη ψυχικά πράξη της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας. Τις πράξεις αυτές της θεωρούσαν εωσφορικές και τις πιο αισχρές. Τα είδη της αρσενοκοιτίας ήταν τρία. Το πρώτο ήταν «το παρ’ άλλων παθεί, το δεύτερο ήταν το ποιήσαι εις έτερον, και το τρίτο και αισχρότερο, το παθείν παρ’ ετέρου και ποιήσαι εις έτερον.

Οι προγονοί μας είχαν την πεποίθηση, ότι αν συναντούσαν κάποιο κίναιδο το πρωί στον δρόμο αυτό ήταν κακός οιωνός. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι εάν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν κίναιδοι δεν θα είχαν την γενναιότητα να πολεμούν επί τόσους αιώνες και να κερδίζουν τόσες πολλές μάχες και πολέμους. Οι κίναιδοι ως θηλυπρεπείς είναι δειλοί για αυτό δεν έχουν την δύναμη την ψυχική και την ηθική για να πολεμήσουν.

Ο τραγικός ποιητής Σοφοκλής στις τραγωδίες του μας αναφέρει για τον Λάιο. Ο Λάιος Φοίνικας- παγανιστής από την αρχαία Θήβα, ήταν προσκεκλημένος του βασιλιά Πέλοπα. Κατά την διάρκεια της φιλοξενίας αυτής ο Λάιος ως γνήσιος Διονυσιαστής, ερωτεύτηκε τον γιο του βασιλιά Πέλοπα, τον Χρύσιππο. Για αυτό παρά την θέληση του Χρυσίππου ο Λάιος θα τον βιάσει.

Ο Πρίγκιπας Χρύσιππος αντιλαμβανόμενος πλέον την ανεπανόρθωτη βλάβη που του προξένησε ο παρανοϊκός Λάιος, θα αυτοκτονήσει από ντροπή. Στην συνέχεια ο Βασιλιάς Πέλοπας θα δώσει την εντολή να συλλάβουν τον Λάιο, όμως εκείνος θα επιτύχει να διαφύγει. Όταν επέστρεψε ο Λάιος στην Θήβα εξαιτίας αυτής της ανώμαλης πράξης θα ξεκινήσουν μια σειρά από δεινά για τον ίδιο, για την οικογένεια του, αλλά και για ολόκληρη την πόλη των Θηβών η οποία δεν είχε καμιά συμμετοχή σε αυτό το απάνθρωπο έγκλημα. Αρχικά τον Λάιο θα τον σκοτώσει ο γιος του ο Οιδίποδας. Ο Οιδίποδας θα παντρευτεί την μητέρα του, με την οποία θα κάνει τέσσερα παιδιά. Μετά ο Οιδίποδας θα τυφλωθεί και η μητέρα του θα αυτοκτονήσει. Παράλληλα θα αρχίσουν και τα πολύ φοβερά δεινά για ολόκληρη την πόλη της Θήβας, της οποίας οι κάτοικοι σας επαναλαμβάνω δεν είχε καμία απολύτως συμμετοχή στις ανωμαλίες του Λάιου.

Εάν η αρχαία Ελληνική κοινωνία των Αθηνών αλλά και όλης της Ελλάδος ήταν υπέρ των κίναιδων, τότε σε καμία των περιπτώσεων δεν θα τα έγραφε όλα αυτά ο μεγάλος τραγικός ποιητής ο Σοφοκλής. Αντιθέτως θα έγραφε ότι ο Λάιος με τον Χρύσιππο έγιναν ζευγάρι, έζησαν ευτυχισμένοι και κύλησαν όλα ομαλά. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό γεγονός ήταν ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας, που συμμετείχαν μαζί με την αδελφή του Αρμοδίου Παναθήναια.  Οι γνήσιοι Έλληνες τους απομάκρυναν διότι ήταν κίναιδοι, αλλοδαποί, και το κορίτσι ήταν ελευθέρων ηθών. Σε περίπτωση κατά την οποία ήταν αποδεκτοί οι κίναιδοι και οι πόρνες δεν θα τους απομάκρυναν από τα Παναθήναια.  Όπως είδατε δολίως οι νεοταξίτες, αποκαλούν ¨μισογυνισμό”, την Χριστιανική ηθική, την οποία δίδαξαν και οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί.