Πυρηνικός κίνδυνος από την Ουκρανία
Δεν χρειάζεται να είσαι δημοσιογράφος ή πυρηνικός φυσικός για να καταλάβεις ότι οι Ρώσοι δεν βομβαρδίζουν τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπαρίζιε στην Ουκρανία.
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος-
Τις προάλλες παρακολουθούσα την «ERT news». O δημοσιογράφος συζητούσε με κάποιον επιστήμονα που είχε καλέσει για τους κινδύνους από το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπαρίζιε στην Ουκρανία. Από κάτω, η οθόνη της τηλεόρασης έγραφε: «Οι Ρώσοι βομβαρδίζουν το πυρηνικό εργοστάσιο». Το σημείωσα μάλιστα πρόχειρα σε ένα τετράδιο που έχω να κρατάω τις πιο εντυπωσιακές μπαρούφες που ακούω – και δεν είναι λίγες.
Το εργοστάσιο της Ζαπαρίζιε είναι το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρώπη και μια τυχόν ανατίναξή του, ένα λιώσιμο της καρδιάς ενός από τους αντιδραστήρες του ή ένα οποιοδήποτε άλλο ατύχημα μπορεί να έχει τρομερές συνέπειες. Όχι μόνο για την ήδη κατεστραμμένη Ουκρανία, αλλά για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο και βέβαια για την Ελλάδα, όπου συχνά φυσάνε βορειοανατολικοί άνεμοι.
Δεν χρειάζεται να είσαι δημοσιογράφος ή πυρηνικός φυσικός για να καταλάβεις ότι οι Ρώσοι δεν βομβαρδίζουν τον πυρηνικό σταθμό. Αρκεί να μην είσαι ηλίθιος ή να μην πληρώνεσαι για να λες ψέματα, κάτι πολύ συνηθισμένο στις μέρες μας.
Γιατί το λέω αυτό τόσο κατηγορηματικά; Γιατί δεν γίνεται οι Ρώσοι να βομβαρδίζουν ένα πυρηνικό σταθμό που κατέχουν από την αρχή σχεδόν του πολέμου.
Και όμως. Το προφανές της υπόθεσης δεν εμπόδισε κοτζάμ Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) να εκδίδει ανακοινώσεις για το θέμα, στις οποίες να μη προσδιορίζει ποιος επιτίθεται σε ποιόν και ποιος βομβαρδίζει τον σταθμό.
Όσο για τα δυτικά (και ελληνικά) μέσα ενημέρωσης υπήρξαν ομοφώνως κατηγορηματικά: Οι Ρώσοι βομβαρδίζουν.
Οι αποτυχημένες επιθέσεις των Ουκρανών
Έως ότου, την περασμένη Παρασκευή, ήρθαν οι Times του Λονδίνου και έγραψαν την αλήθεια, περιγράφοντας μία από αρκετές επιθέσεις των Ουκρανών εναντίον του πυρηνικού σταθμού. Σύμφωνα με το βρετανικό ρεπορτάζ 600 περίπου Ουκρανοί στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων δοκίμασαν να διασχίσουν με βάρκες τον Δνείπερο τον Οκτώβριο του 2022 για να επιτεθούν και να καταλάβουν τον πυρηνικό σταθμό.
Ενώ οι Ουκρανοί προσπαθούσαν να διασχίσουν το ποτάμι, ρουκέτες HIMARS που έχουν δώσει οι Αμερικανοί στο Κίεβο χτύπησαν τις ρωσικές θέσεις. Πηγή στο αμερικανικό Πεντάγωνο που ρώτησαν οι Times είπε ότι πριν από την επιδρομή οι ΗΠΑ έδωσαν «δεδομένα στόχευσης» για τις HIMARS και «χρονικά ευαίσθητη πληροφόρηση» στις ουκρανικές ειδικές δυνάμεις. Σε μια μάλλον γελοία προσπάθεια να εμφανισθούν αμέτοχοι της τεράστιας ευθύνης τους για την ενδεχόμενη πρόκληση μιας πυρηνικής καταστροφής στο κέντρο της ηπείρου, οι πηγές του Πενταγώνου υποστήριξαν ότι: «Μοιραζόμαστε μαζί τους πληροφορίες, αλλά είναι υπεύθυνοι για την επιλογή, απόδοση προτεραιότητας και τις τελικές αποφάσεις».
Η επίθεση αυτή της 19ης Οκτωβρίου στο μεγαλύτερο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής της Ευρώπης απέτυχε, καθώς οι περισσότεροι Ουκρανοί αντιμετώπισαν ρωσικό πυρ και δεν κατάφεραν να περάσουν το ποτάμι. Μόνο μια μικρή ομάδα κατάφερε να το περάσει και έδωσε πολύωρη μάχη με τους Ρώσους στα περίχωρα του Ενερχοντάρ, της πόλης όπου βρίσκεται το εργοστάσιο, σύμφωνα πάντα με τους Times.
Αν προτιμούσατε τώρα να ενημερώνεστε από το πρακτορείο ΤΑΣΣ αντί του ελληνικού και δυτικού τύπου θα είχατε μάθει την επίθεση και το αποτέλεσμά της εδώ και έξι μήνες, από τις ανακοινώσεις του στρατηγού Ίγκορ Κονάσενκoφ, εκπρόσωπου Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, σύμφωνα με τον οποίο οι Ουκρανοί χρησιμοποίησαν 37 λέμβους ενώ η αποβατική τους δύναμη περιείχε 12 βαριά και 25 ελαφρά οχήματα. Όπως επίσης θα γνωρίζατε ότι οι Αμερικανοί παρέχουν πληροφορίες στους Ουκρανούς για να βομβαρδίζουν.
Η επίθεση αυτή δεν υπήρξε η μόνη. Τον Σεπτέμβριο του 2022 Ουκρανοί πάλι δοκίμασαν (σύμφωνα με τους Ρώσους) να αποβιβαστούν κοντά στο εργοστάσιο, αλλά αποκρούστηκαν.
Σε πανικό η Δύση, πολλαπλασιάζει τους τυχοδιωκτισμούς
Οι επιθέσεις στο πυρηνικό εργοστάσιο δεν είναι παρά ένα ακόμα επεισόδιο μιας σειράς από όλο και πιο επικίνδυνες προβοκάτσιες, όπως για παράδειγμα η δολοφονία των διακεκριμένων Ρώσων δημοσιογράφων Ντάρια Ντούγκινα και Βλαντλέν Τατάρσκι, η απόπειρα επίθεσης στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κουρσκ, η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream, που καταδεικνύουν τους κινδύνους που συνεπιφέρει για την ασφάλεια όλης της ηπείρου και του πλανήτη, ο άνευ ιστορικού προηγουμένου δυτικός τυχοδιωκτισμός στην Ουκρανία και ο πανικός που καταλαμβάνει σταδιακά την ηγεσία των ΗΠΑ και της Δύσης. Όχι μόνο για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία, αλλά γιατί νοιώθουν πως τους φεύγει, για πρώτη φορά μετά από 500 χρόνια, ο πλανήτης από τα χέρια.
Δεν αποκλείεται μάλιστα να είναι αυτός ο λόγος που κύκλοι μέσα στις ίδιες τις δυτικές υπηρεσίες, που φοβούνται για τι είναι έτοιμοι να κάνουν οι εξτρεμιστές στους κόλπους της Δύσης, να έδωσαν το ρεπορτάζ στους Times (όπως και το ρεπορτάζ για τον Nord Stream στον Σίμουρ Χερς).
Ο ολοκληρωτισμός και οι συνέπειές του
Πόλεμος σημαίνει ασφαλώς προπαγάνδα και τερατώδη ψέματα. Ποτέ όμως μετά την ήττα του Χίτλερ δεν είχαμε στη Δύση τόσο εντατικό, τόσο ολοκληρωτικό σύστημα προπαγάνδας (που άλλωστε επεκτείνεται σε όλα τα θέματα, όχι μόνο στο ουκρανικό).
Ποτέ άλλοτε δεν εξαφανίζονταν τόσο εύκολα από το δημόσιο διάλογο όποιες φωνές παραμένουν αντίθετες στον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, ή όποιοι (όλο και λιγότεροι) επικρίνουν τον καθοριστικό ρόλο των διαφόρων σιωνιστικών λόμπυ στην αμερικανική και ευρωπαϊκή πολιτική. Ποτέ δεν είχε τόσο πολύ ελεγχθεί η πολιτική, εκδοτική και δημοσιογραφική, διανοητική, οικονομική και στρατιωτική «ελίτ» του δυτικού κόσμου.
Και μια από τις συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι ότι δεν υπάρχει και feedback, τρόπος δηλαδή οι ίδιες οι δυτικές πολιτικο-στρατιωτικές ηγεσίες να βλέπουν τον γκρεμό μπροστά τους!
Ελλάδα: Ιστορικά πρωτοφανής έλεγχος
Στην Ελλάδα για παράδειγμα ούτε ένα (αρ. 1) πολιτικό κόμμα δεν αντιτίθεται πραγματικά στον πόλεμο του ΝΑΤΟ, παρόλο που η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι εναντίον του και ασφαλώς θα μπορούσε να υποστηρίξει μια πολιτική όπως αυτή που εφαρμόζουν ο Βούτσιτς της Σερβίας, ο Ερντογάν στην Τουρκία ή ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, κρατώντας τέλος πάντων κάποιες αποστάσεις από το ΝΑΤΟ προς πολύ μεγάλο όφελος των κρατών τους.
Τόσο δημοκρατικό είναι το εκλογικό, πολιτικό και ενημερωτικό μας σύστημα. Και λέμε ότι κανένα κόμμα δεν αντιτίθεται πραγματικά στον πόλεμο, γιατί επίσης όσοι λένε ή αφήνουν να εννοηθεί ότι αντιτίθενται, προσθέτουν και κάτι για τον «ιμπεριαλισμό» της Ρωσίας και τα «εγκλήματα» του Πούτιν που ακυρώνει και εξουδετερώνει την όποια κριτική τους και δικαιολογεί την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Όπως ακυρώνει προκαταβολικά και την παραμικρή δυνατότητα κάποιας «ρήξης» στην Ελλάδα (αν δηλαδή υποθέσουμε ότι κάποιος θα σκεφτόταν ή θα σχεδίαζε κάποια τέτοια ρήξη κάπως στα σοβαρά), γιατί μια οποιαδήποτε, και η παραμικρή «ρήξη» θα προϋπέθετε και μια διαφορετική εξωτερική πολιτική.
Το ίδιο προϋποθέτει και οποιαδήποτε υπεράσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο από μια Τουρκία που μυρίστηκε τώρα ψοφίμι και βιάζεται τόσο που δεν μπορεί να περιμένει να τελειώσουμε τις εκλογές μας.
Όπως δεν υπάρχει, ειρήσθω εν παρόδω, και κανένα κόμμα (αρ. 0) που να έχει ενδιαφερθεί, να έχει βγάλει έστω μια ανακοίνωση, για το ότι τις «παρακολουθήσεις Μητσοτάκη» τις κάνουν οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, λες και είναι φυσιολογικό οι μυστικές υπηρεσίες ενός τρίτου κράτους (έστω και αν υποθέσουμε ότι είναι το πιο φιλικό) να κάνουν κάτι τέτοιο.
Τα σημερινά πολιτικά κόμματα της Ελλάδας μάλλον ανταγωνίζονται για την εύνοια των ξένων δυνάμεων παρά των Ελλήνων πολιτών και στην πραγματικότητα υπηκόων. Έχουμε πάει ως χώρα πιο πίσω και από την άγρια μετεμφυλιακή περίοδο, όταν υπήρχε τέλος πάντων μια ΕΔΑ, ένας Ηλιού, ένας Ανδρέας Παπανδρέου, ένας Λαμπράκης, ένας Πέτρουλας. Και ο ελληνικός λαός θα το πληρώσει πάρα πολύ ακριβά αυτό, μάλλον σύντομα, παρά αργά.
Μαθαίνουμε ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας συζήτησε προχθές για πρώτη φορά το θέμα: «Έγκριση ειδικού σχεδίου απόκρισης σε ραδιολογική ή πυρηνική έκτακτη ανάγκη (ΕΣΑΡΠΕΑ) της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, εξαιτίας σοβαρού ατυχήματος σε πυρηνική εγκατάσταση εκτός συνόρων». Είναι η πρώτη φορά που η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας συζητά ένα τέτοιο θέμα και δεν ξέρουμε ποιος και γιατί είχε την αρχική πρωτοβουλία. Καλά κάνει πάντως και έχει αργήσει μάλιστα.
Όμως πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν να ξεσηκωθούμε οι πάντες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για να σταματήσουμε την πορεία προς το πυρηνικό Ολοκαύτωμα, αντί να γλύφουμε τους Αμερικανούς. Ανάξια ανθρωπάκια, μοιραίοι και άβουλοι που δεν σκεφτόμαστε ούτε τα παιδιά μας, ούτε τη χώρα μας, θα αξίζουμε ό,τι κι αν μας συμβεί.