ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ* 

Όντας ακόμη φορτισμένος από το ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ συμβάν συνειδητοποιώ, ότι ουδόλως θα μπορέσω να ελέγξω την γραφίδα μου και θα πω πράγματα, που ίσως (ακόμη) να μην πρέπει να ειπωθούν. Το μόνο, το οποίο αξίζει να λεχθεί δημοσίως είναι, ότι ΟΛΟΙ μας σκοτώσαμε αυτά τα παιδιά. Με την ανοχή μας, με την αδιαφορία μας, με την παθογένειά μας, ανεχόμενοι τούτο το έκτρωμα του (ανθ)ελληνικού κράτους, που λίγο – πολύ ΟΛΟΙ ΜΑΣ υπηρετούμε. Το υπηρετούμε πρωτίστως με τις κυβερνήσεις, τις οποίες εκλέγουμε, τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια. Τοιουτοτρόπως, απεφάνθη δια της ψήφου του ο…πάνσοφος Ελληνικός λαός! Όπως λέμε, ο άνθρωπος ο σοφός! O Homo Sapiens…

O Homo Sapiens, που αμέσως μόλις…έσκασε μύτη στον πλανήτη, τον αιματοκύλισε! Είναι τόσο…σοφός, που αλληλοσφάζεται με τους πολέμους, αδικώντας τον πλησίον του. Τον ίδιο του τον αδερφό. Ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ…

Τόσο σοφός, που δεν δίστασε (και δεν διστάζει) να εξαφανίσει κάθε άλλο είδος για να μην χάσει την βόλεψή της η…αφεντομουτσουνάρα του, επάνω στην Γη! Και αυτό το βαφτίζει…παραγωγή πολιτισμού! Αλήθεια, ξέρετε, πώς εξηφανίσθησαν οι Νεάντερταλ;; Στο Πανεπιστήμιο μαθαίναμε, ότι ενδεχομένως να κόλλησαν κάποια μολυσματική ασθένεια από εμάς, τους Homo Sapiens. Επιτρέψτε μου να πω, ότι αυτά είναι…τρίχες κατσαρές! Αυτό, που πραγματικά συνέβη ήταν, ότι τους φάγαμε! Προικισμένοι με υψηλότερο δείκτη ευφυίας, οι Homo Sapiens μπόρεσαν και κατασκεύασαν ανθεκτικότερα κι αιχμηρότερα εργαλεία, τα οποία χρησιμοποίησαν, ως πολεμικά όπλα, επικρατώντας των Homo Neadertallensis στην μάχη σώμα με σώμα. Εν συνεχεία, δεν έμεινε ούτε…κοκκαλάκι από τα ατυχή θύματα!

Ίχνη κανιβαλισμού μαρτυρούν, πλείστα όσα απομεινάρια κρανίων και μηριαίων οστών, από αρκετούς σκελετούς Νεάντερταλ, που ευρέθησαν. Τούτο όμως μάλλον δεν θα πρέπει να το ακούσατε…σε κάποιο κανάλι! Απλά, η ταπεινότητά μου είναι τυχερός και το γνωρίζει λόγω συγγενών σπουδών στο αντικείμενο της Βιολογίας. Ήταν μια…εύγευστη γενοκτονία και μια…ευγενέστατη χορηγία του λαμπρού πολιτισμού του είδους μας! Μα ρε συ Γιάννη, τω καιρώ εκείνω, δεν είχαμε προλάβει ακόμη να τον…παράξουμε, θα μου πείτε και με το δίκιο σας.

Το λοιπόν, ας μεταφερθούμε νοερά στην κλασσική αρχαιότητα, ίσως στην πλέον ακμάζουσα εποχή της ανθρωπίνου διανοίας και του πολιτισμού. Θέλετε να δούμε πώς εφέρθησαν οι αρχαίοι Αθηναίοι εις τους ευεργέτες τους;; (βλέπε Μιλτιάδη, Αριστείδη, Θεμιστοκλή, Αισχύλο, Αλκιβιάδη, Σωκράτη κ.ο.κ.) Τους έφαγαν, ομοίως! Τους καρατόμησαν! Σωματικά και ψυχικά! Ίσως διότι η Αθηναϊκή κοινωνία ουδόλως ανέχονταν κάποιον να ξεχωρίζει. Ο μόνος λόγος, που γλύτωσε από την μήνην των συμπατριωτών του ο τιτάνας Περικλής ήταν επειδή…πρόλαβε κι απέθανε!

Παρόλα αυτά, είδαμε τον τρόπο, με τον οποίον αντιμετώπισαν οι Αθηναίοι τον γιο του Περικλέους, τον…Περικλή τζούνιορ. Τον εξετέλεσαν με συνοπτικές διαδικασίες και μάλιστα μετά από νίκη του Αθηναϊκού στόλου επί των Σπαρτιατών με το αιτιολογικό, ότι δεν πρόλαβε να περισυλλέξει τα πτώματα και τους τραυματίες ναυαγούς και να τα φέρει πίσω εις τας Αθήνας, παρά το γεγονός, ότι κατά την διάρκεια της ναυμαχίας επικρατούσε σφοδρή καταιγίδα! Τουτέστιν, τον νικητή και γιο του ηγέτη τους, αντί να τον παρασημοφορήσουν, τον απεκεφάλισαν! Μιλάμε για το…απόσταγμα της σοφίας!

Συνεπώς, το ενσαρκωμένο πνεύμα της κλασσικής αρχαιότητας, δηλαδή οι Αθηναίοι πολίτες, ήταν τόσο σοφοί, που παρεσύροντο από δημαγωγούς και αυτό απετέλεσε τον κύριο λόγο της ήττας τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, από τους Λακεδαιμονίους. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Αθηναίοι, των οποίων τα κύτταρα ήταν όπως είδαμε…τίγκα στο γονίδιο της σοφίας, ενεπιστεύθησαν τις τύχες των Αθηνών σε έναν έτερο λαοπλάνο, τον Δημοσθένη, ο οποίος από καθαρά προσωπική αντιζηλία και φθόνο, προς το πρόσωπο του Φιλίππου Β, έσυρε τους Αθηναίους σε έναν αχρείαστο πόλεμο, εναντίον των Μακεδόνων, με τους τελευταίους να τους συντρίβουν στην μάχη της Χαιρώνειας και από τότε οι…πάνσοφοί Αθηναίοι ουδόλως ξανασήκωσαν κεφάλι, μέχρι και σήμερα.

Αυτός είναι ο άνθρωπος ο σοφός, λοιπόν. Ο οποίος αντί να αναζητήσει διαφυγή κι εποικισμό σε άλλους πλανήτες, όταν κατάλαβε, πως το μητρικό του άστρο κάποτε θα εκραγεί, αντί να στρέψει το βλέμμα προς το διάστημα για να βρει την ταυτότητα της ύπαρξης του, όταν ομοίως κατάλαβε, ότι η ζωή (δηλαδή το πρωτοκύτταρο) μας ήρθε από το διάστημα, αντίθετα αυτός αναζητεί…χρυσό, και λοιπά πανάκριβα ορυκτά σε μετεωρίτες, ούτως ώστε να γλυτώσει η ανθρωπότητα, από το δημόσιο χρέος! Αλήθεια, πού στον…κόρακα χρωστάει η ανθρωπότητα, πέρα από της Μιχαλούς;;

Ο άνθρωπος ο σοφός, ο οποίος θα μπορούσε να παράξει αλλά και να παρέξει ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ και στο τελευταίο χωριό του πλανήτη, αντ’ αυτού όμως κείται δέσμιος των τραπεζιτών, των αυτοκινητοβιομηχανιών και των πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίες για τα δικά τους οικονομικά οφέλη δεν επιτρέπουν η σύγχρονη τεχνολογία να γίνει κτήμα και του τελευταίου ανθρώπου επάνω στην Γη.

Ο άνθρωπος ο σοφός, που είναι δέσμιος της ΥΛΗΣ θεοποιώντας την υλική πραγματικότητα του Ευκλειδίου κόσμου μας. Εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, τα κοσμολογικά μοντέλα και τα πειραματικά δεδομένα έχουν παρουσιάσει μια ξεκάθαρη εικόνα της γέννησης αλλά και της εξέλιξης του Σύμπαντος. Σύμπαν και χώρος υπήρχαν πολύ πριν την μεγάλη έκρηξη, δηλαδή το λεγόμενο Big Bang αλλά ουδόλως έχουν σχέση με τα μεγέθη, τα οποία μπορεί να αντιληφθεί η υπάρχουσα νευροφυσιολογία του ανθρωπίνου εγκεφάλου, ούσα προγραμματισμένη να αντιλαμβάνεται δεδομένα ΜΟΝΟ τριών διαστάσεων.

Σήμερα γνωρίζουμε, ότι το Σύμπαν ξεκίνησε από μια σημειακή ιδιομορφία, (singularity) λόγω της ύπαρξης κάποιας λευκής οπής, ή προερχόμενο από την σύγκρουση δύο άλλων προηγουμένων Συμπάντων. Η πρώτη του κατάσταση (Κβαντική εποχή) είχε έντεκα διαστάσεις, το ίδιο και η συνακόλουθη εξέλιξή του (Πληθωριστική εποχή.) Εν συνεχεία, λαμβάνει χώρα η Μεγάλη Έκρηξη, η οποία δεν έχει σχέση με το φαινόμενο, που κάποιοι θέλουν να μας παρουσιάσουν, με το Σύμπαν ακόμη και τότε να καταλαμβάνει αρκετές διαστάσεις, που βαθμιαία ελατούνται, μέχρι να φτάσουν τις τέσσερις, στον λεγόμενο Κοσμολογικό Ορίζοντα, εκεί δηλαδή, όπου το ανθρώπινο μάτι μπορεί να δει και να παρατηρήσει…

Πριν τον Κοσμολογικό ορίζοντα των γεγονότων, σαφώς και υπάρχουν ταχύτητες μεγαλύτερες από αυτές του φωτός, (με άλλα λόγια εκεί ΔΕΝ ισχύει η θεωρία της Σχετικότητας) αλλά δεν έχει νόημα καν να συζητάμε για μεγέθη, όπως η έννοια της ταχύτητας, (αντικαθίσταται από το μέγεθος της καμπυλότητας) η μάζα και ο χρόνος, αφού όπως έχει αποδείξει η Σχετικότητα, όταν ένα αντικείμενο κινηθεί με την ταχύτητα του φωτός, τότε μάζα και χρόνος απειρίζονται! Γιατί σας τα αναφέρω όλα αυτά;; Μα διότι οι θιασώτες του (ψευτο)υλικού δυτικού πολιτισμού, επιθυμούν το Σύμπαν να αρχίζει και να τελειώνει ΜΕΤΑ τον Κοσμολογικό Ορίζοντα των γεγονότων, ούτως ώστε να είναι αντιληπτό πλήρως από τις ανθρώπινες αισθήσεις (οι οποίες παράγονται από τον εγκέφαλο) για να αποδείξουν, ότι ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι ύλη!! Επιχειρούν τα παρουσιάσουν, πως ουδόλως υφίσταται πνευματικός κόσμος, όπως κι άλλες διαστάσεις, αποσκοπώντας οι…πτωχί (τω πνεύματι) γήινοι να είναι διαρκώς εγκλωβισμένοι στην κάλυψη ολοένα και περισσοτέρων αναγκών τους, μέσα στο εν λόγω matrix της υλικής πραγματικότητας, την οποίαν αντιλαμβάνονται, ως Ευκλείδιο, τρισδιάστατο κόσμο.

Κι εγένετο φως, γράφει η Γένεση. Πριν τί υπήρχε;; To χάος;; Να μη σε νοιάζει, μας απαντούν οι…αρχηγέτες μας! Τώρα είσαι εγκλωβισμένος, μέσα στο matrix των τριών διαστάσεων, συνεπώς για να επιβιώσεις επιβάλλεται να έχεις, ως πυξίδα και ως καθοδηγητή σου την ύλη! Κι ο άνθρωπος ο…σοφός, τους ακούει! Και θεοποιεί την ύλη! Ευελπιστώ, όχι για πολύ αφού τα καινούρια επιστημονικά δεδομένα δεν μπορούν να παραμένουν κρυφά, επί μακρόν από τον απλό πολίτη και λίαν συντόμως, θα καταρρεύσουν θρησκείες, κοσμοθεωρίες, πολιτικοοικονομικά συστήματα, φιλοσοφικά ρεύματα! ΟΛΟΚΛΗΡΗ η δομή του Νευτώνειου, υλιστικού πολιτισμικού μοντέλου έχει αποδειχθεί πλέον ΚΑΙ πειραματικά, ότι είναι εσφαλμένη! Το πραγματικό…εντεκαδιάστατο Σύμπαν εμφορείται από άλλες Γεωμετρίες και…ουχί από την Ευκλείδια, όπως αναφέρει ο εξαιρετικός Φυσικός και φίλος Μάνος Δανέζης.

Θα ήθελα να κλείσω με το να σας προτρέψω να κάνουμε κάτι, ως άνθρωποι…σοφοί! Για πρώτη φορά στην ζωή μας, ας πράξουμε κάτι σωστό και σοφό. Ας ΜΗΝ τους υπακούσουμε!
Τα σέβη μου.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ

loading...