Η κομματική εξάρτηση των Βουλευτών αιτία κατάργησης της Δημοκρατίας
Όλοι οι συστημικοί πολιτικοί πιπιλίζουν την λέξη Δημοκρατία πρότυπο της οποίας είναι η Αθηναϊκή. Τότε όλοι οι ελεύθεροι Αθηναίοι πολίτες συμμετείχαν στην Εκκλησία του Δήμου, είχαν δικαίωμα να ανέβουν στο βήμα , να ψηφίζουν στην λήψη αποφάσεων και την υποχρέωση μετά από κλήρωση να αναλαμβάνουν ορισμένα καθήκοντα. Δεν είχαν όλοι βέβαια την οξυδέρκεια της σκέψης για να διακρίνουν στην σχέση των πραγμάτων, να αναλύσουν τα προβλήματα και να προτείνουν λύσεις, ούτε και το ρητορικό ταλέντο να εκφράσουν την άποψιν τους. Λίγοι είχαν τα προσόντα και την τόλμη να εμφανιστούν στο βήμα και ήσαν γνωστοί ως επιφανείς.
Σήμερα όλοι οι πολίτες είναι ελεύθεροι και έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι αλλά είναι πρακτικά αδύνατον να συμμετέχουν όλοι στην Εκκλησία του Δήμου . Η Εκκλησία του Δήμου δεν υφίσταται πλέον και έχει αντικατασταθεί από την Βουλή ή Κοινοβούλιο όπου συμμετέχουν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού και ως εκ τούτου έπρεπε να λέγεται Βουλή των Αντιπροσώπων διότι το πολίτευμα δεν είναι πλέον Δημοκρατία αλλά Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία.
Για να λειτουργεί σωστά η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία πρέπει αφενός οι Αντιπρόσωποι, δηλαδή οι Βουλευτές, να εκφράζουν τις απόψεις των ψηφοφόρων τους και αφετέρου να έχουν ισότιμες ευκαιρίες να εκλεγούν.
Σήμερα το κομματικό πολιτικό σύστημα έχει καταργήσει την ισονομία στην εκλογή των βουλευτών και τους αναγκάζει να ενταχθούν σε κάποιο κόμμα για να έχουν ίση ευκαιρία με τους υπόλοιπους συναδέλφους , ανταγωνιστές τους. Ο τρόπος με τον ποίο το κομματικό σύστημα εμποδίζει τους μη ενταγμένους σε αυτό είναι ο εξής:
Σε χονδρές γραμμές στην Ελλάδα ψηφίζουν περίπου 6.000.000 πολίτες για να εκλέξουν 300 Βουλευτές σε 60 εκλογικές περιφέρειες. Στατιστικά σε κάθε περιφέρεια αντιστοιχούν 100.000 ψήφοι σε 5 βουλευτές που σημαίνει ότι το εκλογικό μέτρο είναι 20.000 ψήφοι. Εάν ένα κόμμα πάρει πανελληνίως τουλάχιστον το 3%, δηλαδή τουλάχιστον 200.000 ψήφους τότε εάν σε αυτήν την περιφέρεια έχει αρκετούς υποψηφίους και όλοι μαζί πάρουν 20.000 ψήφους εκλέγει έναν Βουλευτή. Όμως, με τον ισχύοντα μεροληπτικό εκλογικό νόμο, εάν ένας ανεξάρτητος υποψήφιος πάρει ακόμη και τους 100.000 της περιφερείας του δεν εκλέγεται διότι ο νόμος ορίζει ότι και οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι υποχρεούνται να έχουν το 3% ήτοι 200.000 ψήφους, πράγμα αδύνατον όταν στην μέση περιφέρεια υπάρχουν μόνο 100.000 ψήφοι.
Αυτός ο απαράδεκτος εκλογικός νόμος είναι η αιτία που οι υποψήφιοι Βουλευτές αναγκάζονται να ενταχθούν σε ένα κόμμα ώστε να έχουν καλύτερη πιθανότητα να εκλεγούν. Αυτός ο εξαναγκασμός, που επιβάλλει ο ίδιος ο νόμος, αποτελεί θηλιά στον λαιμό των εκλεγμένων Βουλευτών που τους αναγκάζει ή σε κομματική πειθαρχία στην ψήφιση νομοθετημάτων για τα οποία δεν συμφωνούν απόλυτα ή εάν σέβονται τον εαυτό τους να παραιτηθούν.
Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν η αποχώρηση του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη και της κας Ζωής Κωνσταντοπούλου από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ο Τσίπρας συντάχθηκε με το σύστημα και το ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος το έκανε ΝΑΙ σε μία νύχτα, αρνούμενος να σχίσει τα μνημόνια και να επιστρέψει στην Δραχμή. Ο λαός που δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει ξένο νόμισμα ξαναψήφισε τον Τσίπρα αλλά δεν έδωσε το 3% στον κ. Λαφαζάνη και στην κα. Κωνσταντοπούλου που και αυτοί δεν είχαν την καλή προαίρεση να συνεργαστούν. Άλλο παράδειγμα αποτελεί η διαγραφή του κ. Κωνσταντίνου Μπογδάνου από την ΝΔ, για λόγους τάχα δημοκρατικής ευθιξίας, επειδή κατηγόρησε το ΚΚΕ ως υπεύθυνο για τα δεινά της Ελλάδος , αν και κατά βάθος όλη η ΝΔ συμφωνεί μαζί του, Τελικά ο κ. Μπογδάνος έχει την πρόνοια να συνεργαστεί με την Πατριωτική Ένωση του κ. Εμφιετζόγλου. Τέλος ο κ. Πολάκης με Κρητικό τσαμπουκά έτριξε τα δόντια στον Τσίπρα να τον επαναφέρει στο ψηφοδέλτιο και αυτός υπέκυψε διότι έχει την ψευδαίσθηση ότι θα ξαναεκλεγεί Πρωθυπουργός και δεν θέλει να χάσει ούτε μία ψήφο.
Δεν γνωρίζω εάν αυτός ο εκλογικός νόμος επιβλήθηκε από τα μνημόνια ή από κάποιον τσοπάνη που θέλει να κρατήσει τα πρόβατα στο μαντρί αλλά, όπως και να έχει, πρέπει να καταργηθεί εάν θέλουμε έχουμε έστω και Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Όποιος πολιτικός μιλάει για Δημοκρατία είναι απατεώνας και όποιος τάχα πατριώτης το νοσταλγεί είναι αιθεροβάμων.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός
πρώην Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
