Ανέκδοτο: Μια γυναίκα ξυπνά τη νύχτα για να διαπιστώσει ότι ο άντρας της δεν είναι στο κρεβάτι.

Μια γυναίκα ξυπνά τη νύχτα για να διαπιστώσει ότι ο άντρας της δεν είναι στο κρεβάτι. Φοράει τη ρόμπα της και κατεβαίνει τις σκάλες να τον ψάξει. Τον βρίσκει να κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας με ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ μπροστά του. Φαίνεται να είναι σε βαθιά σκέψη, κοιτάζοντας μόνο τον τοίχο. Τον παρακολουθεί καθώς σκουπίζει ένα δάκρυ από τα μάτια του και πίνει μια γουλιά από τον καφέ του.
«Τι συμβαίνει, αγαπητέ», ψιθυρίζει καθώς μπαίνει στο δωμάτιο, «Γιατί είσαι εδώ κάτω αυτή την ώρα της νύχτας
Ο σύζυγος σηκώνει το βλέμμα από τον καφέ του, «Είναι η 20η επέτειος από την ημέρα που γνωριστήκαμε».
Δεν μπορεί να πιστέψει ότι το θυμήθηκε και αρχίζει να κλαίει.
Ο σύζυγος συνεχίζει, «Θυμάσαι πριν από 20 χρόνια όταν ξεκινήσαμε να βγαίνουμε, εγώ ήμουν 18 και εσύ μόλις 16», λέει επίσημα.
Για άλλη μια φορά, η σύζυγος συγκινείται μέχρι δακρύων. «Ναι, το θυμάμαι» απαντά εκείνη.
Ο σύζυγος κάνει μια παύση Τα λόγια δεν έρχονταν εύκολα. “Θυμάσαι όταν μας έπιασε ο πατέρας σου στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μου”
«Ναι, θυμάμαι», είπε η σύζυγος, πλησιάζοντας την καρέκλα δίπλα του.
Ο σύζυγος συνέχισε. «Θυμάσαι όταν μου σημάδεψε με το κυνηγετικό όπλο στο πρόσωπο και μου είπε: «Ή θα παντρευτείς την κόρη μου ή θα σε στείλω φυλακή για 20 χρόνια».
«Κι εγώ το θυμάμαι αυτό», απάντησε αυτή απαλά.
Σκούπισε άλλο ένα δάκρυ από το μάγουλό του και είπε «Θα είχα βγει σήμερα».