Τους συνδυασμούς αδερφοί που κάνει ο Θεός , δεν μπορεί να τους φανταστεί ο ανθρώπινος νους..

Πριν από χρόνια σε ένα μοναστήρι στο Άγιον Όρος ήταν ένας πολύ ευλαβής διάκος.
Κάποτε όμως αργότερα φόρεσε ρούχα κοσμικά και γύρισε στη πατρίδα του.
Τότε πολλοί Πατέρες είπαν διάφορα εναντίον του. Αλλά τι είχε γίνει;
Κάποιος του είχε γράψει ότι οι αδελφές του ήταν ακόμα ατακτοποίητες και, επειδή φοβήθηκε μήπως παραστρατήσουν, πήγε να τις βοηθήσει.
Έπιασε δουλειά σε ένα εργοστάσιο και ζούσε πιο καλογερικά από ότι προηγουμένως.
Μόλις τακτοποίησε τις αδελφές του, άφησε τη δουλειά του και πήγε πάλι σε μοναστήρι, για να μείνει.
Ο ηγούμενος, όταν είδε ότι τα ήξερε όλα, τυπικό, διακονήματα κ.λ.π., τον ρώτησε πού τα ήξερε και εκείνος άνοιξε τη καρδιά του και του τα είπε όλα.
Τότε ο ηγούμενος ενημέρωσε τον επίσκοπο και εκείνος τον χειροτόνησε αμέσως ιερέα. Μετά πήγε σε ένα απομακρυσμένο μοναστήρι και εκεί ζούσε πολύ πνευματική ζωή, με πολλή άσκηση.
Έφθασε σε άγια κατάσταση και βοήθησε πνευματικά πολλούς ανθρώπους.
Μερικοί που δεν ξέρουν τι απέγινε μπορεί ακόμη να τον κατακρίνουν.
Πόσο πρέπει να προσέχουμε την κατάκριση! Πόσο αδικούμε τον πλησίον μας, όταν τον κατακρίνουμε!
Αν και στη πραγματικότητα με τη κατάκριση αδικούμε τον εαυτό μας και όχι τους άλλους, διότι μας αποστρέφεται ο Θεός.
Τίποτε άλλο δεν αποστρέφεται τόσο πολύ ο Θεός όσο την κατάκριση, γιατί ο Θεός είναι δίκαιος και η κατάκρισή μας είναι γεμάτη από αδικία.
(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου “Λόγοι” τ. Ε΄ “Πάθη και Αρετές”. Ι. Ησυχαστήριον “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης)
______________________________________________
Σε ένα μεγάλο εμπορικό καράβι, υπήρχε και ένα νεαρό Χριστιανόπουλο, το οποίο πάντα έλεγε:
–, “Γεννηθήτω το θέλημά Του.. Εάν θέλει ο Θεός, θα φτάσουμε στον προορισμό μας.”
Κάποια μέρα, ρωτήθηκε ο καπετάνιος από κάποιον ναύτη, πότε θα έφταναν στον
προορισμό τους. Εκείνος τον απάντησε, προσδιορίζοντας ημέρα και ώρα.
Πετάχτηκε τότε το Χριστιανόπουλο και είπε:
–” Εάν θέλει ο Θεός”.
–” Άντε φεύγα από εδώ, εσύ με τον Θεό σου… Πάντα αυτό μας λες…
Το πλοίο δουλεύει κανονικά και εμείς ξέρουμε πότε θα φτάσουμε…”
τον παρατήρησε έντονα ο καπετάνιος.
Κάποτε είχαν φτάσει στην Νέα Υόρκη.
Έμειναν εκεί μια μέρα και θα
αναχωρούσαν την επομένη.
Κάποιος ναύτης, ρώτησε τον καπετάνιο:
– Καπετάνιε, πότε θα αναχωρήσουμε αύριο;
– Έξι το πρωί, απάντησε εκείνος.
– Εάν θέλει ο Θεός, τον διέκοψε το Χριστιανόπουλο.
Ο καπετάνιος τότε τον αγριοκοίταξε και τον έβρισε.
Έφυγε ο μικρός και προχώρησε παραπέρα και ανεβαίνοντας για μια δουλειά, πέφτει από μια κάθετη σκάλα του
καραβιού και έσπασε και τα δύο του πόδια. Άρχισαν τότε οι άλλοι ναύτες να
γελούν και να του λένε:
– Γιατί δεν σε φύλαξε τώρα εσένα ο Θεός και σου έσπασε και τα δύο σου πόδια;
Ο μικρός έτσι δεν μπορούσε να ταξιδέψει μαζί τους και εισήχθη σε νοσοκομείο της Αμερικής.
Την άλλη μέρα το πρωί έφυγε το καράβι, αλλά το βράδυ μαθεύτηκε ότι έπιασε φωτιά και κάηκε όλο το πλήρωμα!
Τους συνδυασμούς αδερφοί που κάνει ο Θεός , δεν μπορεί
να τους φανταστεί ο ανθρώπινος νους..
ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ.!