Οι New York Times μόλις παραδέχτηκαν ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης είναι μια αποτυχία
Andrew Korybko*
Ούτε οι New York Times, οι δυτικοί εμπειρογνώμονες που επικαλείται η συγγραφέας Ana Swanson, ούτε το ΔΝΤ μπορούν αξιόπιστα να κατηγορηθούν ότι είναι «φιλικοί προς τη Ρωσία», πόσο μάλλον οι λεγόμενοι «ρώσοι προπαγανδιστές» ή ακόμη και οι «ρώσοι πράκτορες», κάτι που επιβεβαιώνει την παρατήρηση ότι αυτή η διάσταση της αντιρωσικής εκστρατείας πληροφοριακού πολέμου του Golden Billion έχει αλλάξει αποφασιστικά.
The “official narrative” surrounding the Η «επίσημη αφήγηση» γύρω από την Ukrainianουκρανική σύγκρουση έχει μετατραπεί τις τελευταίες εβδομάδες από τον πρόωρο εορτασμό της υποτιθέμενης «αναπόφευκτης» νίκης του Κιέβου στη σημερινή σοβαρή προειδοποίηση για την πιθανή απώλεια του. Ως εκ τούτου, ήταν αναμενόμενο εκ των υστέρων ότι θα άλλαζαν και άλλες διαστάσεις της εκστρατείας πληροφοριακού πολέμου που διεξάγεται από το Golden Billion της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας. Ως απόδειξη ακριβώς αυτού, οι New York Times (NYT) μόλις παραδέχτηκαν ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης είναι αποτυχημένες. Conflict has flipped in recent weeks from prematurely celebrating Kiev’s supposedly “inevitable” victory to nowadays seriously warning about its likely loss. It was therefore expected in hindsight that other dimensions of the information warfare campaign waged by the US-led West’s Golden Billion against Russia would also change. As proof of precisely that, the New York Times (NYT) just admitted that the West’s anti-Russian sanctions are a failure.
In Ana Swanson’s article about how “Στο άρθρο της Ana Swanson σχετικά με το πώς « Russia Sidesteps Western Punishments, With Help From FriendsΗ Ρωσία παρακάμπτει τις δυτικές τιμωρίες, με τη βοήθεια φίλων ”, she cites Western experts who concluded that “Russia’s imports may have already recovered to prewar levels, or will soon do so, depending on their models.” Even more compelling, she references the IMF’s latest assessment from Monday, which “now expected the Russian economy to grow 0.3 percent this year, a sharp improvement from its previous estimate of a 2.3 percent contraction.”», αναφέρει δυτικούς εμπειρογνώμονες που κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «οι εισαγωγές της Ρωσίας μπορεί να έχουν ήδη ανακάμψει στα προπολεμικά επίπεδα ή θα το κάνουν σύντομα, ανάλογα με τα μοντέλα τους». Ακόμη πιο συναρπαστικό, αναφέρεται στην τελευταία αξιολόγηση του ΔΝΤ από τη Δευτέρα, η οποία «αναμένει τώρα η ρωσική οικονομία να αναπτυχθεί 0,3 τοις εκατό φέτος, μια απότομη βελτίωση από την προηγούμενη εκτίμηση για συρρίκνωση 2,3 τοις εκατό».
Neither the NYT, the Western experts that Swanson cites, nor the IMF can credibly be accused of being “Russian-friendly”, let alone so-called “Russian propagandists” or even “Russian agents”, which thus confirms the observation that this dimension of the Golden Billion’s infowar has also decisively shifted. The fact of the matter is that the West’s anti-Russian sanctions failed to catalyze the collapse of that targeted multipolar Great Power’s economy, which continues to remain impressively resilient.Ούτε οι NYT, οι δυτικοί εμπειρογνώμονες που επικαλείται ο Swanson, ούτε το ΔΝΤ μπορούν αξιόπιστα να κατηγορηθούν ότι είναι «φιλικοί προς τη Ρωσία», πόσο μάλλον οι λεγόμενοι «ρώσοι προπαγανδιστές» ή ακόμη και οι «ρώσοι πράκτορες», γεγονός που επιβεβαιώνει την παρατήρηση ότι αυτή η διάσταση του infowar του Golden Billion έχει επίσης αλλάξει αποφασιστικά. Το γεγονός είναι ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης απέτυχαν να καταλύσουν την κατάρρευση αυτής της στοχευμένης πολυπολικής οικονομίας της Μεγάλης Δύναμης, η οποία συνεχίζει να παραμένει εντυπωσιακά ανθεκτική.
The timing at which this narrative changed is also important because it extends credence to the more widely known new narrative that’s nowadays seriously warning about Kiev’s likely loss in Η χρονική στιγμή κατά την οποία άλλαξε αυτή η αφήγηση είναι επίσης σημαντική επειδή επεκτείνει την αξιοπιστία στην πιο ευρέως γνωστή νέα αφήγηση που σήμερα προειδοποιεί σοβαρά για την πιθανή απώλεια του Κιέβου στον NATO’s proxy war on Russiaπόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία . After all, if the sanctions achieved the goal that they were supposed to and which the US-led West’s Mainstream Media (MSM) hitherto lied that they supposedly had, then it naturally follows that Kiev would “inevitably” win exactly as they claimed would happen up until mid-January.. Σε τελική ανάλυση, εάν οι κυρώσεις πέτυχαν τον στόχο που υποτίθεται ότι είχαν και τον οποίο τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης της Δύσης (MSM) μέχρι τώρα έλεγαν ψέματα ότι υποτίθεται ότι είχαν, τότε φυσικά προκύπτει ότι το Κίεβο «αναπόφευκτα» θα κέρδιζε ακριβώς όπως ισχυρίζονταν ότι θα συνέβαινε. μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου.
With this in mind, the most effective way to “reprogram” the average Westerner after brainwashing them over the past 11 months into expecting Kiev’s supposedly “inevitable” victory is to also decisively change the supplementary narratives that artificially manufactured that aforesaid false conclusion. To that end, the order was given to begin raising the public’s awareness about the failure of the Golden Billion’s anti-Russian sanctions, ergo the NYT’s latest piece and the specific timing thereof.Έχοντας αυτό κατά νου, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να «επαναπρογραμματιστεί» ο μέσος Δυτικός αφού του έκανε πλύση εγκεφάλου τους τελευταίους 11 μήνες για να περιμένει τη δήθεν «αναπόφευκτη» νίκη του Κιέβου είναι επίσης να αλλάξει αποφασιστικά οι συμπληρωματικές αφηγήσεις που δημιούργησαν τεχνητά αυτό το ψευδές συμπέρασμα. Για το σκοπό αυτό, δόθηκε η εντολή να ξεκινήσει η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την αποτυχία των αντιρωσικών κυρώσεων του Golden Billion, άρα το τελευταίο κομμάτι των NYT και το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
What’s left unsaid in that article is the “politically incorrect” but nevertheless heavily implied observation that the jointly Αυτό που μένει ανείπωτο σε αυτό το άρθρο είναι η «πολιτικά εσφαλμένη» αλλά εντούτοις βαριά υπονοούμενη παρατήρηση ότι ο από κοινού Παγκόσμιος Νότος υπό την ηγεσία των BRICSBRICS – & & SCOSCO -led , στον οποίο ανήκει η Ρωσία, αψήφησε τις απαιτήσεις του Golden Billion να «απομονώσει» αυτή την πολυπολική Μεγάλη Δύναμη. Κανένα κατάστημα MSM δεν θα το παραδεχτεί ποτέ, τουλάχιστον όχι ακόμη, αλλά το de facto μπλοκ του Νέου Ψυχρού Πολέμου έχει περιορίσει την επιρροή τους έξω από την πρόσφατα αποκατεστημένη «σφαίρα επιρροής» των ΗΠΑ στην Ευρώπη, οι χώρες της οποίας είναι οι μόνες που υποφέρουν από αυτές τις κυρώσεις.Global South of which Russia is a part has defied the Golden Billion’s demands to “isolate” that multipolar Great Power. No MSM outlet will ever admit it, at least not yet, but their de facto New Cold War bloc has limited sway outside the US’ recently restored “sphere of influence” in Europe, whose countries are the only ones suffering from these sanctions.
The NYT’s latest piece might inadvertently make many members of their public conscious of that, however, and they might therefore increasingly object to their governments Ωστόσο, το πιο πρόσφατο άρθρο των NYT θα μπορούσε ακούσια να κάνει πολλά μέλη του κοινού τους να το συνειδητοποιήσουν αυτό, ωστόσο, και ως εκ τούτου μπορεί να αντιτίθενται όλο και περισσότερο στο να scalingκλιμακώσουν οι κυβερνήσεις τους τη δέσμευσή τους στον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία υπό την αμερικανική πίεση. Ο Κροάτης Πρόεδρος Ζόραν Μιλάνοβιτς προσχώρησε πρόσφατα στον Ούγγρο Πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν για να καταδικάσει αυτή την εκστρατεία και να ευαισθητοποιήσει ευρύτερα για το πόσο αντιπαραγωγική ήταν για τα αντικειμενικά συμφέροντα της Ευρώπης. up their commitment to NATO’s proxy war on Russia under American pressure. Croatian President Zoran Milanovic recently joined Hungarian Prime Minister Viktor Orban in condemning this campaign and raising wider awareness of just how counterproductive it’s been for Europe’s objective interests.
As Europeans come to realize that they’re the only ones suffering from the anti-Russian sanctions that their American overlord coerced them into imposing and that their sacrifices haven’t adversely affected that targeted multipolar Great Power’s Καθώς οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι είναι οι μόνοι που υποφέρουν από τις αντιρωσικές κυρώσεις που τους ανάγκασε να επιβάλουν ο Αμερικανός αρχηγός τους και ότι οι θυσίες τους δεν έχουν επηρεάσει αρνητικά την special operationειδική επιχείρηση της στοχευμένης πολυπολικής Μεγάλης Δύναμης , massive unrest might follow. It’s unlikely to influence their US-controlled leaders into reversing course, remembering that the German Foreign Minister , μπορεί να ακολουθήσουν μαζικές αναταραχές. Είναι απίθανο να επηρεάσει τους ηγέτες τους που ελέγχονται από τις ΗΠΑ να αντιστρέψουν την πορεία τους, ενθυμούμενος ότι ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών vowed late last yearυποσχέθηκε στα τέλη του περασμένου έτους never to do so, but could instead catalyze a violent police crackdown.να μην το κάνει ποτέ, αλλά θα μπορούσε να καταλύσει μια βίαιη αστυνομική καταστολή.
The reason behind this pessimistic prediction is that a reversal or at the very least lessening of the presently rigid anti-Russian sanctions regime would represent an unprecedentedly independent move by whichever European state(s) does/do so. Seeing as how that didn’t even happen in the eight years prior to the US’ successful reassertion of its unipolar hegemony all across 2022, the likelihood of that happening nowadays under those much more difficult conditions is practically nil.Ο λόγος πίσω από αυτήν την απαισιόδοξη πρόβλεψη είναι ότι μια αντιστροφή ή τουλάχιστον η μείωση του σημερινού άκαμπτου καθεστώτος των αντιρωσικών κυρώσεων θα αντιπροσώπευε μια πρωτοφανώς ανεξάρτητη κίνηση από οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κράτος/α το κάνει/κάνει κάτι τέτοιο. Δεδομένου ότι αυτό δεν συνέβη καν τα οκτώ χρόνια πριν από την επιτυχή επαναβεβαίωση της μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ όλο το 2022, η πιθανότητα να συμβεί αυτό στις μέρες μας κάτω από αυτές τις πολύ πιο δύσκολες συνθήκες είναι πρακτικά μηδενική.
The US’ “Η υφιστάμενη των ΗΠΑ « Lead From BehindLead From Behind ” subordinate for “managing” European affairs as part of its new so-called “burden-sharing” strategy, » για τη «διαχείριση» των ευρωπαϊκών υποθέσεων ως μέρος της νέας στρατηγικής της «καταμερισμού των βαρών», η GermanyΓερμανία , has more than enough levers of economic, institutional, and political influence to several punish any of those lower-tier American vassals who get out of place. It’s therefore unrealistic to expect any single EU member to unilaterally defy the bloc’s anti-Russian sanctions that their own government previously agreed to., έχει περισσότερους από αρκετούς μοχλούς οικονομικής, θεσμικής και πολιτικής επιρροής για να τιμωρήσει πολλούς εκείνους τους κατώτερους Αμερικανούς υποτελείς που ξεφεύγουν από τη θέση τους. Ως εκ τούτου, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από ένα μεμονωμένο μέλος της ΕΕ να αψηφήσει μονομερώς τις αντιρωσικές κυρώσεις του μπλοκ στις οποίες είχε συμφωνήσει προηγουμένως η δική τους κυβέρνηση.
Considering this reality, those leaders who want to remain in power or at least not risk the US’ German-driven Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν την πραγματικότητα, εκείνοι οι ηγέτες που θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ή τουλάχιστον να μην διακινδυνεύσουν την οργή του Hybridυβριδικού πολέμου των ΗΠΑ που καθοδηγείται από τη Γερμανία εναντίον των οικονομιών τους, δεν αποστρέφονται με τόσο δραματικό τρόπο μια εμφάνιση της σε μεγάλο βαθμό χαμένης κυριαρχίας τους. Αντίθετα, ο πιο ρεαλιστικός τρόπος δράσης τους είναι να μην συμμετάσχουν στη στρατιωτική πτυχή αυτού του πολέμου με αντιπροσώπους αρνούμενοι να στείλουν όπλα στο Κίεβο ακριβώς όπως έκανε το αναδυόμενο ρεαλιστικό μπλοκ της Κεντρικής Ευρώπης της Αυστρίας , της Κροατίας και της Ουγγαρίας. War wrath against their economies are loath restore a semblance of their largely lost sovereignty in such a dramatic manner. Instead, their most pragmatic course of action is to not participate in the military aspect of this proxy war by refusing to dispatch arms to Kiev exactly as the emerging Central European pragmatic bloc of Austria, Croatia, and Hungary have done.
The population of those countries are thus unlikely to protest against the sanctions even after being made aware of the facts contained in the NYT’s latest piece and naturally coming to the conclusion that the anti-Russian sanctions have only harmed their own economies and not that targeted Great Power’s. Folks in France, Germany, and Italy, however, could very well react differently, especially considering their tradition of organizing massive protests.Επομένως, ο πληθυσμός αυτών των χωρών είναι απίθανο να διαμαρτυρηθεί για τις κυρώσεις ακόμη και αφού ενημερωθεί για τα γεγονότα που περιέχονται στο τελευταίο άρθρο των NYT και καταλήξει φυσικά στο συμπέρασμα ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις έχουν βλάψει μόνο τις δικές τους οικονομίες και όχι αυτές που στοχεύουν τη Μεγάλη Της εξουσίας. Οι άνθρωποι στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, ωστόσο, θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιδράσουν διαφορετικά, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την παράδοσή τους να οργανώνουν μαζικές διαδηλώσεις.
In such a scenario, their governments are expected to order a violent police crackdown under whatever pretext they concoct, whether it’s falsely accusing the protesters of employing violence first or accusing them all of being so-called “Russian agents”. Regardless of how it happens, the outcome will be the same whereby Western European countries will slide deeper into liberal-totalitarian dictatorship, which will in turn contribute to further radicalizing their population towards uncertain ends.Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι κυβερνήσεις τους αναμένεται να διατάξουν μια βίαιη αστυνομική καταστολή με οποιοδήποτε πρόσχημα επινοήσουν, είτε κατηγορούν ψευδώς τους διαδηλωτές ότι χρησιμοποιούν πρώτα βία είτε κατηγορούν όλους τους ως λεγόμενους «Ρώσους πράκτορες». Ανεξάρτητα από το πώς θα συμβεί, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, όπου οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες θα διολισθήσουν βαθύτερα στη φιλελεύθερη-ολοκληρωτική δικτατορία, η οποία με τη σειρά της θα συμβάλει στην περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του πληθυσμού τους προς αβέβαιους σκοπούς.
Returning back to the NYT’s piece, it represents a remarkable reversal of the “official narrative” by frankly admitting that the West’s anti-Russian sanctions are a failure. This coincides with the decisive shift of the larger narrative driven by American and Polish leaders over the past month whereby they’re nowadays seriously warning about Kiev’s likely loss in NATO’s proxy war on Russia. It remains to be seen what other narratives will change as well, but it’s predicted that more such ones will inevitably do so.Επιστρέφοντας στο άρθρο των NYT, αντιπροσωπεύει μια αξιοσημείωτη ανατροπή της «επίσημης αφήγησης» παραδεχόμενος ειλικρινά ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης είναι αποτυχημένες. Αυτό συμπίπτει με την αποφασιστική μετατόπιση της ευρύτερης αφήγησης που οδήγησαν οι Αμερικανοί και οι Πολωνοί ηγέτες τον περασμένο μήνα, όπου σήμερα προειδοποιούν σοβαρά για την πιθανή απώλεια του Κιέβου στον πόλεμο αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στη Ρωσία. Μένει να δούμε τι θα αλλάξουν και άλλες αφηγήσεις, αλλά προβλέπεται ότι περισσότερες τέτοιες θα το κάνουν αναπόφευκτα.
