Αρπαγόφυτο, ένα από τα πολυτιμότερα βότανα του πλανήτη
Αρπαγόφυτο: Το βότανο με την πανίσχυρη αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση
Το Αρπαγόφυτο είναι ένα από τα πολυτιμότερα φαρμακευτικά βότανα στον κόσμο, με πολλές κλινικές μελέτες να αποδεικνύουν τις σημαντικές ιδιότητές του.
1) Αρπαγόφυτο και μια γρήγορη ματιά σαν εισαγωγή
Το Harpagophytum procumbens, επίσης γνωστό σε μας, στην ελληνική γλώσσα, ως αρπαγόφυτο αλλά και ως νύχι του διαβόλου, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος παθολογικών καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων του πόνου,
των ρευματικών παθήσεων και της φλεγμονής.
Πόνος
Ο τραυματισμός του περιφερικού ιστού μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη πόνο, που σχετίζεται με κατάσταση υπερευαισθησίας λόγω κεντρικών και περιφερικών μηχανισμών.
Η υπερευαισθησία στον πόνο χαρακτηρίζεται από αλλοδυνία και υπεραλγησία*.
Οι φλεγμονώδεις μεσολαβητές, που απελευθερώνονται στο σημείο του τραυματισμού, μπορούν να ευαισθητοποιήσουν τα άκρα του πόνου και είναι υπεύθυνοι για τις παθοφυσιολογικές αλλαγές που συμμετέχουν στη γένεση του φλεγμονώδους πόνου.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
Ωστόσο, η χαμηλή αποτελεσματικότητά τους σε ορισμένες μορφές χρόνιου πόνου και οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες αυτών των φαρμάκων περιορίζουν τη μακροχρόνια χρήση τους.
Τα φαρμακευτικά βότανα μπορούν σίγουρα να αντιπροσωπεύσουν πιθανούς παράγοντες θεραπευτικών προσεγγίσεων για τη διαχείριση του πόνου.
Μεταξύ αυτών, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι το Harpagophytum procumbens, βότανο της οικογένειας των Pedaliaceae.
Το Harpagophytum procumbens χρησιμοποιείται σε ποικίλες θεραπευτικές προσεγγίσεις για την ανακούφιση από τον πόνο, όπως ο πόνος από τις χρόνιες φλεγμονές και η ανακούφιση από τον διάχυτο μυοσκελετικό πόνο του συνδρόμου της ινομυαλγίες.
Συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι τα εκχυλίσματα του αρπαγόφυτου μειώνουν τον φλεγμονώδη πόνο στην αρθρίτιδα και το οίδημα του ποδιού, ενώ σε διάφορες in vitro μελέτες έχει αποδειχθεί η αντιφλεγμονώδης δράση του εκχυλίσματός του.
Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για τους μηχανισμούς που διέπουν τις αναλγητικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του, για αυτό οι έρευνες συνεχίζονται. – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6331854/
*Ως αλλοδυνία ορίζεται ο πόνος που προκύπτει από ένα ερέθισμα, όπως ένα ελαφρύ άγγιγμα του δέρματος, το οποίο κανονικά δεν θα προκαλούσε πόνο.
Για παράδειγμα, το χτύπημα ενός φτερού στο χέρι προκαλεί πόνο, ενώ θα έπρεπε να προκαλεί μόνο αίσθηση.
Η αλλοδυνία είναι ένας τύπος νευροπαθητικού, νευρικού πόνου και κατηγοριοποιείται σε τρεις τύπους:
-. δυναμική, ή μηχανική, όταν ο πόνος προκύπτει από την κίνηση ενός αντικειμένου πάνω στο δέρμα,
-. θερμική που προκύπτει από ήπιες αλλαγές στη θερμοκρασία
-. απτική, στατική που προκύπτει από το απαλό άγγιγμα ή την πίεση.
*Ως υπεραλγησία είναι η κατάσταση της αυξημένης ευαισθησίας στον πόνο ή της αυξημένης έντασης της αίσθησης του πόνου.
Οι ασθενείς δεν αντιλαμβάνονται απαραίτητα την υψηλή πίεση ως πόνο, αλλά το ερέθισμα που κανονικά θα γινόταν αντιληπτό ως χαμηλός πόνος γίνεται αντιληπτό σε υψηλότερο επίπεδο πόνου.
Οι ασθενείς ανταποκρίνονται στο ερέθισμα του πόνου με τον ίδιο τρόπο που θα αντιδρούσαν αν δεν είχαν την πάθηση, αλλά πρόκειται για μια υπερβολική αντίδραση.
Η αιτία τόσο της αλλοδυνίας όσο και της υπεραλγησίας είναι άγνωστη.
2) Αρπαγόφυτο, ας το περιγράψουμε:
Περπατήστε με προσοχή εκεί που κρύβεται το Harpagophytum procumbens , ή το νύχι του διαβόλου – λένε – γιατί?
Έχει άσχημους, αγκαθωτούς καρπούς, αλλά είναι ένα από τα κύρια φαρμακευτικά φυτά που έχει δώσει στον κόσμο η νότια Αφρική.
Οι χρήσεις του είναι πολυσχιδείς και πολλοί τόνοι αποξηραμένων κονδύλων εξάγονται κάθε χρόνο, κυρίως στην Ευρώπη.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού συλλέγεται στη φύση, επομένως υπήρξε και υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την υπερβολική συγκομιδή.
Οι προσπάθειες για την καλλιέργεια του φυτού δεν έχουν ακόμη οδηγήσει σε μεγάλη επιτυχία.
Το Harpagophytum procumbens κατοικεί σε βαθιά, αμμώδη εδάφη και εμφανίζεται σε περιοχές με χαμηλή ετήσια βροχόπτωση (150–300 mm/έτος).
Είναι πολυετές, κονδυλώδες βότανο με έρποντα στελέχη που παράγονται ετησίως.
Οι υπέργειοι βλαστοί αναδύονται μετά τις πρώτες βροχές και ξεθωριάζουν κατά τη διάρκεια της ξηρασίας ή μετά από παγετούς.
Οι μίσχοι αναπτύσσονται από έναν επίμονο πρωτεύοντα κόνδυλο και αρκετοί δευτερεύοντες κόνδυλοι, αναπτύσσονται από τον πρωτεύοντα κόνδυλο στο τέλος των σαρκωδών ριζών.
Τα άνθη έχουν σχήμα τρομπέτας και έχουν χρώμα από σκούρο βελούδινο κόκκινο ή μωβ έως ροζ, ενώ η βάση του σωλήνα και το στόμα είναι κιτρινωπό, μπορεί να είναι όλα κίτρινα, ή όλα μωβ ή λευκά.
Το βότανο παίρνει τα επιστημονικά και κοινά του ονόματα από τις αγκυλωτές ράχες των ξυλωδών καψουλών του.
Ο ώριμος καρπός ανοίγει αργά, έτσι ώστε, σε μια δεδομένη χρονιά, μόνο το 20-25% των σπόρων του μπορεί να έλθει σε επαφή με το έδαφος.
Τα πολύ διακριτικά αγκαθωτά φρούτα, από τα οποία προέρχονται πολλές από τις κοινές ονομασίες, είναι ξυλώδεις, ωοειδείς και πεπλατυσμένες κάψουλες οπλισμένες με 2 κεντρικές ράχες και 2 πλευρικές σειρές 12 – 16 κεράτινων βραχιόνων που φέρουν αγκυλωτές αγκάθια.
Οι σπόροι είναι περίπου επιμήκεις με σκούρο καφέ ή μαύρο χρώμα, με υψηλό βαθμό λήθαργου.
Έχουν χαμηλό ρυθμό αναπνοής και μπορεί να παραμείνουν βιώσιμοι στην τράπεζα σπόρων για περισσότερα από 20 χρόνια!
3) Αρπαγόφυτο, ας δούμε κάποια ιστορικά στοιχεία
Harpagophytum procumbens
Πρόκειται για αφρικανικό φυτό, μία πόα, από την έρημο Καλαχάρι, με τους Βουσμάνους να το χρησιμοποιούν εδώ και χιλιάδες γενιές ως τονωτικό γενικής υγείας,
παυσίπονο και αντιρρευματικό,
για τη δυσπεψίαςαλλά και για τον πυρετό και για την ανακούφιση από διάφορες αλλεργίες.
Η εθνοβοτανική λοιπόν χρήση του αρπαγόφυτου προήλθε από τη νότια Αφρική, όπου θα συναντήσουμε το Harpagophytum procumbens ανάμεσα στα εμβλήματα της Μποτσουάνας και το βότανο αυτό καθ’ εαυτό να κατέχει περίοπτη θέση στην ομάδα των πολύτιμων βοτάνων καθώς χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας καταστάσεων πόνου.
Οι αυτόχθονες λαοί San, Khoi και Bantu της νότιας Αφρικής χρησιμοποιούν το αρπαγόφυτο γενιές τώρα, για μια σειρά από παθολογικές καταστάσεις.
Αν και το βότανο συλλέχθηκε και περιεγράφηκε για πρώτη φορά από Ευρωπαίους επιστήμονες το 1820, τις φαρμακευτικές ιδιότητες του αρπαγόφυτου “ανακάλυψε” στη Ναμίμπια το 1907 ο GH Mehnert, ο οποίος έμαθε τη χρήση του από τους Βουσμάνους της Ναμίμπια.
Στη συνέχεια, μετέφερε αποξηραμένους κονδύλους στη Γερμανία, όπου μελετήθηκαν για πρώτη φορά από τον B. Zorn στο Πανεπιστήμιο της Ιένας τη δεκαετία του 1950.
Ο William Burchell έδωσε σε αυτό το βότανο το όνομα procumbens, που σημαίνει κατάκοιτος ή ξαπλωμένος, το 1822.
Το τοποθέτησε στο γένος Uncaria και θεώρησε ότι σχετίζεται με τη Martynia που έχει επίσης έναν αγκαθωτό καρπό.
Το 1840, ο Meisner δημοσίευσε το όνομα του De Candolle, Harpagophytum, για το συγκεκριμένο βότανο.
Αυτό το όνομα είναι μια άμεση μετάφραση του ελληνικού όρου “φυτό αρπάγη” – ας θυμηθούμε την αρπάγη του Αρχιμήδη
Το όνομα του γένους προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις “αρπάζω/πιάνω κάτι με ορμητική κίνηση” και “φυτό”.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το αρπαγόφυτο είναι ένα προστατευόμενο βότανο και στις τρεις χώρες όπου φύεται/Νότια Αφρική, Μποτσουάνα και Ναμίμπια.
Αυτό σημαίνει ότι είναι παράνομο να ξεριζώνεται ή να συγκομίζετε, έστω και ένα βότανο, χωρίς άδεια από τα διάφορα τμήματα προστασίας της φύσης.
Κάποια στιγμή μάλιστα, εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης που είχε, συμπεριλήφθηκε στα βότανα που απειλούνται με εξαφάνιση.
Ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του εμπορίου για το βότανο έχουν εκφραστεί από τη δεκαετία του 1970.
Οι κυβερνήσεις των κρατών της κύριας περιοχής, της Ναμίμπια, της Μποτσουάνα και της Νότιας Αφρικής, έχουν αναπτύξει πολιτικές και κανονισμούς σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν το είδος και να καθορίσουν μια βιώσιμη συγκομιδή.
Στη χώρα μας το αρπαγόφυτο είναι γνωστό και ως “νύχι του διαβόλου’ ή ‘ξύλινη αράχνη”
Ανήκει στην οικογένεια των Pedaliaceae και
στο γένος των Harpagophytum
4) Αρπαγόφυτο, ας δούμε τα συστατικά που το συνθέτουν
Οι κύριες ουσίες του αρπαγόφυτου που ευθύνονται για την μεγάλη αποτελεσματικότητα του είναι
οι Iridoid glycosides και οι phenylpropanoid glycosides.
Οι ουσίες αυτές έχουν αποτελέσει το επίκεντρο των φυτοχημικών ερευνών καθώς η βιολογική δραστηριότητα έχει αποδοθεί στους iridoid glycosides, όπως η harpagoside και η harpagide, που είναι κοινές στη φύση και είναι γνωστό ότι διαθέτουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση και είναι αποτελεσματικές στη θεραπεία της εκφυλιστικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας,
της οστεοαρθρίτιδας,
της ουρικής αρθρίτιδας,
της τενοντίτιδας,
της φλεγμονής των νεφρών και των καρδιακών παθήσεων.
5) Αρπαγόφυτο, ας δούμε και τις ιδιότητές του:
Πρόσφατα δεδομένα παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία, ότι τα εκχυλίσματα του αρπαγόφυτου ασκούν ισχυρή αντιφλεγμονώδη,
αντιοξειδωτική και αναλγητική δράση και βελτιώνουν σημαντικά τη συμπτωματολογία χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών όπως αρθροπάθεια των ισχίων και των γονάτων.
Ετσι μέσα από τις επιστημονικές μελέτες παρατηρούμε το αρπαγόφυτο να έχει ισχυρότατες αναλγητικές,
αντιοξειδωτικές,
αντιφλεγμονώδεις και
αντιρρευματικές ιδιότητες και
ισχυρές αντιδιαβητικές,
αντιεπιληπτικές,
αντιμικροβιακές
ανθελονοσιακές.
ηρεμιστικές και διουρητικές ιδιότητες.
6) Αρπαγόφυτο, ας δούμε και τις φαρμακευτικές χρήσεις του αρπαγόφυτου σήμερα
Οι επιθυμητές κλινικές ιδιότητες ενός αντιφλεγμονώδους φαρμάκου, το οποίο είναι κατάλληλο για μακροχρόνια θεραπεία σε περίπτωση οστεοαρθρίτιδας και άλλων ρευματικών παθήσεων, είναι η γρήγορη έναρξη δράσης,
η επαρκής βιοδιαθεσιμότητα από το στόμα,
η μεγάλη διάρκεια δράσης,
η επαρκής θεραπευτική δράση, και καθόλου ή λίγες παρενέργειες.
Αυτές οι ιδιότητες σχετίζονται εν μέρει με τις φαρμακοκινητικές παραμέτρους.
Η ταχεία απορρόφηση συχνά συσχετίζεται με γρήγορη έναρξη δράσης.
Μελέτες για το αρπαγόφυτο
Στα μέσα του περασμένου αιώνα, αρκετές συστηματικές μελέτες αποκάλυψαν ότι τα εκχυλίσματα των δευτερογενών κονδυλωδών ριζών του αρπαγόφυτου συνετέλεσαν στη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος παθήσεων.
Διάφορες χημικές και φαρμακολογικές μελέτες για το αρπαγόφυτο που διεξήχθησαν απέδειξαν τις φαρμακολογικές επιδράσεις των βιοδραστικών του ενώσεων.
Παρατήρησαν πως τα εκχυλίσματα του αρπαγόφυτου είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της εκφυλιστικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας,
της οστεοαρθρίτιδας,
της τενοντίτιδας και της ουρικής αρθρίτιδας.
και ερχόμαστε στη δεκαετία του 1960, όπου τα εκχυλίσματα της ρίζας του Harpagophytum procumbens βρέθηκαν να είναι φαρμακολογικά δραστικά και κλινικές μελέτες έδειξαν ότι είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της εκφυλιστικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας,
της οστεοαρθρίτιδας και της ουρικής αρθίτιδας.
Άλλες έρευνες έδειξαν επίσης, ότι το αρπαγόφυτο ανακουφίζει τις αρθρώσεις από τον πόνο που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα και την τενοντίτιδα, – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11185727/ και https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24473984/
και συμβάλει στη θεραπεία των νεφρών που υποφέρουν από φλεγμονές.
Έρευνες που έγιναν στη Γερμανία, στο Πανεπιστήμιο της Ιένας (1958-1976), διαπίστωσαν πως το αρπαγόφυτο έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που συγκρίνονται με τις αντίστοιχες της κορτιζόνης και του συστατικού phenylbutazine (φενυλβουταζόνη) που χρησιμοποιείται ως αναλγητικό σε φάρμακα κατά των μυοσκελετικών πόνων.
Σε μια ελεγχόμενη, τυχαιοποιημένη δοκιμή σε ανθρώπους, το Harpagophytum procumbens, που χορηγήθηκε σε δύο δισκία/2 x 480mg ημερησίως, μείωσε τον πόνο και βελτίωσε τις λειτουργικές κινήσεις των ατόμων με ήπια οστεοαρθρίτιδα γόνατος.
Το βότανο και τα θεραπευτικά του αποτελέσματα, έκτοτε, απέκτησαν διεθνή φήμη ως ισχυρός αντιφλεγμονώδης και αναλγητικός παράγοντας.
Όσον αφορά την ουρική αρθρίτιδα, το αρπαγόφυτο:
1) μειώνει τη φλεγμονή – το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του αρπαγόφυτου είναι ότι καταφέρνει να μειώσει το πρήξιμο – ακόμα και το χρόνιο, και όχι μόνο μειώνει το πρήξιμο, αλλά και το προλαμβάνει.
2) ανακουφίζει από τον πόνο – καθώς είναι αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες, το αρπαγόφυτο μειώνει τον πόνο, αφού πρώτα υποχωρεί η φλεγμονή και επειδή ο πόνος από την ουρική αρθρίτιδα είναι τελείως διαφορετικός από τον αρθριτικό, το αρπαγόφυτο λειτουργεί μακροπρόθεσμα.
Μόλις τελειώσει η κρίση της ουρικής αρθρίτιδας, κρατά τον πόνο στο ελάχιστο επίπεδο και τον αποτρέπει από το να επιστρέψει.
Το αρπαφόφυτο είναι ένα από τα λίγα βότανα που εμποδίζουν τον πόνο να επιστρέψει.
3) μειώνει τις κρίσεις – το αρπαγόφυτο αποτρέπει τις κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας και τις κάνει πιο σπάνιες.
Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση του χρόνιου οιδήματος από τις αρθρώσεις.
Αυτό αποτρέπει τις πρόσθετες εξάρσεις της ουρικής αρθρίτιδα και έτσι οι επιθέσεις γίνονται όλο και πιο σπάνιες.
Και βέβαια καταλαβαίνουμε πως αυτό είναι μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα και αυτό γιατί κάποια βότανα σε συγκεκριμένες παθήσεις χρειάζονται χρόνο για να δράσουν – επομένως πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και όπως έχω πει και άλλες φορές, προβλήματα στον οργανισμό μας που χρόνια και χρόνια καταφέραμε, με τον τρόπο ζωής μας, να δημιουργήσουμε, μην έχουμε την απαίτηση τα βότανα να τις αποκαταστήσουν εν ριπή οφθαλμού.
4) θεραπεία – το αρπαγόφυτο συμβάλει στη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας με τον εξής τρόπο
Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ουρικής αρθρίτιδας, το δέρμα γίνεται πολύ ζεστό,
πρήζεται,
πονάει και τραυματίζεται πολύ εύκολα.
Το αρπαγόφυτο με τις επουλωτικές ιδιότητες προστατεύει το δέρμα και αποτρέπει επιπλέον μώλωπες και το βοηθά να επανέλθει στην πρότερη υγιή του κατάσταση.
6) καταπολεμά το οξειδωτικό στρες – το αρπαγύφυτο περιέχει φλαβονοειδή, τα οποία ως γνωστόν καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες,
προλαμβάνουν τη γήρανση,
τη φθορά των αρθρώσεων και τις κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας.
Σε συνδυασμό δε με τα εσπεριδοειδή και τα κεράσια, τα αποτελέσματά του σε αυτή την περίπτωση πολλαπλασιάζονται.
Όσον αφορά άλλα μυοσκελετικά προβλήματα και ειδικά προβλήματα των αρθρώσεων
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, για τις ιδιότητες του αρπαγόφυτου, έχουν γίνει πολλές κλινικές μελέτες, η δε τρέχουσα μονογραφία του Ευρωπαϊκού Επιστημονικού Συνεταιρισμού για τη Φυτοθεραπεία (ESCOP) συνιστά παρασκευάσματα Harpagophytum για επώδυνη οστεοαρθρίτιδα,
ρευματικές και αρθριτικές παθήσεις.
Επίσης ως αποτέλεσμα μιας σειράς πρόσφατων μελετών, το Harpagophytum προτείνεται ως συμπληρωματική θεραπεία για τις χρόνιες ρευματικές παθήσεις, όπως-
οι πόνοι στην πλάτη
η οστεοαρθρίτιδα/ΟΑ,
η ουρική αρθρίτιδα
η ρευματοειδής αρθρίτιδα/ΡΑ,
η αρθροπάθεια των ισχίων και των γονάτων,
η οξεία οσφυαλγία/πόνος στη μέση – ιδιαίτερα για τον πόνο στη μέση το αρπαγόφυτο δείχνει τις πολύτιμες δυνάμεις του ως ισχυρό αναλγητικό, αλλά και η τενοντίτιδα!
Οι ερευνητές αποδίδουν τις αναλγητικές ιδιότητες του αρπαγόφυτου στη φυτική του ένωση harpagoside – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12509627/ και https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23194854/ και https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10101629/
Εκτός από την κοινή χρήση για τα προβλήματα του μυοσκελετικού μας συστήματος , άλλες εθνοϊατρικές χρήσεις περιλαμβάνουν τη δυσπεψία,
τον πυρετό,
τις αιματολογικές λοιμώξεις,
τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος,
τους πόνους μετά τον τοκετό,
το βήχα,
τη διάρροια,
το διαβήτη,
την αιμορραγία των ούλων,
τη σύφιλη,
τη γονόρροια,
την επούλωση των ελκών,
των πληγών,
των δερματικών βλαβών,
των διαστρεμμάτων.
Επίσης βοηθά σε παθήσεις του ήπατος,
της χοληδόχου κύστης,
των νεφρών,
του παγκρέατος,
του πεπτικού συστήματος, όπως καούρες,
πεπτικά έλκη,
δυσκοιλιότητα και έλλειψη όρεξης.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το αρπαγόφυτο χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση και θεραπεία των ρευματικών παθήσεων,
του μυϊκού άλγους και των φλεγμονών.
-. Προειδοποιήσεις από τη βιβλιογραφία.
Ορισμένοι από τους εθνοβοτανικούς ισχυρισμούς έχουν επιβεβαιωθεί μέσω in vitro και in vivo μελετών, ωστόσο, όταν απομονώθηκαν τα συστατικά του αρπαγόφυτου, οι οποίες είναι οι βιολογικά δραστικές ενώσεις, η αποτελεσματικότητα ήταν χαμηλότερη από αυτή του ολόκληρου εκχυλίσματος του βοτάνου.
Στη συνέχεια των ερευνών παρατηρήθηκε πως ήταν η συνέργεια των ενώσεων του αρπαγόφυτου που προσέφεραν την πολύτιμη θεραπεία και όχι “αποσπασμένα” από αυτό κάποιες ενώσεις!!!
Το αρπαγόφυτο είναι μια πραγματική θεραπεία για όλα, αλλά μόνο ολόκληρα τα εκχυλίσματά του έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα, όχι μεμονωμένα μέρη.
7) ας δούμε και πως χρησιμοποιούμε το αρπαγόφυτο
Ο Ευρωπαϊκός Επιστημονικός Συνεταιρισμός Φυτοθεραπείας (ESCOP) συνιστά 2-5 g του εκχυλίσματος που περιέχει τουλάχιστον 1. 2% harpagoside ή 1-3g του βοτάνου ή ισοδύναμο υδροαλκοολικό ή υδατικό εκχύλισμα τρεις φορές την ημέρα για τουλάχιστον 2-3 μήνες για τη θεραπεία επώδυνων αρθρώσεων ή τενοντίτιδας.
Γενικά και σύμφωνα με τις μελέτες και τις έρευνες το Harpogophytum procumbens χρησιμοποιείται για μια μεγάλη ποικιλία παθήσεων υγείας, όπως η οσφυαλγία,
η ισχιαλγία,
η τενοντίτιδα,
η αρθρίτιδα,
η ρευματοειδής αρθρίτιδα,
η οστεοαρθρίτιδα,
η περιαρθρίτιδα,
η ποδάγρα,
το μυϊκό άλγος,
διάφορες μορφές μυϊκού ρευματισμού,
ο πόνος στη μέση,
οι εκφυλιστικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος με τη μορφή αφεψήματος,
εγχύματος,
βάμματος,
σκόνης και ταμπλετών/κάψουλες και συμβάλλει στη βελτίωση της ευλυγισίας και της κινητικότητας των ατόμων που υποφέρουν από τις παραπάνω παθήσεις.
Το αρπαγόφυτο είναι το ισχυρότερο αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες βότανο και ενδείκνυται για την πρόληψη και την επικουρική θεραπεία μυοσκελετικών παθήσεων, όπως η οστεοαρθρίτιδα,
ο πόνος στην πλάτη,
ο πόνος στο το ισχίο,
ο πόνος στο γόνατο.
Η αποτελεσματικότητα του αρπαγόφυτου επιτυγχάνεται με ημερήσιες δόσεις ροφημάτων που περιέχει 50-100mg harpagoside για τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες.
Πως ετοιμάζω ρόφημα από βότανα με βάση το αρπαγόφυτο:
1. – 25 g αρπαγόφυτο.
2. – 25 g Stalix alba- o Ιπποκράτης,
ο Γαληνός,
ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος,
ο Διοσκουρίδης, όλοι ήξεραν ότι ο φλοιός της ιτιάς έχει ισχυρή αναλγητική και αντιπυρετική δράση.
3. – 25 g Spirea ulmaria– Spirea ulmaria έχει αντιφλεγμονώδεις, αναλγητικές και αντιπυρετικές ιδιότητες, το αναλγητικό της αποτέλεσμα ενισχύεται όταν αναμιγνύεται με αρπαγόφυτο, τα άνθη και τα φύλλα της Spirea ulmaria/Filipendula ulmaria έχουν χρησιμοποιηθεί στην παραδοσιακή αυστριακή βοτανοθεραπεία για τη θεραπεία των ρευματισμών,
της ουρικής αρθρίτιδας,
των λοιμώξεων και του πυρετού.– η Spirea ulmaria αντενδείκνυται σε όσους είναι αλλεργικοί στην ασπιρίνη και δεν συνιστάται για όσους λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα.
4. – 25 g Ribes nigrum/φραγκοστάφυλο – τα φύλλα της μαύρης σταφίδας ενδείκνυνται επικουρικά, για τη θεραπεία των ρευματικών παθήσεων
Με το αρπαγόφυτο και τη Stalix alba ετοιμάζω αφέψημα και
με τα φύλλα και τα άνθη της Spirea ulmaria/Filipendula ulmaria και τα φύλλα της Ribes nigrum/μαύρης σταφίδας ετοιμάζω έγχυμα, ενώνω τα δύο ροφήματα και έτοιμο το ρόφημά μου.
ρόφημα : μείγμα από αρπαγόφυτο/Harpagophytum procumbens και πολυκόμπι/Equisetum arvense -1gr από το μείγμα των δύο βοτάνων για 200 ml νερό.
μητρικό βάμμα : 5 έως 15 σταγόνες σε ένα μεγάλο ποτήρι νερό, μία φορά την ημέρα, για 3 εβδομάδες με διάλειμμα 1 εβδομάδας μεταξύ κάθε θεραπείας.
βάλσαμο ή κρέμα : απλώνουμε 2 έως 3 φορές την ημέρα σε επώδυνες αρθρώσεις, κάνοντας πολύ δυνατό μασάζ για να επιτρέψουμε στα ενεργά συστατικά να διεισδύσουν.
8) Ας δούμε τους πιο γνωστούς τρόπους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το αρπαγόφυτο
#1. σκόνη – είναι ίσως η φθηνότερη μορφή και μπορούμε να τη βρούμε σε οποιοδήποτε κατάστημα βοτάνων.
Τη χρησιμοποιούμε για
εγχύματα – τη ρίχνουμε σε νερό που μόλις έχουμε βράσει και ακολουθούμε τις οδηγίες της παρασκευής εγχυμάτων, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως το ρόφημά μας θα είναι αρκετά πικρό!
smoothies – απλά προσθέτουμε τη σκόνη στο μπλέντερ μας, η προσθήκη της σκόνης σε smoothies είναι η πιό ενδεδειγμένη, διότι η γεύση του αρπαγόφυτου “σκεπάζεται” από τα υπόλοιπα υλικά μας
σαλάτες – προσθέτουμε τη σκόνη στη σαλάτα και ανακατεύουμε πολύ καλά να ομογενοποιηθούν τα υλικά μας
#2. βάμμα – εδώ έχουμε την πιο ισχυρή μορφή του βοτάνου, το βάμμα του αρπαγόφυτου είναι αρκετά πικρό για αυτό το ρίχνουμε σε κάποιο άλλο ρόφημα ή σε νερό, ώστε να μετριάσουμε την πικρότητά κατά τη λήψη.
#3. τριμμένη ρίζα του βοτάνου με την οποία κάνουμε αφεψήματα, ακολουθώντας τις οδηγίες παρασκευής των αφεψημάτων.
Το αφέψημα της ρίζας του αρπαγόφυτου συνιστάται να καταναλώνεται καθημερινά για διάστημα τουλάχιστον ενός μήνα.
Ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλυτζάνι νερό, 3 φορές την ημέρα είναι η συνιστώμενη ημερήσια δόση και δεν πρέπει να ξεπερνά τα 2 με 2,5g
9) ας δούμε πότε και πως το συλλέγουμε και αποθηκεύουμε το αρπαγόφυτο
Στη χώρα μας δεν φύεται το αρπαγόφυτο.
Στις χώρες που φύεται το αρπαγόφυτο, ειδικά στις χώρες της Αφρικής, όπως στη Ναμίμπια,
στη Μποτσουάνα και στη Νότια Αφρική, οι κυβερνήσεις έχουν αναπτύξει πολιτικές και κανονισμούς για την προστασία του είδους, τον καθορισμό μιας βιώσιμης συγκομιδής και την εξασφάλιση συνεχούς διαβίωσης του βοτάνου, καθώς το βότανο έχει απειληθεί.
Κατά καιρούς, το είδος έχει προταθεί για προστασία από τη Σύμβαση Διεθνούς Εμπορίου Απειλούμενων Ειδών (CITES).
Διάφορες μελέτες έχουν εξετάσει τις βιολογικές και οικολογικές απαιτήσεις της συγκομιδής, ενώ αρκετές πρώιμες βραχυπρόθεσμες μελέτες στη Μποτσουάνα εξέτασαν τις οικολογικές απαιτήσεις του είδους.
Άλλες, κάπως πιο πρόσφατες μελέτες κατέγραψαν και εξέτασαν περισσότερες μεθόδους βιώσιμης συγκομιδής.
Οι οικολογικές απαιτήσεις ενός συγκομιζόμενου είδους πρέπει να είναι γνωστές για τη διαχείριση της συγκομιδής του είδους για να διασφαλιστεί ότι είναι βιώσιμο.
10) ας δούμε και τι πρέπει να προσέχουμε:
Το αρπαγόφυτο έχει χαμηλή τοξικότητα και χαμηλή συχνότητα παρενεργειών, που αντιπροσωπεύονται κυρίως από γαστρεντερικά συμπτώματα όπως διάρροια και μετεωρισμός.
Έτσι το αρπαγόφυτο όταν λαμβάνεται από το στόμα είναι ασφαλές για τους περισσότερους ενήλικες όταν λαμβάνεται για έως και 12 εβδομάδες.
Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η διάρροια και η δυσπεψία.
Για την εφαρμογή στο δέρμα δεν υπάρχουν αρκετές αξιόπιστες πληροφορίες για να γνωρίζουμε εάν το αρπαγόφυτο προκαλεί αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις σε κάποια άτομα.
Το αρπαγόφυτο εντενδείκνυται σε άτομα με δωδεκαδακτυλικό και γαστρικό έλκος.
Πολύ υψηλές δόσεις μπορεί να δράσουν κατά της αρτηριακής πίεσης και να αντιδράσουν με καρδιακές θεραπείες.
Ο dr. Eberhard von Koenen αναφέρει ότι πολλοί ντόπιοι θεωρούν πως οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούν το βότανο πολύ έντονα και υπάρχει περίπτωση να προκληθεί βλάβη στον οργανισμό τους.
Σημείωσε ότι εάν το ρόφημα πίνεται πολύ ισχυρό και πολύ συχνά, μπορεί να προκληθεί νεφρική βλάβη, αρθρίτιδα και σε πολύ μεγάλες δόσεις και ασύστολα, καρκίνος.
Υψηλές δόσεις μπορεί επίσης να προκαλέσουν αποβολή.
Ο dr. Eberhard von Koenen γεννήθηκε στη Νοτιοδυτική Αφρική, σημερινή Ναμίμπια στις 6 Μαρτίου 1915.
Ήταν Γερμανός γιατρός, ερευνητής βοτάνων, παραδοσιακός θεραπευτής, ομοιπαθητικός/βοτανολόγος και συγγραφέας στη Ναμίμπια.
Αν και επέστρεψε στη Γερμανία πολλές φορές, το 1963, επέστρεψε στη Ναμίμπια και ίδρυσε τον ερευνητικό σταθμό της ερήμου “Gobabeb” .
Σπούδασε ομοιοπαθητική στη Νότια Αφρική και έζησε σε μια φάρμα που ονομαζόταν «Farm Krumboek» μέχρι τον θάνατό του το 2012.
Έγραψε το βιβλίο Φαρμακευτικά, δηλητηριώδη και βρώσιμα φυτά στη Ναμίμπια/ Medicinal, poisonous, and edible plants in Namibia: με 128 εικονογραφήσεις από πρωτότυπα σχέδια του ιδίου του συγγραφέα – εικοσιπέντε χρόνια έρευνας, συμπεριλαμβανομένης της γνώσης ορισμένων παραδοσιακών θεραπευτών της Ναμίμπια, τεκμηριώνονται εδώ.
Η βοτανική του έρευνα, η οποία δημοσιεύεται σε άλλο βιβλίο, το Healing in Transition της Ναμίμπια διήρκεσε μια περίοδο άνω των 25 ετών και οδήγησε στην επίσημη αναγνώρισή του ως Onganga.
Κανένας λευκός δεν είχε λάβει ποτέ τον τίτλο του παραδοσιακού θεραπευτή, όπως ο dr. Eberhard von Koenen
Ο dr. Eberhard von Koenen αφιερώθηκε στην έρευνα και την παραγωγή φυσικών φαρμάκων μέχρι τα βαθιά γεράματα και πέθανε στις 14 Αυγούστου 2012, σε ηλικία 97 ετών στο αγρόκτημα Krumhuk, με μεγάλο σεβασμό και πνευματική φρεσκάδα.
https://www.namibiana.de/namibia-information/who-is-who/autoren/infos-zur-person/eberhard-von-koenen.html
https://library.si.edu/donate/adopt-a-book/medicinal-poisonous-and-edible-plants-namibia
namibiana.de
11) Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις:
Εγκυμοσύνη : το αρπαγόφυτο αντενδείκνυται στην εγκυμοσύνη και τη γαλουχία
Προβλήματα καρδιάς και κυκλοφορίας : το αρπαγόφυτο μπορεί να επηρεάσει τον καρδιακό ρυθμό, τον καρδιακό παλμό και την αρτηριακή πίεση.
Άτομα με διαταραχές του κυκλοφορικού τους και προβλήματα της καρδιάς τους συμβουλεύονται πάντα τον γιατρό τους
Χολολιθίαση : το αρπαγόφυτο αυξάνει την παραγωγή χολής και αυτό είναι πρόβλημα για άτομα με πέτρες στη χολή.
Χαμηλά επίπεδα νατρίου στον οργανισμό: το αρπαγόφυτο μειώνει τα επίπεδα νατρίου στο σώμα, οπότε και επιδεινώνει τα συμπτώματα σε άτομα που έχουν ήδη χαμηλά επίπεδα νατρίου.
Πεπτικό έλκος : το αρπαγόφυτο μπορεί να αυξήσει την παραγωγή οξέων στομάχου, τα οποία μπορεί να βλάψουν άτομα με έλκος στομάχου.
Όλα τα άτομα που παίρνουν φάρμακα, ειδικά τα άτομα που παίρνουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα/ΜΣΑΦ, συμβουλεύονται ΠΑΝΤΑ τον γιατρό τους πριν πάρουν αρπαγόφυτο, όπως και όλα τα άτομα με διαβήτη, διότι το αρπαγόφυτο έχει υπογλυκαιμικές ιδιότητες.
Μετεγχειρητικές περίοδοι : το αρπαγόφυτο αντενδείκνυται σε μετεγχειρητικές περιόδους.
https://medlineplus.gov/druginfo/natural/984.html
Επίλογος
*Η χρήση των βοτάνων για την ενδυνάμωση του οργανισμού μας και την θεραπεία ασθενειών και ανισορροπιών του, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας προσέγγισης, παρατήρησης και καταγραφής.
Τα βότανα όμως περιέχουν δραστικές ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν παρενέργειες και να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα και γι αυτό συνιστάται η συμβουλή ειδικού όταν ακολουθείται άλλη αγωγή.
Λόγω της δραστικότητας του αρπαγόφυτου δεν το χρησιμοποιούμε χωρίς την επίβλεψη ειδικού ή επαγγελματία υγείας που γνωρίζει την κλινική μας εικόνα και τις ιδιότητες, χρήσεις και δράσεις του βοτάνου.
Όλοι μπορούμε να είμαστε υγιείς!
Kείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr
Σημειώσεις:
Δεν χρησιμοποιούμε ΠΟΤΕ βότανα ή αιθέρια έλαια, στα οποία έχουμε αλλεργία
To botanologia.gr είναι, αυστηρά, ένας ιστότοπος ειδήσεων και πληροφοριών σχετικά με τα βότανα.
Το περιεχόμενο δεν προορίζεται να υποκαταστήσει επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές, διάγνωση ή θεραπεία.
Πάντα να ζητάμε τη συμβουλή του γιατρού μας ή άλλου ειδικευμένου γιατρού, για ιατρικά θέματα και προβλήματα που μας απασχολούν.
Δεν παραβλέπουμε ποτέ επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές.
Αν σε κάποιο προϊόν είμαστε αλλεργικοί δεν το χρησιμοποιούμε, επίσης δεν χρησιμοποιούμε προϊόντα και συστατικά που δεν ανέχεται το δέρμα μας
Δεν χρησιμοποιούμε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης , σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη γιατρού μας
