Εν μέσω της διασκέδασης, ο Φίλιππος δολοφονήθηκε από το μαχαίρι ενός από τους σωματοφύλακές του

 

Από παλιά η Μακεδονία αισθανόταν την επιρροή των άλλων περιοχών της Ελλάδας. Εντούτοις, η αφοσίωση του λαού ήταν μοιρασμένη ανάμεσα σε φυλές και φυλάρχους, αλλά κανένας από αυτούς δεν είχε αποδειχθεί ικανός να εκμεταλλευτεί τους άφθονους φυσικούς πόρους για να δημιουργήσει ένα ενιαίο κράτος και ενδεχομένως να ανταγωνιστεί την Αθήνα και τη Σπάρτη.

Όταν το 359 π.Χ. ο Φίλιππος Β΄ ανέβηκε στον θρόνο της Μακεδονίας, η τύχη του πάλαι ποτέ υπανάπτυκτου βασιλείου άρχισε να αλλάζει. Στα νιάτα του ο Φίλιππος είχε μελετήσει τις πολεμικές τεχνικές και τις επιχειρήσεις του θηβαϊκού στρατού. Κατόπιν εκμεταλλεύτηκε τις στρατιωτικές διπλωματικές του ικανότητες για να ασκήσει σταδιακά μεγαλύτερο έλεγχο στους πολέμαρχους και στους κατώτερους ευγενείς του ορεινού εσωτερικού της Μακεδονίας. Με τον καιρό ο Φίλιππος οργάνωσε έναν αφοσιωμένο και πειθαρχημένο στρατό από 40.000 πεζούς και ιππείς.

Σχεδόν 20 χρόνια μετά την άνοδό του στον μακεδονικό θρόνο, ο Φίλιππος και ο ισχυρός στρατός του εκστράτευσαν για να κατακτήσουν τον νότο. Το 338 π.Χ. οι Μακεδόνες νίκησαν τις στρατιές της ελληνικής συνομοσπονδίας, κυρίως της Αθήνας, της Θήβας και της Κορίνθου, στη Μάχη της Χαιρώνειας. Με αυτή τη νίκη οι πόλεις-κράτη υποτάχθηκαν στη μακεδονική ηγεμονία, εκτός από την απείθαρχη Σπάρτη.

Ο Φίλιππος ανάγκασε τις περισσότερες πόλεις-κράτη να προσχωρήσουν στην Κορινθιακή Συμμαχία, η οποία δεν σκόπευε μόνο να σταθεί ανάχωμα στη μελλοντική περσική επιθετικότητα, αλλά και να γίνει ένα όργανο τιμωρίας. Αντί να πολεμούν μεταξύ τους, οι πόλεις-κράτη της συμμαχίας θα επικεντρώνονταν στη διαρκή περσική και το 336 π.Χ. ο Φίλιππος ανακοίνωσε μια εκστρατεία εναντίον της Περσίας ως αντίποινα για όλες τις επεμβάσεις, τον πόνο και τα δεινά που για τόσα χρόνια είχε προκαλέσει στους Έλληνες η εχθρική αυτοκρατορία.

Λίγο πριν από την προβλεπόμενη εκστρατεία εναντίον της Περσίας, μία από τις κόρες του Φιλίππου παντρεύτηκε. Εν μέσω της γιορτής και της διασκέδασης, ο Φίλιππος δολοφονήθηκε από το μαχαίρι ενός από τους σωματοφύλακές του. Στον θρόνο της Μακεδονίας ανέβηκε ο 20χρονος Αλέξανδρος, ο γιος του, και για ένα διάστημα οι αντίπαλοι διοικητές στον στρατό του Φιλίππου ήλπιζαν ότι θα είχαν υπό τον έλεγχό τους τον νεαρό μονάρχη. Όμως τα έχασαν με την επιβλητική παρουσία και την αποφασιστικότητα του νεαρού βασιλιά όχι μόνο να συνεχίσει την επιθετική τακτική του Φιλίππου απέναντι στην Περσία, αλλά και να επεκτείνει την ελληνική επικράτεια στο απόλυτο όριό της.

Πολλές φορές οι φιλοδοξίες του Αλεξάνδρου αποδείχτηκαν μεγαλύτερες από του πατέρα του. Για 11 χρόνια, από το 334 έως το 323 π.Χ., ο στρατός του από Μακεδόνες και άλλους Έλληνες κατέκτησε την Περσική Αυτοκρατορία, προήλασε ανατολικά προς την Ινδία και νότια προς την Αίγυπτο, επεκτείνοντας την κυριαρχία του Αλεξάνδρου σε μεγάλο μέρος του γνωστού κόσμου. Στο μεταξύ, η Σπάρτη αναγκάστηκε να προσχωρήσει στην Κορινθιακή Συμμαχία όταν το 331 π.Χ. ο μακεδονικός στρατός υπό τον Αντίπατρο νίκησε τις σπαρτιατικές δυνάμεις υπό τον βασιλιά Άγι Γ΄ στη Μάχη της Μεγαλόπολης.

Ο θάνατος του Αλεξάνδρου άφησε ένα κενό εξουσίας που κατέληξε σε πολυετή σύγκρουση και τελικά έστρωσε τον δρόμο για τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδας. Στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ. οι ίντριγκες είχαν κοπάσει. Οι αντίπαλοι υπαρχηγοί του Αλεξάνδρου συνειδητοποίησαν ότι κανένας δεν μπορούσε να κυβερνήσει μόνος του την αχανή αυτοκρατορία που είχε κατακτήσει ο Αλέξανδρος με την κόψη του σπαθιού του. Το 281 π.Χ. η επικράτεια του Αλεξάνδρου είχε διαμελιστεί σε τέσσερις μεγάλες περιοχές. Ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου άφησε ένα κενό εξουσίας που οδήγησε στην κατάκτηση της Ελλάδας από τη Ρώμη.

loading...