TO ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΜΠΟΥΦΟΣ

Αν βρεθείτε ποτέ κατηγορούμενος, που το απεύχομαι,  μην περιμένετε να σας σώσει κανένας δικηγόρος, κανένας δικαστής και κανένας ειδήμων ή αδαής, αν δεν σώσετε μόνος σας τον εαυτό σας.

Ήταν Παρακευή βράδυ και είχα προσβληθεί από γρύπη. ΄Επαιρνα ένα σιρόπι που αφ’ ενός ο γιατρός δεν μου είπε ότι προκαλεί υπνηλία, αφ’ ετέρου δε, ως όφειλα, δεν είχα διαβάσει τις οδηγίες. Ενώ θα έπρεπε να μην πάω στην Υπηρεσία, από υπερβάλοντα και ηλιθιώδη ζήλο πήγα το Σάββατο στην Υπηρεσία μου για να πάρω μία κατάθεση από ένα συνταγματάρχη για να κλείσω μια προανάκριση που μου είχε ανατεθεί.

Μετέβη με το αυτοκίνητό μου στην Υπηρεσία. Κατά τη διαδρομή συνελάβα τον εαυτό μου τρεις φορές να με έχει πάρει ο ύπνος. Τη πρώτη και τη δεύτερη το πρόλαβα το κακό, τη τρίτη φορά ξύπνησα πίσω από μια νταλίκα, ευτυχώς σταθμευμένη και δεν είχα σκοτώσει ή τραυματίσει κανένα. Μάλιστα ήμουν τόσο μαστουρωμένος που όταν ξύπνησα πίσω από τη νταλίκα είπα πολύ χαλαρά και με απάθεια: «Τράκαρα». Το αυτοκίνητο είχε πάθει μεγάλη ζημιά, ευτυχώς εγώ είχα ένα μικρό τραυματάκι στο μέτωπο από πρόσκρουση στο στο παμπρίζ.

Πήρα ένα ταξί και πήγα στην Υπηρεσία. Παρουσιάστηκα στον Υποδιοικητή, ένα γενναίο ταξίαρχο, ανέφερα το συμβάν και του ζήτησα να φύγω για να περισυλλέξω το αυτοκίνητό μου. Ο γενναιόδωρος και γενναίος ταξίαρχος αρνήθηκε να μου δώσει άδεια και κατέφυγα στο γιατρό της Υπηρεσίας και ζήτησα και με έβγαλε ελεύθερο Υπηρεσίας και έφυγα.

Τη Δευτέρα ο υπασπιστής μου ζήτησε να κάνω αναφορά για το συμβάν. Ισχυρίσθηκα ότι δεν υπήρχε λόγος να κάνω αναφορά διότι ούτε είχα σκοτώσει ή τραυματίσει κάποιον, ούτε είχα πάθει κάτι σοβαρό παρά μόνο είχα χαϊδέψει τα οπίσθια μιας νταλίκας. Ο υπασπιστής επέμεινε, εγώ δεν ήθελα να υποβάλω αναφορά αλλά τελικά υπέβαλα την αναφορά.

Υπέβαλα δε την αναφορά με όλες τις λεπτομέρειές της διότι ακόμη ήμουνα πρωτοετής εύλεπις.

Διατάχθηκε προανάκριση. Κατέθεσα στο προανακριτή μου μετά πάσης λεπτομερείας τα πάντα. Χρειάσθηκε και τρίτη φορά να επιβεβαιώσω τα αναφερθέντα και κατατεθέντα.

Ειρήσθω εν παρόδω, μετά την έκδοση της διαταγής διενεργείας της προανάκρισης, με κάλεσε ο γενναιόδωρος και γενναίος ταξίαρχος και μου έκανε τη παρατήρηση: ‘‘Καλά ήταν ανάγκη να γράψεις στην αναφορά σου ότι τράκαρες;’’ Κύριε Ταξίαρχε, εγώ ως βλάκας το έγραψα, σεις ως ‘‘πεπειραμένος’’ και εφόσον θέλατε να με προφυλάξετε γιατί δεν με καλέσατε και να μου πείτε να αλλάξω την αναφορά μου;

Το αποτέλεσμα ήταν να παραπεμφθώ στο Στρατοδικείο με το εξής κατηγορητήριο: «Διότι οδηγούσα κατά τρόπο δυνάμενο να προξενήσω δυστύχημα». Αγωνιούσα για το αποτέλεσμα της δίκης. Έχω μια αρχή να ρωτάω. Ρώτησα σχετικούς και άσχετους, ειδήμονες και αδαείς. Αφού ενημέρωσα και ένα ταγματάρχη της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, για την υπόθεσή μου υπέβαλα στον ‘‘σχετικό, ειδικό και ειδήμονα’’  το ερώτημα: ‘‘Κύριε ταγματάρχα  έχω τρεις φορές αναφέρει, καταθέσει και επιβεβαιώσει με τα πάσης λεπτομερείας τα γεγονότα όπως συνέβησαν. Στο Στρατοδικείο τι θα καταθέσω:’’ Και ο ‘‘σχετικός, ειδικός και ειδήμονας’’  μου συνέστησε να πω την αλήθεια. 

Κάθισα και σκέφτηκα με το λίγο μυαλό που διαθέτω. Ακόμη και αν είναι στις προθέσεις της έδρας να με αθωώσει πως θα με αθωώσει αν πω για τέταρτη φορά την αλήθεια; Μόνο για λόγους βλακείας θα μπορούσαν να με αθωώσουν αν ξανά έλεγα την αλήθεια. Υπόψη δε, για όσους δεν το γνωρίζουν ο κατηγορούμενος μπορεί να καταθέσει στο δικαστήριο ό,τι θέλει διαψεύδοντας κατηγορηματικά όλες τις προηγούμενες καταθέσεις του, διότι καταθέτει ανωμοτί.

Στο Στρατοδικείο μου είχαν διορίσει ως συνήγορο υπεράσπισής μου ένα λοχαγό. 

Στην απολογία μου κατέθεσα ότι είχα το παράθυρο του αυτοκινήτου μου ανοιχτό, φυσούσε δυνατός αέρας και ξαφνικά ένα σύννεφο σκόνης με τύφλωσε, έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου με αποτέλεσμα να βρεθώ πίσω από τη σταθμευμένη νταλίκα.

Ο στρατιωτικός εισαγγελέας της έδρας, (τότε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, λεγόταν Βασιλικός Επίτροπος), στην σύντομη αγόρευσή του, είπε: ‘‘όλοι μας οδηγούμε και αυτό μπορεί να συμβεί στο καθένα μας, οπότε προτείνω την αθώωση του κατηγορουμένου’’. Ο πρόεδρος συμφώνησε με τη πρόταση του Εισαγγελέα και ρώτησε τον ‘‘συνήγορό μου’’. Ο κύριος συνήγορος τι έχει να πεί;  ‘‘Ζητώ την επιείκεια’’, έτσι του είχανε πεί να καταθέσει;  Και ο πρόεδρος απήντησε; Δηλαδή δυο φορές αθώος.

 Και τώρα έχομαι στο φαινόμενο της Καΐλη.

Η Καΐλη έκανε τα εξής εγκληματικά λάθη κατά του εαυτού της. 

1ον : Κατ’ αρχήν εξετέθη αναφανδόν και αυτοχαρακτηρίσθηκε η πρώτη και κύρια ύποπτη για το Qatar gate όταν εκθείαζε στο Ευρωκοινονούλιο, χωρίς κανένα αστερίσκο, το Κατάρ για τη δημοκρατία του και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μόνο που ο Ανδρουλάκης εκείνη τη στιγμή δεν το πρόσεξε διότι ‘‘διάβαζε’’

2ον: Από τι στιγμή που αντιλήφθηκε ότι έσκασε η βόμβα δεν έπρεπε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με κανένα. Θα μπορούσε να τηλεφωνήσει μόνο στο πατέρα της μονολεκτικά ότι πρέπει να πάει στο σπίτι γιατί τον χρειάζεται. Και εφόσον ο πατέρας της έφθανε ασφαλής στο σπίτι να του φορτώσει τα παράνομα χρήματα και να τα ξεφορτωθεί αυτή για να απέφευγε τουλάχιστον το αυτόφωρο.

3ον: Ο εν δυνάμει κατηγορούμενος όσο πιο λίγο ανοίγει το στόμα του τόσο πιο καλά γι’ αυτόν.

4ον: Δεν αποκαλύπτεις πρόσωπα: Διότι όσο πιο πολλά πρόσωπα αποκαλύπτεις τόσο πιο πολύ ενοχοποιείς τον εαυτό σου και τον χώνεις πιο βαθειά στη φυλακή.

5ον: Δεν εμπιστεύεσαι κανένα άλλο περισσότερο από τον εαυτό σου, πολύ δε περισσότερο τους δικηγόρους*.

Έν προκειμένω η Καϊλη είναι τόσο πολύ περιπεπλεγμένη με την υπόθεση που δεν μπορεί να τη σώσει κανένας Δημητρακόπουλος και κανένας Ελληνοβέλγος δικηγόρος διότι μέχρι στιγμής, κατά τη γνώμη μου, αν δεν της έχουν κάνει κακό με τις συμβουλές τους, τουλάχιστον δεν τη έχουν βοηθήσει.

Τελικά το έξυπνο πουλί πιάστηκε στα πράσσα και από τη μύτη και από τα πόδια και από τα χέρια και τελικά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν οποιοδήποτε πουλί αλλά ο μπούφος.

Η εκτίμησή μου είναι ότι αν τελικά δεν προφυλακισθεί θα αφεθεί ‘‘ελεύθερη’’ με παρά πολλούς και επαχθείς περιοριστικούς όρους. Σε αυτό μπορεί να συμβάλει και η κόρη της.

Ο αιρετικός.

*Επειδή έχω βρεθεί πολλές φορές κατηγορούμενος και μηνυτής στα δικαστήρια έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα:  Η πλειονότητα των δικηγόρων, για να μη πω όλοι τους, συντάσσουν τα δικόγραφα στο γόνατο ανεβαίνοντας τα σκαλιά των δικαστηρίων. Είναι δε οι μεγαλύτεροι κλέφτες και απατεώνες. Ποτέ δε, δεν συντάσσει κανένας τους υπομνήματα και παροχές εξηγήσεων προς τον Εισαγγελέα στο προανακριτικό στάδιο για να απαλλαγείτε, διότι θέλουν να σε έχουν πελάτη όσο το δυνατόν περισσότερα χρόνια και να σε αρμέγουν. Όταν δε χάσουν μια υπόθεση την οποία έπρεπε να κερδίσετε από τα αποδυτήρια έχουν το άλλοθι ότι δεν δικάζουν αυτοί, αλλά οι δικαστές. Τότε αυτοί τι κάνουν και γιατί να υπάρχουν. Προσωπικά μια φορά πήγα σε δικηγόρο για να μου συντάξει παροχές εξηγήσεων. Ήταν όλο κι όλο μισή σελίδα. Την πήρα και την έσκισα. Συνέταξα μόνος μου τις παροχές εξηγήσεων, ένα κλασέρ πάχους τεσσάρων εκατοστών, απηλλάγη με βούλευμα και δεν ξαναπήγα σε δικηγόρο για ποινική υπόθεση.