Που πάμε Θεέ μου;
Ενας 26χρονος σκότωσε τη μητέρα του, τις προάλλες μια 17χρονη έσφαξε τη φίλη της, λίγο πιο πριν μια μάνα εξέδιδε την κόρη της, μια άλλη μάνα σκότωσε τα παιδιά της, κάποιος πατέρας τα βίαζε , άνδρες σκοτώνουν τις γυναίκες τους, παιδεραστές βιάζουν παιδικές ψυχές , ανώμαλοι κάθε μορφής, εγκληματίες , διεφθαρμένοι , απροστάτευτα παιδιά, διαλυμένες οικογένειες… είναι λίγα από όσα συμβαίνουν σε μια κοινωνία που καταρρέει την ώρα που οι οικονομικοί δείκτες βελτιώνονται αισθητά.
Τι να φταίει άραγε; Η οικονομική κρίση που προηγήθηκε, ο εγκλεισμός της καραντίνας, η εποχή του διαδικτύου, η παγκοσμιοποίηση , ο καπιταλισμός, ή ο κακός μας ο καιρός;
Οι εποχές αλλάζουν τις αξίες ή οι αξίες αλλάζουν τις εποχές;
Δεν είναι κρίμα εμείς οι έλληνες να αναρωτιόμαστε ακόμα τι μας φταίει; όταν έχουμε την τύχη να διαθέτουμε στο αξιακό μας οπλοστάσιο δυο βασικούς πυλώνες. Την αρχαία ελληνική γραμματεία, που δίδαξε «το μέτρο» και την ορθόδοξη χριστιανική μας παράδοση που διδάσκει την «ταπεινοφροσύνη».
Τα απεμπολήσαμε και τα δυο. Μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κανείς στις καθημερινές μας συναλλαγές και συζητήσεις . Εγωισμός και αμετροέπεια. Καθήμενοι ήσυχοι στον καναπέ μας, σχολιάζουμε απορημένοι τις ακραίες εκφάνσεις ενός υφέρποντα εγωισμού που πλέον επικρατεί παντού, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι οι επόμενοι πρωταγωνιστές στα κανάλια μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο εγωισμός προϋπάρχει και οι συνθήκες δημιουργούν τις εκτροπές.
Ας αναρωτηθούμε ο καθένας μας ξεχωριστά το χρέος μας απέναντι στην κοινωνία που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Ο τελευταίος κόκκος άμμου από την κλεψύδρα δεν έπεσε ακόμα. Υπάρχει χρόνος και ελπίδα για τις μεγάλες εσωτερικές αλλαγές.
Και συ Θεέ μου!!! Παρόλο που Σε σκοτώνουμε συνέχεια, επιμένεις να γεννιέσαι κάθε χρόνο;
Προστάτεψε μας… Ανακούφισε τον πόνο των θυμάτων… Συγχώρεσε τους θύτες… Φώτισέ μας…
Σε ευχαριστούμε που Υπάρχεις.
Μη κουραστείς να μας περιμένεις.
Μήπως είναι ευκαιρία αυτά τα Χριστούγεννα , να ακυρώσουμε τα φανταχτερά μας ρεβεγιόν , να ζητήσουμε συγγνώμη από τον <<αδελφό>> μας, να αγκαλιάσουμε τον/την σύντροφο μας, να βοηθήσουμε ένα φτωχό, να ξεστολίσουμε τα δέντρα, να σβήσουμε τα λαμπιόνια Led από τους δρόμους και να ανάψουμε ένα ταπεινό κεράκι στην φάτνη Εκείνου που γεννήθηκε για να μας κάνει ευτυχισμένους;
Χωρίς υπογραφή…
