15 Δεκεμβρίου το 1025 μ.Χ φεύγει από την ζωή σε ηλικία 69 ετών η μεγαλύτερη και ενδοξότερη φυσιογνωμία του «μεσαιωνικού Ελληνισμού»,ο «Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος»!!!

Κατατρόπωσε τους Βουλγάρους, πολέμησε και νίκησε τους Άραβες στη Συρία, τους Λογγοβάρδους στην Ιταλία, τους Αρμένιους στην Κιλικία και τους Νορμανδούς στη Σικελία.Εκχριστιάνισε τους Ρώσους  και εφήρμοσε το περίφημο Αλληλέγγυον

με το οποίο υποχρεώνονταν οι δυνατοί να καταβάλλουν τους φόρους των πτωχών καλλιεργητών, οι οποίοι είχαν καταστραφεί οικονομικά κυρίως λόγω των μακροχρόνιων πολέμων.Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι παρά τους συνεχείς πολέμους, άφησε πίσω του το δεύτερο μεγαλύτερο πλεόνασμα στο αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο από καταβολής της Αυτοκρατορίας (το μεγαλύτερο ήταν αυτό που άφησε ο Αυτοκράτορας Aναστάσιος Α’ τον 5ο αιώνα με 23.000.000 σόλιδους).

Ο Βασίλειος Β΄, υπήρξε ο μακροβιότερος  αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, βασίλεψε σχεδόν μισό αιώνα (976 – 1025) και προσωποποιεί το σημείο της ύψιστης πολιτικής και στρατιωτικής ακμής της αυτοκρατορίας.

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και σχεδόν εννιακόσια χρόνια μετά τον θάνατο του η μεγαλοσύνη και ο “μύθος” του σπουδαιότερου αυτοκράτορα της Ρωμιοσύνης αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και έδωσε νέα πνοή στους Έλληνες για να διεκδικήσουν τα πατρογονικά τους δικαιώματα από τα εδάφη που είχαν χάσει άδικα από τα στίφη των βαρβάρων αιώνες πριν. Ο Κωστής Παλαμάς με την “Φλογέρα του Βασιλιά” καθώς και η Πηνελόπη Δέλτα με το ιστορικό μυθιστόρημα της τον “Καιρό του Βουλγαροκτόνου”  συνέβαλλαν τα μέγιστα στην θεμελίωση του νεοελληνικού εθνισμού με άμεση επέκταση στις μετέπειτα επιτυχίες μας στους βαλκανικούς αγώνες καθώς και στον  διπλασιασμό της Ελλάδας όσον αφορά την έκταση της κατά την δεκαετία 1910-20.