Η απόπειρα δολοφονίας κατά του Imran Khan αποκαλύπτει το βρώμικο παιχνίδι του κατεστημένου
Andrew Korybko Αμερικανός πολιτικός αναλυτής *
Με όποιον από αυτούς τους τρεις τρόπους δράσης επιλέξουν να ακολουθήσουν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στρατηγική αδράνεια είναι αποφασιστικά ενάντια στα ελίτ κλιμάκια του The Establishment, που έχασαν ήδη τον Υβριδικό Πόλεμο/Πόλεμο Πέμπτης Γενιάς (5GW) ενάντια στον πακιστανικό λαό. Μπορούν είτε να ακολουθήσουν το ρεύμα επιτρέποντας επιτέλους στις μάζες να επιλέξουν δημοκρατικά τον αρχηγό τους, είτε να καθυστερήσουν προσωρινά αυτό το αναπόφευκτο συνεχίζοντας να συνωμοτούν εναντίον τους ή ακόμη και κυριολεκτικά να διακινδυνεύσουν μια εμφύλια σύγκρουση επιτιθέμενές τους απευθείας.
Απειλές που χορηγούνται από το κράτος
Ο πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Imran Khan, ο οποίος ανατράπηκε μέσω ενός μεταμοντέρνου πραξικοπήματος που ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ στις αρχές της άνοιξης ως τιμωρία για την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του, επέζησε ελάχιστα από μια απόπειρα δολοφονίας την Πέμπτη. Οδηγούσε την υποσχεθείσα Μεγάλη Πορεία του από τη Λαχόρη στο Ισλαμαμπάντ μαζί με χιλιάδες υποστηρικτές του για να απαιτήσει ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα. Πριν από την αναχώρηση του πρώην πρωθυπουργού, ο υπουργός Εσωτερικών Ράνα Σαναουλάχ απείλησε να «τον κρεμάσει ανάποδα».
Δυσφήμηση του πρώην πρωθυπουργού
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η πιο δημοφιλής πολιτική προσωπικότητα στο Πακιστάν, του οποίου το κόμμα συνεχίζει να σαρώνει κάθε ενδιάμεση εκλογή στις οποίες έχει συμμετάσχει από τον Απρίλιο, κατηγόρησε τον Sanaullah, τον πρωθυπουργό Shehbaz Sharif και τον αρχηγό της αντικατασκοπείας του ISI, στρατηγό Faisal Naseer. επειδή προσπάθησε να τον σκοτώσει. Ο πρώτος τηλεγράφησε ήδη τις προθέσεις του στο προηγούμενο παράδειγμα και άλλοι, ο δεύτερος έχει προφανές μερίδιο να σταματήσει τον αντίπαλό του και ο τρίτος προφανώς έλαβε εντολή να πραγματοποιήσει αυτή τη βρώμικη πράξη.
Οι εξωτερικοί παρατηρητές μπορεί να αναρωτιούνται γιατί ο επικεφαλής της αντικατασκοπείας της χώρας θα ανατεθεί με αυτό, αλλά είναι πραγματικά λογικό από την οπτική γωνία μέσα από την οποία το The Establishment –που είναι η πακιστανική γλώσσα για τις ισχυρές στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών αυτού του κράτους– αντιμετωπίζει τον πρώην πρωθυπουργό. Η οπλισμένη αφήγηση για τον πόλεμο πληροφοριών ότι τα ελίτ κλιμάκια του έχουν ενθαρρύνει τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς πληρεξούσιους να πείσουν το κοινό να πιστέψει το τελευταίο εξάμηνο είναι ότι είναι «τρομοκράτης».
Σε τελική ανάλυση, ο Imran Khan κατηγορήθηκε γελοία βάσει του «Anti-Terrorism Act» της χώρας αφού ανακοίνωσε την πρόθεσή του να υποβάλει δικαστικές υποθέσεις εναντίον εκείνων των αξιωματούχων που ισχυρίστηκε ότι είχαν κακοποιήσει έναν από τους κορυφαίους βοηθούς του υπό κράτηση. Οι ελίτ του κατεστημένου προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν τον πρώην πρωθυπουργό ως λεγόμενο «αντικρατικό εξτρεμιστή» που φέρεται να συνωμοτεί για να «υποκινήσει ανταρσία» και « δυσφημεί » τους κρατικούς θεσμούς. Αυτά τα ψέματα επινοήθηκαν απλώς και μόνο επειδή επιδιώκει ενεργά να αντιστρέψει την αλλαγή καθεστώτος φέτος την άνοιξη.
Από τις ψεύτικες ειδήσεις σε μια αποτυχημένη δολοφονία
Για να είμαστε απολύτως σαφείς, ο Imran Khan οραματίζεται να το κάνει αυτό με καθαρά ειρηνικά και πολιτικά μέσα που συνδέονται με τις συνταγματικές διαδικασίες της χώρας του, όχι μέσω της βίας, της τρομοκρατίας ή της παραπληροφόρησης. Το μόνο που απαιτούν ο ίδιος και οι δεκάδες εκατομμύρια πατριώτες υποστηρικτές του είναι ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα, ώστε ο ίδιος ο πακιστανικός λαός να αποφασίσει άμεσα ποιος θέλει να τον οδηγήσει. Αυτός ο ευγενής στόχος ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τις πιο αγνές δημοκρατικές αρχές , αλλά γι’ αυτό ακριβώς αποτελεί «απειλή».
Αυτοί οι εγχώριοι συνεργάτες που συνεννοήθηκαν με τις ΗΠΑ για να ανατρέψουν τον πρώην πρωθυπουργό γνωρίζουν πολύ καλά πόσο αντιδημοφιλές είναι το μεταμοντέρνο πραξικόπημα τους, γι’ αυτό και έπρεπε να καταφύγουν σε όλο και πιο δεσποτικά, δικτατορικά και τελικά δυστοπικά μέσα για να προσκολληθούν στην εξουσία. Ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα θα ανατρέψουν την αλλαγή του καθεστώτος κατά του Imran Khan, μετά την οποία οι συνωμότες πιθανότατα θα έμειναν χωρίς δουλειά στην καλύτερη περίπτωση ή θα διώκονταν στη χειρότερη εάν δεν φύγουν πρώτα στο εξωτερικό.
Αφού έχασαν τον πλήρη έλεγχο της κοινωνικοπολιτικής δυναμικής της χώρας (ήπιας ασφάλειας) ως αποτέλεσμα του μεταμοντέρνου πραξικοπήματος που βοήθησαν να πραγματοποιηθεί και όλων όσων εκτυλίχθηκαν στη συνέχεια, οι ελίτ του κατεστημένου πανικοβλήθηκαν και έτσι αποφάσισαν να εξοντώσουν τον Imran Khan. Θα μπορούσαν πιθανώς να επιδιώξουν να κλείσουν κάποιο είδος συμφωνίας μαζί του για τη διασφάλιση της πρόωρης συνταξιοδότησής τους με αμνηστία με αντάλλαγμα τη διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών όσο το δυνατόν νωρίτερα, αλλά πιθανότατα φοβήθηκαν την αντίδραση των ΗΠΑ.
Κίνητρα στρατιωτικού νόμου
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί που ήταν υπεύθυνοι για αυτήν την αλλαγή καθεστώτος, η οποία περιλαμβάνει τα κλιμάκια της ελίτ του κατεστημένου που διαβόητα παρέμειναν «ουδέτερα» και ως εκ τούτου την «διευκόλυναν παθητικά», είναι πολιτικά (και ενδεχομένως και οικονομικά) χρεωμένοι στις ΗΠΑ. Η συμμόρφωση με το αίτημα του πρώην πρωθυπουργού χωρίς προηγουμένως να λάβει την έγκριση των ΗΠΑ –η οποία θεωρητικά θα μπορούσε να είχε χορηγηθεί εάν αποφάσιζε να μειώσει τις απώλειές της με πρόωρες εκλογές αντί να διακινδυνεύσει την αποσταθεροποίηση του Πακιστάν– μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη.
Αυτό δεν είναι για να δικαιολογήσουν την προσπάθειά τους να τον δολοφονήσουν, αλλά απλώς για να εξηγήσουν την πιθανή διαδικασία σκέψης τους. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση λήφθηκε να εξαλειφθεί ο Imran Khan μόλις ξεκίνησε την υποσχεθείσα Μεγάλη Πορεία του, καθώς οι ελίτ του κατεστημένου περίμεναν ότι ο μόνος άλλος τρόπος να το σταματήσουν θα ήταν να διατάξουν τη χρήση θανατηφόρας βίας εναντίον αυτών των χιλιάδων ειρηνικών διαδηλωτών μόλις μπήκε στην πρωτεύουσα. Η επακόλουθη αιματοχυσία θα είχε οδηγήσει σε στρατιωτικό νόμο και θα οδηγούσε σε διεθνή απομόνωση.
Φυσικά, η προφανής προσφυγή θα ήταν απλώς να οργανώσουν οι πολιτικοί τους πληρεξούσιοι ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα ως η πιο υπεύθυνη βαλβίδα πίεσης, αλλά αυτό δεν εξετάστηκε ποτέ σοβαρά για τους προαναφερθέντες λόγους. Προχωρώντας, τα ελίτ κλιμάκια του κατεστημένου περίμεναν ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα δολοφονηθεί επιτυχώς, μετά την οποία οι υποστηρικτές του θα ξεσηκωθούν αναμενόμενα και έτσι θα δημιουργήσουν το πρόσχημα για την επιβολή στρατιωτικού νόμου χωρίς διεθνή απομόνωση.
Με άλλα λόγια, είχε ήδη ληφθεί η απόφαση να επιβληθεί ξανά επίσημα η στρατιωτική κυριαρχία στο Πακιστάν προκειμένου να αποτραπεί η διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών όσο το δυνατόν νωρίτερα, αν και οι ελίτ του κατεστημένου έπρεπε πρώτα να δημιουργήσουν ένα λεγόμενο «δημόσια εύλογο» πρόσχημα. . Ελλείψει αυτού, και ειδικά στην περίπτωση που η Μεγάλη Πορεία έφτανε στην πρωτεύουσα και έτσι είχε ως αποτέλεσμα να διατάξουν τη χρήση θανατηφόρου βίας εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, θα υπήρχε διεθνής απομόνωση και πιθανώς ακόμη και κυρώσεις.
Τα τρία πιο πιθανά σενάρια
Η «λύση» ήταν να οργανωθεί η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού, να κατηγορηθεί σε έναν «μοναχικό λύκο», να επιβληθεί στρατιωτικός νόμος ως απάντηση στους υποστηρικτές του που είχαν προβλεφθεί ταραχές στη συνέχεια, και στη συνέχεια να τεθεί εκτός νόμου το κόμμα του με την ψευδή βάση ότι υποτίθεται ότι είναι «αντικρατικοί εξτρεμιστές». Αυτή η πλοκή απέτυχε από μια τύχη, που τώρα θέτει την ελίτ του κατεστημένου σε δίλημμα, καθώς έχασαν τη μοναδική τους ευκαιρία να δημιουργήσουν το πρόσχημα για την επιβολή στρατιωτικού νόμου χωρίς διεθνείς συνέπειες.
Το βρώμικο παιχνίδι τους αποκαλύφθηκε και ολόκληρος ο κόσμος υποψιάζεται πλέον ότι κάτι κακό συμβαίνει, καθώς η σειρά των γεγονότων που όλοι περίμεναν να εκδηλωθούν σε περίπτωση επιτυχίας αυτής της πλοκής δολοφονίας είναι προφανής σε όλους τους αντικειμενικούς παρατηρητές. Δεδομένου ότι ο Imran Khan επέζησε και υποσχέθηκε ότι η Μεγάλη Πορεία του προς το Ισλαμαμπάντ θα συνεχιστεί ό,τι κι αν γίνει, τα κλιμάκια της ελίτ του The Establishment αναγκάζονται τώρα σε ένα zugzwang, το οποίο αναφέρεται σε μια κατάσταση στο σκάκι όπου όλες οι πιθανές κινήσεις είναι μειονεκτικές.
Μπορούν είτε επιτέλους να κάνουν το πολιτικά σωστό πράγμα, βάζοντας τους πληρεξούσιους τους να οργανώσουν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όσο το δυνατόν νωρίτερα (αν και σε βάρος των ιδιοτελών τους συμφερόντων όπως εξηγήθηκε προηγουμένως). Προσπαθήστε να επινοήσετε ένα άλλο ξεκάθαρα κατασκευασμένο πρόσχημα για την επιβολή στρατιωτικού νόμου (αν και αυτή τη φορά πιθανώς με διεθνείς συνέπειες αφού όλοι πλέον έχουν επίγνωση των προθέσεων τους). ή απλώς «πήγαινε απατεώνας» χρησιμοποιώντας θανατηφόρα βία εναντίον των ειρηνικών διαδηλωτών, αφού δεν δίνουν πλέον δεκάρα για το τι συμβαίνει.
Τα ελίτ κλιμάκια του κατεστημένου έχουν ήδη χαθεί (ακόμα κι αν δεν το ξέρουν ακόμα)
Με όποιον από αυτούς τους τρεις τρόπους δράσης επιλέξουν να ακολουθήσουν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στρατηγική αδράνεια είναι αποφασιστικά ενάντια στα ελίτ κλιμάκια του The Establishment, που έχασαν ήδη τον Υβριδικό Πόλεμο/Πόλεμο Πέμπτης Γενιάς (5GW) ενάντια στον πακιστανικό λαό. Μπορούν είτε να ακολουθήσουν το ρεύμα επιτρέποντας επιτέλους στις μάζες να επιλέξουν δημοκρατικά τον αρχηγό τους, είτε να καθυστερήσουν προσωρινά αυτό το αναπόφευκτο συνεχίζοντας να συνωμοτούν εναντίον τους ή ακόμη και κυριολεκτικά να διακινδυνεύσουν μια εμφύλια σύγκρουση επιτιθέμενές τους απευθείας.
Σε κάθε περίπτωση, τα ελίτ κλιμάκια του The Establishment έχουν χάσει κάθε νομιμότητα μετά την ανεπιτυχή συνωμοσία δολοφονίας τους εναντίον του Imran Khan. Η μάχη για τις καρδιές και τα μυαλά έχει τελειώσει αφού κέρδισαν αποφασιστικά ο πρώην πρωθυπουργός και οι υποστηρικτές του, οι οποίοι έσπρωξαν τους υποστηριζόμενους από ξένους θεσμικούς αντιπάλους τους στη γωνία μέσω ειρηνικών πολιτικών διαμαρτυριών τους και έτσι τους έκαναν να αντιδράσουν υπερβολικά κηρύσσοντας πρακτικά πόλεμο στο ίδιο 220+ εκατομμύρια άνθρωποι που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.
Το καλύτερο σενάριο είναι ότι εκείνοι από τα ελίτ κλιμάκια του κατεστημένου που ευθύνονται για αυτή την κατάφωρη παραβίαση της εμπιστοσύνης του λαού, η οποία αδιαμφισβήτητα πέρασε την κόκκινη γραμμή του τελευταίου, αποδέχονται την ήττα τους επιτρέποντας να επικρατήσει η δημοκρατία χωρίς να συνεχίσουν να προσπαθούν να την εμποδίσουν επικίνδυνα. μάταιος. Κανένα ειλικρινά πατριώτη μέλος του The Establishment δεν θα διακινδύνευε να ρίξει το Πακιστάν σε πανδαιμόνιο συνεχίζοντας να συνωμοτεί εναντίον του λαού του, πόσο μάλλον να αντιμετωπίζει σοβαρά τον πόλεμο εναντίον του.
Συμπερασματικές Σκέψεις
Το Πακιστάν βρίσκεται κυριολεκτικά στη δίνη μιας ειρηνικής πολιτικής επανάστασης υπό την ηγεσία πατριωτών της βάσης που θέλουν να απελευθερώσουν την αγαπημένη τους χώρα από τον ξένο ζυγό που του έχει επιβληθεί μετά το μεταμοντέρνο πραξικόπημα που ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ. Αυτά τα επίλεκτα μέλη του κατεστημένου που είναι υπεύθυνα για εκείνη την αλλαγή καθεστώτος και για όλα όσα ακολούθησαν, ειδικά την απόπειρα δολοφονίας του Imran Khan, πρέπει να κάνουν το σωστό για να σώσουν την ίδια χώρα στην οποία αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία.
