Πώς να επιλέγουμε παιδικό βιβλίο;


Ελένη Παπουτσή

Εκπαιδευτικός -Master of education

Κλινική ψυχολόγος * 

Συνήθως γονείς, συγγενείς, νονοί, δάσκαλοι, κάνουν δώρα στα παιδιά και βιβλία. Επιλέγουν κυρίως αυτά που έχουν διαφημιστεί πολύ η αυτά που γράφουν ότι είναι από κάποιον με βραβεία, χωρίς να κάνουν τον κόπο να τα κοιτάξουν , γιατί υποτίθεται ότι κάποιος άλλος φρόντισε για τα παιδιά τους.

Από αυτό το σημείο ξεκινούν να νοσούν οι κοινωνίες. Όταν γράφει παιδικό βιβλίο κάποιος μεταλλειολόγος -οικονομολόγος, όσα βραβεία και να του έχουν δώσει, δεν ξέρει παιδαγωγικά. Τα βραβεία τα δίνουν μεταξύ τους, αν συμφέρει οικονομικά να προωθηθεί κάποιο άτομο, αν και αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, αν περνάει ο συγγραφέας, τα μηνύματα που θέλει το νέο κοινωνικό σύμφυρμα μέσα στον παγκόσμιο καμβά.

Δεν επιλέγουμε βιβλία γραμμένα από άτομα που έχουν δυο και τρία παιδιά. Δε σημαίνει ότι ξέρουν από παιδιά. Τα μεγάλωσαν πειραματικά, με κάτι που άκουγαν , έτυχε έγιναν καλά, δεν ξέρουν όμως παιδαγωγικά αυτά τα άτομα, γιατί δεν έχουν σπουδάσει παιδαγωγικά, άλλα και δεν έχουν εργαστεί με παιδιά. Δεν έχουν εμπειρίες από παιδιά, εκτός από τα συγκεκριμένα δικά τους με τα δικά τους γονίδια.

Υπάρχουν άτομα που έχουν εργαστεί στις επιστήμες της Αγωγής με πολλά πειράματα και πορίσματα 40 ετών. Αυτά τα μελετάμε και παράλληλα βλέπουμε και τη συμπεριφορά των παιδιών που ζουν σε συγκεκριμένες συνθήκες και πάλι όμως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.

Επομένως δεν επιλέγουμε βιβλία από άτομα που δεν έχουν σπουδάσει παιδαγωγικά και δεν έχουν εργαστεί με παιδιά, ακόμα και αν έχουν δέκα παιδιά δικά τους.

Σε αυτό το σημείο, μερικοί ψυχολόγοι λένε ότι οι άνθρωποι που κάνουν πολλά παιδιά , είναι γιατί δεν έχουν ζήσει καλή παιδική ηλικία και θέλουν να τη ξαναζήσουν, όμως θεωρώ ότι σήμερα το κάνουν για να παίρνουν πολλά επιδόματα, και το έχουν μέσα τους ως επάγγελμα και φιγούρα, άλλο αν το παρουσιάζουν ως αγάπη. Δεν τα πιστεύουμε αυτά. Αν τα παιδιά έχουν και πρόβλημα παίρνουν μεγάλα ποσά ως επιδόματα και ζουν.

Επομένως δε θεωρούμε ότι τα πάρα πάνω άτομα ξέρουν παιδαγωγικά και δεν παίρνουμε ποτέ βιβλία αυτών. Δεν παίρνουμε βιβλία που έχουν βραβευτεί. Εξυπηρετούν συμφέροντα , πέμποντας μηνύματα για αλλαγή κοσμοειδώλου , για να περάσουν κεκαλυμμένα, πάθη, μίση , αλλοίωση πληθυσμών, αλλαγή φύλου, και άλλες μόδες που τα ονομάζουν αγάπη, άλλα δεν είναι

Όταν βλέπουμε βιβλία από εκπαιδευτικούς η ψυχολόγους, τα χαρτογραφούμε κεντώντας τα. Δεν κάνουμε αγγαρεία ότι πήραμε στα παιδιά κάτι καλό. Ρίχνουμε σπόρο εκείνη τη στιγμή που διαπλάθει κοινωνίες.

Τα διαβάζουμε να δούμε ποιες αξίες και κυρίως πώς τις δίνουν. Υποτίθεται ότι μιλούν για αγάπη σε όλους, αλλά είναι και ώθηση για αλλαγή φύλου στις δυτικές κοινωνίες, ώστε να αναπτυχθούν στις χώρες οι αφρικανικοί και πακιστανοί. Δεν αγοράζουμε τέτοια υποβολιμαία βιβλία.

Δεν αγοράζουμε επίσης βιβλία που τονίζουν μια αρνητική κατάσταση για να μη την κάνει το παιδί. Σε μεγάλα Κεντρικά βιβλιοπωλεία, υπάρχουν από μεταφράσεις παιδικών ξένων, βιβλία που τονίζουν την αρνητική κατάσταση. Παράδειγμα. Θέλουμε να πούμε ότι ένα παιδί πρέπει πολύ ευγενικά να διεκδικεί τα δικαιώματά του, να φέρεται ωραία στην οικογένεια, μέσα σε πολιτισμένο περιβάλλον. Μερικά βιβλία, μεταφράσεις, έχουν την αντίθετη εικόνα, ότι φτύνει, δαγκώνει, χτυπιέται στο πάτωμα, δέρνει την αδελφή του, υποτίθεται για να μη το κάνει ένα παιδί, γιατί δεν είναι καλή η εικόνα.

Πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου αθώο. Κρύβονται από πίσω πολλά. Στο υποσυνείδητο του παιδιού πρέπει να μπαίνει η εικόνα που θέλουμε να ακολουθεί, π.χ ήρεμη εικόνα, με συζήτηση σε καθαρό περιβάλλον με γελαστό παιδί και γονείς και αδέλφια να παίζουν κλπ

(Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η ψυχή σκέπτεται με εικόνες, και σχετικό παράδειγμα είναι , αν βάλεις δυο μάγειρες στην ίδια κουζίνα με τα ίδια υλικά με μια μικρή απόσταση μεταξύ τους,για να φτιάξουν το ίδιο φαγητό, το φαγητό δεν θα βγει το ίδιο, γιατί έχουν διαφορετικές σκέψεις και κυρίως διαφορετικές εικόνες στο μυαλό τους)

Γιατί επικρατούν λοιπόν και έξω, αυτά τα βιβλία; Για να εκφυλίζεται η συνείδηση των γονέων και παιδιών , να δουλεύουν τα ψυχοφάρμακα, οι παιδοψυχίατροι, οι παιδοψυχολόγοι, τα κέντρα με τις μαθησιακές δυσκολίες, τόσα συμφέροντα έχουν στηθεί από πίσω.

Αν δεν προέλθει και από τα παιδικά βιβλία η αλλαγή του κοσμοειδώλου, τότε το ανήθικο εμπόριο για τις παιδικές ψυχές πώς θα αυξηθεί; Ολόκληρες επιχειρήσεις έχουν επενδύσει.

Οι μπερδεμένοι γονείς από πίσω κάνουν ο,τι τους συστήσουν, ενίοτε με θύματα τα παιδιά (αν ακούσουν τα κυκλώματα ότι το παιδί είναι υιοθετημένο, πρόωρο, εξωσωματικές, δουν δίδυμα από εξωσωματική, τα στέλνουν για θεραπείες που μπορεί και να μην έχουν καμιά δυσκολία )

Αποτέλεσμα το παιδί να μειώνει την αυτοεκτίμηση του, να χάνει πολλές ώρες στα κέντρα, για να δουλεύει το σύστημα , ενώ θα μπορούσε να ωφελείται με δημιουργικό παιχνίδι , φύση, γέλιο, και φίλους,με δικά μας παραμύθια για να περάσουμε αυτά που θέλουμε.

Η ηθική είναι δύσκολος δρόμος. Το κέρδος και η ύλη μετράει σήμερα…(βγάζουν στα κέντρα διάσπαση από ενάμιση έτους και οι γονείς το πιστεύουν…και περήφανοι το τρέχουν και το Δημόσιο πληρώνει και μπορεί να το βλάψει τελικά)

Ποια βιβλία παίρνουμε τελικά;

Αν βρούμε αυτά που αφορούν στη φύση και τον σεβασμό προς αυτή, αν βρούμε αυτά που λένε ναι μεν, αλλά υπάρχει και η αντίθετη άποψη και δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικοί, αν βρούμε κάτι που ν αναφέρεται στο ότι σπείρεις θα θερίσεις , με άλλα λόγια, π.χ έδωσε πολλή αγάπη , πήρε μεγάλη αγάπη, η έδωσε κεκαλυμμένη ζήλια και τιμωρήθηκε μόνο του το άτομο, η δεν πίστευε στον εαυτό του και τις δυνάμεις του και είχε αποτυχίες, η του συνέβησαν πολλές αποτυχίες , αλλά τα ξεπέρασε με τη θέληση του και τη θετικότητα του. Δεν απογοητεύτηκε. Σκέφτηκε ότι αυτά είναι μέσα στη ζωή και μαθαίνει τα μαθήματα.

Αν δεν βρείτε τέτοια βιβλία, γράψτε τα μόνοι σας ως παραμύθια για τα δικά σας παιδιά. Θα ωφεληθούν. Πάντα τα διαβάζουμε πριν από τον ύπνο

Ελένη Παπουτσή

Εκπαιδευτικός -Master of education

Κλινική ψυχολόγος

loading...