Όταν ο πρωθυπουργός δείχνει να έχει στερέψει από διαγγέλματα για όσα συμβαίνουν είτε στο σπίτι του είτε στην κοινωνία, τα πράγματα μάλλον είναι σοβαρά.

Όταν οι οικονομικές κρίσεις, που ανοίγουν και ξανανοίγουν πληγές στα ήδη δοκιμαζόμενα νοικοκυριά και επιχειρήσεις, κτυπούν η μία μετά την άλλη την πόρτα της εξουσίας κι από μέσα δεν ακούγεται απόκριση, τα πράγματα γίνονται ακόμα σοβαρότερα.

Πέραν αυτού όμως υπάρχει ο ζόφος της ακρίβειας και των αδιεξόδων που έχουν περικυκλώσει την ελληνική κοινωνία, υπάρχουν οι φωνές διαμαρτυρίας-για μερικούς και απελπισίας-που για να τις ακροαστεί κάποιος, δεν χρειάζεται η χρήση πονηρού λογισμικού. Καταγράφονται στις καρτέλες τιμών των σούπερ μάρκετ, τους λογαριασμούς των οργανισμών κοινής ωφέλειας (και ιδίου οφέλους για πολλούς απ’ αυτούς), το υπόλοιπο των χρεωστικών καρτών που αδειάζει και το χρέος των πιστωτικών που όλο και μεγαλώνει. Καταγράφονται επίσης στην αδυναμία μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων-μικρών, μεσαίων ή και μεγάλων-να ισορροπήσουν τα έσοδα με τα έξοδα, να ανοιχτούν σε επενδυτικά πλάνα, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν.

Δεν πρόκειται για υποθέσεις επί χάρτου. 

Κι αν κανείς από τους καθ’ ύλην αρμόδιους υπουργούς δεν σκέφτεται στα σοβαρά να επισκεφθεί ένα σούπερ μάρκετ σκεπτόμενες πιθανές αρνητικές αντιδράσεις εκ μέρους των καταναλωτών, ας ρίξει μια ματιά στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. 

Τα οποία έχουν υποστεί αδιαμφισβήτητη επιστημονική επεξεργασία. 

Δεν είναι προχειράτζες, δεν είναι μπακαλόχαρτα. 

Αυτή η επεξεργασία είναι που δείχνει, ότι ο γενικός δείκτης δωδεκαμήνου Οκτωβρίου 2021-Σεπτεμβρίου 2022 παρουσίασε αύξηση 30,9% έναντι της αντίστοιχης περιόδου 2020-2021 που ήταν μόλις 9,7% με τις μεγαλύτερες αυξήσεις να καταγράφονται:

1. Στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου κλπ στο 360,5%

2. Στην παραγωγή προϊόντων διύλισης πετρελαίου και παραγωγή οπτάνθρακα (κοινώς κοκ) στο 53,5%.

3. Στην παραγωγή τροφίμων 18,2%.

4. Στη βιομηχανία ξύλου 17,7%.

5. Στη βιομηχανία χαρτιού 16,5%.

Και δεν έχει μπει καν ο χειμώνας.

Τώρα που έρχεται σιγά-σιγά, τα πράγματα γίνονται χειρότερα, όπως δείχνει η νέα έκρηξη στις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία από νοικοκυριά και επιχειρήσεις. 

Τα στοιχεία που έδωσε η ΑΑΔΕ στα μέσα της εβδομάδας δεν είναι προς καθησυχασμό. 

Το συνολικό ληξιπρόθεσμο κατά το τελευταίο εννεάμηνο σκαρφάλωσε στα 6.282 δισ. ευρώ από τα 4.159 δισ.ευρώ της αντίστοιχης περσινής περιόδου, ήτοι σημείωσε αύξηση κατά 51%. 

Μόνο το δίμηνο Αυγούστου-Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους, λέει πάντα η ΑΑΔΕ, οι απλήρωτοι φόροι ανέβηκαν κατά 919 εκ. ευρώ.

Σύμφωνα με τους γνώστες της αγοράς ένα σημαντικό (περίπου το μισό) ποσό θα γίνει προσπάθεια να εισπραχθεί με τις γνωστές πια διαδικασίες των κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, ενοικίων κλπ από τους τραπεζικούς λογαριασμούς. 

Αυτό σημαίνει ότι η ΑΑΔΕ θα εισπράξει ένα μέρος του χρέους, έστω με το ζόρι, όμως αυτό θα λείψει από το πορτοφόλι της κοινωνίας, που ήδη αγκομαχά.

Είπαμε: και ο χειμώνας δεν έχει μπει ακόμα.

 Όμως στα σούπερ μάρκετ πληθαίνουν τα προϊόντα που φέρουν αντικλεπτικό κολάρο, ακόμα και τα μωρουδιακά γάλατα. 

Ίσως οι μάνατζερ των «κοινωφελών» αυτών ιδρυμάτων θεωρούν ότι κερδίζουν λίγα με την προώθηση προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας ή ζημιώθηκαν τα μάλα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κατά την οποία λειτουργούσαν σκανδαλωδώς μόνο αυτά σε βάρος των μικρών καταστημάτων λιανικού εμπορίου…

Η ενεργειακή κρίση αποτελεί μόνο τη μια αιτία για τη διαμόρφωση αυτής της εικόνας. Η άλλη είναι η διαχείριση αυτής της κρίσης και η προστασία του κοινωνικού συμφέροντος. 

Για την οποία το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δείχνει πλήρη αδυναμία.

Μ’ αυτά και με κείνα-τουτέστιν πολιτικό βαρομετρικό χαμηλό και οικονομική κρίση που απειλεί να εξελιχθεί σε κοινωνική-είναι που το μείγμα μπορεί να εξελιχθεί ιδανικά σε εκρηκτικό…

( Άρθρο του Γρηγόρη Ρουμπάνη από τη naftemporiki.gr/)