Στην Αρχαία Ελλάδα ο Σωκράτης είχε μεγάλη φήμη σοφίας. Μια μέρα, πηγε κάποιος να βρει τον μεγάλο φιλόσοφο και του είπε:

Ξέρεις τι άκουσα μόλις για τον φίλο σου;

– Μια στιγμή, απάντησε ο Σωκράτης. Πριν μου πείτε, θα ήθελα να σας δοκιμάσω τα τρία κόσκινα.

– Τα τρία κόσκινα;

– Ναι, συνέχισε ο Σωκράτης. Πριν πείτε οτιδήποτε για τους άλλους, καλό είναι να αφιερώσετε χρόνο για να φιλτράρετε αυτό που εννοείτε. Το ονομάζω δοκιμασία των τριών κόσκινων. Το πρώτο κόσκινο είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ. Έχετε ελέγξει αν αυτό που θα μου πείτε είναι αλήθεια;

– Όχι, μόλις το άκουσα.

– Πολύ καλό! Οπότε, δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια. Συνεχίζουμε με το δεύτερο κόσκινο, αυτό της ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ. Αυτό που θες να μου πεις για τον φίλο μου είναι καλό;

– Ωχ, όχι! Αντιθέτως.

– Λοιπόν, ερωτησε ο Σωκράτης, θέλετε να μου πείτε κακά πράγματα γι’ αυτόν και δεν είστε καν σίγουροι ότι είναι αλήθεια; Ίσως μπορείς ακόμα να περάσεις τη δοκιμασία του τρίτου κόσκινου, αυτού της ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ. Είναι χρήσιμο να ξέρω τι θα μου πεις για αυτόν τον φίλο;

– Όχι, αλήθεια.

– Λοιπόν, κατέληξε ο Σωκράτης, αυτό που θα μου έλεγες δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο. Γιατί, τότε, ήθελες να μου το πεις αυτό;