20 εποικοδομητικές κριτικές της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας
Η ήρεμη αναγνώριση των οπισθοδρομήσεων και η ανταλλαγή εποικοδομητικών κριτικών στη συνέχεια ευθυγραμμίζεται με το πνεύμα αυτού που πρότεινε ο Πρόεδρος Πούτιν νωρίτερα το καλοκαίρι, όταν συμβούλεψε να μην επιδοθούμε σε ευσεβείς πόθους. Κανείς που υποστηρίζει ειλικρινά αυτήν την πρόσφατα αποκατεστημένη παγκόσμια δύναμη και την de facto ηγεσία της στο Παγκόσμιο Επαναστατικό Κίνημα στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο δεν θα μπορούσε με καλή συνείδηση να αποφύγει την ηθική ευθύνη του να ενθαρρύνει την αυτοβελτίωση της Ρωσίας με αυτά τα καλοπροαίρετα μέσα.
Η ειδική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία πλησιάζει τον ένατο μήνα της, κατά τη διάρκεια του οποίου γνώρισε το μερίδιό της σε επιτυχίες και αποτυχίες. Τα προαναφερθέντα έχουν ενισχυθεί ευρέως από την Κοινότητα Alt-Media (AMC), αλλά πολλοί από αυτούς έχουν επίσης καλύψει πολλά από τα τελευταία μέσω ενός συνδυασμού θεωριών συνωμοσίας «5D σκακιού» και ευσεβών πόθων (που μαζί μπορούν να αναφερθούν ως « κόπιο »). Σκοπός του παρόντος κομματιού είναι να ρίξει φως σε αυτές τις «σκληρές αλήθειες».
Η ήρεμα αναγνώριση των οπισθοδρομήσεων και η ανταλλαγή εποικοδομητικών κριτικών στη συνέχεια ευθυγραμμίζεται με το πνεύμα αυτού που πρότεινε ο Πρόεδρος Πούτιν νωρίτερα το καλοκαίρι, όταν συμβούλεψε να μην επιδοθούμε σε ευσεβείς πόθους . Κανείς που υποστηρίζει ειλικρινά αυτήν την πρόσφατα αποκατεστημένη παγκόσμια δύναμη και την de facto ηγεσία της στο Παγκόσμιο Επαναστατικό Κίνημα στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο δεν θα μπορούσε με καλή συνείδηση να αποφύγει την ηθική ευθύνη του να ενθαρρύνει την αυτοβελτίωση της Ρωσίας με αυτά τα καλοπροαίρετα μέσα.
Για να είμαστε απολύτως σαφείς, «η Ρωσία διεξάγει έναν υπαρξιακό αγώνα για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της » αφού το ΝΑΤΟ πέρασε τις κόκκινες γραμμές εθνικής ασφάλειας στην Ουκρανία, εξηγώντας έτσι γιατί επιδιώκει να αποναζοποιήσει και να αποστρατικοποιήσει αυτό το «αντιρωσικό» γεωστρατηγικό έργο . Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να σεβαστούν τα αιτήματα της Ρωσίας για την εγγύηση της ασφάλειας και έτσι έδωσαν προτεραιότητα στον περιορισμό της έναντι της Κίνας επειδή θεωρούσαν αυτή τη Μεγάλη Δύναμη της Ευρασίας ως τον λεγόμενο «αδύναμο κρίκο» στην παγκόσμια συστημική μετάβαση στην πολυπολικότητα .
Όπως αποδείχθηκε, « Όλες οι πλευρές στην ουκρανική σύγκρουση υποτίμησαν η μία την άλλη », αλλά «η Ρωσία θα συνεχίσει να κερδίζει στρατηγικά ακόμη και στο σενάριο ενός στρατιωτικού αδιεξόδου στην Ουκρανία », αφού η ειδική της επιχείρηση έθεσε σε κίνηση παγκοσμίως διαδικασίες που αλλάζουν το παιχνίδι που απλώς απαιτούν να επιβιώσουν για να πετύχουν. Αυτή η αξιολόγηση παραμένει σε ισχύ παρά την πρόσφατη οπισθοδρόμηση στην περιοχή Kherson . Έχοντας τοποθετήσει τα πάντα στο κατάλληλο πλαίσιο, θα κοινοποιηθεί τώρα μια γρήγορη αποποίηση ευθύνης πριν προχωρήσετε περαιτέρω.
Κανείς δεν θα πρέπει να παρερμηνεύσει την επικείμενη συλλογή εποικοδομητικών κριτικών για την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας ως υπονοώντας μια λεγόμενη «προσέγγιση των γνώσεων όλων», υποδηλώνοντας ότι κάθε ελάττωμα ήταν προφανές πολύ νωρίτερα και έτσι θα μπορούσε εύκολα να είχε αποφευχθεί. Όλα είναι πάντα πολύ πιο ξεκάθαρα εκ των υστέρων, και αυτές οι κριτικές δεν υπονοούν ότι τα γεγονότα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Κοινοποιούνται αποκλειστικά για την ιστορική καταγραφή και για να βοηθήσουν την αυτοβελτίωση της Ρωσίας στο μέλλον:
———-
1. Το 2022 μπορεί να ήταν λίγο αργά για να ξεκινήσει η ειδική επιχείρηση
Μεταξύ των πιο δημοφιλών πατριωτικών κριτικών είναι ότι η ειδική επιχείρηση ξεκίνησε κάπως αργά, κάτι που έτσι εμπόδισε την αποτελεσματικότητά της αφού το Κίεβο είχε οκτώ χρόνια προετοιμασίας. Όσοι συμφωνούν με αυτήν την άποψη πιστεύουν ότι θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2014 ή το αργότερο μέχρι το καλοκαίρι 2020/2021. Τούτου λεχθέντος, η Ρωσία δεν είχε ακόμη επιβάλει κυρώσεις στην οικονομία της ή δεν είχε εκσυγχρονίσει τον στρατό της μέχρι το καλοκαίρι του 2014, ενώ είχε ακόμα μεγάλες ελπίδες για μια διπλωματική λύση σε αυτό το δίλημμα ασφαλείας το καλοκαίρι 2020/2021.
2. Η Ρωσία έμαθε πολύ αργά ότι η Δύση δεν διαπραγματεύεται με καλή πίστη
Με βάση το σημείο που αναφέρθηκε τελευταία, ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο η Ρωσία περίμενε τον Φεβρουάριο του 2022 για να ξεκινήσει την ειδική της επιχείρηση είναι λόγω της άστοχης πεποίθησης της ηγεσίας της ότι η Δύση διαπραγματεύεται καλή τη πίστη. Ο Πρόεδρος Πούτιν –ο οποίος απέχει πολύ από το τέρας, τον τρελό ή τον εγκέφαλο που οι εχθροί και οι φίλοι του τον γελοιοποιούν για δικούς τους λόγους που εξυπηρετούν τον εαυτό τους– έμαθε αυτό το μάθημα πολύ αργά, αλλά δεν μπορεί να κατηγορηθεί για την αρχή και λογική του πίστη στο διπλωματία μιας και είχε νόημα να προσπαθήσουμε τότε.
3. Η διπλωματική διακριτική ευχέρεια άφησε τις Ένοπλες Δυνάμεις και τους πολίτες ψυχολογικά απροετοίμαστους για σύγκρουση
Η Ρωσία δεν αποκάλυψε δημοσίως λεπτομέρειες σχετικά με την απειλή για την εθνική ασφάλεια που συνιστά η λαθραία επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, προκειμένου να διατηρήσει τη διπλωματική διακριτική ευχέρεια και έτσι να βοηθήσει τις σχετικές συνομιλίες να επιτύχουν παρέχοντας ένα κάλυμμα στις ΗΠΑ για να «σώσουν το πρόσωπο» σε περίπτωση που συμφώνησαν να τα αιτήματα εγγύησης ασφάλειας. Το συμβιβασμό, ωστόσο, είναι ότι αυτό άφησε τις ένοπλες δυνάμεις και τους πολίτες ψυχολογικά απροετοίμαστους για σύγκρουση. Αν είχαν ενημερωθεί για αυτήν την απειλή, θα μπορούσαν να είχαν προετοιμαστεί για αυτό το σενάριο.
4. Ο χρόνος της ειδικής επιχείρησης αποφασίστηκε πρακτικά από τις ΗΠΑ και το Κίεβο
Ο Πρόεδρος Πούτιν αποκάλυψε τελικά τις λεπτομέρειες της απειλής για την εθνική ασφάλεια που συνιστά η λαθραία επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, η οποία περιελάμβανε τον ισχυρισμό του ότι η ειδική επιχείρηση ξεκίνησε για να προλάβει την τρίτη επίθεση κατά του Ντονμπάς που επρόκειτο να ξεκινήσει το Κίεβο με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Ήταν αυτή η αξιόπιστη εξέλιξη που αναφέρθηκε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, που ώθησε τη Ρωσία να δράσει όταν το έκανε, πράγμα που σημαίνει ότι οι δύο αντίπαλοί της αποφάσισαν ουσιαστικά το χρονοδιάγραμμα αυτής της εκστρατείας.
5. Η Ρωσία δεν είχε ποτέ τη στρατηγική πρωτοβουλία στην ουκρανική σύγκρουση
Βλέποντας πώς οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Κίεβο δεν διαπραγματεύονταν ποτέ καλή τη πίστη για τα αιτήματα εγγύησης ασφάλειας του Ντονμπάς και της Ρωσίας, αλλά εκμεταλλεύονταν τέτοιες συνομιλίες ως κάλυμμα για την προετοιμασία μιας τρίτης επίθεσης στον τότε ουκρανικό εμφύλιο, ήταν πάντα αυτοί και όχι Μόσχα που είχε τη στρατηγική πρωτοβουλία. Ως εκ τούτου, ενώ λανθασμένα πίστευαν ότι ο κίνδυνος μιας μεγάλης ρωσικής συμβατικής επέμβασης παρέμενε χαμηλός, εντούτοις δεν τον προεξόφλησαν και έτσι προετοιμάστηκαν ανάλογα για αυτό το σενάριο.
6. Διπλωματική διακριτική ευχέρεια Αντιπαραγωγικά απαξίωσε τη ρωσική διπλωματία
Τα Mainstream Media (MSM) της Δυτικής υπό την ηγεσία των ΗΠΑ χειραγώγησαν τις παγκόσμιες αντιλήψεις ενόψει της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας, διακινώντας φόβους για τη στρατιωτική συσσώρευση της Μόσχας, την οποία το Κρεμλίνο συνέχισε να αρνείται λόγω διπλωματικής διακριτικής ευχέρειας. Αρνούμενοι να αποκαλύψουν λεπτομέρειες σχετικά με το πώς η λαθραία επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία απείλησε τα συμφέροντά τους εθνικής ασφάλειας μέχρι την έναρξη της ειδικής επιχείρησης, πολλοί είχαν την εσφαλμένη εντύπωση ότι ήταν η Ρωσία και όχι η Δύση που εκμεταλλευόταν τη διπλωματία ως κάλυμμα.
7. Η επιχειρησιακή ασφάλεια προέκυψε σε βάρος της Ρωσίας που έχασε ~ 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε ξένα αποθέματα
Ομοίως, όσο κατανοητή κι αν ήταν εκείνη την εποχή η προαναφερθείσα διπλωματική διακριτική ευχέρεια, αυτή και η ανάγκη διατήρησης της επιχειρησιακής ασφάλειας κατά την απόφαση που ελήφθη για την έναρξη της εκστρατείας προέκυψε τελικά σε βάρος του παγώματος των ~ 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε συναλλαγματικά αποθέματα. Η Ρωσία βρισκόταν αδιαμφισβήτητα σε δίλημμα, ωστόσο, καθώς η έγκαιρη μεταφορά αυτών των κεφαλαίων στην πατρίδα του θα είχε απορρίψει τη Δύση για τις στρατιωτικές προθέσεις της Μόσχας και έτσι θα επιτάχυνε τα σχέδιά της για μια τρίτη επίθεση στο Ντονμπάς.
8. Η Ρωσία δεν περίμενε η Δύση να λογοκρίνει τα ΜΜΕ της ή να τους κάνει αδύνατο να λειτουργήσουν
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ρωσία πιάστηκε εντελώς απροσδόκητα όταν η Δύση λογοκρίνει τα μέσα ενημέρωσης της και δημιούργησε άλλες συνθήκες που καθιστούσαν αδύνατη τη λειτουργία τους. Προφανώς πίστευε ότι οι αντίπαλοί της δεν θα δυσφημούσαν την αυτοαποκαλούμενη «δημοκρατική» ήπια ισχύ τους, ωστόσο αυτό ακριβώς συνέβη. Η Μόσχα θα έπρεπε να το είχε προβλέψει αυτό, να διαφοροποιήσει προληπτικά τη δυσανάλογη εξάρτησή της από ναυαρχίδες όπως το RT και το Sputnik με δημιουργικά μέσα, και έτσι να διατηρήσει την ήπια ισχύ της στη Δύση.
9. Ασυντόνιστοι στρατιωτικοί στόχοι μεταξύ των διοικητών περιέπλεξαν την επιχείρηση
Η έναρξη της ειδικής επιχείρησης είδε τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις να εισέρχονται στην Ουκρανία από πολλαπλές κατευθύνσεις, αν και φαίνεται εκ των υστέρων ότι αυτό ήταν πολύ λιγότερο συντονισμένο από ό,τι πολλοί πίστευαν αρχικά. Μακριά από το να αποτελεί μέρος ενός γενικού σχεδίου που αποσκοπούσε στην περικύκλωση του εχθρού, τώρα φαίνεται ότι ήταν το αποτέλεσμα ασυντόνιστων στρατιωτικών στόχων που προωθήθηκαν από περισσότερο ή λιγότερο σε μεγάλο βαθμό αυτόνομους διοικητές, καθένας από τους οποίους προσπάθησε να επιδιώξει τους δικούς του στόχους επί του εδάφους χωρίς συνεργάζονται στενά με τους συνομηλίκους τους.
10. Οι πολιτικά κατευθυνόμενοι κανόνες εμπλοκής εμποδίζουν τη στρατιωτική αποτελεσματικότητα της εκστρατείας
Η Ρωσία περιόρισε τους κανόνες εμπλοκής για μήνες προκειμένου να προωθήσει τους προβλεπόμενους πολιτικούς της στόχους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι ένοπλες δυνάμεις της να πολεμούν παροιμιωδώς με το ένα χέρι πίσω από την πλάτη τους για να μειώσουν τις απώλειες αμάχων, αφήνοντας παράλληλα ανοιχτό το ενδεχόμενο για διπλωματική λύση στη σύγκρουση, η τελευταία από την οποία σαμποτάρεται από το Ηνωμένο Βασίλειο την άνοιξη κατόπιν εντολής των ΗΠΑ. . Κοιτάζοντας πίσω σε αυτό, αυτές οι καλοπροαίρετες προσπάθειες απέτυχαν να επιτύχουν στρατηγικά μερίσματα και έτσι παράτασαν ακούσια τη σύγκρουση.
11. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες φαίνεται να έχουν εκτίμηση εσφαλμένα την ανθεκτικότητα της Ουκρανίας στην ήπια ασφάλεια
Λαμβάνοντας υπόψη την προαναφερθείσα διορατικότητα, η μόνη λογική εξήγηση για την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διοικητών είναι ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες εκτίμησαν εσφαλμένα την κοινωνικοπολιτική ανθεκτικότητα (ήπιας ασφάλειας) του νεοναζιστικού καθεστώτος που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ. Αν περίμεναν κάτι άλλο εκτός από μια γρήγορη κατάρρευση στην αρχή της ειδικής επιχείρησης, ειδικά πίσω από τις γραμμές του μετώπου, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ολόκληρη η εκστρατεία θα ήταν πολύ πιο στενά συντονισμένη με τη συμβατική στρατιωτική έννοια.
12. Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες φαίνεται επίσης να έχουν ανακριβή εκτίμηση τη δέσμευση της Αμερικής στο Κίεβο
Ομοίως, φαίνεται ότι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες αξιολόγησαν επίσης ανακριβώς πόσο αφοσιωμένη ήταν η Αμερική στους πληρεξούσιους της στο Κίεβο. Η Μόσχα δεν περίμενε ότι τέτοια τεράστια δυτική στρατιωτική βοήθεια θα πλημμύριζε στην Ουκρανία στην κλίμακα, το εύρος και τον ρυθμό που έχει μέχρι στιγμής, πόσο μάλλον για πόσο καιρό διατηρήθηκε το προαναφερθέν. Αυτή η εξέλιξη εξουδετέρωσε τον στρατηγικό αντίκτυπο του να καταστρέψει εντελώς η Ρωσία το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα του αντιπάλου της μέχρι τα τέλη Μαρτίου και έτσι είχε ως αποτέλεσμα τη συνέχιση της σύγκρουσης μέχρι σήμερα.
13. Άλλη μια έλλειψη πληροφοριών που αφορά την πραγματική στρατηγική αυτονομία της ΕΕ
Οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών φαίνεται ότι ήταν πεπεισμένες ότι η υπό τη γερμανική καθοδήγηση ΕΕ ήταν πολύ πιο στρατηγικά αυτόνομη έναντι της Αμερικής από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα και έτσι είχε μεγάλες ελπίδες ότι θα εμπόδιζε τη στρατιωτική βοήθεια της Ουάσιγκτον στο Κίεβο ενώ ταυτόχρονα θα μεσολάβησε για μια γρήγορη λύση της σύγκρουσης. Η ενεργεοκεντρική σχέση σύνθετης αλληλεξάρτησης μεταξύ Βρυξελλών/Βερολίνου και Μόσχας καταστράφηκε απροσδόκητα από τους πρώτους σε βάρος των αντικειμενικών τους συμφερόντων λόγω της μεγάλης πίεσης των ΗΠΑ.
14. Η εσφαλμένη νοημοσύνη και η ευσεβής σκέψη κατέλυσαν μια αλυσιδωτή αντίδραση επιπλοκών για τη Ρωσία
Αν η Ρωσία είχε αξιολογήσει με ακρίβεια τη στρατηγική κατάσταση στην Ουκρανία και μεταξύ της Δύσης ευρύτερα πριν από την έναρξη της ειδικής της επιχείρησης, τότε θα μπορούσε να είχε αποφύγει την αλυσιδωτή αντίδραση των επιπλοκών που ακολούθησαν. Όλα θα μπορούσαν ενδεχομένως να ήταν πολύ πιο συντονισμένα με τη διπλωματική και στρατιωτική έννοια, η πρώτη όσον αφορά την εκ των προτέρων ενημέρωση του κόσμου γιατί θα μπορούσε τελικά να καταφεύγει στρατιωτικά μέσα, ενώ τα τελευταία θα μπορούσαν να έχουν τη μορφή «σοκ και δέους».
15. Οι χειρονομίες καλής θέλησης απέτυχαν να πείσουν το Κίεβο να σημειώσει απτή πρόοδο στην ειρηνευτική διαδικασία
Η αποχώρηση της Ρωσίας από το Κίεβο , η αντίστοιχη από το Snake Island και η συμφωνία για τα σιτηρά ήταν όλα χειρονομίες καλής θέλησης που έγιναν με την καλοπροαίρετη προσδοκία ότι θα πείσουν το Κίεβο να σημειώσει απτή πρόοδο στην ειρηνευτική διαδικασία, αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καθένας από αυτούς αντιστάθμισε τους ψευδείς ισχυρισμούς του MSM ότι η Μόσχα υποτίθεται ότι είχε εμμονή με «πόλεμο, κατάκτηση και πείνα», αλλά αυτό είναι ανεπαρκής αποζημίωση για την αποτυχία επίτευξης του πρωταρχικού της στόχου.
16. Τα επί τόπου κέρδη με σκληρή μάχη θεωρήθηκαν δεδομένα και έτσι υπερασπίστηκαν ακατάλληλα
Οι οπισθοδρομήσεις στις Περιφέρειες Kharkov και Kherson θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν αυτά τα μέτωπα είχαν προστατευτεί σωστά, ωστόσο αυτό δεν συνέβη επειδή αυτά τα σκληρά επί τόπου κέρδη θεωρήθηκαν αναμφισβήτητα δεδομένα για λόγους που ξεφεύγουν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κομματιού. Επί του παρόντος, παραμένει ασαφές ποια άλλα οφέλη θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν δεδομένα και, επομένως, παραμένει δύσκολο να υπερασπιστεί κανείς χωρίς απαράδεκτες απώλειες, ωστόσο τουλάχιστον τώρα οι αρμόδιες αρχές φαίνεται να έχουν επιτέλους αναγνωρίσει αυτές τις προκλήσεις.
17. Μερική κινητοποίηση και στρατιωτικός νόμος θα μπορούσαν να είχαν διαταχθεί λίγο νωρίτερα
Ως απάντηση στα παραπάνω, λήφθηκε καθυστερημένα η απόφαση να διαταχθεί η μερική κινητοποίηση έμπειρων εφέδρων μαζί με τη θέσπιση στρατιωτικού νόμου στην επανενωμένη πλέον περιοχή Novorossiya, ωστόσο και τα δύο θα μπορούσαν να είχαν διαταχθεί λίγο νωρίτερα για να είναι πιο αποτελεσματικά . Αυτά τα βήματα μάλλον καθυστέρησαν για να αποφευχθεί η αντίληψη ότι η ειδική επιχείρηση αγωνιζόταν να επιτύχει τους στόχους της, γεγονός που υποδηλώνει ότι δόθηκε δυσανάλογη προσοχή σε αυτή την ανησυχία.
18. Το κοινό δεν ήταν προετοιμασμένο να περιμένει την εξέλιξη της σύγκρουσης σε αμυντική
Ο συνεχιζόμενος βομβαρδισμός οικισμών εντός των ρωσικών συνόρων πριν από το 2014 από το Κίεβο μαζί με την επίθεση αυτοκτονίας κατά της Γέφυρας της Κριμαίας και την εκ νέου κατάκτηση της πρόσφατα επανενωμένης δεξιάς όχθης της Περιφέρειας Χερσών επιβεβαιώνουν ότι η σύγκρουση έχει μετατραπεί από επιθετική σε αμυντική για τη Μόσχα. Ούτε το εγχώριο ούτε το διεθνές κοινό προϋποθέτησαν οι επιρροές αυτής της χώρας να το περιμένουν, ωστόσο, κάτι που συνέβαλε στη σύγχυση, την απογοήτευση, ακόμη και την αγανάκτηση.
19. Οι ανησυχίες διαχείρισης αόριστης αντίληψης υπερισχύουν των συγκεκριμένων στρατιωτικών στόχων
Η κυρίαρχη τάση μέχρι πρόσφατα είναι ότι οι αόριστες ανησυχίες σχετικά με την απεικόνιση της ειδικής επιχείρησης στο εγχώριο και διεθνές κοινό είχαν προτεραιότητα έναντι της επίτευξης συγκεκριμένων στρατιωτικών στόχων. Αυτό εξηγεί τους αυτοεπιβαλλόμενους περιορισμούς στους κανόνες εμπλοκής, το ξεφάντωμα των χειρονομιών καλής θέλησης, τη σταθερή προτεραιότητα μιας διπλωματικής λύσης, τις οπισθοδρομήσεις στο Kharkov & Kherson και την αποτυχία να προϋποθέτουν όλους για την εξέλιξη της σύγκρουσης σε αμυντική.
20. Το Military End Game παραμένει άπιαστο και η Ρωσία αγωνίζεται ολοένα και περισσότερο να διαμορφώσει γεγονότα
Η απροσδόκητη εξέλιξη της σύγκρουσης από επιθετική σε αμυντική για τη Ρωσία είχε ως αποτέλεσμα να αγωνίζεται ολοένα και περισσότερο να διαμορφώσει στρατιωτικά γεγονότα, οδηγώντας έτσι στους αντιπάλους της να κλέβουν τη στρατηγική δυναμική και ως εκ τούτου να είναι σε μια πιο σίγουρη θέση να υπαγορεύουν το τελικό παιχνίδι. Εκτός από τη διεξαγωγή ολοκληρωτικού πολέμου για να ανακτήσει τις απώλειές της, το καλύτερο που μπορεί να κάνει τώρα η Ρωσία είναι να οχυρώσει τη Γραμμή Ελέγχου, να παγώσει τη σύγκρουση, να κάνει τα επιτόπια κέρδη της τετελεσμένα και έτσι να «σώσει το πρόσωπο» εν μέσω αποκλιμάκωσης .
———-
Για να υπενθυμίσουμε στον αναγνώστη, αυτές οι 20 εποικοδομητικές κριτικές για την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας δεν υπονοούν ότι όλα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά, δεδομένων των ορίων αυτού που σκεφτόταν εκείνη την εποχή και της νοοτροπίας που επηρέασε τις προσπάθειες της ρωσικής ηγεσίας να επιλύσει το δίλημμα ασφάλειας με το ΝΑΤΟ . Τούτου λεχθέντος, είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι οι διπλωματικές προτεραιότητες και οι προτεραιότητες διαχείρισης της αντίληψης σε συνδυασμό με σοβαρές ελλείψεις πληροφοριών εμπόδισαν ακούσια τη στρατιωτική αποτελεσματικότητα αυτής της εκστρατείας.
Όπως ήταν αναμφισβήτητα, θα ήταν πρόωρο για τους υποστηρικτές της Ρωσίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό να υποκύψουν σε προβλέψεις καταστροφής για την ειδική επιχείρηση. Η ειρωνεία είναι ότι ενώ αυτός ο πολυπολικός ηγέτης συνεχίζει να αγωνίζεται να επιτύχει τους πολιτικούς, στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ουκρανική σύγκρουση, άθελά του κατάφερε να απελευθερώσει ισχυρές διαδικασίες που ανάγκασαν την παρούσα διπολική ενδιάμεση φάση της παγκόσμιας συστημικής μετάβασης να επιταχύνει την εξέλιξή της σε σύνθετη πολυπολικότητα .
Η κερδοσκοπική τροχιά υπερδύναμης της Κίνας αντισταθμίστηκε (αν όχι εκτροχιάστηκε) από αυτή την τελευταία φάση της Ουκρανικής σύγκρουσης που ακρωτηρίασε τις διαδικασίες παγκοσμιοποίησης από τις οποίες εξαρτιόταν η μεγάλη στρατηγική της. Η Ινδία έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό το αποτέλεσμα εκμεταλλευόμενος αριστοτεχνικά τα γεγονότα για να αναδειχθεί ως ο βασιλιάς στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο μέσω της τελειοποίησης της εξισορροπητικής πράξης μεταξύ του Golden Billion της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και των από κοινού BRICS – και του SCO Global South . του οποίου είναι μέρος.
Η ρεαλιστική πολιτική της ουδετερότητας αρχών πρωτοστάτησε για την αναβίωση του προηγουμένως αδέσμευτου Κινήματος των Αδεσμεύτων σε μια νέα μορφή (« Neo-NAM »), που θα διευκολύνει τη συλλογική άνοδο του Παγκόσμιου Νότου ως τρίτου πόλου επιρροής δίπλα στην Αμερική και την Κίνα. Επιπλέον, ο αναδυόμενος τριμερής πόλος επιρροής μεταξύ Ρωσίας, Ινδίας και Ιράν υπόσχεται τεράστια επανάσταση στις γεωστρατηγικές υποθέσεις της Ευρασίας σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο, το οποίο επίσης επιταχύνει την άνοδο της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας .
Αυτές οι παγκόσμιες εξελίξεις που αλλάζουν το παιχνίδι συνδυάζονται τέλεια με την de facto ηγεσία της Ρωσίας του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος για να υποδηλώσουν ότι η Μόσχα κερδίζει τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο. Όταν ο Πρόεδρος Πούτιν διορίζει τον στρατηγό Surovikin ως διοικητή ολόκληρης της ειδικής επιχείρησης, υπάρχει αξιόπιστη ελπίδα ότι η στρατιωτική κατάσταση θα σταθεροποιηθεί κατά μήκος της Γραμμής Ελέγχου, θα οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο στρατηγικά ευνοϊκό για τη Μόσχα και έτσι θα ολοκληρώσει την παγκόσμια συστημική μετάβαση στην πολυπολικότητα.
