Τα άγνωστα θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Ο Βασιλέας Ιωάννης έδωσε την περιουσία του, στους πένητες και συμπονούσε τους αρρώστους.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής (Contact : [email protected] και Official website The Times of Voulgaroktonos).
Ο Ιωάννης Α’ Κουρκουάς (Τσιμισκής) ήταν βασιλιάς-αυτοκράτορας επί επτά χρόνια.Κατέλαβε τον θρόνο μετά την άδικη-απάνθρωπη δολοφονία, του Αγίου Νικηφόρου Φωκά στις 11 Δεκεμβρίου 969. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αυτοκράτορες και στρατηγούς της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ήταν ικανότατος ηγέτης με πολύπλευρες δυνατότητες φιλόπτωχος, ευγενής, δίκαιος, γενναίος και έλαβε φιλολαϊκά μέτρα. Ενδεικτικό εiναι ότι όταν δεν πολεμούσε, έκανε παρέα και περιπάτους με τους λεπρούς της Βασιλεύουσας. Είχε μικρό ανάστημα αλλά οι ικανότητές του ήταν μεγάλες. Έβαζε τέσσερα άλογα στην σειρά, το ένα πίσω από το άλλο και με ένα άλμα βρισκόταν από το τελευταίο, έφτανε να ιππεύσει το πρώτο. Επίσης στην τοξοβολία εθεωρείτο ασυναγώνιστος, διότι μπορούσε να περάσει το βέλος του μέσα από δαχτυλίδια.
Ο Αυτοκρατορικός στρατός λάτρευε τον Ιωάννη, διότι πολεμούσε γενναία στην πρώτη γραμμή της κάθε μάχης-πολέμου. Η ταχύτητα του στην ιππασία και στο σπαθί ήταν παροιμιώδης. Κανένας δεν ήταν σε θέση να τον ανταγωνιστεί. Παντρεύτηκε μία από τις αδελφές του Ρωμανού Β’, την Θεοδώρα, μια γυναίκα θεοσεβή και ήπια το 971. Ακόμη πάντρεψε την πριγκίπισσα Θεοφανώ με τον Γερμανό διάδοχο του θρόνου τον Όθωνα Γ’, για διπλωματικούς λόγους. Όπως έχω επισημάνει σε παλιότερες ιστορικές μου εργασίες είναι γεγονός ότι υπήρξε πολύ καλύτερος διπλωμάτης από τον θείο του και αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, καθώς διέγνωσε άμεσα τον γερμανικό κίνδυνο. Για αυτό και συμφώνησε στο αίτημα να παντρευτεί μια Ελληνίδα πριγκίπισσα, ο διάδοχος του Γερμανικού θρόνου ο Όθων.
ΟΙ ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ. Διεξήγαγε σημαντικές μάχες στην Βουλγαρία αλλά και στην Συρία, κατακτώντας αχανείς εκτάσεις σε Βορρά και Ανατολή για λογαριασμό της Αυτοκρατορίας, σε αμυντικούς πολέμους. Η πρώτη και κατεπείγουσα εκστρατεία του Τσιμισκή ήταν στην χερσόνησο του Αίμου κατά των Ρώσων, στην περιοχή της σημερινής Βουλγαρίας. Τους Ρώσους είχε καλέσει σε βοήθεια ο προηγούμενος αυτοκράτορας, καθώς δεν μπορούσε να διεξάγει πολέμους, σε δύο μεγάλα μέτωπα. Εντούτοις οι Ρώσοι αθέτησαν την συμφωνία με τον Άγιο Νικηφόρο Φωκά και έγιναν κατακτητές της Βουλγαρίας. Αρχικά ο Ιωάννης αντιμετώπισε με επιτυχία μια επίθεση των Ρώσων. Ο Ιωάννης έστειλε τον Ελληνοαρμένιο Αρχιστράτηγο (Δομέστικο των σχολών), Βάρδα Σκληρό, ο οποίος σταμάτησε μια επίθεση των Ρώσων, κοντά στην Αδριανούπολη. Ο Βάρδας Σκληρός εφάρμοσε την τακτική της ψεύτικης υποχωρήσεως, μια μέθοδο που ανακάλυψαν οι πρόγονοι μας, εξαιτίας της πολιτιστικής μας ανωτερότητας και του αριθμητικού μειονεκτήματος, το οποίο είχαν τις περισσότερες, φορές τα στρατεύματα μας. Την τακτική της εικονικής υποχωρήσεως δεν την ανακάλυψαν και δεν την εφάρμοσαν για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία οι Μογγόλοι και ο Τιμούρ, όπως διαδίδουν σε διάφορες εκπομπές οι νεοταξίτες. Με τον τρόπο που επέλεξε ο στρατηγός Σκληρός, αν και ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός στρατός ήταν πολύ λίγος, εντούτοις επέτυχε ώστε οι Ρώσοι, να πέσουν στην ενέδρα με αποτέλεσμα να τους νικήσουν οι λίγοι Έλληνες. Ακόμη με την πολύ μεγάλη διπλωματική ικανότητα του, ο Βάρδας Σκληρός κατόρθωσε να σταματήσει την επανάσταση του Βάρδα Φωκά.
Μετά από την νίκη του Βάρδα Σκληρού είχε έρθει πλέον η ώρα να αντιμετωπίσει ο Ιωάννης Α, τους Ρώσους οι οποίοι είχα καταλάβει την Βουλγαρία, εξαιτίας του λάθους που έκανε ο Νικηφόρου Β Φωκάς. Ο Άγιος Νικηφόρος διότι ήταν απασχολημένος στο Ανατολικό μέτωπο, με τους Σαρακηνούς, δεν είχε το περιθώριο να διεξάγει δύο πολέμους ταυτόχρονα. Για αυτό έσπευσε να ζητήσει την βοήθεια των Ρώσων, σχετικά με την αντιμετώπιση των Βουλγάρων. Όμως οι Ρώσοι που είχαν καταλάβει την Βουλγαρία, όχι μόνον δεν δεχόταν να αποσυρθούν από τα εδάφη, που κατέκτησαν, αλλά απάντησαν στον Ελληνοαρμένιο Ιωάννη Α, ότι θέλουν και όλα τα Ευρωπαϊκά εδάφη της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ! Εάν δεν δεχόταν ο Βασιλιάς θα γινόταν πόλεμος. Όπως ήταν επόμενο Ιωάννης διότι ήταν πραγματικός ηγέτης και όχι σαν τους σημερινούς προδότες, ξεκίνησε αμέσως τον πόλεμο ενάντια στους προκλητικούς Ρώσους, οι οποίοι έφτασαν να ζητούν μέχρι και υπέρογκα ποσά, για να παραδώσουν την Βουλγαρία στους Έλληνες.
Στις 23 Απριλίου του 971 μ.Χ., την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, έγινε μια φοβερή μάχη μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων, η οποία κράτησε όλη την διάρκεια της ημέρας, ενώ η νίκη άλλαζε χέρια συνέχεια. Τελικά οι Ρώσοι υποχώρησαν και βγήκαμε νικητές. Οι Έλληνες είχαν κατακτήσει την Βουλγαρική πρωτεύουσα την Πρεσθλάβα. Εκεί ο πολύ ικανός διπλωμάτης ο Ιωάννης Α, είπε στον αιχμάλωτο τσάρο Βόρις ότι τον “αναγνωρίζει” ως ηγεμόνα της Βουλγαρίας, και ότι έρχεται με σκοπό να ελευθερώσει την Βουλγαρία από τους Ρώσους και όχι να την κατακτήσει για λογαριασμό των Ελλήνων. Η ενέργεια του αυτή, σε συνδυασμό, με την γενναιότητα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού στρατού, έκανε τους Βούλγαρους στρατιώτες να εγκατελείψουν μαζικά τον Ρωσικό στρατό, στον οποίο είχαν υποχρεωθεί να υπηρετούν. Κατά την καθοριστική μάχη που έγινε στο Δορύστολο στις 21 Ιουλίου του 971 μ.Χ. οι Έλληνες στρατηγοί, αξιωματικοί, στρατιώτες μαζί με τον αυτοκράτορα, πολέμησαν πολύ γενναία για πολλοστή φορά. Ταυτόχρονα σε αυτήν την παραδουνάβια πόλη, εμφανίστηκε ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός στόλος, με το ακατανίκητο υγρό πύρ. Οι Ρώσοι βρέθηκαν κυκλομένοι από στεριά και θάλασσα, εντούτοις η μάχη ήταν πολύ σκληρή, κόντευε πλέον να τελειώσει η ημέρα χωρίς να υπάρχει νικητής. Τίποτε δεν είχε κριθεί υπέρ της Ελληνικής πλευράς. Τότε στο τέλος της ημέρας ξεσπά μια καταιγίδα, και μέσα από τα σύννεφα της σκόνης που δημιουργήθηκαν, οι Έλληνες στρατιώτες, είδαν να ηγείται του Ελληνικού- Ρωμαϊκού στρατού, ένας άγνωστος ιππέας, ο οποίος σκορπούσε τον όλεθρο στους Ρώσους.
Στην αρχή οι Έλληνες στρατιώτες της εμπροσθοφυλακής έμειναν άφωνοι και απορημένοι, καθώς διαπίστωσαν ότι αυτός ο φοβερός ιππέας, δεν ανήκει στις τάξεις τους Ελληνικού στρατού, αλλά ούτε πολεμούσε προηγούμενος μαζί τους, κατά την διάρκεια της μάχης. Λίγα λεπτά αργότερα και μόλις ξεπέρασαν την αρχική έκπληξη συνειδητοποίησαν ότι ο ιππέας αυτός, ο φοβερός πολεμιστής, που βοήθησε τους Έλληνες να νικήσουν, δεν ήταν άλλος από τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη. Ξέσπασε ένας φοβερός ανεμοστρόβιλος και ραγδαία βροχή άρχισε να χτυπά τους Ρώσους στο πρόσωπο.
Προηγουμένως τους είχε τυφλώσει με σύννεφα σκόνης. Αυτό το απροσδόκητο γεγονός άρχισε να τους κλονίζει το ηθικό, στην συνέχεια και οι δυο στρατοί, ο Ελληνικός-Ρωμαϊκός-και ο Ρωσικός, είδαν ολοκάθαρα, έναν άγνωστο ιππέα, ενός λευκού αλόγου, να πρωτοστατεί στα ρωμαϊκά τάγματα, με φωνές και με νεύματα να παροτρύνει τους Έλληνες να προελάσουν εναντίον των Ρώσων. Ο Άγιος εφορμώντας επανειλημμένα διασπούσε τις τάξεις των εχθρών και προκαλούσε τρόμο και δέος. Ο θαυμάσιος ιππέας ήταν ο ένδοξος Άγιος Θεόδωρος, ο Στρατηλάτης ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς Αγίους και προστάτης των Ελλήνων, στους οποίους ήδη πολλές φορές είχε φανερωθεί, δίνοντας νίκες. Την προηγούμενη βραδιά, και ενώ όλοι στην Βασιλεύουσα περίμεναν, εναγωνίως ειδήσεις από το πεδίο της μάχης, μια καλόγρια-παρθένα, είδε να έρχεται η Υπεραγία Θεοτόκος με συνοδεία Αγίων.
Η βασίλισσα των ουρανών απευθυνόμενη προς την μεγαλειώδη εκείνη συνοδεία, διέταξε να αναζητήσουν τον μεγαλομάρτυρα στρατηλάτη. Ευθύς μόλις έγινε αυτό ήρθε και ο Άγιος Θεόδωρος, με την μορφή στρατιώτη, με πολεμική εξάρτηση. Τότε η Θεοτόκος του είπε : “Ο αγαπητός σε μένα και σε σένα, Βασιλιάς Ιωάννης, Θεόδωρε, δίνει δυνατές και φοβερές μάχες με τους Ρώσους και αυτήν την ώρα πιέζεται πολύ. Τρέξε να τον βοηθήσεις όσο είναι ακόμα καιρός, γιατί αν δεν προφθάσεις, θα πέσει σε πολύ μεγάλο κίνδυνο”. Ο Άγιος απάντησε, στην Παναγία : “Είμαι πρόθυμος να υπακούσω τις εντολές σου και τις προσταγές του Χριστού”. Όπως είδατε, διαχρονικά ο θεός βοηθά μόνον όσους αγωνίζονται, μόνον όσους πολεμούν, μόνον όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά. Το Ελληνικό έθνος, διαχρονικά επιβίωσε, εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών.
ΜΕΓΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ.
Όπως ήδη έχω αναφέρει κατόπιν λανθασμένης διπλωματικής κινήσεως του Αγίου-αυτοκράτορα Νικηφόρου Β’ Φωκά, με στόχο να προστατέψει την αυτοκρατορία από τους Βούλγαρους, άλλαξαν ριζικά τα γεωστρατηγικά δεδομένα στα Βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι Ρώσοι του Σβιατοσλάβου εισέβαλαν στα Βουλγαρικά εδάφη, στην συνέχεια αρνήθηκαν να αποχωρήσουν και έγιναν πολύ απειλητικοί προς την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Τους Ρώσους είχε καλέσει σε βοήθεια ο Άγιος-αυτοκράτορας Νικηφόρος Β Φωκάς, καθώς δεν ήταν σε θέση να διεξάγει πολέμους σε δύο μεγάλα μέτωπα παράλληλα (Ανατολή-Άραβες και Βοράς-Βούλγαροι). Εντούτοις οι Ρώσοι αθέτησαν την συμφωνία με και έγιναν κατακτητές της Βουλγαρίας.
Ο Ελληνοαρμένιος Ι. Τσιμισκής νίκησε τους Ρώσους και τους απομάκρυνε από την Βαλανική χερσόνησο. Η Βουλγαρία επί αυτοκράτορος Ιωάννη Α Κουρκουά, έγινε Ελληνική-Ρωμαϊκή επαρχία και ήταν φόρου υποτελής. Εντούτοις με το που έγινε αυτοκράτορας ο Βασίλειος επέτυχαν οι Βούλγαροι μέσα σε ελάχιστες ημέρες να “επαναστατήσουν” και να γίνουν ένα πάρα πολύ ισχυρό βασίλειο. Οι Βούλγαροι επί Βασίλειου Β, είχαν κάνει κάτι πρωτόγνωρο καθώς είχαν κατακτήσει το 80% των κάστρων της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Είχαν κόψει την Ελληνική-Ρωμαϊκή επικράτεια στα δύο. Η Θεσσαλονίκη ήταν εκείνους τους αιώνες η δεύτερη πιο σημαντική πόλη της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το νέο Βουλγαρικό βασίλειο σε σχέση με το προηγούμενο κράτος είχε ως επίκεντρο την Μακεδονία-Θεσσαλία. Η περίεργη επανάσταση ενάντια στον Βασίλειο. Τις ημέρες κατά τις οποίες έγινε η επανάσταση βρέθηκαν σε θέση να “δραπετεύσουν”, από την Βασιλεύουσα- Κωνσταντινούπολη, οι αδελφοί Κομητόπουλοι. Αυτό έγινε με την παρέμβαση της αλλοδαπής-πολιτικής αριστοκρατίας, της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας.
ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Διαχρονικά ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επέτυχε οποιοδήποτε έθνος, το οποίο υπήρξε προηγουμένως σκλαβωμένο σε άλλο κράτος, να γίνει ένα πολύ ισχυρό βασίλειο μέσα σε ελάχιστους μήνες. Αυτό είναι τελείως αφύσικο πράγμα από κάθε άποψη. Ακόμη και εμείς οι Έλληνες, με τόσο υψηλό πολιτισμό κάναμε 400 συναπτά έτη, για να απελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αντίστοιχα άλλα τόσα από τον Ρωμαϊκό ζυγό. Οι Βούλγαροι δεν είχαν τον πολιτισμό, την διοίκηση, την οργάνωση, και την ισχύ, για ένα τέτοιο επίτευγμα. Όμως το επέτυχαν με την υποστήριξη των νεοταξιτών-παγανιστών εκείνης της εποχής. Αν και οι συνθήκες σκλαβιάς των Βουλγάρων ήταν τελείως διαφορετικές από τις συνθήκες τις οποίες ήταν σκλαβωμένο το Ελληνικό έθνος, στους Ρωμαίους και στους Τούρκους όμως και πάλι δεν υπάρχει καμία λογική-τεκμηριωμένη επιστημονική εξήγηση. Οι Έλληνες ως κατακτητές απέναντι στους Βούλγαρους υπήρξαν πάρα πολύ ευγενικοί. Οι Έλληνες με τον κορυφαίο πολιτισμό στον κόσμο, τον οποίο ουδέποτε δημιούργησε είτε θα δημιουργήσει οποιοδήποτε άλλο έθνος, και εν τούτοις χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να είναι σε θέση να επαναστατήσουν, ενάντια στους Οθωμανούς. Φυσικά δεν ήταν μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός αλλά και ο Χριστιανισμός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική επανάσταση του 1821. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο από καταβολής κόσμου, ένας λαός ο οποίος είναι σκλαβωμένος, να επιτύχει μέσα σε μερικούς μήνες να επαναστατήσει και να γίνει ένα πανίσχυρο βασίλειο, παίρνοντας πίσω όχι μόνον τα δικά του εδάφη, αλλά και κατακτώντας ένα μεγάλο μέρος των εδαφών του έθνους στο οποίο προηγουμένως ήταν σκλαβωμένος. Είναι φανερό ότι πίσω από την “επανάσταση” ήταν η πολιτική αριστοκρατία της Πόλης, με τους νεοταξίτες-παγανιστές εκείνης της εποχής.
Στο “επίτευγμα” των Βουλγάρων, συνέβαλε και ο Ελληνικός εμφύλιος, τον οποίο δημιούργησε, η πολιτική αριστοκρατία, με την εσκεμμένη και εντελώς άδικη αφαίρεση, των αξιωμάτων του Ελληνοαρμένιου στρατηγού Βάρδα Σκληρού.
Ο Βασίλειος επέτυχε το απόλυτο σε όλα. Πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. Oι επιτυχίες του Βουλγαροκτόνου δεν ήταν ποτέ βασισμένες, επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών-Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα, στον υπέρτατο βαθμό. Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων. Στον αντίποδα ο Λατίφωνος Ιουστιανιανός ο Α, εισέπρατε τους ετήσιους, ακόμη και με ξυλοδαρμούς των υπηκόων. Όλα αυτά για να κάνει, άσκοπους, επιθετικούς πολέμους, στα πλαίσια της υστεροφημίας του. Ποτέ στην παγκόσμια ιστορία, οι φτωχοί δεν γνώρισαν τέτοια ευημερία και προστασία, παρά μόνο στις ημέρες, διακυβερνήσεως του Βασίλειου Β. Υπήρξε ο μέγιστος, προστάτης των φτωχών και των αδικημένων. Ο Βασίλειος ήταν ο μοναδικός Έλληνας, στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς. Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους. Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς, δεν εξίσωσε κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους.
Όσα χρόνια κυβέρνησε οι Αυτοκρατορικοί Αετοί πετούσαν νικηφόρα από την Κάτω Ιταλία μέχρι την Αρμενία, και από την Μακεδονία μέχρι την Συρία. Ενδεικτικό ήταν ότι τις χρονιές 996 και 999 μ.Χ. πολέμησε στο Ανατολικό μέτωπο τους Αγαρηνούς. Κατά την επιστροφή του για τον Βουλγαρικό μέτωπο, στο πέρασμά του σκορπούσε τον όλεθρο και ισοπέδωνε τα πάντα. Όλα αυτά τα έκανε ως αντίποινα σε νόμιμη άμυνα για τις σφαγές, τις κλοπές, τους εμπρησμούς, τους βιασμούς, το σκλάβωμα των γυναικών, που έκαναν σε ετήσια βάση, επί πολλούς αιώνες οι Αγαρηνοί εις βάρος, του άμαχου Ελληνικού πληθυσμού. Εξαιτίας του δυναμισμού, της αποφασιστικότητας και της Φιλοπατρίας του Βουλγαροκτόνου το Ρωμαϊκό κράτος είχε μεγαλύτερη έκταση, δύναμη και ασφάλεια από την ημέρα, που δημιουργήθηκε.
Πότε άλλοτε δεν είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο με το μοναδικό επίτευγμα του Βασίλειου. Από το Αζερμπαϊτζάν μέχρι την Κροατία ο Βασιλιάς ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος. Το ίδιο και στο εσωτερικό της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι πλούσιοι βρισκόταν υποταγμένοι και ανίσχυροι κάτω από την πανίσχυρη εξουσία του Αυτοκράτορα. Η στρατιωτική υπεροχή του Ρωμαϊκού κράτους εφέρε την αύξηση της πολιτικής ισχύος, την εδραίωση του Χριστιανισμού και του Ελληνικού πολιτισμού, εντός και εκτός των συνόρων στις χώρες που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία. Από όλους τους ηγεμόνες, μόνον ο Βασίλειος εφάρμοσε πιστά, το απόλυτο αυτοκρατορικό Ελληνικό-Ρωμαϊκό ιδεώδες, της απεριόριστης δύναμης και πρόνοιας του Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστού. Κυριολεκτικά φαινόταν να είναι απεσταλμένος του Χριστού, για να αποδείξει ότι ήταν εφικτό να γίνει η πολιτική θεωρία της Pax Romana πράξη.
Αυτή ήταν ένωση των Ορθοδόξων λαών κάτω από την εξουσία του Έλληνα Χριστιανού μονάρχη της βασιλεύουσας, το οποίο έθεσαν ως αξίωμα οι προηγούμενοι αυτοκράτορες, το επέτυχε μόνον ο Βασίλειος. Ήταν ο απόλυτος παντοκράτορας του στρατού, των πολιτικών και των Εκκλησιαστικών αξιωματούχων. Η εξουσία του Βασίλειου ήταν πλαισιωμένη με Θεϊκή παντοδυναμία και ευλογία. Ενδεικτικό ήταν το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την διάρκεια των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά. Πραγματικά δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει όμοιος του Βουλγαροκτόνου.
Κυριολεκτικά με μια εντολή του Έλληνα αυτοκράτορα Ρώσοι και Σλάβοι σταμάτησαν τους εχθρούς των Ελλήνων στην Κάτω Ιταλία. Αρμένιοι πολεμούσαν στον Δούναβη και Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στο Βασπρακάν. Η νομοθεσία του ήταν εξίσου δίκαιη και πολύ σκληρή για την κοσμική και για την Εκκλησιαστική εξουσία. Καμία διαμαρτυρία δεν τον έκανε ποτέ να αλλάξει γνώμη. Όσες φορές του ζήτησε πίσω ο Πατριάρχης Σέργιος τα κτήματα της Εκκλησίας και των πλουσίων, ο Βασίλειος, ήταν ανένδοτος και δεν δεχόταν ούτε καν να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επί των ημερών του δεν υπήρχαν οφίκια-αξιώματα, για ιστορικές προσωπικότητες όπως οι Πατριάρχες Πολύευκτος, Κηρουλάριος και για πολιτικούς όπως ο Βασίλειος Λεκαπηνός, ο Ιωσήφ Βρίγγας και ο Μιχαήλ Ψελλός. Σε όλο τον αυτοκρατορικό βίο, αντιπαθούσε τις πολυδάπανες τελετές και τις επιδείξεις. Υπήρξε ο πιο αφοσιωμένος και φιλόπονος-φιλόπατρις ηγεμόνας. Ήταν ο βασιλιάς-αυτοκράτορας με την ακατάλυτη αποφασιστικότητα, την στρατηγική ετοιμότητα του Δομέστικου των σχολών και την σχολαστική ακρίβεια, του λοχία εκπαιδευτή. Ήταν πολύ γενναίος στα πεδία των μαχών, και ήταν ακαταπόνητος στις σωματικές κακουχίες.Μέχρι και προσωρινό πάπα στην Ρώμη, επέτυχε να διορίσει, με στόχο να προστατέψει το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος, από τις επερχόμενες σταυροφορίες που προετοίμαζαν οι Γερμανοί.
Μετά τον θάνατο του Βασίλειου, οι αλλοδαποί πολιτικοί κατέστρεψαν την αυτοκρατορία. Παράλληλα οι πολιτικοί αριστοκράτες εδραίωσαν δια παντός την εξουσία τους. Η τύχη του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και του έθνους κρίθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1025 μ.Χ. Ήταν η ημέρα που έφυγε από την ζωή ο κορυφαίος Έλληνας όλων των εποχών. Δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος. Σχεδίαζε να επιτεθεί στην υπό Γερμανική κατοχή Ιταλία. Είχε ήδη στείλει στρατιωτική προπομπή με επικεφαλής τον Ορέστη. Όσο ζούσε οι Γερμανοί (Φράγκοι-Νορμανδοί, Λογγοβάρδοι) και οι Σελτζούκοι, δεν τολμούσαν ούτε να αναπνεύσουν.
Έντρομοι περίμεναν να πεθάνει για να ολοκληρώσουν τα ανθελληνικά σχέδια τους. Γνώριζαν πολύ καλά ότι αν τολμούσαν να επιτεθούν στην αυτοκρατορία θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και τους Άραβες. Οι ανθέλληνες Γερμανοί επί της Βασιλείας του Βουλγαροκτόνου γνώρισαν τον απόλυτο τρόμο. Για αυτό και κατά την τέταρτη-εωσφορική Σταυροφορία, όταν κατέκτησαν την αυτοκρατορία και την πρωτεύουσα της, άνοιξαν τον τάφο του Βουλγαροκτόνου, τοποθέτησαν τον σκελετό επάνω σε ένα δέντρο και έβαλαν στο στόμα του μια φλογέρα. Ουδέποτε το έκαναν αυτό σε άλλο αυτοκράτορα. Τόσο μεγάλο ήταν το μίσος των Γερμανών για τον Βασίλειο, ο οποίος ελάχιστα έλειψε να ματαιώσει τα εθνοκτόνα και γενοκτονικά σχέδια τους. Με βάση αυτήν την εωσφορική ενέργεια των Γερμανών, ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς έγραψε την “Φλογέρα του Βασιλιά”. Είναι βέβαιον ότι σε περίπτωση που είχε παραμείνει στην ζωή, Ο Μέγας Βουλγαροκτόνος ότι οι Γερμανοί και οι Σελτζούκοι θα είχαν την ίδια τύχη με τους Βούλγαρους και δεν θα ήταν σε θέση να κατακτήσουν διαδοχικά την αυτοκρατορία. Κανένας άλλος βασιλιάς σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία δεν πήγε να πολεμήσει σε ηλικία 69 ετών, παρά μόνον ο Βασίλειος Β. Η ενέργεια αυτή μας δείχνει το πόσο επικίνδυνη ήταν η Γερμανική αυτοκρατορία και οι συν αυτώ (Σελτζούκοι).
Οι Σελτζούκοι ανέμεναν τον θάνατο του Βουλγαροκτόνου, για να επιτεθούν στο Ρωμαϊκό κράτος. Αυτοί ήταν οι “ατρόμητοι” πρόγονοι του Ρετζέπ-Ταγίπ Ερτνογάν. Όλες οι αυτοκρατορίες έχουν ακμή και παρακμή. Για αυτό θα ήταν αδύνατον, να υπήρχε αιωνίως η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Όμως εάν δεν πέθαινε ο Βασίλειος και κατακτούσε τους Γερμανούς, η τύχη της αυτοκρατορίας και ολόκληρου του Ελληνισμού, μέχρι και της ημέρες μας, θα ήταν πάρα πολύ διαφορετική. Μεταξύ πολλών άλλων δεν θα είχαμε γνωρίσει ούτε την Οθωμανική κατοχή των 400 και περισσότερων ετών. Με τον θάνατο, του κορυφαίου Έλληνα αυτοκράτορα, όλων των εποχών, οι Φράγκοι-Λογγοβάρδοι πήραν ανάσα ζωής, για αυτό έδρασαν αμέσως. Οι Γερμανοί σε 75 χρόνια από την κοίμηση του Βασίλειου, έκαναν την πρώτη εωσφορική σταυροφορία και μέσα σε 179 χρόνια είχαν κατακτήσει ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι δύο κορυφαίοι αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Βουλγαροκτόνος και Ηράκλειος), πολεμούσαν κρατώντας στο ένα χέρι το σπαθί και στο άλλο είχαν ένα εικόνισμα του Χριστού και της Παναγίας. Στην μάχη της Νινευή, κοντά στα Γαυγάμηλα, επέτυχαν οι Έλληνες να συντρίψουν τους Πέρσες και να ανακτήσουν όλες τις Ελληνικές επαρχίες στην Ανατολή και να κατακτήσουν την Περσική αυτοκρατορία.
Ενδεικτικό ήταν και το θαύμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την διάρκεια, των εμφυλίων πολέμων, για να προστατέψει τον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο Β, κατά την επανάσταση του Βάρδα Φωκά. Μετά από έναν σκληρό χειμώνα, το αυτοκρατορικό-Ρωμαϊκό ναυτικό, απωθούσε μακριά από την Βασιλεύουσα, τους άνδρες του Βάρδα Φωκά, ήρθαν και οι Βάραγγοι, από την Ρωσία. Οι ξένοι-εξαιρετικοί πολεμιστές, αιφνιδίασαν τους στασιαστές, εκτέλεσαν τους ανώτερους αξιωματικούς, του στρατηγού Φωκά και συνέλαβαν πολλούς από τους επαναστάτες. Ωστόσο ο Φωκάς, με όσους άνδρες είχαν απομείνει, σχεδίαζαν να αποκλείσουν τον Ελλήσποντο, από την Άβυδο. Εκεί ο Βασίλειος στις 13 Απριλίου 989, οδηγώντας ο ίδιος τους Βαράγγους, επιτέθηκε εναντίον των δυνάμεων των επαναστατών. Τότε ο Βάρδας Φωκάς, σκέφτηκε να κάνει κάτι παρόμοιο με αυτό που είχε κάνει πριν 13 χρόνια, με αντίπαλο τον Βάρδα Σκληρό. Πρότεινε μονομαχία με τον Αυτοκράτορα.
Ο Φωκάς κινήθηκε έφιππος, ενάντια στον Βασιλείου Β’, προτάσσοντας το ξίφος του. Ο αυτοκράτορας τον περίμενε ψύχραιμος, κρατώντας το δικό του ξίφος στο δεξί χέρι, και μια εικόνα της Παναγίας στο αριστερό. Λίγο πριν φτάσει στον Βασίλειο Β’, ο Φωκάς έπεσε στο έδαφος, από το άλογό του. Ο στρατηγός Φωκάς, έπεσε νεκρός, πιθανότατα μετά από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Η ιερή εικόνα της Παναγίας, που κρατούσε ο Βασίλειος Β, στο αριστερό του χέρι κατά τη μονομαχία, γνωστή ως Νικοποιεία (Δημιουργός της Νίκης), βρίσκεται σήμερα, πιθανότατα στην βασιλική του Αγίου Μάρκου της Βενετίας. Αυτά είναι δύο ακόμη ιστορικά παράδειγμα παγκοσμίου επιπέδου, ότι ο Θεάνθρωπος και σωτήρας Χριστός επιτρέπει την νόμιμη άμυνα στο Ελληνικό έθνος. Οι ήρωες υπηρετούν το Ελληνικό έθνος. Τολμούν-κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία, η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες Ελληνικές αξίες και ιδανικά, είναι τα μέσα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική κατάπτωση, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την σκλαβιά.
Η Καταδρομική ενέργεια του στρατηγού Ευστάθιου Δαφνομήλη για να λήξει ο Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος, δικαιώνει τον Βουλγαροκτόνο να εφαρμόσει τον Ρωμαϊκό δίκαιο και να τυφλώσει τους 14000 Βούλγαρους. Ήξερε ο κορυφαίος αυτοκράτορας όλων των εποχών, ότι πίσω από τους Ιουδαϊκής καταγωγής αρχηγούς των Βουλγάρων, ήταν τα Σημιτικά-παγανιστικά ιερατεία, οι πανάρχαιοι διώκτες του Ελληνισμού. Η τύφλωση των Βούλγαρων εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες. Ο Βασιλέας του Ρωμαϊκού κράτους έστειλε το μήνυμα στον Σημιτικής καταγωγής Σαμουήλ, ότι δεν θα ανεχτεί την γενοκτονία και τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους. Ακόμη και την σύγχρονη εποχή μια υπερδύναμη όπως η Αμερική δεν μπορεί να ανακάμψει στρατιωτικά μέσα σε λίγα χρόνια. Το μεγαλύτερο αριθμητικά στράτευμα την αρχαία και την μεσαιωνική περίοδο το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών-Σασσανιδών, με 150000 εως 200000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου, από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο. Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό, και στην Αραβική κατάκτηση. Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων και την αποδοχή του Διονυσιακού πολιτισμού, διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο. Εν τούτοις οι μικρότεροι αριθμητικά Βούλγαροι παρέμεναν στις επάλξεις και απτόητοι στους πολέμους με τον Βασίλειο.
O Μέγας Βουλγαροκτόνος αντιμετώπισε την πιο σκληροτράχηλη φυλή της ανθρωπότητας, η οποία υποστηριζόταν από την τότε νέα τάξη πραγμάτων. Ανεξάντλητα ήταν τα Βουλγαρικά στρατεύματα. Πρώτη φορά παγκοσμίως μέχρι και σήμερα συνέβη κάτι τέτοιο. Ακόμη και οι Άραβες με τα επί αιώνες ανεξάντλητα στρατεύματα τους, μετά την ήττα στο Ακροϊνόν το 740 μ.Χ. σταμάτησαν εντελώς για μερικά χρόνια τις επιδομές-επιθέσεις ενάντια στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Εν τούτοις οι κατώτεροι σε πολεμικές δεξιότητες και λιγότεροι αριθμητικά Βούλγαροι, είχαν ατελείωτα αποθέματα στρατιωτικού δυναμικού !!! Για αυτό και μετά από τις τρεις συντριπτικές ήττες στον Σπερχειό, στον Αξιό και στο Κλειδί συνέχιζαν απτόητοι τις πολεμικές συγκρούσεις. Στις τρεις αυτές μάχες οι απώλειες των Βούλγαρων ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που υπέστησαν οι Άραβες στο Ακροϊνόν. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στις μάχες του Σπερχειού-Κλειδιού τέθηκαν οριστικά εκτός μάχης 26 χιλιάδες Βούλγαροι. Οι Άραβες με απώλειες 6000 Ισμαηλιτών στο Ακροϊνόν και έκαναν κάποια χρόνια για να ανακάμψουν. Κυριολεκτικά οι Κουμάνοι-Βούλγαροι αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο. Αν και πληθυσμιακά ήταν πολύ μικρότερο έθνος σε σχέση με τους Μωαμεθανούς, δεν τελείωναν ποτέ οι άνδρες του Βουλγαρικού στρατού !!! Στον αντίποδα οι Βούλγαροι παρέμειναν πάντοτε με ακμαίο το ηθικό και με αναρίθμητο στράτευμα, χωρίς να καταπονούνται και να εγκαταλείπουν τον πόλεμο μετά από τρεις δεκαετίες πολέμου και τρεις συντριπτικές ήττες !!!
Ακόμη και η Αμερικανική υπερδύναμη υποχώρησε στα πεδία των μαχών κατά την ΄συγχρονη εποχή. Η Συρία έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης και ανελέητου ανταγωνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Οι ισχυροί του πλανήτη ανταγωνίζονται σε ουδέτερο έδαφος, στα πεδία των μαχών τα οποία είναι δομημένα γύρω από την εξυπηρέτηση των τεραστίων συμφερόντων τους σε γεωστρατηγικό-ενεργειακό επίπεδο. Είναι γεγονός πως η τωρινή εμπόλεμη κατάσταση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπεράσπιση του Συριακού έθνους. Στον μικρότερης κλίμακας παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία νικητής αναδείχτηκε η Ρωσική Ομοσπονδία. Για αυτό η Αμερική έχασε την παγκόσμια ηγεμονία και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει πλέον στα πεδία των μαχών την Ρωσία, στον πόλεμο της Ουκρανίας. Μόνον οι Βούλγαροι είχαν ατελείωτα στρατεύματα και δεν έχαναν ποτέ το ηθικό τους !!!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ OFFICIAL WEBSITE ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ-ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ (ΤHE TIMES OF VOULGAROKTONOS)KAI ΣΤΟ ARISVINEWS
