Η ρητορική του Πούτιν και η αποφασιστικότητα της Ρωσίας να διεξαγάγει πόλεμο υβριδικό και μη
Οι αμερόληπτοι ιστορικοί αναμφίβολα θα ταξινομήσουν την ομιλία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σχετικά με την επιστροφή του Ντόνετσκ, Λουχάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια – στις 30 Σεπτεμβρίου ως καθοριστικό σημείο καμπής της δεκαετίας του ’20.
Η υποκείμενη ειλικρίνεια και η σαφήνεια αντικατοπτρίζουν την ομιλία του στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου το 2007, αλλά αυτή τη φορά υπερβαίνει σε μεγάλο βαθμό τις παγίδες του νέου γεωπολιτικού μεγάλου παιχνιδιού.
Ήταν μια ομιλία που απευθυνόταν στον συλλογικό Παγκόσμιο Νότο. Σε ένα βασικό απόσπασμα, ο Πούτιν παρατήρησε ότι «ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια περίοδο επαναστατικών μετασχηματισμών, οι οποίοι έχουν θεμελιώδη χαρακτήρα. Δημιουργούνται νέα αναπτυξιακά κέντρα, αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία ». Κάνοντας την άμεση σύνδεση μεταξύ της πολυπολικότητας και της ενίσχυσης της κυριαρχίας, έφτασε στο σημείο να προκαλέσει την εμφάνιση ενός νέου αντιαποικιακού κινήματος, μιας turbo εκδοχής του Κινήματος των Αδεσμεύτων της δεκαετίας του 1960:
«Έχουμε πολλούς ομοϊδεάτες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, και αισθανόμαστε και βλέπουμε την υποστήριξή τους. Ένα απελευθερωτικό και αντιαποικιακό κίνημα ενάντια στη μονοπολική ηγεμονία αναπτύσσεται ήδη σε διάφορες χώρες και κοινωνίες. Η υποκειμενικότητά του μόνο θα μεγαλώσει. Αυτή η δύναμη είναι που θα καθορίσει τη μελλοντική γεωπολιτική πραγματικότητα».
Ωστόσο, το κλείσιμο της ομιλίας αφορούσε την υπέρβαση – σε έναν πνευματικό τόνο. Η τελευταία πλήρης παράγραφος ξεκινά με «Πίσω από αυτές τις λέξεις είναι μια ένδοξη πνευματική επιλογή».
Ο μετα-μεταμοντερνισμός ξεκινά με αυτόν τον λόγο. Πρέπει να διαβαστεί με τη μέγιστη προσοχή, ώστε να γίνουν αντιληπτές οι αμέτρητες επιπτώσεις του. Και αυτό ακριβώς είναι που η Δύση δεν θα επιτρέψει ποτέ να γίνει, με ένα καλάθι απαξιωτικών επιθέτων.
Η ομιλία είναι ένας συνοπτικός οδικός χάρτης που εξηγεί πώς φτάσαμε σε αυτό το πυρακτωμένο ιστορικό σταυροδρόμι – όπου, για να προχωρήσουμε πέρα από τον Γκράμσι, το παλιό τάγμα αρνείται να αναγνωρίσει το θάνατό του, ενώ η νέα τάξη πραγμάτων αναπόφευκτα δημιουργείται.
Δεν υπάρχει επιστροφή. Η κύρια συνέπεια ενός ευρέως τεκμηριωμένου γεγονότος – «ένας υβριδικός πόλεμος διεξάγεται εναντίον της Ρωσίας επειδή αντιτίθεται στη νεο-αποικιακή παγκόσμια τάξη πραγμάτων» – είναι ότι η Ρωσία προετοιμάζεται για μια ολοκληρωτική σύγκρουση με την Αυτοκρατορία του Ψεύδους.
Δίπλα στις μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις η Κίνα και το Ιράν. Σε αυτή την περίπτωση, οι αυτοκρατορικοί υποτελείς είναι παράπλευρες ζημιές στην καλύτερη περίπτωση.
Επιπλέον, είναι πολύ ενδεικτικό ότι η ομιλία του Πούτιν ακολούθησε την ομιλία του Ινδού Υπουργού Εξωτερικών Δρ. S. Jaishankar που υπογράμμισε τη «λεηλασία της Ινδίας από την αποικιακή δύναμη» στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Η ρητορική του Πούτιν και η αποφασιστικότητα της Ρωσίας να διεξαγάγει πόλεμο –υβριδικό και μη– εναντίον της συλλογικής Δύσης βοήθησαν στη διαμόρφωση της μακρο εικόνας.
Η μικροεικόνα αφορά την τραμπάλα στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία, ακόμη και την έκρηξη των αγωγών Nord Stream και Nord Stream 2: ένας απελπισμένος ελιγμός, λίγες μέρες πριν το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων και την επίσημη αναγνώρισή τους στις 30 Σεπτεμβρίου.
Πού είναι ο Οσάμα όταν τον χρειαζόμαστε;
Καθώς οι υποθέσεις εργασίας στροβιλίζονται για τον τρόπο με τον οποίο διαπράχθηκε η πράξη, ορισμένα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Η Ρωσία δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να καταστρέψει δισεκατομμύρια δολάρια της ενεργειακής υποδομής της Gazprom: μπορούσε πάντα να την εκμεταλλευτεί και θα μπορούσε απλώς να την κλείσει -όπως έκανε, λόγω της παραφροσύνης των κυρώσεων- και να μεταφέρει το φυσικό αέριο σε πελάτες της Ασίας.
Ένας Λευκός Οίκος που «διοικείται» από έναν γεροντικό αναγνώστη τηλεπρομηθευτών, βυθισμένος σε ένα σκοτεινό πολιτικοοικονομικό κενό, ήταν σίγουρα ανίδεος.
Ο κύριος ύποπτος είναι μια αδίστακτη φατρία Εθνικής Ασφάλειας και Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μέρος αυτού που είναι γνωστό στο Beltway ως Blob. Αποκαλείστε τους Straussians ή Neocon φανατικούς, είναι οι ηθοποιοί που ακολουθούν μια αμερικανική εξωτερική «πολιτική» της οποίας κεντρικό δόγμα είναι η καταστροφή της Ρωσίας – με τους Ευρωπαίους «συμμάχους» ως παράπλευρη ζημιά.
Μια αναπόφευκτη –και σίγουρα ακούσια– συνέπεια είναι ότι σε αυτή τη νέα ανατροπή του πολέμου του οικονομικού διαδρόμου, όλα τα στοιχήματα είναι κλειστά: κανένας αγωγός ή υποβρύχιο καλώδιο πουθενά στον κόσμο δεν κινδυνεύει πλέον, καταφύγιο και μπορεί να γίνει εύκολη λεία σε περίπτωση αντιποίνων.
Έτσι, η έκρηξη των δύο δίδυμων αγωγών – NS και NS2 – είναι μια αναμεμειγμένη τρομοκρατία αγωγών της 11ης Σεπτεμβρίου. Χωρίς έναν ισλαμιστή οπλισμένο με καλάσνικοφ να κρύβεται σε μια σπηλιά του Αφγανιστάν για να αναλάβει την ευθύνη.
Οι οικονομικές απώλειες θα αφορούν αρκετούς παίκτες βαρέων βαρών. Οι μέτοχοι της Nord Stream AG είναι η Gazprom (51%), η Wintershall Dea AG (15,5%), η PEG Infrastruktur AG, θυγατρική της E.ON Beteiligungen (15,5%), η NV Nederlandse Gasunie (9%) και η Engie (9%) .
Πρόκειται επομένως για επίθεση όχι μόνο κατά της Ρωσίας και της Γερμανίας, αλλά και κατά των μεγάλων ευρωπαϊκών ενεργειακών εταιρειών.
Το NS2 είναι ένα θαύμα μηχανικής: πάνω από 200.000 τμήματα σωλήνων που καλύπτονται από σκυρόδεμα 6 ιντσών, το καθένα ζυγίζει 22 τόνους, τοποθετούνται στον πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας.
Και ακριβώς όταν φαινόταν ότι όλα είχαν χαθεί, καλά, όχι πραγματικά. Το θέμα της μηχανικής θαύματος επανήλθε στην επιφάνεια: οι σωλήνες είναι τόσο ισχυροί που δεν έσπασαν, απλώς τρύπησαν. Η Gazprom αποκάλυψε ότι υπάρχει μια άθικτη αλυσίδα NS2 που θα μπορούσε «δυνητικά» να χρησιμοποιηθεί.
Η ουσία είναι ότι η ανοικοδόμηση είναι δυνατή, όπως τόνισε ο Ρώσος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Αλεξάντερ Νόβακ: «Υπάρχουν τεχνικές δυνατότητες για την αποκατάσταση των υποδομών, απαιτεί χρόνο και κατάλληλα κονδύλια. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες».
Αλλά πρώτα, η Ρωσία θέλει να εντοπίσει οριστικά τους δράστες αυτών των πράξεων.
Χένρι Κίσινγκερ, βαριά χαμένος
Ο χρησμός του αμερικανικού κατεστημένου και ο διαβόητος εγκληματίας πολέμου Χένρι Κίσινγκερ δεν μπόρεσε να ταρακουνήσει τον αριθμό του Return of the Living Dead, λέγοντας ότι η Ρωσία έχει «ήδη χάσει τον πόλεμο» επειδή η ικανότητά της να απειλεί την Ευρώπη με συμβατικές επιθέσεις, τις οποίες απολάμβανε για δεκαετίες, αν όχι αιώνες, «έχει πλέον ξεπεραστεί αποδεδειγμένα».
Η Μόσχα δεν «απειλούσε» την Ευρώπη με τίποτα συμβατικό ή άλλο. προσπαθούσε να κάνει επιχειρήσεις και οι Αμερικανοί την εμπόδισαν αμείλικτα, καταφεύγοντας ακόμη και στην τρομοκρατία των αγωγών.
Αυτή η αμερικανική τακτική νίκη επιτεύχθηκε σε μόλις επτά μήνες και δεν κόστισε σχεδόν τίποτα. Τα αποτελέσματα μπορεί να φαίνονται εντυπωσιακά: η ηγεμονία των ΗΠΑ σε ολόκληρη την ΕΕ είναι πλέον αδιαμφισβήτητη, με τη Ρωσία να έχει χάσει την οικονομική της επιρροή. Αλλά αυτό μόνο θα ενισχύσει την αποφασιστικότητα της Μόσχας –όπως υπογράμμισε η ομιλία του Πούτιν– να δει τον αγώνα ενάντια στην Αυτοκρατορία και τους υποτελείς της μέχρι το τέλος.
Στα ουκρανικά πεδία μάχης, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τους αναγκάσουν να έρθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με ρωσικούς όρους. Και μετά αναγκάστε τους να αποδεχτούν μια νέα ευρωπαϊκή ρύθμιση «αδιαιρέτου ασφάλειας».
Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν επιτευχθεί με ένα απλό τηλεφώνημα στα τέλη του 2021, όταν η Μόσχα έστειλε επιστολές στην Ουάσιγκτον προτείνοντας μια σοβαρή συζήτηση.
Στην πραγματικότητα, είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν «ήδη χάσει τον πόλεμο»: τουλάχιστον το 87% του κόσμου – συμπεριλαμβανομένου σχεδόν ολόκληρου του παγκόσμιου Νότου – έχει ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι μια απατεώνων αυτοκρατορία χωρίς πηδάλιο.
Το «χάσιμο», κατά τον τρόπο του Κίσινγκερ, σημαίνει επίσης ότι σε μόλις 7 μήνες, η Ρωσία έχει προσαρτήσει 120.000 km2 – ή το 22% της ουκρανικής επικράτειας – που παράγει σχεδόν το 90% του ΑΕΠ και έχει περισσότερους από 5 εκατομμύρια πολίτες. Στην πορεία, οι συμμαχικές δυνάμεις κατέστρεψαν τον ουκρανικό στρατό, κάτι που συνεχίζουν να κάνουν 24 ώρες το 24ωρο, ΝΑΤΟϊκό εξοπλισμό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, επιτάχυναν την κατάρρευση των περισσότερων δυτικών οικονομιών και εξαφάνισαν την έννοια της αμερικανικής ηγεμονίας.
Όσο για το Unplugged Stupidistan, το Όσκαρ πηγαίνει στον Γραμματέα Blinken, ο οποίος αποκάλυψε το παιχνίδι λέγοντας ότι η έκρηξη των δύο αγωγών ήταν μια «τεράστια στρατηγική ευκαιρία».
Ακριβώς όπως η 11η Σεπτεμβρίου ήταν μια «τεράστια στρατηγική ευκαιρία» για αδιάκριτη εισβολή, βομβαρδισμούς, δολοφονίες και λεηλασίες ισλαμικών εδαφών.
Επιστροφή σοκ και δέος
Η ΕΕ βρίσκεται στο δρόμο της καταστροφής του εμπορίου σίγουρα. Από εδώ και πέρα, κάθε πιθανότητα εμπορίου ενέργειας με τη Ρωσία θα πρέπει να είναι συνέπεια της κατάρρευσης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μπορεί να συμβεί, αλλά θα πάρει χρόνο. Και μετά ?
Η ΕΕ δεν μπορεί να υπολογίζει στην Ασία: είναι μια μακρινή και απρόσιτη ήπειρος όσον αφορά το κόστος υγροποίησης και επαναεριοποίησης LNG. Οποιοσδήποτε αγωγός φυσικού αερίου – από το Καζακστάν, για παράδειγμα – θα περνούσε από τη Ρωσία ή θα ερχόταν από την Κίνα μέσω της Ρωσίας. Ξεχάστε το Τουρκμενιστάν, το οποίο ήδη στέλνει το αέριο του στην Κίνα.
Η ΕΕ δεν μπορεί να υπολογίζει στη Δυτική Ασία. Το Turk Stream είναι γεμάτο. Όλη η παραγωγή του Περσικού Κόλπου έχει ήδη αγοραστεί. Εάν –και αυτό είναι ένα μεγάλο «αν»– υπήρχε περισσότερο διαθέσιμο φυσικό αέριο, θα ήταν μια μικρή ποσότητα από το Αζερμπαϊτζάν (και η Ρωσία θα μπορούσε να το διαταράξει). Το Ιράν παραμένει υπό κυρώσεις από την Αυτοκρατορία – ένας υπέροχος προσωπικός στόχος. Το Ιράκ και η Συρία εξακολουθούν να λεηλατούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό αφήνει μόνο την Αφρική – όπου, όπως έχουν τα πράγματα, η Γαλλία εκδιώκεται ανεπιτήδευτα, έθνος μετά από έθνος. Η Ιταλία θα μπορούσε ενδεχομένως να φέρει φυσικό αέριο στη γερμανική βιομηχανία από την Αλγερία, τη Λιβύη και κοιτάσματα Κύπρου-Ισραήλ. Θα γίνει ξέφρενος αγώνας δρόμου για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Σαχάρας και της Κεντρικής Αφρικής, από την Ουγκάντα μέχρι το Νότιο Σουδάν.
Η Βαλτική μπορεί να είναι μια λίμνη του ΝΑΤΟ, αλλά η Ρωσία θα μπορούσε εύκολα να αποφασίσει να κάνει κύματα, για παράδειγμα μεταφέροντας LNG με φορτηγίδες στα γερμανικά λιμάνια μέσω του Καλίνινγκραντ, το οποίο είναι χωρίς πάγο το χειμώνα. Εάν η Λιθουανία προσπαθούσε να το μπλοκάρει, ο κ. Kinjal θα μπορούσε να διευθετήσει το θέμα παρουσιάζοντας την επαγγελματική του κάρτα. Η Ρωσία θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει τον Κόλπο της Φινλανδίας, κάτι που δεν αποτελεί πρόβλημα για τεράστια ρωσικά παγοθραυστικά.
Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία θα μπορούσε εύκολα να καταστρέψει τον ανταγωνισμό – όπως το παράλογα ακριβό LNG από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλωστε, η απόσταση μεταξύ Αγίας Πετρούπολης και Αμβούργου είναι μόνο περίπου 800 ναυτικά μίλια και μεταξύ Καλίνινγκραντ και Αμβούργου μόλις 400 ναυτικά μίλια.
Ολόκληρη η σκακιέρα πρόκειται να αλλάξει δραστικά πριν φτάσει ο Γενικός Χειμώνας. Η 11η Σεπτεμβρίου οδήγησε στον βομβαρδισμό, την εισβολή και την κατοχή του Αφγανιστάν. Ο αγωγός της 11ης Σεπτεμβρίου οδηγεί σε σοκ και δέος για το ΝΑΤΟ – που θα λάβει χώρα στην Ουκρανία. Το backfire επέστρεψε – με εκδίκηση.
Πέπε Εσκομπάρ
πηγή: Press TV
To Mytilenepress είναι το μοναδικό ελεύθερο ιστολόγιο σε όλο το Αιγαίο και την Θράκη. Αυτό φαίνεται από την θεματολογία στα εθνικά θέματα, στις γεωστρατηγικές αναλύσεις, την υγεία και τις διεθνείς εξελίξεις. Τα άρθρα αυτά δεν υπάρχουν σε καμία άλλη ιστοσελίδα, από τις προαναφερόμενες περιοχές.
