Ο ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΟΣ ΖΟΥΡΛΟΜΑΝΔΥΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ Ή Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΚΕΨΗ

ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΟΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ ΓΡΑΦΟΜΕΝΩΝ

Γράφει ο Γιώργος Βολουδάκης

Έχω καιρό να γράψω εδώ κάτι κι ο λόγος (αιτία) είναι ότι στο διαδίκτυο ο λόγος (γραπτή -αλλά και προφορική-ομιλία) γίνεται τις περισσότερες φορές

σκιά του εαυτού του.

Συμπλέκονται ανόμοια υλικά σκέψης, γκρεμίζονται οντότητες με σαπουνόφουσκες, φτιάχνονται φορέματα που καμώνονται τις βασιλικές αλουργίδες ενώ πρόκειται για φτηνές συνθετικές λουρίδες από χαμαίζηλη υπερηφάνεια.

Κι αν ο μακαριστός μου φίλος, ο Νίκος ο Καρούζος που είχε γράψει ότι «η ποίηση είναι οίηση» ζούσε να δει όλα αυτά τα «οψώνια της γελοιότητος» που γράφονται στο διαδίκτυο, θα έγραφε ξανά ολόκληρη την «ΩΔΙΚΗ SEMPER, ΑΝΤΙ-ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ» και αρχίζοντας θα μετέτρεπε τον τριπλό αφορισμό του κάπως έτσι: 

«το διαδίκτυο συναρπάζει ζωύφια

συναρπάζει ζωύφια το διαδίκτυο

ζωύφια το διαδίκτυο συναρπάζει»

Αφορμή μου έδωσε μια δημοσίευση με τον βαρύγδουπο τίτλο «Μεταξύ υπάρξεως και ανυπαρξίας (Ένα μαθηματικό πρόβλημα και πρόσκλησις εις “υπαρκτήν” πραγματικότητα)»

Όταν διαβάζω βαρύγδουπους τίτλους είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ο “αρθρογράφος” είναι ισχνότερος του θέματος που θέλει να πραγματευτεί…Συνήθως αυτό αποδεικνύεται όταν ο επίδοξος “συγγραφεύς” μπει στην ουσία της πραγματείας του ή καλύτερα της πραμάτειας του;… Στην περίπτωση όμως του εν λόγω “πονήματος” η υποψία μου έγινε θλιβερή διαπίστωση με το “καλημέρα”…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ