Όλα όσα ξέρουμε για τις τακτικές πυρηνικές βόμβες, ποιες μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ρωσία και οι κίνδυνοι για τον ουκρανικό πληθυσμό
Η υπόθεση ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τη χρήση αυτών των όπλων, οδηγώντας στον κίνδυνο πρόκλησης μιας εκτεταμένης σύγκρουσης, είχε μελετηθεί από την αρχή του πολέμου
Γίνεται λόγος για χρήση πυρηνικών όπλων από τις πρώτες κιόλας μέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ως ξεκάθαρη απειλή από το Κρεμλίνο ενόψει μιας πιθανής επέμβασης της Δύσης στην υπεράσπιση του Κιέβου. Το πυρηνικό σενάριο ήταν μακρινό όσο προχωρούσε ο στρατός εισβολής, αλλά ενόψει της ουκρανικής αντεπίθεσης και της απώλειας πολύτιμων εδαφών, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αναγκάστηκε να επαναχρησιμοποιήσει την τρομοκρατική κάρτα σε μια προσπάθεια να «σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί». Με τα χρόνια κατασκευάζονται όλο και πιο ισχυρές και θανατηφόρες βόμβες, αλλά στο σημερινό πλαίσιο φαίνεται να προτιμά τη χρήση των λεγόμενων τακτικών πυρηνικών όπλων. Πόσο ισχυρά είναι αυτά τα όπλα στην κατοχή του Κρεμλίνου; Τι ζημιά θα μπορούσαν να προκαλέσουν στις πληγείσες περιοχές;
Η υπόθεση ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τη χρήση αυτών των όπλων, οδηγώντας στον κίνδυνο πρόκλησης μιας εκτεταμένης σύγκρουσης, είχε μελετηθεί. Ο Ulrich Kühn, ειδικός σε θέματα πυρηνικών στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και στο Carnegie Endowment for International Peace, σε συνέντευξη από τους New York Times είχε ήδη υποθέσει τον Μάρτιο ότι «ο Πούτιν θα μπορούσε να πυροβολήσει ένα όπλο σε μια ακατοίκητη περιοχή αντί στα στρατεύματα». Ένα μέρος θα μπορούσε να είναι το Φιδονήσι, ως δράση επίδειξης προκειμένου να εκφοβίσει το Κίεβο και τη Δύση. Δεν σκέφτονται όλοι έτσι. Σύμφωνα με τον στρατηγό Λεονάρντο Τρικάρικο, πρώην αρχηγό του επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας με τον οποίο επικοινώνησε το ιταλικό Open, υπάρχει πιθανότητα ο Πούτιν να προτιμήσει να χτυπήσει έναν ουκρανικό στρατιωτικό στόχο για να αποδείξει την αποτελεσματικότητα και την ακρίβεια των όπλων που έχει στη διάθεσή του.
Ποιους τύπους θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Ρωσία
Σύμφωνα με την καθηγήτρια διεθνών σχέσεων Nina Tannenwald, η Ρωσία έχει στο οπλοστάσιό της περίπου 4.500 πυρηνικές κεφαλές. Πάνω από δύο χιλιάδες θα ήταν αυτοί που θεωρούνται «τακτικοί», διάσπαρτοι σε όλη τη ρωσική επικράτεια με δυνατότητα εκτόξευσης με χρήση πυραύλων μικρού βεληνεκούς (το βεληνεκές είναι περίπου 500 χιλιόμετρα).
Μιλάμε για αποτελεσματικότητα και ακρίβεια, που θα εξαρτηθεί από τον φορέα (τον τύπο του βλήματος που θα επιλεγεί), αλλά τι γνωρίζουμε για την ισχύ; Πόση ενέργεια θα μπορούσε να απελευθερώσει ένα πυρηνικό όπλο για να θεωρηθεί «τακτική»;
Σύμφωνα με τον στρατηγό Tricarico, οι Ρώσοι θα μπορούσαν να επιλέξουν βόμβες με ικανότητα έκρηξης που ξεκινά από 1kton και χαμηλότερη από αυτή που χρησιμοποιήθηκε για τη Χιροσίμα (15 kton), επιτυγχάνοντας τέτοια αποτελέσματα που να εγγυώνται την απόλυτη καταστροφή σε ακτίνα μερικών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Ανάλογα με την ισχύ, η ζημιά θα μπορούσε να επηρεάσει μια επιφάνεια τρεις φορές μεγαλύτερη. Αυτό που είναι δύσκολο να υπολογιστεί είναι η πραγματική επίδραση (γνωστή ως fall-out) η οποία εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, ξεκινώντας από το σημείο όπου πυροδοτείται η βόμβα: κοντά στο έδαφος ή στον αέρα.
Η καταστροφική δύναμη
Όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, αυτός ο τύπος όπλου είναι ικανός να κάνει πιο σοβαρή ζημιά από τα συμβατικά. Για να πάρουμε μια ιδέα της καταστροφικής τους δύναμης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν προσομοιωτή, γνωστό ως Nukemap , που δημιουργήθηκε από τον ιστορικό και ειδικό στα πυρηνικά όπλα Alex Wellerstein του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Stevens (New Jersey, Ηνωμένες Πολιτείες) και χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό τυχόν σεναρίων του πολέμου από ειδικούς στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Παίρνοντας το παράδειγμα μιας βόμβας μόλις 0,3 kton (το αντίστοιχο ενός αμερικανικού B-61 Mod 3), η καταστροφική της δύναμη θα ήταν αρκετή για να καταστρέψει το ιστορικό κέντρο του Μιλάνου.
Σύμφωνα με το Nukemap, λαμβάνοντας υπόψη την ελάχιστη ισχύ του 1kton που αναφέρθηκε από τον στρατηγό Leonardo Tricarico, η έκρηξη θα μπορούσε να προκαλέσει εμφανή ζημιά σε ένα εύρος δράσης από τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου (τόπος της έκρηξης) μέχρι λίγο πιο πέρα από την Porta Sempione. Για να έχουμε μια σύγκριση με την πιο γνωστή έκρηξη, αυτή της Χιροσίμα των 15 kton, το αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφικό για ολόκληρη την πόλη και τα πρώτα προάστια.
Ραδιενέργεια και κίνδυνοι για τους αμάχους
Ένα τακτικό πυρηνικό όπλο, σύμφωνα με την καθηγήτρια διεθνών σχέσεων Nina Tannenwald, θα μπορούσε να παράγει μια βολίδα, ωστικά κύματα και θανατηφόρα ακτινοβολία που θα προκαλούσε «μακροπρόθεσμη βλάβη στην υγεία των επιζώντων». Αφού εξεταστεί η καταστροφική δύναμη, είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί η πιθανή ραδιενεργή έκρηξη που θα μολύνει τον αέρα, το έδαφος, το νερό και την παροχή τροφίμων.
Ο φυσικός Enrico D’Urso εξηγεί στο Open ότι μια βόμβα κάτω από 1 kton ισχύος (ή ακόμα και μόλις 0,3 kton) θα είχε πιο προπαγανδιστικό αποτέλεσμα: «Αυτός ο πόλεμος έχει πολύ χαμηλό αριθμό στρατευμάτων για μια μόνο βόμβα αυτού του είδους μπορεί να έχει στρατηγικό αποτέλεσμα στο μέτωπο – εξηγεί ο Φυσικός – Ολόκληρη η απελευθέρωση του Izjum έγινε με πέντε χιλιάδες άνδρες. Η επιχείρηση Frederick II από τους Γερμανούς εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου (επίσης γνωστή ως Δεύτερη Μάχη του Χάρκοβο), είχε πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες που μετρούσαν και τις δύο πλευρές και βρισκόταν στην ίδια περιοχή, με την ίδια διάθεση των στρατευμάτων και την ίδια μέθοδο περικύκλωσης. Σήμερα οι Ουκρανοί έχουν χρησιμοποιήσει πολύ λιγότερα στρατεύματα».
Η σύγκριση που μερικές φορές γίνεται μεταξύ των επιπτώσεων της βόμβας της Χιροσίμα και της καταστροφής του Τσερνομπίλ, η οποία άφησε σημαντικά μεγαλύτερη και επίμονη μόλυνση, έρχεται στο μυαλό. «Στη Χιροσίμα άρχισαν να χτίζουν ξανά μετά από λίγους μήνες και τώρα πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι ζουν εκεί – καταλήγει ο Φυσικός -, για το Τσερνόμπιλ ήταν διαφορετικά, γιατί υπήρχε πολύ μεγαλύτερη μόλυνση. Λαμβάνουμε επίσης υπόψη ότι μια πυρηνική βόμβα απελευθερώνει το πολύ μερικά κιλά προϊόντων σχάσης, ενώ το Τσερνόμπιλ έχει απελευθερώσει αρκετούς τόνους μολυσμένων υλικών».
Τι να κάνετε (αλλά κυρίως να μην κάνετε)
Στην περίπτωση της χρήσης τακτικού πυρηνικού όπλου από τη Ρωσία σε ουκρανικό έδαφος, είναι σαφές ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις όσον αφορά την ακτινοβολία για την Ιταλία. Όπως είχαμε επισημάνει σε προηγούμενο άρθρο, η βιασύνη στο φαρμακείο για την αγορά χαπιών ιωδίου είναι στην πραγματικότητα άχρηστη, αλλά κυρίως επικίνδυνη εάν στη συνέχεια καταποθούν αλόγιστα και χωρίς ραδιενεργό κίνδυνο.
Σύμφωνα με το MedicalFacts , η παράλογη λήψη χαπιών ιωδίου θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην υγεία μας: «Εκτός από το ότι μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικά προβλήματα, δέρμα ή φλεγμονή των αδένων που παράγουν σάλιο -συνήθως ήσσονος σημασίας- μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας. Αυτό μπορεί να συμβεί ιδιαίτερα εάν λαμβάνετε υψηλότερη δόση από την αναμενόμενη ή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το απαραίτητο ή εάν έχετε υπάρχουσα νόσο του θυρεοειδούς. Επιπλέον, στα παιδιά, η λήψη αυτού του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα υποθυρεοειδισμού. Επιπλέον, η πρόσληψη ιωδιούχου καλίου προστατεύει μόνο τον θυρεοειδή αδένα και μόνο από το ραδιενεργό ιώδιο: δεν αποτελεί προστασία ούτε για τα άλλα όργανα του σώματός μας ούτε έναντι άλλων τύπων ραδιενεργών ισοτόπων, τα οποία θα μπορούσε να παραχθεί εξίσου σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής».
Σε περίπτωση πραγματικού κινδύνου, υπάρχουν χρήσιμες οδηγίες για τους επιζώντες. Μία από τις απλούστερες και πιο άμεσες ενέργειες που πρέπει να κάνετε είναι να καταφύγετε σε εσωτερικούς χώρους, με κλειδωμένες τις πόρτες και τα παράθυρα, για εύλογο χρονικό διάστημα δύο ημερών, έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η εισπνοή του ραδιενεργού νέφους και του αποτιθέμενου υλικού στο έδαφος.
