Mytilenepress (Γεωστρατηγική ανάλυση από τον Αμερικανό συνταγματάρχη Μακγκρέγκορ) : Αμερική και ΝΑΤΟ κάνουν το ίδιο λάθος με την Γερμανία του Χίτλερ στο Ουκρανικό μέτωπο.
Στα τέλη του 1942, όταν η Βέρμαχτ βρέθηκε ακινητοποιημένη στην προέλασή της προς τα ανατολικά, ο Αδόλφος Χίτλερ άλλαξε τη στρατηγική των γερμανικών χερσαίων δυνάμεων, προς όφελος μιας στρατηγικής «εδάφους κράτησης» αντί για «αντιμετώπιση των εχθρικών δυνάμεων» (« προσανατολισμένη στη δύναμη του εχθρού»).
Για αυτό ο Χίτλερ απαιτούσε από τους στρατούς του να υπερασπιστούν μεγάλες εκτάσεις σοβιετικής επικράτειας, αραιοκατοικημένες και ασήμαντες.
Η «προσκόλληση στο έδαφος» χρησίμευσε όχι μόνο για να στερήσει τον γερμανικό στρατό από την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει την επιχειρησιακή του κρίση, αλλά κυρίως για να τον αποτρέψει από το να εμποδίσει τους αργούς, μεθοδικούς ελιγμούς του γερμανικού στρατού. Σοβιετικός αντίπαλος. Η προσκόλληση στο έδαφος χρησίμευσε επίσης για να ωθήσει τη γερμανική επιμελητεία σε οριακό σημείο. Καθώς η προσκόλληση στο έδαφος συνδυάστηκε με ανελέητες αντεπιθέσεις σε μια προσπάθεια να ανακτήσει έδαφος χωρίς στρατηγική αξία, η Βέρμαχτ αντιμετώπισε τη δική της αργή και αδυσώπητη καταστροφή.
Και είναι ακριβώς η στρατηγική της προσκόλλησης στο έδαφος στην ανατολική Ουκρανία που υιοθετεί ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky (με τη συμβουλή, χωρίς αμφιβολία, της συνοδείας του από Αμερικανούς και Βρετανούς στρατιώτες). Οι δυνάμεις του ακινητοποιήθηκαν εντός αστικών περιοχών και έχτισαν εκεί τις άμυνές τους. Αυτές οι περιοχές έγιναν ουκρανικές οχυρώσεις, σκηνή μιας σειράς «τελικών μαχών». Απαγορευόταν στις ουκρανικές δυνάμεις να αποχωρήσουν από πόλεις όπως η Μαριούπολη, όταν η λογική υπαγόρευε, και αυτό θα είχε σώσει τις ζωές χιλιάδων κουμπάρων. Οι ρωσικές δυνάμεις αντέδρασαν απομονώνοντας και συνθλίβοντας μεθοδικά τους κατηγορούμενους, χωρίς να μπορέσουν να διαφύγουν ή να διασωθούν από άλλες ουκρανικές δυνάμεις.
Η πολιτική της Μόσχας να καταστρέφει τις ουκρανικές δυνάμεις, ενώ παράλληλα σώζει ζωές Ρώσων όσο το δυνατόν περισσότερο, έχει αποδώσει καρπούς. Μόλις οι Ρώσοι εισήλθαν στην ανατολική Ουκρανία, οι απώλειες της Ουκρανίας ήταν πολύ βαρύτερες από ό,τι ανέφερε ο Τύπος. Με την πρόσφατη αποτυχία των ουκρανικών αντεπιθέσεων στην περιοχή της Χερσώνας, αυτές οι απώλειες έχουν φτάσει σε εκπληκτικούς αριθμούς και αδύνατον να συγκαλυφθούν τα στοιχεία. Ο αριθμός των τραυματιών και των σκοτωμένων κάθε μήνα φτάνει τους 20.000 περίπου άνδρες στην ουκρανική πλευρά.
Παρά την προσθήκη 126 οβίδων, 800.000 βολών πυροβολικού και αμερικανικών HIMARS, μήνες σκληρών μαχών έχουν υπονομεύσει τα θεμέλια των ουκρανικών χερσαίων δυνάμεων. Μπροστά στην καταστροφή, ο Πρόεδρος Ζελένσκι συνεχίζει να διατάζει την έναρξη αντεπιθέσεων για να ανακτήσει έδαφος, προκειμένου να αποδείξει ότι η στρατηγική θέση της χώρας του έναντι της Ρωσίας είναι λιγότερο απελπιστική από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Η πρόσφατη ουκρανική προέλαση στο Izium, που συνδέει το Donbass και το Kharkov, φαινόταν σαν θεϊκό δώρο για το Κίεβο. Οι αστερισμοί των αμερικανικών δορυφόρων έδωσαν σίγουρα στους Ουκρανούς μια εικόνα σε πραγματικό χρόνο του γεγονότος ότι οι ρωσικές δυνάμεις στα δυτικά της πόλης αριθμούσαν 2.000 ελαφρούς στρατιώτες (του παραστρατιωτικού τύπου που ονομάζεται “SWAT” για τους Αμερικανούς, και αερομεταφερόμενο πεζικό) .
Η ρωσική διοίκηση επέλεξε να αποσύρει αυτή τη μικρή δύναμη από έδαφος που είναι μόνο περίπου το 1% αυτού που ελέγχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία στην Ουκρανία. Το τίμημα που πλήρωσε η Ουκρανία για αυτή τη νίκη της προπαγάνδας ήταν υψηλό. πηγές αναφέρουν ότι μεταξύ 5.000 και 10.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχασαν, τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν, σε ανοιχτό, επίπεδο έδαφος ότι το ρωσικό πυροβολικό, οι ρουκέτες και οι αεροπορικές επιδρομές μετατράπηκαν σε πεδίο δολοφονίας.
Δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον δεν θα μπορέσει να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία συντρίβοντας τους ρωσικούς στρατούς, είναι πολύ πιθανό να γίνει προσπάθεια να μετατραπούν τα ερείπια του ουκρανικού κράτους σε ανοιχτή πληγή στην πλευρά της Ρωσίας, μια πληγή που υποτίθεται ότι ποτέ δεν θεραπεύεται. Από την αρχή, το σημαντικότερο ελάττωμα αυτής της προσέγγισης είναι ότι η Ρωσία είχε πάντα τους πόρους που θα της επιτρέψουν να ξεκινήσει μια δραματική κλιμάκωση και να σταματήσει τις μάχες στην Ουκρανία υπό πολύ σκληρές συνθήκες. Αυτή η κλιμάκωση βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη.
Σε μια δημόσια δήλωση που δεν έπρεπε να εκπλήξει κανέναν, ο πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε τη μερική κινητοποίηση 300.000 εφέδρων. Κάποιοι θα αντικαταστήσουν τις τακτικές δυνάμεις αλλού στη Ρωσία, ενώ οι τελευταίοι θα πάνε να πολεμήσουν στην Ουκρανία. Άλλοι έφεδροι θα ενισχύσουν τις ρωσικές μονάδες που έχουν ήδη εμπλακεί στην ανατολική Ουκρανία.
